محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840213949
سختی راه، ذره‌ای از عشقم نمی‌کاهد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۶
پدر و معلم از جمله کسانی هستند که نقشی مهم و اساسی در شکل‌گیری شخصیت هر فرد دارند. به همین دلیل در آموزه‌های دینی ما جایگاه ویژه‌ای برای آنها تعریف شده است. امام‌علی (ع) می‌فرماید: «به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هر چند فرمانروا باشی». سرنوشت جوامع بشری مرهون سعی و تلاش آموزگاران و معلمان است. در قدرت و توان هیچ کس نیست که مقام و ارزش معلم را برشمارد. چنان که هیچ کس را یارای آن نیست که فعل ایزد بستاید یا نقش عظیم رسولان الهی را بر کاغذ بنشاند. از این رو، خداوند نسبت به شان و مقام عالم و متعلم عنایت خاصی مبذول داشته و آنان را بر سایر طبقات ممتاز ساخته است. او به شخصیت آنان ارج نهاده و برایشان امتیاز ویژه‌ای قائل شده است. به بهانه هفته معلم به سراغ معلمی رفتیم که جز عشق، ایثار و از خودگذشتگی در کارنامه‌اش چیزی نیست. معلمی که با 27 سال سابقه تدریس از سال 90 تاکنون برای تعلیم و تربیت 5 دانش‌آموز در منطقه عشایری «توه سیه» شهرستان ایوان باید 14 کیلومتر مسیر رسیدن به این منطقه را پیاده‌روی کند. «یاسم زارع‌منش» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه ایلام، با اشاره به اینکه منطقه عشایری که دانش‌آموزانم در آنجا هستند بسیار صعب‌العبور است، اظهار کرد: برای رسیدن به منطقه «توه سیه» تنها دو راه وجود دارد و راهی که از سمت سومار به آنجا می‌رسد در فصل زمستان قابل تردد نیست. وی با بیان اینکه از بدو ورودم به آموزش و پرورش و آغاز معلمی‌ام، در مناطق محروم استان خدمت کرده‌ام اضافه کرد: سال 1370 بود که در اولین سال خدمتم به روستای «علی‌آباد» بخش زرین‌آباد دهلران رفتم، منطقه‌ای که هیچ کدام از معلمان بومی آنجا حاضر به تدریس در آن منطقه نبودند. زارع‌منش ادامه داد: در طول دوران خدمتم در آموزش و پرورش تنها 3 سال در داخل شهر تدریس کرده‌ام و مابقی خدمتم را در مناطق روستایی و عشایری این استان بوده‌ام چرا که عشق خاصی به خدمت در مناطق محروم در وجود دارم. این معلم دلسوز و فداکار ایوانی با اشاره به اینکه از نظر امتیاز اداری جزء معلمان صاحب امتیاز آموزش و پرورش ایوان هستم که می‌توانم به دلخواه هر مدرسه‌ای را برای تدریس انتخاب کنم، تاکید کرد: با وجود داشتن امتیاز لازم برای تدریس در مدارس شهر ایوان اما عشق به خدمت در مناطق روستایی و عشایری مرا به آنجا می‌کشاند و بهتر بگویم محرومیت و مظلومیت بچه‌های مناطق عشایری مرا جذب خود کرده است. وی از سختی رفت و آمد در این مسیر پر خطر می‌گوید: به دلیل صعب‌العبور بودن مسیر منطقه «توه سیه» مجبورم ماشینم را در روستای «پلیه» جا بگذارم و مسیر 14 کیلومتری پلیه تا توه‌سیه را پیاده طی کنم که در فصل زمستان سختی‌های خاص خود را دارد که عشق به تعلیم دانش‌آموزان آن منطقه، سختی این مسیر را برایم سهل و آسان می‌کند. زارع‌منش با بیان اینکه ممکن است هفته‌ای 3 بار در این مسیر تردد می‌کنم، گفت: بعد از رسیدن به چادر کلاس درسم، شب را در آنجا می‌مانم چرا که نمی‌شود هر روز در این مسیر تردد کرد. این معلم دلسوز ایوانی با اشاره به اینکه انتخاب شغل معلمی به ظاهر یک انتخاب بوده اما در حقیقت یک توفیق و لطف الهی است که شامل حال ما شده است، خاطرنشان کرد: اگر معلمی به این منطقه اعزام نمی‌شد فرزندان خانواده‌های عشایری این منطقه باید بیسواد می‌ماندند که خداوند این توفیق را به من عطا کرد که بتوانم در فراگیری علم و دانش دانش‌آموزان منطقه توه‌سیه نقشی داشته باشم. وی در پایان عنوان کرد: این مدرسه عشایری فاقد ساختمان است و در زیر چادر اداره می‌شود و برای موقعیت‌هایی که عشایر به مکان‌های دیگر در منطقه کوچ می‌کنند قابل نقل مکان است اما برای فصل زمستان از یک کانکس استفاده می‌کنیم که در حال حاضر در طول هفته در آن مستقر هستم. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها