تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836444294
درس ها و عبرت های؛ 94 نقشه راه 95
واضح آرشیو وب فارسی:598: اوضاع اشتغال در سالی که رو به پایان است بر هیچ کس پوشیده نیست. جمع زیادی از جوانان کشورمان بیکارند. به خصوص که در بین این خیل کثیر، تحصیل کرده ها سهم به سزایی را به خود اختصاص داده اند.به گزارش پایگاه 598 ، روزنامه کیهان نوشت: سال 94 با همه حوادث و اتفاقات تلخ و شیرینش به انتها رسید و صفحه دیگری از عمر ما بسته شد. به جز آنچه در عرصه زندگی فردی هریک از ما رخ داد و می تواند چراغ راه آینده ما باشد، در عرصه اجتماعی کشورمان موضوعات مختلف رخ داد که بدون توجه به آنها و در نظر گرفتن عبرت های ناشی از آن، نمی توان روزهای سال آینده را با موفقیت پیمود. اما همان گونه که رهبر عزیز انقلاب در سال 94 در چند نوبت اشاره کردند، امروز مهمترین موضوع کشور و اصلی ترین دغدغه مردم، مسئله اقتصاد است و بدون توجه به این مهم، نمی توان برای فردای مردم کاری کرد و تصمیمی گرفت. در همین رابطه کارنامه دولت، برآورده شدن نیازها و مطالبات مردم، ناکامی ها و ناامیدی ها و یا امیدواری هایی که به آینده دارند، بهترین ابزار برای ترسیم چشم اندازی روشن برای فرداست. اگر دولتمردان تنها در همین یک موضوع یعنی در اقتصاد و معیشت مردم، از گذشته عبرت بگیرند و همه آنچه نباید می کردند را تکرار نکنند و آنچه برای مردم انجام ندادند را بکار ببندند، قطعا سال 95، به مراتب شیرین تر از سال 94 خواهد شد. با اینکه کیهان در طول سال جاری، به کرات و از سر شفقت و همراهی با دولت و دلسوزی برای آنها و برای مردم، جزئیات مشکلات مردم را و نیز کژی ها و ناراستی های دولتمردان را نوشت و به تشریح آنها و ارائه راهکار برای برون رفت از وضع ناراحت کننده اقتصادی پرداخت، اما بازهم از باب اثبات نصح و دلسوزی و برای اتمام حجت با همه آنها که امید داریم گوش شنوایی داشته باشند و دل در گرو آبادانی ایران، مروری بسیار فشرده بر چند موضوع مهم و تاثیرگذار دولت یازدهم در سال 94 می کنیم. به این امید که سال 95 سال عبرت گیری از این نکات باشد. دانشمندان را نا امید نکنید! در سال 94 اخبار و گزارش های متعددی در زمینه افت علمی، کند شدن شتاب علمی کشور و ... منتشر شد. دانشمندان زیادی از رفتار نامناسب دولتمردان برایمان گفتند و نوشتند و ما هم بخش هایی از آن درد دل ها را با مردم در میان گذاشتیم. درد دل بچه های خونگرم و سخت کوش و خستگی ناپذیر پژوهشگاه پیشین هوا فضا را که در این دولت چند پاره شد و پروژه های مهم آن یکی پس از دیگری تعطیل شد و حقوق اعضای آن که با حداقل انتظار مشغول افتخارآفرینی برای کشور بودند قطع شد! بیکاری جمع زیادی از کسانی که روزگاری نه چندان دور مارا به باشگاه فضایی بردند. درددل بچه های هسته ای را، درد دل بچه های ژنتیک و... رابرای مردم روایت کردیم. بسیاری از حرف ها و گلایه های به حق فرزندان جامعه را ننوشتیم و شرمنده آنها شدیم. فقط به این دلیل که احساس تلخی به جامعه دست ندهد. اما نمی توان انکار کرد که مردم حدود سه سال است خبر علمی تازه ای نمی شنوند. پیش از این دل های ما امیدوار شده بود که هرچند یک بار خبر تازه ای از پیشرفت های دانشمندان جوان و عزیزمان در حوزه های مختلف علمی بشنویم. در نانو، در هسته ای، در هوا فضا، در بیوتکنولوژی و... در همه عرصه هایی که به فرموده رهبر عزیز انقلاب، عرصه علوم جدید بود و ما می توانستیم با مزیت نسبی مهم کشورمان یعنی تکیه به جوانان برومندمان،در آن عرصه ها از همه جلو بزنیم،کما اینکه چنین شده بودیم. اکنون دل ما برای آن اخبار تنگ شده و در ازای آن خبرهایی که دیگر نیست، خبر بیکاری دانشمندان جوان یا کوچ و سرخوردگی آنها، دل ما را به درد می آورد. اکنون و در اثر این رفتار ها،سرعت رشد علمی ایران که روزگاری بخاطر آن به دنیا فخر می فروختیم، کند و کم شتاب شده و از روزهای نوید بخش و غرور آفرین گذشته فاصله گرفته ایم. فاصله ای که منجر به تذکر چند باره رهبر انقلاب شد. حال اگر دولتمردان دلشان به حال فردای ایران می سوزد، دانشمندان را ناامید نکنند که آینده کشور از آن آنهاست. دیگر حرف از تحقیر ایران و ایرانی با حرف های زشتی مثل تخصص در قرمه سبزی و بزباش یا با وارد کردن مدیر و ... نزنند. دیگر ده ها پست و سمت را برای خود وابستگانشان حکم نزنند و اجازه بدهند اندکی –فقط اندکی – از تصمیمات کلان کشور،بدست جوان ترها گرفته شود. جوانان منتظر شغل آبرومندند اوضاع اشتغال در سالی که رو به پایان است بر هیچ کس پوشیده نیست. جمع زیادی از جوانان کشورمان بیکارند. به خصوص که در بین این خیل کثیر، تحصیل کرده ها سهم به سزایی را به خود اختصاص داده اند. گزارش های مراکز رسمی، همه و همه از تشدید این وضعیت خبر می دهد و کسی نیست که بتواند این حقیقت تلخ را انکار کند. حتی اگر کسی مثل رئیس جمهور هم بگوید برای یک میلیون و اندی جمعیت ایران شغل ایجاد کرده، کسی باور نمی کند و نمی پذیرد، حتی نزدیک ترین نزدیکان او! چون مردم با همه وجود بیکاری فرزندانشان را لمس می کنند و تبعات سوء آن را در همه حوزه ها، در افزایش بزهکاری ها در بالا رفتن سن ازدواج، در اعتیاد و هزار بلا و مشکل دیگر می بینند. این است که به آمار سازی هایی از آن دست که اشاره شد توجهی نمی کنند. افزون بر عدم ایجاد اشتغال در دولت یازدهم، افزوده شدن به جمعیت بیکار و بیکار شدن هر 5 دقیقه یک ایرانی، بلای خانمان سوز دیگری است که بدون کمترین تردید، حاصل عملکرد و سوء مدیریت دولتمردان دولت یازدهم است و معلوم نیست نزد مردم و نزد خدا چه جوابی برای آن دارند. رکودی که گریبان کشور را گرفته، سبب نابودی زیرساخت های تولید و عقب ماندگی ایران در عرصه های مختلف شده است. عقب ماندگی هایی که گاه جبران آن به چند دهه زمان احتیاج دارد. علت پدید آمدن این رکود، برنامه ریزی غلط دولتمردانی بود که برای یک کشور بزرگ و پهناور و دارای میلیون ها جوان نخبه و میلیاردها ثروت آشکار و پنهان، نسخه انقباض مالی بستند تا با سختگیری و ریاضت اقتصادی، تورم را کاهش دهند! یعنی خون اقتصاد را منجمد کردن آن قدر که آن پیکر نیمه جان، رو به موت شد و در حالت احتضار قرار گرفت! اکنون نخستین ثمره سیاست غلط سی ماه گذشته دولت به بی رحمانه ترین شکل خود را نشان داده است و بیکاری به بدترین شکل ممکن گریبان جامعه را گرفته است. کاش دولتمردان سال آینده از این همه مصیبت و مشکل مردم عبرتی می گرفتند و برای گشایش کسب و کار و تولید قدمی برمی داشتند.کاش در اسفند سال 95 بتوانیم بنویسیم که مثلا فلان تعداد شغل ایجاد شد و آن قدر جوان مشغول به کار شدند.البته نه به آن صورت که رئیس جمهور محترم گفتند، بلکه واقعی! واردات، بلای جان تولیدات دولت در سال 94 به موازات تشدید رکود و تعطیلی واحدهای تولیدی، برای آرام نگه داشتن جامعه و پاسخ به نیازهای واقعی و یا ساختگی و مصنوعی دست به واردات وسیع زد! هرچه واردات بیشتر می شد، بیکاری و ورشکستگی صنایع هم بیشتر می شد. بسیاری از صنایع، به طور کامل تعطیل شدند و کارگرانشان خانه نشین شدند، در حالی که جامعه به کالا و محصول تولیدی آنها نیاز داشت. این مدل آرام نگه داشتن بازار، همان مدل پیشرفت صوری بود که مورد اعتراض رهبر عزیز انقلاب هم قرار گرفت. اکنون می توان سخن حسن روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی را به یاد آورد که با طعنه به دولت دهم گفته بود :«بله اشتغال ایجاد شد، اما برای کارگران چینی!» دقیقا همان وضعیت ادعایی با شیب بسیار تند و ویرانگر اکنون به وجود آمده و روزی نیست که خبر از واردات وسیع کالایی که توان داخلی برای تولید آن وجود داشته نشنویم. در آخرین روزهای سال جاری بود که شنیدیم دولت با واردات ریل راه آهن، صنایع فولاد را به مرز ورشکستگی برده است! در حالی که امکان تولید آن به سادگی در فولاد مبارکه وجود داشته است! یا همین چند روز قبل بود که اتحادیه صنایع کاشی و سرامیک از اعضا خود خواست به مدت دوماه هیچ تولید جدید انجام ندهند، چون انبارها مملو از کالای بدون مشتری است و هیچ بازاری برای آن وجود ندارد! درست در همین شرایط، شما می توانید در بازار لوازم و مصالح خانگی، و انواع و اقسام سرامیک، موزائیک و چینی بهداشتی خارجی را ببینید! اکنون باید پرسید دولت در حال ایجاد اشتغال برای چه کسی است!؟ احیاء یک صنعت برای احیاء صدها صنعت کاش دولتمردان ،به جای همه شعارها هیاهوهایی که گوش فلک را کر کرده است، یک کار می کردند و آن اینکه صنعت ساختمان را احیاء می کردند. یا نه، کلا دست از سر ساختمان بر می داشتند و اجازه می دادند که مردم، به سلیقه و ذوق خودشان، شهرها و کوچه هایشان را آباد کنند. اکنون حدود سی ماه است صنعت ساختمان به خوابی سنگین رفته است و در نتیجه، میلیونها نفر، شغل خود را از دست داده اند و یا با تزلزل شغلی مواجه شده اند. صدها رشته شغلی همچون صنایع فولاد و رنگ و شیشه و بهداشتی و آشپزخانه و ... در اثر نابودی صنعت مسکن، به ورشکستگی و رکود کامل رسیده اند و کارگرانشان خانه نشین شده اند. هیچ کارشناس منصفی نیست که بتواند وجدانش را در نظر بگیرد و نقش مخرب وزارت مسکن و معرکه گردانان آن را در این رخداد غم انگیز انکار کند. اکنون افرادی در حال نسخه پیچیدن برای مسکن ملی هستند که خود، جزء مهم ترین ذی نفعان این عرصه اند و با سیاست های خاص و مخرب خود، از یک سو امیدمردم برای خانه دار شدن را ناامید کرده اند و از دیگر سو ضربه جبران ناپذیری به تولید ملی زده اند. در مقابل، این عده نفع خود را در سفته بازی و وام بانکی و ... می بینند و رسما وعده گرانی مسکن در سال آینده را می دهند! کاش دولت منفعت یک جمع کوچک رانت خوار و ناسازگار با منافع ملی را بر مصلحت یک ملت ترجیح نداده بود و مسکن مردم را وسیله سودجویی عده ای قرار نمی داد. و کاش لااقل برای سال بعد چنین نکند. آنچه گفته شد، شمه ای از تلخی های سال 94 بود که قبلا گفته شده بود و گفتن آن از باب تذکر مجدد و نمایاندن دوباره مشکلات مردم بود. قطعا سال آینده این ایام، دولت سخت درگیر انتخابات ریاست جمهوری 96 خواهد بود و بازخوانی این پرونده در آن روزها فایده ای ندارد. اما اکنون که فرصت هست بهتر است که به فکر مردم و مشکلات آنان باشند که اگر حتی هیچ چیز جز تکیه بر اریکه قدرت مهم نباشد راه آن، خدمت به مردم است و می توان کمبود و نقصان این موضوع مهم را آن قدر در جامعه و در بین سیاسیون پررنگ و تاثیرگذار دید که صدای نزدیک ترین حامیان رئیس جمهور را هم در آورده و باعث شده صراحتا اعلام کنند که روحانی با این کارنامه، انتخابات سال 96 را واگذار خواهد کرد. آیا برای آن روز هم شده، دولتمردان به خود خواهند آمد!؟
جمعه ، ۲۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[مشاهده در: www.598.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها