تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 10 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):دانشمندان وارثان پيامبران هستند
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1836000235




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

زندانبانی که شیفته آیت‌الله طالقانی شد


واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: زندانبانی که شیفته آیت‌الله طالقانی شد
شرق در یادداشتی از احمد خرازچی، فرمانده گروهان ژاندارمری وقت شهرستان بافت در زمان تبعید آیت‌الله طالقانی آورده است؛
به گزارش نامه‌نیوز، در سال ١٣٥٠ از گرگان به کرمان منتقل شدم و یکسره به سمت فرماندهی گروهان بافت به این شهرستان رفتم و با عیال و اولاد در این شهر دورافتاده و بن‌بست ییلاقی رحل اقامت گزیدیم.

این شهر فاقد شهربانی بود و به‌‌ناچار امور انتظامی شهر به عهده ژاندارمری بود. مردم ساکن این شهرستان از نظر بضاعت مالی در ردیف متوسط و از نظر مذهبی و دیانت حد بالايی داشتند و بسیار آرام و محبوب و مهربان بودند. از نظر اینکه این شهرستان بن‌بست بود و مردمانی آرام و سربه‌زیر داشت افراد تبعیدی را به بافت می‌فرستادند در نتیجه همواره چندین نفر از افراد شرور و قاچاقچی میهمان ما بودند که اغلب در این محل بند نمی‌شدند و به محل خودشان یا جای دیگر فرار می‌کردند و ساواک و دادگستری و سایر مقامات نیز هیچ‌گونه پیگیری‌اي در کار آنها نداشتند و اصلا سراغ آنها را نمی‌گرفتند.

اوایل سال ٥١ اطلاع پیدا کردم که آیت‌الله طالقانی را از زاهدان برای گذراندن بقیه مدت تبعیدشان به بافت آورده‌اند. دورادور با فعالیت ایشان و مرام و اهداف نهضت آزادی و تألیفات ایشان مثل تفسیر پرتوی از قرآن آشنایی داشتم. چون مادرم روحانی‌زاده و از سادات بود و مدتی هم در قم تحصیل‌ کرده بودم ازاین‌جهت به علت تربیت خانوادگی مقید به اسلام و دیانت و احترام قلبی به عالمان دین بودم. در خفا سفارش‌های لازم درباره مراقبت از ایشان مبنی بر اینکه فردی خطرناک و... هستند در نامه‌ای بالابلند به ما ابلاغ شد.

قبلا خانه‌ای برای سکونت ایشان در نظر گرفته ‌شده بود که حائز شرایط مراقبت و کنترل دیدبانی بود. این خانه ملک آقای شهردار بود که البته از عوامل ساواک نیز بود و از وی اجاره شد. بعد از یکی، دو روز از ورود آیت‌الله به زیارت ایشان رفتم و خودم را معرفی كردم. از حال و روزگار و سابقه خدمتی و وضعیت خانوادگی من پرسید و بسیار خوشحال شدند و مرا تشویق کردند که با خانواده‌ام به خدمت آمده‌ام.

چهره نورانی و نوع تفکر و صحبت‌های ایشان، من را بسیار تحت‌تأثیر قرار داده و با وجود فشارهای زیاد و سفارش‌های مراقبتی مقامات بالا، ایشان را در رفت‌وآمد در خیابان و بازار و مسجد تقریبا آزاد گذاشتم. اغلب خودم نیز با ایشان قدم می‌زدم. یک نفر سرباز را هم که جوان متدینی بود، در ظاهر برای مراقبت و در اصل برای فرمان‌برداری، در اختیار آقای طالقانی گذاشته بودم. اغلب خیلی از ملاقات‌ها را گزارش نمی‌کردم و به ایشان نیز گفته بودم که کلیه مکالمات ایشان که از طریق پست انجام می‌شد کنترل و بازبینی مي‌شود؛ بنابراين نامه‌های ایشان را که حساس بود هرماه که برای امور اداری و دریافت بودجه به کرمان می‌رفتم پست می‌کردم؛ همه تعجب می‌کردند که این نامه‌ها از چه طریقی پست می‌شود. چندی نگذشت كه همسرم نیز با آقای طالقانی ملاقات و ایشان را زیارت كرد. همسرم برای آقا قسمتی از آجیل و تنقلات را که از شهرستان برایش می‌فرستادند برد و چون آقا دیابت داشتند سعی بر این بود كه تنقلات بیشتر جنبه رژیمی داشته باشد مثل توت خشک. ایشان نیز هر زمان همسر و فرزندانم را می‌دیدند بسیار محبت می‌کردند. این شرایط باعث شد که گزارش‌های متعددی علیه من به مقامات بالا ارسال شود. چند بار نیز توبیخ و سرزنش شدم. آنها انتظار داشتند حتی ایستگاه‌های رادیو را كه ايشان استفاده مي‌كرد نیز کنترل کنم که من به علت علاقه شدید درونی به ایشان به این تذکرات گوش نمی‌دادم.

در این مدت بین آقای طالقانی و اهالی بافت روابط صمیمی و همدلی خاصی پیدا شده بود؛ اغلب علاقه‌مند بودند ایشان را ميهمان کنند، از نصایح و فضایل اخلاقی ایشان بهره ببرند و خانه بهتري در اختیار ایشان قرار دهند. هر چندوقت یک‌بار که آقا خسته می‌شدند برای معاینه و معالجه ایشان را به درمانگاه سازمان شاهنشاهی آن‌ موقع، به مدیریت آقای دکتر نادر نادری که از دوستان و علاقه‌مندان آقا بودند، در نزدیکی بافت می‌بردم. ساعتی را در باغ و حیاط ایشان با صرف چای یا شام می‌گذراندیم. درگیری مأموران ژاندارمری با آقا همه نمایشی بود و هیچ‌کدام حالت جدی نداشت و آقا همچنان آزاد در معابر و مساجد رفت‌وآمد داشتند و با اشخاص زیادی از دور و نزدیک ملاقات می‌کردند.

آقای طالقانی به عمران و آبادی مساجد علاقه‌مند بودند؛ همچنین براي کمک به فقرا بسیار پیگیر می‌شدند به‌طوری‌که از من خواستند فقرا و محتاجان را شناسایی تا به ‌وسیله من کمک‌های لازم به آنها صورت بگيرد. آقای طالقانی همیشه از محدودیت‌هایی که برای ایشان وجود داشت شکایت می‌کردند. حرفشان هم درست بود چون ایشان تبعیدی بودند نه زندانی و ممنوع‌الملاقات. به‌هرحال در اعتراض به این موضوع چند روز نیز اعتصاب غذا کردند و از منزل خارج نشدند و اشخاص را نیز نمی‌پذیرفتند.

در این مدت مبلغی پول که نمی‌دانم از کجا یا از سوي چه کسی بود - که البته شاید از محل خمس و زکات باشد - به من مرحمت کردند و من نیز آن را به مستمندان می‌رساندم. اغلب اوقات اشخاصی را که با ایشان ملاقات می‌کردند و به پاسگاه می‌آوردند آزاد می‌کردم. بالاخره به علت اجرانكردن دستورات مقامات بالا، به رفسنجان منتقل و سه ماه منتظر خدمت شدم که با وساطت فرمانده ناحیه و التزام به اینکه اوامر مربوطه را دقیقا اجرا کنم بخشیده شدم. هنگام خداحافظی از آقا، ایشان نامه‌ای به من دادند که در آن سفارش من را به حجت‌الاسلام پورمحمدی، مدیر مدرسه علمیه رفسنجان و پدر وزیر دادگستری دولت یازدهم، کرده بودند که در مدت اقامت در رفسنجان نیز از فیض حضور ایشان بسیار برخوردار شدم.



منبع: روزنامه شرق

مطالب مرتبط
هلاکت 3 قاچاقچی در مرزهای جنوبی سیستان وبلوچستان
شخصیت آیت ا... طالقانی از زبان رهبر انقلاب



۱۸ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۱





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سیاسی

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن