واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: حقیقت این است که وقتی کسی بدون توجه مال حرام مي خورد مانند چهار پايي است كه هر جا علفي ببيند برايش فرقي نمي كند كه از آنِ صاحبش است يا نه!
پایگاه خبری تحلیلی تراز: مطابق آیات صریح قرآن کریم و روایات فراوان راهی برای نیل به کمالات انسانی غیر از ارتزاق نان و به اصطلاح رزق و روزی حلال وجود ندارد. هرچند این امر برای همگان قابل تمییز دادن و دیدن نیست. البته بودند بزرگانی که به عنایت الهی پرده ها از جلوی دیدگانشان کنار می رفت و بعضا می دیدند که فلان خوراک پر است از کثیفی و بوی تعفن. بعدها که تحقیق می کردند علت را در حرام بودن آن می یافتند.
حلال خوری آنقدرها هم که از اسمش پیداست آسان نیست و زحمات فراوان می خواهد. خلاصه کلام این است که نان حلال زائيده كسب حلال است.
قرآن كريم می فرمايد:
«از آنچه خدا روزي حلال و طيب شما قرار داده تناول كنید.» (سوره نحل آيه 114)
و در جاي ديگر می فرمايد:
«از اين رزق پاك و پاكيزه كه نصيبتان كرديم تناول كنيد.» (سوره طه آيه 81)
از پیامبر اسلام نیز نقل شده است که:
«كسي كه تا چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قلب او را نوراني گرداند و چشمه هاي حكمت از قلبش به زبانش جاري مي گرداند.» (المحجه البيضاء د، ج 3 ، ص 204)
***
سه نکته:
* چرا شیخ مرتضی می خواست آب چرک لباسها را بیاشامد!؟
زمانی كه شيخ مرتضي انصاري مرجع بود براي خانواده اش از بيت المال مقرري معيّن كرده بود بقدري كه كفاف مخارج خانه را نمي كرد. خانواده ي او يكي از علماء را كه نزد او مقام منزلتي داشت واسطه قرار ميدهند تا مقداري بر مقرري شهريه بيفزايد . شيخ در برابر تقاضاي او سكوت مي كند (نه تأييد و نه نفي مي كند) وقتي شيخ به خانه مي آيد به همسرش مي گويد: لباسهاي كثيف مرا بشوي ولي آب چرك آلود آنرا دور نريز و در ظرفي نگهدار. چون همسرش چنان مي كند به زنش مي گويد : آن آب را بياور بخورم . وقتي زنش جوياي علّت مي شود مي گويد: اموالي را كه بعنوان بيت المال مردم به من سپرده اند از آن فقيران و مستمندان است و فرقي بين تو و ساير مستمندان نيست و خوردن اين آب چركين از خوردن آن مال براي من بهتر است.
** عارفی که غذای شبهه ناک نمی خورد
در حالات علي بن موسي معروف به سيد بن طاووس که در زهد و پارسائي زبانزد خاصّ و عام و صاحب كرامات فراوان بود و نوشته اند حتی جنّها از دستور او سر باز نمي زدند آمده است که او از غذايي كه براي غير خدا و ريا ترتيب داده می شد پرهيز مي كرده است.*** تعبیر عجیب حافظ درباره مال حرام خوردن!
حقیقت این است که وقتی کسی بدون توجه مال حرام مي خورد مانند چهار پايي است كه هر جا علفي ببيند برايش فرقي نمي كند كه از آنِ صاحبش است يا نه!
حافظ مال حرام خور را صرف نظر از هر پست و مقامی كه داشته باشد به حيوان خوش خوراك تشبيه مي كند گويد:
مفتی شهر بين لقمه شبهه می خورد
پاردمش دراز باد آن حَيَوانِ خوش علف!
زمانبندی انتشار: 28 مهر 1395 - 06:24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]