واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تضعیف و تخریب مدیران ورزش با کدام هدف و چرا؟
رییس پژوهشگاه تربیت بدنی وزارت علوم اخیرا در مصاحبه ای با ایسنا نکات و انتقاداتی را نسبت به وزارت ورزش مطرح کرده است. صرفنظر از نسبت بین جایگاه و موقعیت پژوهشگاه و ریاست آن با موضوعات طرح شده در این مصاحبه، و سوء استفادهای که هر از گاهی برخی افراد از موقعیتهای مدیریتی در بیان نظرات شخصی نسبت به ورزش میکنند، بیان نکات ذیل برای تنویر افکار مخاطبان ضروری به نظر می رسد. نکته اول؛ بیان مناصب دکتر قراخانلو در ابتدای مصاحبه ایسنا قابل تامل است. بیش از 30 سال فعالیت در پستهای کلیدی و مهم ورزش چون ریاست کمیته ملی المپیک، معاونت و قائم مقامی سازمان تربیت بدنی سابق، رییس پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و...، که مناسب بود در خبر منتشر شده از سوی ایسنا، برای خالی نبودن عریضه، به خروجی و حاصل این 30 سال فعالیت نیز اشاره می شد! نکته دوم؛ اشاره به این که "ورزش کشور از نبود یک برنامه راهبردی جامع رنج میبرد". اشارهای که با قاطعیت تمام و البته از روی عدم اطلاع یا تغافل، ورزش کشور را فاقد برنامه راهبردی میداند! حال آن که همگان و به ویژه اهالی رسانه میدانند که وزیر فعلی ورزش و جوانان کار خود را از روز نخست با ارائه یک برنامه راهبردی به دولت و مجلس آغاز کرد و بر اساس همان برنامه بود که توانست از رییس جمهور و مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرد و در راستای اجرای همین برنامه راهبردی بوده است که در ابعاد توسعه ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، ورزش بانوان، حوزه فرهنگی ورزش، توسعه زیرساخت ها، و تدوین و روزآمدسازی قوانین و مقررات در طی دو سال اخیر پیشرفت های قابل توجهی را شاهد بودهایم. با این وصف، اینکه ادعا شود ورزش برنامه راهبردی ندارد، گفته و انتقادی نابجا و دور از انصاف است. محض اطلاع بیشتر رییس پژوهشگاه که دغدغه برنامه راهبردی "شبیه طرح جامع ورزش" دارد اما از تدوین آن بیاطلاع است باید گفته شود که در برنامه ششم توسعه کشور، برنامه راهبردی پنجساله ورزش و جوانان نیز تدوین و توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی منتشر شده و در معرض دید همگان قرار دارد. البته برنامهای متفاوت با "طرح جامع ورزش" که در میدان عمل نشان داد از پشتوانه علمی و اجرایی لازم برخوردار نیست و حتی نتوانست پس از تصویب در دولت در سال 82 و در دوسال پایانی مسئولیت مدیران وقت ورزش، مسیری برای اجرا و پیاده سازی پیدا کند! نکته سوم؛ بیان و تاکید بر این نکته که "ورزش کشور توسط گروهی خاص از همکاران دانشگاهی اداره می شود و نشان دهنده استفاده از تمام توان و ظرفیت نیروهای دانشگاهی در عرصه ورزش کشور نیست" که به نظر میرسد توضیح واضحات! است و در جایی هم دیده نشده که مدیران فعلی ورزش نسبت به این موضوع ادعایی را مطرح کرده باشند. هرچند که دکتر گودرزی توانسته است در دوره مدیریت خود از ظرفیت صدها همکار هیات علمی تربیت بدنی و نخبه ورزشی در نشست های علمی، شوراها و کارگروه های تخصصی در وزارت، فدراسیون ها، باشگاهها، و ادارات کل تربیت بدنی استفاده کند و خوب است که در این باره نگاهی به گذشته و دوره های قبلی مدیریت ورزش داشته باشیم که میزان این همکاری به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسید! نکته چهارم؛ اشاره به این که "بازگرداندن دوباره استقلال و پرسپولیس به وزارت ورزش و جوانان نشانه بدی بود..." و شکست قلمداد کردن آن برای وزارت ورزش با یک نگاه ژورنالیستی و البته غیرمنصفانه!. حال آن که نگاهی به پرونده واگذاری این دو باشگاه در سال های 92 و 93 بخوبی نشانگر آن است که وزارت ورزش ماموریت خود را برای امر واگذاری به سرانجام رساند و با طی مراحل دشوار آماده سازی مستندات قانونی این دو باشگاه و برگزاری 4 جلسه مزایده از سوی سازمان خصوصی سازی و هیات عالی واگذاری، این موضوع را تا مرحله پایانی پیش برد و در نهایت در ایستگاه پایانی و خارج از حیطه و اراده وزارت ورزش و جوانان این واگذاری انجام نشد. با این وصف، بیان شکست وزارت ورزش در امر واگذاری دو باشگاه چه معنا و مفهومی دارد؟؟ نکته پنجم؛ اشاره به این که "اداره ورزش کشور نیازمند یک نگاه علمی و تخصصی است..." اما در ادامه همین نگاه تخصصی تضعیف و تخریب شده است. اگر ما قائل به نگاه تخصصی حتی به صورت حداقلی هستیم پس چرا در ادامه آن را تخطئه و تخریب می کنیم و اگر نیستیم چرا درباره آن ادعا و سخنرانی می کنیم؟ همچنین اشاره مجدد به مدیریت گروهی خاص از همکاران دانشگاهی در ورزش و تاکید بر این که "آنان نشان دهنده تمام توان و ظرفیت نیروهای دانشگاهی و علوم ورزشی نیستند" آیا جز با هدف تضعیف و تخریب است؟ نکته ششم؛ اشاره به این که "مدال آوری و کسب نتایج خوب و یا بد در المپیک تا حدود زیادی به شانس، حوادث و تلاش و زحمات خود ورزشکاران و مربیان و در مرحله بعد به فدراسیون مربوطه باز میگردد" و نادیده انگاشتن غیرمنصفانه راهبری و مدیریت کلان ورزش در امور برنامه ریزی، نظارت، و حمایت های نرم افزاری و سخت افزاری از فدراسیون های ورزشی در جهت توسعه ورزش و حضور در عرصه های ملی و بین المللی ورزش قهرمانی و به ویژه در رویداد های مهمی چون بازی های آسیایی، مسابقات جهانی، و بازی های المپیک و پارالمپیک از دیگر نکاتی است که متاسفانه با هدف تضعیف جایگاه وزارت ورزش و جوانان بیان شده است. نکته هفتم و پایانی؛ توصیه دوستانهای است به آقای قراخانلو و جمع همراهان وی که اگر علاقمند به پیشرفت ورزش کشور و دلسوز به حال جامعه و مردم هستید حتی اگر فرصتی برای حضور در جلسات مشورتی و بیان نظرات خود نیافتید از همین فرصت های رسانهای با رویکردی مثبت برای ارائه پیشنهادات سودمند و مفید خود استفاده کنید و از تخریب و آسیب مدیریت ورزش بپرهیزید. بدیهی است که مدیریت ورزش کشور نیز باید تلاش کند بیش از گذشته از مجموع ظرفیت های علمی ورزش کشور نهایت استفاده را داشته باشد و زمینه را برای حضور و مشارکت فعال و هرچه گسترده تر کارشناسان و صاحب نظران امر ورزش فراهم کند. منصور سلیانچی انتهای پیام
تاریخ انتشار: ۲۲ تير ۱۳۹۵ - ۱۳:۲۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]