تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836202754
6خبر ویژه با طعم های مختلف - پایگاه اطلاع رسانی بلاغ مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: کاسبان فتنه 88 گرای تحریم ها را به آمریکا دادند/ رادیو فرانسه: 5 ماه پس از برجام اقتصاد ایران هیچ تغییری نکرده است/تأکید دوباره افراطیون بر رحم اجاره ای بودن دولت/با ویژه خواری های مدیران بانکی پولی هم برای تولید و اشتغال می ماند؟!/روحانی برای انتخابات کاری بکند /حنای متهم کردن دولت سابق رنگ باخته استبه گزارش بلاغ ، کاسبان فتنه 88 گرای تحریم ها را به آمریکا دادند تشدید تحریم ها علیه ایران، پیامد آشوب افکنی فتنه گران در سال 1388 بود و در حقیقت آنها کاسبان واقعی فتنه بودند. جهان نیوز در هفتمین سالگرد شروع فتنه 88 نوشت: این فتنه حتماً یک انقلاب رنگی تمام عیار برای براندازی کامل جمهوری اسلامی بود. ورای اینکه شعارهایی همچون: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است»، مؤید همین مدعاست، باید به این نکته توجه کنیم که مایکل لدین، مشاور سابق شورای امنیت ملی آمریکا، دستیار رامسفلد وزیر دفاع اسبق آمریکا و عضو برجسته مؤسسه آمریکن اینترپرایز، پیش از این و در 21 خرداد 1388 در مصاحبه با نیویورک تایمز نیز گفته بود: «فردا در ایران انتخابات نخواهد بود، بلکه یک انقلاب رنگی کلید می خورد!» هم او بعداً در بحبوحه فتنه 88 در گفت وگو با رادیو فردا می گوید: «اگر از شما بپرسند این جنبش -فتنه سبز- به چه زمانی برمی گردد، احتمالاً خواهید گفت به یک سال پیش. اما من می گویم ما از اواسط دهه 60 با کسانی از دفتر نخست وزیری ایران در ارتباط و تماس بودیم و موضوع مذاکره و رابطه را پیگیری می کردیم.» بحث در مورد اینکه طبق برنامه آمریکا قرار بوده پس از براندازی جمهوری اسلامی، چه کسانی در ایران قدرت را در دست بگیرند و صورت حساب کسانی چون مسعود رجوی، رضا پهلوی، سید محمد خاتمی و دیگران قرار بوده چگونه تسویه شود، از جذاب ترین بحث های ممکن در این زمینه است اما به راستی کاسبان فتنه کیستند؟! و در صورت براندازی جمهوری اسلامی، چه کسانی کاسبی شان رونق می گرفته است؟ اول از همه شاید لازم باشد پیرامون فراز و فرود ارتباط یک آقازاده با خبرنگار ضد انقلاب و فراری، تأمل کنیم. پاییز سال 91 این خبرنگار طی گفتگویی تصویری سخنان قابل تأملی در زمینه فعالیت های آقازاده جنجالی در مقطع پس از فتنه 88 بر زبان آورده است. وی می گوید: «من و... بارها با هم در تماس بوده ایم. در یکی از موارد که به من زنگ زد و وقتی فهمید در حال رفتن به واشنگتن هستم از من خواست تا راجع به بحث تحریم اقتصادی ایران کسانی را در آمریکا ببینم و می خواست بداند در واشنگتن چه کسانی هستند که بشود با ارتباط و تشویق شان تحریم های سنگین تری را علیه مردم ایران تحمیل کرد.» قرار دادن سخنان این خبرنگار فراری و ضد انقلاب در کنار اعترافات محمد علی ابطحی یکی از دستگیرشدگان فتنه 88 بخش دیگری از پازل مورد نظر را تکمیل خواهد کرد. ابطحی از قول همان آقازاده جنجالی، در دادگاه می گوید: «این اصلاح طلبان بودند که به اوباما پیغام دادند تا زمان انتخابات ریاست جمهوری در ایران صبر کند و مطمئن باشد در این انتخابات دوستانش در ایران به جای دولت محمود احمدی نژاد سر کار خواهند آمد!» قطعه دیگر پازل اما اردیبهشت ماه سال گذشته تکمیل شده است. آنجا که داریوش سجادی، مشاور سابق مهدی کروبی می نویسد: «سعایت... به نمایندگی از جانب «بابا» نزد غربی ها جهت تحریم و افزایش تحریم های خرد کننده اقتصادی طی سال های فرارش به خارج در کنار همراهی و همدلی آمریکا به منظور مساعدت رساندن به این پروژه جهت روی کار آوردن یک چهره شناخته شده به «پراگماتیسم» و «آمریکا ناستیز»! در ایران نقشه ای حساب شده و با تضمین بالایی از موفقیت بود. تنها چیزی که در این میان پیش بینی نشده بود، ماجرای رد صلاحیت بود.» اشاره جناب سجادی به فعالیت های یک آقازاده در مقطع پس از فتنه 88 تا سال 91 است. همان زمان که وی در خارج از کشور به سر می برده است. کنار هم قرار دادن تمامی این قطعات سه گانه، این نتیجه را حاصل می کند که اولاً روی کار آمدن یک دولت آمریکا ناستیز در ایران، به نوعی رهاورد فتنه 88 است و ثانیاً ناگزیر باید میان واژه کاسب فتنه و کاسب تحریم، یک ارتباط دو سویه برقرار شود. سالمون، خبرنگار امور ایران در روزنامه وال استریت ژورنال 20 نوامبر 2009 طی گزارشی می نویسد: «طی بازدید مخملباف از واشنگتن، آقای مخملباف که سخنگوی کاندیدای ریاست جمهوری ایران میرحسین موسوی است به اوباما پیام داده است پشتیبانی علنی خود را برای نیروهای دموکراتیک در ایران افزایش داده و به فشارهای مالی بیفزاید. آقای محسن مخملباف اعلام کرده است جنبش سبز ایران از تحریم های اقتصادی هدفمند پشتیبانی می کند. ما به تحریم های اقتصادی که فشار را بر ایران زیادتر می کند محتاجیم.» رادیو فرانسه: 5 ماه پس از برجام اقتصاد ایران هیچ تغییری نکرده است رادیو فرانسه با ارزیابی توافق هسته ای میان ایران و 5+1 نوشت: 5 ماه از توافق هسته ای میان ایران و کشورهای غربی می گذرد اما هنوز تغییر محسوسی در وضعیت اقتصادی و معیشت ایرانی ها مشاهده نشده است. در ادامه این گزارش آمده است: وضعیت نابسامان اقتصادی در حالیست که در این 5 ماه بیش از یکهزار مسئول دولتی و نماینده بیش از دو هزار شرکت خارجی به منظور انعقاد قراردادهای تجاری و اقتصادی به این کشور سفر کرده اند اما هنوز سرمایه گذاری در این کشور صورت نگرفته است. اکنون بعد از برداشته شدن تحریم ها، بسیاری از بانکهای بزرگ از بیم مجازات های اقتصادی کاخ سفید جرأت نمی کنند با ایران وارد داد و ستد پولی و بانکی شوند. رادیو فرانسه خاطرنشان کرد: حسن روحانی در واکنش به پرسش هایی مبنی بر رکود اقتصادی گفته است که برای آنکه ایران به رشد اقتصادی هشت درصدی برسد، به سی تا پنجاه میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد. این در حالیست که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی معتقدند که رکود اقتصادی موجود سالها ادامه خواهد داشت. در پایان گزارش رادیو فرانسه خاطرنشان شده است در حالی که تنها یک سال به پایان ریاست جمهوری حسن روحانی باقی مانده رکود اقتصادی می تواند کار وی را برای پیروزی مجدد در رقابت های انتخاباتی مشکل کند. یادآور می شود وبسایت رادیو فرانسه 19 مهر 1392 با اشاره به نوع رویکرد دولت روحانی نوشته بود: «ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می بیند. برپایه این جمع بندی اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر می کند و در همان حال قیمت فروش را کمتر خواهد کرد». تأکید دوباره افراطیون بر رحم اجاره ای بودن دولت عضو مشترک حزب مشارکت و سازمان مجاهدین (انقلاب) می گوید: اگر رحم اجاره ای دولت جنین را خوب محافظت کند اصلاح طلبان آن را دوباره اجاره خواهند کرد! روزنامه فرهیختگان از عبداله ناصری و عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان پرسید: برخی ترکیب دولت، رحم اجاره ای اصلاح طلبان را دلیلی بر این مدعا می دانند که اصلاح طلبان فضا را برای ورود بیشتر آماده کرده اند، پس پروژه بعدی عبور از روحانی است، تحلیل شما چیست؟ ناصری در پاسخ می گوید: اصلاً نباید نگران این تحلیل ها بود. اگر رحم اجاره ای جنین را خوب محافظت کند، حتماً اصلاح طلبان آن را دوباره اجاره خواهند کرد. گفتنی است ابراهیم اصغرزاده (دبیرکل سابق حزب همبستگی و عضو شورای شهر اول تهران) 13 اسفند 92 در مصاحبه با روزنامه قانون و در پاسخ این سؤال که «ادعا می شود اصلاح طلبان چون می دانستند در انتخابات 92، آقای عارف نمی تواند رای بیاورد، او را کنار می گذارند و از روحانی حمایت می کنند. این در شرایطی انجام شده است که سیاست های روحانی مورد پسند اصلاح طلبان هم نبود. آیا این ادعا صحت دارد؟» گفته بود: تصور می کنم حرف مهمی است و چندان هم غلط نیست. چند وقت پیش به دوستانی به شوخی گفتم این رحم اجاره ای برای پرورش یک نطفه است. وقتی به شما اجازه نمی دهند احزاب جریان سیاسی ات فعالیت داشته باشد، مجبور به ائتلاف می شوید. همانطور که می دانید مهم ترین احزاب جریان اصلاح طلب ممنوع الفعالیت بودند. البته قرار بر این بود که آدم های قوی تر از آقای خاتمی را به انتخابات بیاوریم، اما آنقدر عقب نشینی کردیم که آقای خاتمی شد هاشمی، هاشمی شد روحانی. آقای روحانی همانطور که گفتم، متعلق به جناح محافظه کار بودند». اصغرزاده اضافه کرد: برگشت به خاتمی نشانه یک نوع عقبگرد بود. شاید اصلاح طلبان روی نیروی جوانتری تفاهم می کردند و وقتی پشت او می ایستادند به خاطر جنبش اجتماعی، رأی می آورد. عبور از خاتمی برای اصلاح طلبان پیروزی بود. اما عقب نشینی کردند، البته از مقام خاتمی کم نمی کند، او در مقام لیدری جریان اصلاحات است و الزاماً لیدر نباید رئیس جمهور شود. ولی اتفاقی که افتاد این بود که اصلاح طلبان تن به یک نوع سازش با بخش هایی از محافظه کاران دادند. وی این را هم گفته بود که «در انتخابات همه چیز دقیقه نودی بود. یعنی حتی قبل از آن بین عارف و روحانی وحدت ایجاد نشده بود. حتی زمانی که عارف کنار رفت، اسم روحانی را نیاورد. در صورتی که در شرایط دیگر باید سران جریان ها در جلسه ای به ائتلاف برسند و شعارهایشان را هماهنگ کنند.» اصغرزاده حامیان روحانی رانیز «اسب چموش» توصیف کرده بود که «باید کنترل شوند وگرنه به یک نیروی مخرب تبدیل می شوند». با ویژه خواری های مدیران بانکی پولی هم برای تولید و اشتغال می ماند؟! «برای بانک ها پولی هم می ماند که صرف تولید کنند؟» وبسایت الف ضمن طرح این پرسش نوشت: پس از انتشار فیش های چند ده میلیونی حقوق مدیران بیمه مرکزی، این بار فیش حقوقی 234 میلیون تومانی مدیر عامل بانک رفاه خبرساز شد و موجی دیگر در جامعه ایجاد کرد. موجی که نشان دهنده وضعیت زندگی اشرافی برخی مدیران دولت تدبیر و امید دارد. قطعاً حقوق های نجومی در مؤسسات دولتی و بانک ها به شخص مدیر عامل محدود نمی شود.مدیرعامل وقتی می تواند چنین حقوق هایی را برای فیش خود در نظر بگیرد که به اصطلاح عامیانه هوای اطرافیان را داشته باشد و دهان آنها را ببندد. بنابراین نمی توان باور کرد حقوق مدیرعاملی 234 میلیون باشد ولی حقوق معاونش 7 میلیون. قاعدتاً این حقوق های چند صد میلیونی در سلسله مراتب مدیریتی بانک ها و مؤسسات جاری است و معاونان و مدیران نیز درصد قابل توجهی از مبلغ فوق الذکر را دریافت می دارند. البته ناگفته نماند این مبالغی است که در فیش حقوقی رسمی آنها منتشر شده و قطعاً دریافتی های غیررسمی این مدیران تحت عناوین پاداش و غیره بسیار بیش از این مبالغ است. با وضعیت فعلی، شاید اکنون بهتر بتوان گزارش چند روز گذشته مرکز پژوهش های مجلس درباره وضعیت بانک ها را باور کنیم که آورده بود تنها عاملی که باعث شده تا بحال ورشکستگی رسمی بانک ها اعلام نشود استقراض از بانک مرکزی است. به راستی با بذل و بخشش های حاتم گونه ای که مدیران بانک ها (البته برای جیب خود و نه برای مردم) انجام می دهند به راستی پولی هم می ماند که صرف حمایت از تولید ملی، اشتغال و صنعت شود؟ روحانی برای انتخابات کاری بکند /حنای متهم کردن دولت سابق رنگ باخته است یک سایت حامی دولت نوشت: 3 سال از عمر دولت گذشت و خیلی زود دیر شد. کارنامه اقتصادی دولت مورد پرسش و اعتراض مردم قرار دارد. «بهار نیوز» ضمن تمجید از گفتمان دولت مبنی بر مذاکره و تعامل با غرب که در برجام تبلور یافت می نویسد: آشفتگی های اقتصادی آن گونه که انتظارش می رفت، سامان نیافت. بی شک مشکلات یک شبه خلق نشده که از دولت آقای روحانی انتظار حل و فصل یکشبه تمام مشکلات را داشته باشیم؛ اما به سبب آنکه در طول روزهای پس از خرداد 92، راه حل بسیاری از مشکلات و نوشداری بسیاری از امراض در به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای انگاشته می شد، امروز و ماه ها پس از آغاز اجرایی شدن برجام، بسیاری از اعضای جامعه در پی یافتن ثمره مذاکرات در زندگی روزمره و نتیجه آن در کیفیت معیشت خود هستند. گرچه آقای رئیس جمهور تلاش کرده با ارائه آمار و ارقام، خروج کشور از بحران را با تکیه بر آمار و نمایش شاخص های اقتصادی به اثبات برساند، اما آنچه عموم مردم در این روزها شاهد آن هستند، چیزی جز ورشکستگی و توقف هر روزه فعالیت شرکتها و بنگاههای اقتصادی، رکود طاقت فرسا، تعدیل های روزافزون و گسترش نگران کننده بیکاری در سراسر کشور نیست. در ادامه این تحلیل آمده است: البته آقای سخنگو و اعضای دولت و تمامی همراهان می توانند بسان ایام گذشته، نارسایی ها را نتیجه عملکرد دولت پیشین قلمداد کرده، مدعی شوند که همچنان مشغول آواربرداری اند و از خود سلب مسئولیت کنند؛ اما در عین حال بایستی به یاد داشته باشند که با گذشت سه سال از عمر دولت یازدهم و بر اثر استفاده بیش از اندازه از این گونه حربه ها، دیگر حنای این گونه ادعاها رنگ باخته و بسیاری از اقشار مردم اگر حتی مشکلات را ناشی از سوء مدیریت های گذشته بدانند نیز راه حل و علاج آن را از دولت مستقر و کارگزاران آن طلب کرده و تقصیر استمرار شرایط موجود را برگردن دولتی می دانند که به امید تغییر بدان رأی داده اند. نویسنده ادامه می دهد: سال آینده در چنین ایامی، تنور انتخابات گرم خواهد بود و هر نامزدی تلاش خواهد کرد تا عملکرد و کارنامه طرف مقابل را در کنار برنامه و وعده های خود، مستمسکی برای جذب نظر و آرای مردم قرار دهد. حقیقت آن است که در اکثر انتخابات های ملی، آنچه نقشی حیاتی در رقم زدن نتیجه انتخابات دارد، اقتصاد و عملکرد دولت مستقر در طی چهار یا هشت سال گذشته است. تئوریسین های دولت بایستی بدانند که توجه بیش از حد عامه مردم به حوزه مذاکرات در انتخابات گذشته ناشی از این امر بود که آنها، تأثیر مستقیم مذاکرات بر کیفیت معیشت و سفره خود را تصور می کرد و رأی به تعامل سازنده، از دیدگاهی دیگر رأی به سامان یافتن اوضاع اقتصادی بود؛ این در حالی است که در فضای انتخاباتی سال آینده و در شرایطی که در خرداد 96، نزدیک به 18 ماه از آغاز اجرایی شدن برجام گذشته، عدم وجود نتایج ملموس اقتصادی، می تواند تار و پود باورهای پیشین مبنی بر راهگشا بودن مذاکرات در حل مشکلات داخلی را نیز از هم گسیخته و عامه مردم را جذب گفتمان های متفاوت و متضادی کند. در ادامه این تحلیل آمده است: نمی توان از نگاه پرسشگر کارگران و کارمندانی که با تهدید تعدیل و معوقات چندین ماهه دست و پنجه نرم می کنند، گریزان بود و سؤال های آنها را بی پاسخ گذاشت! گو آنکه آنها به حق خواهند پرسید، چگونه در شرایطی که فاصله حقوق بسیاری از کارگران و کارمندان با خط فقر، فاصله ای از زمین تا آسمان دارد و این فاصله با بهانه ای چون مشکلات اقتصادی توجیه می شود و از زیردستی ها صبر طلب می کنند؛ بسیاری از عالی رتبگان و مدیران می توانند به حقوق های نجومی دسترسی داشته و نگرانی از بابت کمبود بودجه و مشکل نقدینگی به خود راه ندهند؟ این سؤال و این دغدغه، تنها بخش کوچکی از سؤال های بی شماری است که مردم از خود می پرسند و چون جوابی برای آن نمی یابند، اعتماد خود به دولت را بیش از پیش از دست می دهند. اکنون انتظار عمومی از رئیس جمهور آن است که همانگونه که برای سر و سامان دادن به عرصه بهداشت و مسائل درمانی مردم، معطل مذاکرات و نتایج آن نماندند و طرحی نو در انداختند، هر چه زودتر کلید خود را در قفل بیکاری و چالش های معیشتی مردم چرخانده و با تدابیر خود، امیدها به دولت را زنده نگاه دارند.
دوشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها