واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: از زمان تعطیلی کارخانه ارج که چند روز پیش اتفاق افتاد، این موضوع که چه عامل یا عواملی در این اتفاق و اتفاقاتی از این دست نقش داشته، مطرح شده است. این در حالی است که مدیریت دولتی حاکم بر کارخانه ها و بنگاه های اقتصادی در رسیدن به این وضعیت بسیار موثر بوده است. نه فقط در رابطه با کارخانه ارج، بلکه ما عملکرد بد مدیریت دولتی را در بسیاری از جاهای دیگر هم مشاهده می کنیم و ممکن است سرنوشت بسیاری از کارخانه های تولیدی دیگر هم به همین شکل باشد. منتها اگر کارخانه های قدیمی توسط بخش خصوصی هم اداره می شد، به این معنا نبود که کارخانه ای با مشکل مواجه نشود. در تمام دنیا کارخانه هایی که بسیار قدیمی هستند و 50 سال سابقه فعالیت در عرصه تولید دارند و به دلایلی نتوانسته اند خود را به روز کنند، رقبای جدیدی آمده اند و نوآوری ها و خلاقیت هایی اتفاق افتاده است که این کارخانه های قدیمی از آن خلاقیت ها دور مانده اند. تعطیلی کارخانه ها یک موضوع کاملا طبیعی است مانند مرگ موجودات زنده؛ کارخانه ها هم یک زمانی متولد می شوند، یک زمانی به اوج می رسند و ممکن است در زمانی دچار مرگ و نابودی شوند. بنابراین ضمن تاکید بر این موضوع که مدیریت دولتی، مدیریت کارآمدی نیست و این موضوع در تمام دنیا به اثبات رسیده است و ما چندین دهه است که می خواهیم دخالت دولت را در اقتصاد به انحای مختلف حذف کنیم، منتها این موضوع که چرا موفق نشده ایم و ساختار سیاست و اقتصاد ما اجازه نمی دهد که از این دولتی بودن اقتصاد رها شویم، بحث مفصلی را می طلبد. ما هم باید مانند تمام اقتصادهای دنیا به بخش خصوصی و سازوکار بازار اتکا و همواره مداخله دولتی را از اقتصاد دور کنیم. بنابراین این موضوع که مدیریت دولتی در تعطیلی کارخانه هایی مانند ارج تاثیرگذاشته است، انکارناپذیر است یا اینکه یک کارخانه قدیمی به نقطه ای رسیده که آن را به معرض فروش گذاشته اند و می گویند کسانی که می توانند این کارخانه را خریداری کنند و آن را به دوره اوج خود بازگردانند، در واقع اگر مدیریت این کارخانه ها هم دولتی نبود و خصوصی بود، ممکن بود این اتفاق رخ بدهد. ما باید به این موضوع کمی عادت کنیم که حتی کارخانه های بزرگ هم می توانند ورشکسته شوند و این تعطیلی و ورشکستگی چیز بدی نیست، بلکه می تواند مسیر را برای رشد و نمو کارخانه ها و بنگاه های کارآمد فراهم کند. اما به غیر از موضوع دولتی بودن مدیریت کارخانه ها، اگر بخواهیم عوامل دیگری را برای این موضوع برشماریم باید به این نکته اشاره کنیم که در کشورمان برای بخش خصوصی هزینه فعالیت های اقتصادی بسیار بالا است. هزینه های تامین مالی، هزینه های جانبی نگه داشت نیروی کار و هزینه های توسعه فعالیت بسیار بالا است. به عنوان مثال اگر بنگاهی بخواهد فعالیت های خود را توسعه دهد با برخی از قوانین و مقررات زائد در نظام اداری مواجه می شود. فساد، اختلاس و رشوه خواری مسائلی است که هزینه های تولید را در اقتصاد کشورمان بالا می برد و واقعا کار و فعالیت را برای بنگاه های اقتصادی سخت و دشوار می کند. در این شرایط تفاوتی نمی کند که مدیریت دولتی بر این بنگاه ها حاکم باشد یا مدیریت خصوصی. منتها تفاوت در این است که بخش خصوصی تلاش می کند به بهترین نحو ممکن بر مشکلات غلبه کند، اما مدیریت دولتی انگیزه لازم را در رابطه با این موضوع ندارد. در واقع مدیریت دولتی نمی تواند به خوبی بخش خصوصی بر مشکلاتی که در حال حاضر بنگاه ها و کارخانه ها با آن مواجه هستند، فائق بیاید. این موضوع که در حال حاضر کارخانه ها و بنگاه های تولیدی با مشکل مواجه هستند، ارتباطی به بنگاه های دولتی ندارد و بنگاه های خصوصی هم با این مشکلات دست به گریبانند اما به دلیل سوء مدیریتی که در کارخانه ها و بنگاه های دولتی وجود دارد، مشکلات در این بنگاه ها بیشتر است ولی این موضوع به آن معنا نیست که بخش خصوصی می تواند به راحتی فعالیت کند. حمایت هایی که وجود دارد مانند تعرفه های گمرکی اگر برداشته شود، بخش خصوصی هم با مشکلاتی مواجه می شود. بنابراین متاسفانه زیرساخت های اقتصادی ما زیرساخت های ضعیفی است و مبتنی بر رانت های مخفی بوده است، بنابراین این زیرساخت ها توسعه پیدا نکرده و از کارآمدی لازم برخوردار نیست. اینها گرفتاری ها و مشکلات اصلی اقتصاد ماست که در کوتاه مدت نمی توان آنها را برطرف کرد و حل این مشکلات هزینه هایی دارد. کارشناس اقتصادی
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]