واضح آرشیو وب فارسی:امین نیوز: آلبوم کمیاب از ۱۰سال آخر عمر مهاتما گاندی شخصیت های معدودی در دنیا هستند که هر جای دنیا تصویرشان نشان داده شود، شناخته می شوند. گاندی رهبر استقلال هند یکی از این شخصیت ها است. بدون تردید او یکی از الگوهای آزادی خواهی و ساده زیستی در سراسر دنیا بوده است. به گزارش « انتخاب » به نقل از بی بی سی؛ زمانی که بزرگترین رهبر هند به روستایی با نام Segoan مهاجرت کرد، نام این روستا را به Sevagram یا روستای خدمت تغییر داد. او در آنجا جامعه ashram را ایجاد کرد که بعدها منشا تصمیمات مهمی در سرنوشت هند شد. گاندی به افاق همسرش کاستوربا و برخی از پیروانش به این روستا آمده بودند و به طور مرتب میهمانانی هم داشتند. کانو گاندی پسر جوانی که آن روزها حدود ۲۰ سال سن داشت و برادرزاده مهاتما گاندی محسوب می شد نیز در کنار آن ها زندگی می کرد. او در آن ایام یک دوربین Rolleiflex داشت و از رهبر زمان خود عکس می گرفت. کانو می خواست که پزشک شود ولی والدینش از او خواسته بودند که در کنار مهاتما گاندی حضور داشته باشد و به امور دفتری، حساب ها و نامه نگاری های آشرام رسیدگی کند. کانو به عکاسی علاقه زیادی داشت ولی مهاتما گاندی به او گفته بود که پولی برای خرید یک دوربین ندارد. اما کانو ناامید نشد تا جایی که در نهایت گاندی از گانشیام داس بیرلا که به تجارت مشغول بود درخواست کرد تا ۱۰۰ روپیه معادل ۱.۴۹ دلار به کانو هدیه بدهد تا او بتواند دوربین و یک حلقه فیلم خریداری کند. ولی گاندی در ازای این کار سه شرط برای کانو تعیین کرد: اول این که استفاده از فلاش دوربین ممنوع است و دوم، اجازه ندارد از گاندی بخواهد تا برای عکاسی ژست بگیرد. مورد سوم هم این بود که جامعه آشرام در قبال عکاسی پولی به او پرداخت نمی کند. کانو طی این مدت از دستیار گاندی که از کارهای او خوشش آمد بود دستمزد می گرفت و کم کم عکس های خود را به روزنامه ها می فروخت. در طول سال ها و تا زمانی که گاندی در سال ۱۹۴۸ ترور شد، کانو گاندی حدود ۲۰۰۰ عکس از بزرگترین رهبر جنبش استقلال هند گرفت. برای دهه ها عکس های او در گمنامی به سر می بردند ولی در نهایت یک پژوهشگر آلمانی تصمیم به تدوین و فروش این عکس ها گرفت. حالا ۹۲ عکس از آخرین دهه زندگی گاندی در قالب یک رساله توسط بنیاد Nazar در دهلی منتشر شده اند. این بنیاد غیر انتفاعی توسط دو عکاس مشهور هندی پراشانت پانجیار و دینش کانا بنیان گذاری شده است. به نوعی بهترین عکس این کتاب از نظر نویسنده همین عکس است. در این عکس که در سال ۱۹۴۵ گرفته شده گاندی روی یک ترازو ایستاده است. شاید این تصویر که در آن اندام مردی که اوقات زیادی از سال را روزه می گرفت تا با این کار اعتراض خود را به نحو مسالمت آمیز نشان دهد و صلح را به ارمغان بیاورد، حقوق مسلمانان را خواستار باشد و آشوبگران را خجالت زده کند، گویای همه چیز باشد. سانجیو سایت- یکی از عکاسان پیشرو که در گردآوری این رساله هم نقش داشته است در این مورد می گوید: این تصویر مردی است که همیشه به وزن خود توجه می کرد و همواره خود را آزمایش می کرد. این تصویر خیلی چیزها در مورد این مرد به شما می گوید. در این تصویر گاندی در جلوی دفتر خود در سال ۱۹۴۰ نشان داده می شود. یک بالش سر او را در برابر گرمای شدید آفتاب پوشانده است. عکسی صمیمی که با رعایت فاصله خاصی از گاندی گرفته شده است. این همان دلیلی است که خیلی از افراد معتقدند باعث شده تا عکس های کانو گاندی به عکس های خاصی بدل شوند. پانجیار در این مورد می گوید: اگر چه کانو کاملا به مهاتما گاندی دسترسی داشته است ولی همواره در عکس هایش شاهد فاصله او با گاندی هستیم که شاید بخاطر ابهت گاندی همیشه به سبب احترام فاصله اش را با او حفظ می کرده است. با این حال به نوعی شاهد انتقال حس صمیمیت و نزدیکی در عکس های کانو هستیم. همچنین از آنجا که او همیشه فاصله اش را با گاندی حفظ کرده است زبان جدیدی را در عکس های کانو می بینیم که با زبان عکاسی هندی در زمان او متفاوت است. او در عکس هایش بسیاری از قوانین پذیرفته شده ترکیب را شکسته است. کانو گاندی به همراه مهاتما گاندی به سفرهای دور و دراز زیادی رفته است. در تصویر بالا خودروی گاندی را مشاهده می کنید که توسط کارگران هل داده می شود. این تصویر در سال ۱۹۳۸ گرفته شده است. در تصویر بالا مهاتما گاندی را در کنار همسرش کاستوربا در نوامبر سال ۱۹۳۸ مشاهده می کنید. کتاب کانو گاندی شرح وقایع سیاسی و زندگی شخصی مهاتما گاندی را به خوبی در دهه آخر عمرش نشان می دهد. تصاویر زیادی از گاندی وجود دارند که او را در حالت های مختلف شادی، ناراحتی و عزاداری نشان می دهند. در این تصویر یکی از اقوام به همراه خواهر بزرگتر گاندی پس از ۳ روز که او روزه گرفته است، در حال ماساژ دادن او هستند. این تصویر به سال ۱۹۳۹ تعلق دارد. پانجیار در ادامه صحبت هایش می گوید: شاید این عکس ها قدیمی باشند ولی از مد افتاده نیستند. هر چند این عکس ها توسط یک عکاس حرفه ای گرفته نشده اند ولی اطلاعات خوبی در اختیار ما قرار می دهند. این تصاویر احتمال این که کانو یک عکاس آموزش دیده، نبوده است را تقویت می کنند چرا که بسیاری از عکس های او توسط هم عصرانش به دلایل مختلفی مانند واضح نبودن یا فوکوس ضعیف رد می شدند. گاندی و کاستوربا در این تصویر که در سال ۱۹۴۰ گرفته شده، در مراسم ازدواج یک مرد مسیحی با یک زن از طبقه اجتماعی پایین هند دیده می شوند. سانجیو سایت معتقد است که تصویر کاستوربا گاندی در حال احتضار که در کاخ Aga Khan در سال ۱۹۴۴ چند ماه پیش از مرگ او گرفته شده، کی از عکس های مورد علاقه او است. تصویر تاریخی گاندی در کنار ملی گرای افراطی هندی سوباس چاندرا بوس که در سال ۱۹۳۸ گرفته شده است. در پس زمینه این تصویر کاستوربا گاندی دیده می شود. این دو رهبر در ابتدا روابط عمیقی با هم داشتند هر چند که بعدها به خاطر اختلاف نظرهایی از هم فاصله گرفتند. در این عکس دو تن از بزرگترین قهرمان های هند در یک قاب دیده می شوند. چاندار بوس در این عکس جوان است و با نگاهی تحسین آمیز به گاندی می نگرد. در مجموع لحظه گرمی را در این تصویر شاهد هستیم. در این عکس گاندی را در کنار برنده جایزه نوبل رابیندرانات تاگور در سال ۱۹۴۰ می بینیم. دو مرد برجسته در حال مدیتیشن در این عکس دیده می شوند. نگاهی به پایین عکس بیاندازید، این یک اکسپوژر دوبل اتفاقی است. تکنیکی که در آن دو تصویر مختلف با هم ترکیب شده و یک عکس را ایجاد می کنند. کانو گاندی می دانست که این عکس خوبی است به همین علت نگاتیو آن را نگه داشت. یک سری از تصاویر هم از گاندی وجود دارد که در حال جمع اعانه طی سفر سه ماهه اش برای بنیادی است که به قشر ضعیف هند کمک می کند. این تصاویر متعلق به سال های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ است. در برخی از این عکس ها او دستش را به خارج از واگن قطار آورده و در حال دریافت کمک ها است و در برخی دیگر از عکس ها مردم دور او جمع شده اند و او با سبدی که در دست دارد کمک ها را جمع آوری می کند. کانو به لطف این که تنها کسی بود که اجازه داشت تا همیشه از گاندی عکاسی کند، هر روز از او عکس می گرفت، یکی از تصاویر به یاد ماندی گاندی زمانی است که بالای سر پیکر همسرش که فوت شده در حال دعا با اندوه نشسته است. این عکس در فوریه سال ۱۹۴۴ گرفته شده است. طبق برخی نقل قول ها گاندی ساعت ها بالای سر او شب زنده داری کرد و برای آمرزش او دعا کرد. بعد از ۶۰ سال با هم بودن گاندی در آن شب اعتراف کرد که بدون همسرش نمی تواند زندگی را تصور کند. از قضا فردی که همیشه مثل سایه در کنار گاندی بود وقتی در سال ۱۹۴۸ که گاندی ترور شد کنار او نبود. پانجیار معتقد است: مرگ گاندی تاثیر عمیقی بر کانو گاندی و همسرش داشت. برای کانو عکاسی فقط وقتی ارزشمند بود که بوسیله آن پیام رهبرش را انتقال دهد و پس از کشته شدن گاندی دیگر عکاسی لذتی نداشت. کانو گاندی بر اثر حمله قلبی سال ۱۹۸۶ در یک سفر زیارتی به شمال هند، فوت کرد.
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: امین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]