تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836200058
W.W؛ مردی که شعر آمریکا را آزاد کرد
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
W.W؛ مردی که شعر آمریکا را آزاد کرد
والت ویتمن (1893-1819)، شاعر مدرن و روزنامه نگار آمریکایی است که او را پدید آورنده شعر آزاد آمریکا می دانند. او در 31 مه 1819 در خانواده ای پر جمعیت در وست هیلز به دنیا آمد.
هفته نامه صدا - ترجمه حسین موسوی: والت ویتمن (1893-1819)، شاعر مدرن و روزنامه نگار آمریکایی است که او را پدید آورنده شعر آزاد آمریکا می دانند. او در 31 مه 1819 در خانواده ای پر جمعیت در وست هیلز به دنیا آمد. در 13 سالگی، پس از ترک تحصیل به کار در چاپخانه و مطالعه آثار ادبی از هومر و ویلیام شکسپیر تا تورات پرداخت. او تا 17 سالگی در نیویورک به عنوان متصدی چاپ کرد و با هنر و ادبیات جدید آشنا شد. پس از مدتی معلمی در زادگاه خود، از سال 1841 به روزنامه نگاری حرفه ای پرداخت و این شغل را با وقفه هایی تا آخر عمر ادامه داد.
او به عنوان طرفدار دموکراسی و آزادی به مبارزه سیاسی پرداخت. او با تاسیس روزنامه آزادی خواه «بروکلین فریدوم» شروع به توسعه شیوه خاص خود در شعر نمود تا اینکه در سال 1855 نخستین دفتر شعر خود را با عنوان برگ های علف شامل 12 شعر بدون عنوان و یک مقدمه تاریخی، منتشر کرد.
ویتمن ویرایش دوم برگ های علف را در سال 1856 منتشر کرد. آخرین ویرایش برگ های علف معروف به «ویرایش بستر مرگ» که او در سال 1892 پیش از مرگ منتشر کرد، کتابی بزرگ با 383 شعر است. در سال 1891 کتاب خداحافظ خیال من را چاپ کرد و همواره به بازبینی برگ های علف مشغول بود تا در سال 1892 در مقبره ای که پیش از مرگش ساخته بود به خاک سپرده شد. برگ های علف را می توان بزرگترین کتاب شعر آمریکا دانست؛ کتابی که ویتمن پس از چاپ اول؛ 37 سال آن را ویرایش کرد تا قاموس شعر مدرن آمریکا را بسازد.
در سال 1851 زمانی که ویتمن عزم نوشتن مانیفست «زندگی سالم» را کرد، او با موردی برخورد کرد که ممکن است با زندگی امروز ما هم بی ارتباط نباشد. ویتمن گفت بگذارید بخش عمده ای از رژیمی که گرفته اید شامل گوشت باشد، باقی را حذف کنید. این جمله عمیق تر از رژیم «پائولوی کوچک» به نظر می رسد. همچنانکه او برای سلامت پا توصیه می کرد تا مردم از کفش های راحت استفاده کنند. این مورد را وی به طور ویژه به بازیکنان بیسبال و اسنیکرز توصیه می کرد. او می گفت باید عموما مردم و به طور ویژه این بازیکنان از کفش های راحت استفاده کنند.
او جزو نخستین کسانی بود که در قرن نوزدهم در مورد بی تحرکی هشدار می داد و افراد را به تحرک داشتن توصیه می کرد. او این توصیه ها را به افرادی که اصطلاحا میزنشین بودند می کرد. او در یکی از مطالبش افراد زیر ار اینگونه توصیه به تحرک می کرد: «شما! منشی ها، نویسندگان، افراد کم تحرک، ای انسان های پولدار، آدم بیکاره ها و مهمل گویان ساکن، به شما توصیه می کنم حتما در روز به مقدار لازم تحرک داشته باشید.»
مطالبی که ویتمن در حوزه سلامت زندگی نوشته است نزدیک به 47 هزار کلمه است که وی به آنها «سلامت و تمرین مردانه» نام داده بود و به مدت 150 سال گمان بر این بود که مطالب وی گم شده است و تنها مقداری از دست نوته های او در برخی از کتابخانه ها سالم باقی مانده است. این تئوری تا تابستان سال گذشته محکم ترین تئوری مورد نظر در باب نوشته های ویتمن بود تا اینکه در تابستان سال گذشته یک دانشجوی تازه فارغ التحصیل شده با ردیابی آثار و نشانه های موجود وی از طریق میکروفیلم به اصل نوشته هایش دست پیدا کرد.
حالا مانیفست ویتمن در باب جلسات، سلامت و دموکراسی به صورت آنلاین بر روی نت منتشر شده است. با کاری که این دانشجوی جوان کرد، حالا کارشناسان حوزه رسانه می گویند این یکی از بزرگترین اتفاقات و اکتشافات چند دهه گذشته بوده است. دیوید رینولدز، نویسنده کتاب «والت ویتمن آمریکا» و پروفسور زبان انگلیسی در مرکز فارغ التحصیلان دانشگاه نیویورک می گوید: «اینها واقعا کارهای تازه ای از ویتمن هستند.»
با تفحص در مطالب ویتمن که در باب سوءهاضمه نوشته، متوجه می شویم که وی در زمان خود در حوزه سلامت، اطلاعات و دانش بالایی داشته است. فارغ از برخی جنبه های بی ارتباطی که ویتمن از سر گذرانده است، محققان می گویند او در ادبیات و شعر و شاعری نیز چیره دست بوده است و در اواخر دهه 1850 ویتمن یکی از مهمترین شاعران عصر خود بوده است.
وقتی به چاپ سوم کتاب «برگ های علف» وی می رسیم، متوجه می شویم که ویتمن در عصر خود شاعر بنامی بوده است که بر روی مضامین ممنوعه هم کار می کرده است. با برآوردی که از شعرهای وی در حال حاضر داریم، او یکی از افرادی بوده است که در شعرهایش در قبال برخی از ارزش های زمان خود قیام کرده است.
«اد فالسام»، سردبیر فصلنامه «ویتمن ریویو» در شماره قبلی این مجله که محتوای آن در نت هم وجود دارد نوشت با فاش شدن برخی از علایق غیر معمول ویتمن، حالا نوری به زوایای تاریک زندگی وی تابیده شده و ما حالا وی را بهتر از گذشته می شناسیم.» فالسام که در دانشگاه آیووا پروفسور زبان انگلیسی است می گوید: «یکی از اعتقادات اصلی ویتمن این بوده که بدن اساس دموکراسی است.» او می افزاید: «یکسری از سروده های وی در باب بدن و تندرستی است و از نظر وی رسیدگی به مباحث بدنی و تندرستی عامل حیاتی برای دموکراسی است.»
در تابستان گذشته «زاخاری تروپین» دانشجوی کارشناسی ارشد زبان انگلیسی در دانشگاه هوستون متوجه نوشته های ویتمن شد. او در پایگاه داده های دیجیتالی دست به این کشف بزرگ زد و به این ترتیب جانی تازه به مباحث ژورنالیستی داد. تروپین در یک مصاحبه فاش ساخت که در ساعات فراغت خود به این موضوع پرداخته است. او در یکی از تحقیقات خود پی به نوشته ای می برد که در 11 سپتامبر سال 1858 به رشته تحریر در آمده است. او متوجه می شود این مطلب یکی از مطالب منتشر شده در باب سلامت و بهداشت مردانه است و پای این مطلب هم نام نویسنده ویتمن ذکر شده است. این نام برای زاخاری جزو نام های محبوب بوده است.
او در این راستا به تحقیق بیشتر می پردازد و یکی دیگر از مطالب وی را در «نیویورک اطلس» پیدا می کند. این در حالی است که برای سالیان متمادی و بر اساس نوشته های وی در دفترچه یادداشت ویتمن حدس زده می شد که این نوشته یک کار تبلیغی برای یکی از روزنامه ها بوده باشد.
محققان پس از سالیان و یافتن نوشته های ویتمن، هرگز باور نداشتند که ویتمن توانایی نگارش چنین مطالبی را هم داشته باشد. زمانی که آقای تروپین میکروفیلم های مشابه را سفارش داد پی برد که این مطالب در چند کتابخانه محدود وجود دارد و هنوز دیجیتالی نشده است. او با پیگیری های خود 13 مورد دیگر هم پیدا کرد. او می گوید به مدت 24 ساعت در مطلب غرق می شود و به مطالعه میکروفیلم ها می پردازد. وی «سلامت و تمرین مردانه» را از اوایل ماه سپتامبر سال 1858 به طور هفتگی منتشر می کرد. در این زمان او تقریبا 39 ساله بود.
او در این زمان در حال التیام زخم های خود به دلیل انتشار ناموفق «برگ های علف» بود. از این رو روزانه هزاران کلمه در روزنامه ها و مجلات به چاپ می رساند. او در این زمان با افراد شاخصی همچون «فرد واگن» همدم و همنشین شده بود و تقریبا در همان زمان کار شعر سرودن را آغاز کرده بود. این شعرها که ابتدا نام «کالاموس» داشتند، بعدها نام «برگ های علف» به خود گرفتند.
فالسام می گوید: «کتاب شعر او جزو کتاب های متمایز زمان خود بود. در واقع می توان گفت این کتاب در زمان خود جزو کتاب هایی بوده که از قاب بیرون زده است. ویتمن جزو کسانی است که در باب همه چیز نوشته و شعر دارد. او در باب آب و هوا، جنسیت، جنگ، بیسبال، افسردگی، الکل و اصلاح صورت مطلب و نوشته دارد.»
تروپین می گوید: «به نظر می رسد ویتمن ذهن فعال و جستجوگری داشته است. به عنوان مثال ویتمن اعتقاد داشت تمرین و ورزش موجب می شود مرد از نظر سلامت و توان بدنی سرتر باقی بماند. البته در گفته های ویتمن می توان نوعی نگاه نژادپرستانه هم دید هر چند او هیچ وقت به زبان نیاورده که آمریکا، فقط آمریکای سفید است. او به طور ضمنی اشاره می کند سایر نژادها روزی در این کشور از بین خواهند رفت.»
آقای رینولدز نیز این ادعای تروپین را تایید می کند و می گوید تا حدودی در نوشته های ویتمن این نژادپرستی دیده می شود. در چند سال اخیر نیز برخی از محققان که بر روی افکار و آرای ویتمن متمرکز شده اند به ظرایف نوشته های ویتمن در باب نژادپرستی اشاره داشته اند. او در نوشته هایش همچنین در خصوص رابطه «بدن و ذهن» از زبانی شیوا استفاده کرده و در آن میانه روی مهم ترین فاکتور زبان نوشته هایش است. آقای رینولدز می گوید: «ویتمن تا 72 سالگی عمر کرد و تا زمانی که زنده بود، خود به نوشته هایش عمل می کرد. او صبح زود از خواب بر می خاست و از هوای تازه استفاده می کرد و به ورزش و تمرین بدنی می پرداخت.»
تاریخ انتشار: ۰۶ تير ۱۳۹۵ - ۰۷:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها