واضح آرشیو وب فارسی:رهیافته: «سه سال پیش از تألیف این کتاب، بدهی های من زیاد شد، پس یک شب به امام زمان(عجل الله تعالی) و پدران بزرگوار ایشان متوسل شده و نیاز خود را به محضر ایشان عرضه داشتم، این توسل در ماه رمضان بود، هنگامی که پس از طلوع خورشید به مسجد برگشتم، خوابیدم، حضرت را در خواب دیدم که به من چنین فرمودبه گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان) آیت الله سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی درباره علت نگارش کتاب «مکیال المکارم» می گوید: امام زمان(عجل الله تعالی) را در خواب دیدم که فرمود: این کتاب را بنویس و عربی هم بنویس و نام او را بگذار: «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم»! آیت الله سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی مشهور به فقیه احمدآبادی فرزند سید عبدالرزاق از علمای بزرگ اصفهان است که در سال ۱۳۰۱ قمری در اصفهان به دنیا آمده است. یکی از کتاب های این عالم ربانی «مکیال المکارم» است که از مقدمه ای که وی بر مکیال نوشته، چنین بر می آید که از شدت عشق و علاقه ای که به امام زمان(عجل الله تعالی) داشته، شبی آن حضرت را در خواب می بیند و امام(عجل الله تعالی) تألیف این کتاب را به وی توصیه و تأکید می فرماید و حتی نام آن را نیز «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم» تعیین می کند. سید از خواب بیدار می شود، ولی توفیقی برای تألیف آن برایش حاصل نمی شود، تا اینکه در سال ۱۳۳۰ قمری عازم سفر حج شد، در این سفر بسیاری از حاجیان گرفتار مرض وبا شدند و از دنیا رفتند. میرزا اصفهانی با خدای خویش عهد می بندد اگر از این سفر سالم برگردد، کتابی را درباره حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی) به رشته تألیف درآورد، چون از سفر برگشت، به عهد خود وفا کرد و کتاب «مکیال المکارم» را که حاوی موضوعات مهم در شناخت امام زمان و وظایف شیعیان در قبال آن حضرت است، به رشته تحریر درآورد. این کتاب ارزشمند دارای هشت بخش مهم است که درآن مؤلف ژرف اندیش با استناد به آیات و روایات متعدد، موضوعات بسیار اساسی و سرنوشت سازی را که اغلب جنبه کاربردی است و مورد ابتلای شیعیان و مسلمانان در خصوص مهدویت است، مورد کاوش قرار داده است. در این کتاب، میرزا اصفهانی به سه تشرف خود به محضر امام زمان(عجل الله تعالی) اشاره کرده است که در ادامه یکی از تشرفات ایشان می آید: *وعده ای که امام زمان(عجل الله تعالی) به یک عالم دینی داد «سه سال پیش از تألیف این کتاب، بدهی های من زیاد شد، پس یک شب به امام زمان(عجل الله تعالی) و پدران بزرگوار ایشان متوسل شده و نیاز خود را به محضر ایشان عرضه داشتم، این توسل در ماه رمضان بود، هنگامی که پس از طلوع خورشید به مسجد برگشتم، خوابیدم، حضرت را در خواب دیدم که به من چنین فرمود: «قدری باید صبر کنی تا از مال خاص دوستان خاص خود بگیرم و به تو برسانم». پس شاد و خوشحال در حالی که شاکر و سر دماغ بودم و وعده مولایم را محقق شده می دانستم، از خواب بیدار شدم ، پس از گذشت مدتی یکی از برادران که او را فرد صالحی می دانستم و از او نسیم راحتی به مشامم می رسید، نزد من آمد و مبلغی به من بخشید که بدهی های مرا ادا کرد و ناراحتی مرا فرونشانید و گفت: این پول از سهم امام است، از این امر بسیار بسیار خوشحال شدم و گفتم: «هذا تأویل رؤیای من قبل قد جعلها ربی حقا»! منبع: جام نیوز کانال رسمی سایت رهیافتگان در تلگرام https://telegram.me/rahyafte_com
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیافته]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]