تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819048142
روابط عمومی‌ها؛ چهره‌های خندان اما مضطرب
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۱
میثم میلادی گرجی - کارشناس روابط عمومی اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی مازندران برقراری ارتباط متقابل میان مردم و مسئولان و گسترش همکاری و بسط تفاهم عمومی، آگاهی مردم از عملکرد دستگاه مورد نظر، آماده‌کردن اذهان عمومی در اجرای طرح‌ها، برنامه‌ها و ایجاد محیط مناسب برای رشد فضایل اخلاقی کارکنان در چارچوب ضوابط و معیارهای نظام جمهوری اسلامی ایران از جمله اصلی‌ترین وظایف روابط عمومی‌ها در سازمان‌ها است که نظر به اهمیت آن زیر نظر مستقیم بالاترین مقام دستگاه قرار دارند. همچنین روابط عمومی دارای ماهیتی رسانه‌ای است و در طبقه‌بندی‌ها، در صف رسانه‌ها قرار می‌گیرد. همین هم‌پوشانی رفتاری است که دست‌مایه توسعه و ترویج گفتمانی دستگاه‌های مختلف را فراهم می‌آورد، پس اغراق نیست اگر روابط عمومی‌ها را قلب تپنده دستگاه‌ها نامید. روابط عمومی‌ها در صورتی می‌توانند در حوزه رسانه موفق عمل کنند که از شیوه‌ها و روش‌های نوین ارتباطی با مهارت‌های ویژه، بیشترین همکاری و همراهی را از رسانه‌های جمعی دریافت کنند. خیلی‌ها می‌گویند در۲۰ سال گذشته، روابط عمومی در ایران، توانسته کم و بیش به بالادستی‌هایش بفهماند که "پوستر چسبان" نیست اما به نظر من عمر این مهم در کشور عزیزمان به پنج یا شش سال هم نمی‌رسد، هنوز هم بیشترین انرژی روابط عمومی‌ها به جای انجام کارهای تخصصی، برای تبیین و توسعه این بخش به هدر می‌رود. با نگاهی به وضعیت این حوزه در دنیا مشخص است که در کشور نمی‌توان چهره مطلوبی از این حوزه به نمایش گذاشت و تا رسیدن به جایگاه مطلوب هنوز فاصله بسیار است. نکته دیگر اینکه متأسفانه در سال‌های گذشته رواج سیستم ارادت‌سالاری و دانای کل جلوه دادن برخی از مسئولان که در واقع از نگاه ابزاری به روابط عمومی منشاء می‌گرفت، به اشکال و صورت‌های گوناگونی موجب شده بود روابط عمومی‌ها همچنان بی‌اثر و یا کم‌اثر جلوه کنند که خوشبختانه در دو سال گذشته این مهم در سطح ملی و استانی به میزان محسوسی کمرنگ شده و امیدواریم با از میان رفتن کامل تفسیرهای نادرست از جایگاه و وظیفه روابط عمومی، این حوزه تاثیرگذار در مسیر اصلی خود قرار گیرد. همچنین وجود سوء تعبیر و یا عدم آگاهی و شناخت کافی از وظایف عملیاتی و یا عدم شناخت از توانمندی‌های تخصصی روابط عمومی در ابعاد درون و برون سازمانی از جمله مشکلاتی است که روابط عمومی‌ها در ایران را با موانع جدی و فراوانی روبرو کرده است. البته از زاویه‌ای دیگر می‌توان گفت در برخی اوقات دست‌اندرکاران روابط عمومی نیز به طور کامل نسبت به مسئولیت‌های حرفه‌ای خود اطلاع و اعتقاد لازم را پیدا نکرده‌اند یا تخصص و تجربه لازم را ندارند که نقصان تامل‌برانگیز و مهمی است. در اینجا می‌خواهم گلایه‌ای را مطرح کنم که به ندرت از سوی مردم به آن توجه شده است. افکار عمومی زیبایی‌های اطلاع‌رسانی را که ناشی از عملکرد دقیق روابط عمومی‌ها است نمی‌بینند و به جای آن کوچکترین اشتباهات را از ناحیه این کارکنان در دستگاه‌های اجرایی، بوق و کرنا می‌کنند. به اعتقاد من تا این تفکر اصلاح نشود و رابطه‌ای سالم و بر اساس شناخت میان روابط عمومی‌ها، مدیران و رسانه‌ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی شکل نگیرد، نمی‌توان امید داشت که این حوزه حیاتی قادر به نشان‌دادن تمام توانایی‌هایش باشد. در نهایت به مناسبت روز روابط عمومی باید گفت اعضای روابط عمومی‌ها با چهره‌ای خندان، مضطرب‌ترین افراد سازمان محسوب می‌شوند که این اضطراب در مسئولیت ویژه و حساس آنها ریشه دارد که حتی به سلامت آنان آسیب می‌زند، پس می‌توان به قراردادن آن در رده‌بندی مشاغل سخت و زیان‌آور اندیشید. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها