واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: در قسمت قبل درمورد پنج اشتباه بزرگی که بعضی از مدیران مرتکب می شوند و متاسفانه از نادرست و مخرب بودن آنها بی خبرند سخن گفتیم که عبارت بودند از: فشار آوردن بیش از حد به کارکنان برای رسیدن یا ماندن در رتبه اول، از زیر کار در رفتن مدیر و انجام همه کارها را به کارمندان واگذار کردن، معطوف کردن توجه و زمان مدیر برای رسیدگی کردن به شاکیان و نکات منفی، درد دل کردن با کارکنان و در میان گذاشتن مسائل خصوصی خود با افراد با هدف خودمانی شدن با آنها واصرار برخواندن ذهن کارمندان و قضاوت کردن بر اساس آن.در این قسمت به پنج ا55 آنلاین : در قسمت قبل درمورد پنج اشتباه بزرگی که بعضی از مدیران مرتکب می شوند و متاسفانه از نادرست و مخرب بودن آنها بی خبرند سخن گفتیم که عبارت بودند از: فشار آوردن بیش از حد به کارکنان برای رسیدن یا ماندن در رتبه اول، از زیر کار در رفتن مدیر و انجام همه کارها را به کارمندان واگذار کردن، معطوف کردن توجه و زمان مدیر برای رسیدگی کردن به شاکیان و نکات منفی، درد دل کردن با کارکنان و در میان گذاشتن مسائل خصوصی خود با افراد با هدف خودمانی شدن با آنها واصرار برخواندن ذهن کارمندان و قضاوت کردن بر اساس آن.در این قسمت به پنج اشتباه دیگر اشاره خواهیم کرد که بسیاری از مدیران به دلایل مختلف و به سوءبرداشت هایی که راجع به اصول و ترفند های مدیریتی دارند، مرتکب آنها می شوند. اشتباه شماره 6: تفرقه بینداز و حکومت کن ارتباط بین مدیر و کارمندان باید آمیزه ای از احترام و اعتماد متقابل باشد که اگر خدشه ای به آن وارد شود، دیگر قابل ترمیم و بازسازی نیست. متاسفانه بعضی از مدیران فکر می کنند که اگر یکسری از اطلاعات مربوط به عملکرد ضعیف یک کارمند را با سایرین در میان بگذارند به نوعی می توانند سایرین را تحریک به کار بیشتر و بهتر کنند؛ در حالی که این کار باعث از بین رفتن اعتماد بین افراد و مدیر می شود. اگر یکی از افراد مساله ای را در مورد خود یا دیگران به اطلاع مدیرش می رساند این اطلاعات باید بین آن فرد و مدیر به صورت محرمانه و سرپوشیده باقی بماند، اما متاسفانه بارها دیده شده که بعضی مدیران این اطلاعات را به دستاویزی برای تحت فشار قرار دادن کارکنان برای کار بیشتر یا بدتر از آن، تفرقه افکنی بین کارکنان برای جلوگیری از متحد شدن آنها با هم، تبدیل می کنند. چنین رویکردی به شدت به اعتماد و اطمینان درون سازمانی لطمه زده و خسارات سنگینی را بر جا خواهد گذاشت. اشتباه شماره 7: پنهان کاری در مورد تصمیمات و تحولات آینده مدیرانی که تنها به دنیای کوچک اطراف خود و مسائل روزمره توجه دارند و فقط در مورد آنها به افرادشان اطلاع رسانی می کنند در واقع به گونه ای عمل می کنند که افرادشان را به این نتیجه می رسانند که مدیران شان خواسته یا ناخواسته از در جریان قرار دادن آنها در مورد راهبردها و تصمیمات آینده خودداری می کنند. این مساله با هر هدف و نیتی که روی دهد تاثیر منفی و مخربی بر ارکان ارتباطی مدیریت و کارمند باقی می گذارد و وضعیت مبهم و گنگی را درباره تغییر و تحولات آتی به وجود می آورد. به طور کلی، مدیران به دلایل مختلفی از اطلاع رسانی راجع به تحولات آینده خودداری می کنند: بعضی ها به خاطر اینکه می خواهند از اطلاعاتی که در اختیار دارند به عنوان قدرت مدیریتی استفاده کنند، بعضی ها به خاطر اینکه اینقدر درگیر مسائل و چالش های روزمره هستند از اطلاع رسانی کامل و به موقع در مورد تحولات آینده غافل می شوند و برخی از مدیران هم به خاطر ناآگاهی نسبت به تاثیر شگفت انگیز اطلاع رسانی به پرسنل بر افزایش بهره وری و انگیزه کار کردن در افراد از این کار خودداری می کنند. اشتباه شماره 8: انجام کارهای شخصی مدیر توسط پرسنل در اغلب شرکت هایی که مدیر عامل شرکت، مالک شرکت نیز هست، اشتباهی مهلک و خطرناک از مدیر یا مدیران سر می زند که در اغلب موارد به سقوط و اضمحلال شرکت منتهی می شود. در این شرکت ها گاهی اوقات مدیر از کارکنان می خواهد تا کارهای شخصی او را که ارتباطی به مسائل شرکت ندارند انجام دهند یا اینکه در جریان ارتقای کارکنان، آن دسته از کارکنان را که دارای نسبت خانوادگی با مدیریت یا مالکیت شرکت هستند بر سایرین برتری دهند. این گونه اقدامات که به هیچ عنوان به تحقق بهتر و سریع تر اهداف سازمانی کمکی نمی کند نتیجه ای غیر از شکستن حریم ها و زیر سوال رفتن مقام و موقعیت مدیر به عنوان کسی که فقط و فقط به دنبال تحقق اهداف شرکت و نه خود است به دنبال نخواهد داشت. اشتباه شماره 9: سوء استفاده و استفاده ابزاری از سیستم پاداش و تنبیه هر کارمندی در هر سازمانی نیازمند دیده شدن و تحت ارزیابی و سنجش قرار گرفتن است و بنابراین سیستم پاداش و تنبیه در هر سازمانی باید به کامل ترین و البته انسانی ترین شکل ممکن به مرحله اجرا درآید. با این همه برخی ازمدیران از این سیستم به عنوان ابزاری برای تحت فشار قرار دادن کارکنان استفاده می کنند یا برعکس، با به تاخیر انداختن فرآیند تشویق و پاداش دهی به کارکنان به پایان سال و بر اساس ارزیابی پایانی (با انگیزه تشنه نگه داشتن افراد) از آن سوء استفاده می کنند. این کار باعث از بین رفتن انگیزه ها نزد کارکنان سازمان خواهد شد و نتیجه ای هم برای مدیرانی که چنین رویکردی را دنبال می کنند در پی نخواهد داشت. اشتباه شماره 10: خودداری از مقتدرانه عمل کردن و گرایش به خواهش کردن از پرسنل یکی دیگر از اشتباهاتی که مدیران مرتکب می شوند و از غلط بودن آن اطلاعی ندارند تاکید مدیران بر عدم استفاده از اقتدار قانونی و عرفی و گرایش به خواهش والتماس کردن به افراد برای انجام کارها و وظایف شان است، آن هم با این توجیه که باید رفتاری دوستانه و خودمانی با پرسنل داشت و سلسله مراتب سازمانی را فراموش کرد. واقعیت آن است که بهترین مدیران کسانی هستند که دارای توانایی رهبری دیگران بوده و افرادشان می توانند با خیال راحت به آنها تکیه کنند. افرادی که برای چنین مدیران و رهبرانی کار می کنند به دفعات با تصمیماتی که آنها اتخاذ می کنند مخالف هستند؛ اما چون به قدرت و صلابت مدیریتی آنها اعتقاد کامل دارند اوامر آنها را می پذیرند. در مقابل، چنانچه مدیری متزلزل عمل کند و بیش از حد تابع احساسات زودگذر خود باشد یا برای انجام شدن خواسته هایش از افرادش خواهش کند به هیچ عنوان کاری از پیش نخواهد برد و در تحقق بخشیدن به اهداف سازمان عاجز خواهد ماند. منبع : دنیای اقتصاد
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]