تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835499414
زندگی دوم در فضای مجازی!
واضح آرشیو وب فارسی:گرداب: دنیای مجازی به واقعیت زندگی بعضی ها تبدیل شده است. چرا که آن ها در خواب به راحتی می توانند به تمامی اهداف دست نیافتنی زندگی شان برسند.به گزارش گرداب ، زمانی که مارشال مک لوهان نظریه پرداز معروف کانادایی و صاحب ایده دهکده جهانی جمله معروف «رسانه پیام است» را گفت، شاید تصور هم نمی کرد اسطوره تکنولوژی ارتباطی او یعنی تلویزیون در طول کمتر از دو دهه تسلیم رقیب جدید خود یعنی «اینترنت» شود. رقیبی که با حضور خود اندیشمندان بیشتری را متقاعد کرد که خودِ ابزار رسانه ای، فارغ از محتوا می تواند تأثیرات شگرفت فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... داشته باشد. به بیان ساده اینکه اندیشمندان می گویند مهم ترین تأثیر فرهنگی رسانه های جدید، تغییر شکل زندگی ماست که ارتباط چندانی با محتوای مورد استفاده ندارد. مثلاً وقتی می گوییم حضور در شبکه های اجتماعی فرصت حضور در بین اعضای خانواده را از ما می گیرد، دیگر تفاوتی نمی کند ما در صفحه گوشی هوشمندمان جدیدترین اخبار را می خوانیم یا یک مطلب طنز و سرگرمی! مهم این است که ما دیگر مثل قبل وقت نشستن پای صحبت ها و درد و دل های نزدیکانمان را نداریم. از سوی دیگر شبکه های اجتماعی جدید یا به اصطلاح وب۲ و ۳ دارای فرهنگ جدیدی هستند. این فرهنگ هرچند به ظاهر حاصل برخی امکانات جذاب مانند لایک کردن باشد، اما در واقع حاصل یک عقبه فکری قوی در جوامع امروزی است. مثلاً از دید کارشناسان همین موضوع لایک کردن و لایک شدن خود نمادی از حال و هوای جوامع امروزی است. لایک کردن حاصل یک جامعه لیبرالی است که در آن هیچ چیز و هیچکس مقدس نیست مگر اینکه بتواند نظرات بیشتر افراد جامعه را جلب کند. از سوی دیگر هرکسی حق دارد در خصوص هر موضوعی نظر بدهد. *چرا لایک؟ علاقه افراد به لایک شدن داستان دیگری است. افرادِ تنهای جامعه مدرن امروز به دنبال جایی می گردند تا بهشت زمینی وعده داده شده از سوی پیغمبران مدرنیته را پیدا کنند. این انسان سرگشته به دنبال محملی است تا خودی نشان بدهد و به خود بقبولاند که دارای شخصیت و وجهه ی اجتماعی است. اما آن را جز در یک اجتماع مجازی نمی یابد! این محمل در ۲ سطح زندگی واقعی بشر را تحت تأثیر قرار داده است. به عنوان مثال می توان گفت افراد بسیاری فعالیت های خود در زندگی واقعی را با انگیزه انتشار و کسب لایک در فضای مجازی انجام می دهند. از مردم بی تفاوتی که از صحنه دردآور یک سانحه رانندگی به منظور کسب لایک در شبکه های اجتماعی فقط فیلم و عکس می گیرند تا دختر خانم چادر که هر روز مدلی جدیدی از ترکیب چادر و روسری و آستین و ساعت و آرایش را رو می کند تا پسر بچه نوجوانی برایش بنویسد: «لایک! شما یک خانم چادری جذاب هستید». قطعاً جستجو برای پیدا کردن رابطه علت و معلولی در این فضا کار اشتباهی است. هم پدیده لایک کردن محصول تنهایی و بی هویتی مردم در مدرنیته است و هم این شبکه ها مردم این روزگار را به بی هویتی کشاندند. *هر روز کودن تر می شویم؟ البته تأثیرات سطح اولی این پدیده منحصر به پدیده لایک کردن و نقص شخصیتی نیست! متفکران بسیاری جامعه شبکه ای شده امروزی را نقد و شاخص های تفاوت بسیاری را برای آن برگزیده اند. یکی از این متفکران نیکلاس کار است. او در کتاب «کم عمق ها: اینترنت با مغز ما چه می کند؟» توضیح می دهد که نه تنها کامپیوترها سبکِ زندگی اش را عوض کردند و او هر روز مجبور می شد همپای پیشرفتِ فنّاوری شیوه اش را عوض کند، بلکه مدتی پس از بهره گیری از امکاناتِ نوینِ وب، کم کم تمرکزش برای کتابخوانی را از دست داد. «کار» در یکی از خاطراتش با تکنولوژی می نویسد: «دیگر به سیاق گذشته فکر نمی کنم. این حسِ غریب بیشتر حین مطالعه به من دست می دهد. پیش تر غرق شدن در کتاب یا مقاله ای بلند برایم آسان بود. ذهنم درگیر پیچش های روایت یا چرخش های بحث می شد و می توانستم ساعت ها در درازای یک نوشته پرسه بزنم. اما دیگر این طور نیستم. اکنون تمرکزم بعد از دو یا سه صفحه از بین می رود. بی قرار می شوم، سرنخ را گم می کنم و دنبال کارِ دیگری برای انجام دادن می گردم. این جملات حال و روز، این روزهای بسیاری از ماست! هر روز هزاران مطلب جور و واجور از گوشه گوشه دنیای مجازی می خوانیم بدون اینکه به مغزمان فرصت تجزیه و تحلیل و فهم درست حوادث را بدهیم. به قول اطلاعاتی ها رسانه های امروزی بیشتر به ما «ضد اطلاعات» می دهند تا اطلاعات! «ضد اطلاعات» اصطلاحی است که در فرآیندهای جاسوسی به اطلاعات درست اما به دردنخور و گمراه کننده می گویند. امروز ما اطلاعات بسیار زیاد درباره موضوعات متنوع داریم بدون اینکه بدانیم چه نیازی به آن ها داشته ایم یا اینکه در آینده چه دردی را از ما دوا خواهند کرد. البته این معنای دیگری هم دارد! ما اطلاعات بسیاری را که احتمالاً به دردمان می خورد را نداریم! *کمی جلوتر از این روزها، «زندگی دوم» اما گروه دومی که تأثیرات عمیق تری از دنیای مجازی پذیرفتند، کسانی هستند که عملاً یک شخصیت و زندگی دومی را برای خویش ساخته اند. بهترین توصیف از این دنیای خیالی را در سکانسی از فیلم «اینسپشن» می توان یافت. زمانی که یکی از کارکترهای این فیلم خطاب به کاب، شخصیت اصلی فیلم در خصوص افرادی که ساعات زیادی از زندگی خود را در خواب به سر می برند، می گوید: «خواب به واقعیت زندگی آن ها تبدیل شده است». چراکه آن ها در خواب به راحتی می توانند به تمامی اهداف دست نیافتنی زندگی شان برسند. البته خوابی که در فیلم «اینسپشن» از آن یاد شده را باید به لحظات حضور در شبکه های اجتماعی تعبیر کنیم! لحظاتی که برخی از آن با نام زندگی دوم (second life) نام می بند. زندگی دوم در کنار مفهومی به نام جهان موازی (Parallel Universe)مطرح می شود، عنوان «جهان موازی» بر عالمی که به موازات این عالم در جریان است، اطلاق می گردد، یکی از آثار و نتایج دامن زدن به زندگی دوم، برجسته سازی جهان موازی است، و پررنگ شدن این مفهوم در زندگی انسان که در سال های اخیر از طریق سیل سریال ها و فیلم های سینمایی غربی و بویژه امریکایی دنبال می شود. موضوعی که تضعیف اعتقاد به جهان آخرت و معاد را به دنبال دارد، زیرا فردی که باور کند عالمی به موازات این عالم وجود دارد، دیگر جهان پس از مرگ که عالمی پس از این عالم است(و متوالی است نه موازی)، را انکار می کند. البته نکته ای که نباید آن را فراموش کرد این است که زندگی دوم را می توان عام تر و گسترده تر از زندگی آواتاری(Avatarian Life) نیز معنا کرد. سرعت پرشتاب ورود و دخیل شدن عناصر گوناگون فضای سایبر با زندگی انسان به قدری بوده که حتی بسیاری از نظریه پردازان سنتی نیز نتوانسته اند به خوبی خود را با آن وفق داده و بررسی دقیقی از ابعادش ارائه دهند، چه اینکه هر روز لغات و عبارات جدیدی بر مبنای مفاهیم نوین شکل می گیرد، مفاهیمی که مرزبندی مشخصی نداشته و هر یک در جای خود اشتراکات فراوانی با سایر مفاهیم دارند. زندگی دوم یکی از این مفاهیم است که اغلب آن را به سایت و بازی(second life) ربط می دهند، اما اگر دقیق تر بنگریم زندگی دوم برای یک فرد زمانی شکل می گیرد که وی به هویت مجازی(Virtual Identity ) خود اعتباری در سطح هویت واقعی اش و یا بالاتر از آن اختصاص دهد. زندگی سایبری مبتنی بر هویت مجازی شکل می گیرد، و می توان گفت تمام کسانی که در نقش کنش گر در فضای مجازی حضور دارند، و از طریق فعالیت هایشان پیام های متفاوت و گوناگونی را برای دیگران ارسال می کنند برای خود یک زندگی سایبری تشکیل داده اند. منظور از ارسال پیام، ارسال یک ایمیل یا پیامک نیست، بلکه شرکت در یک بازی آنلاین، قرار دادن پست بر روی وبلاگ، به اشتراک گذاشتن یک عکس، لایک کردن، تغییر پروفایل، تغییر امضاء در یک فروم نیز در برگیرنده پیامی از سوی فرد برای مخاطبان هستند. پس زندگی سایبری زمانی رقم می خورد که انسان برای حضور در رسانه های اجتماعی مجازی که به نوعی جوامع مجازی هستند شخصیت و هویتی ایجاد کند. در نبودِ فضای مجازی اغلب افراد تنها یک هویت و آن هم واقعی برای بروز و نمایش به دیگران داشتند. با گسترش و فراگیر شدن ابزارهای ارتباطی افراد فرصت یافتند تصاویر مختلفی از خود ارائه دهند و پنهان سازی هویت در مقام ارسال کننده پیام معنا پیدا کرد. رسانه به ارسال کننده پیام امکان می دهد خود را متفاوت از چیزی که هست، نشان دهد. حال که رسانه ها شخصی سازی شده و تک تک افراد جامعه می توانند رسانه و یا رسانه هایی برای خود داشته باشند، پنهان سازی هویت نیز ابعاد بیشتری پیدا کرده و ایجاد یک هویت مجازی و ساختگی را طلب می کند. هویت مجازی پس از شکل گیری(ابتدا ذهنی و سپس در فضای مجازی و فضای رسانه ای) بخشی از عمر، قلب و ذهن فرد را اشغال می کند، چه اینکه این هویت نیز برای خود زندگی جداگانه ای دارد. با این شرایط هرکسی می تواند هرجور که دوست دارد باشد. یک مرد با سبیل چند سانتی متری می تواند یک بانوی زیبارو باشد یا یک فرد چاق صد کیلویی هویت دومی به عنوان قهرمان دومیدانی تعریف کند. او در این فضا می تواند از تمامی قید و بندهای عرفی، خانوادگی، مالی و.... رها شود و زندگی مرود علاقه خود را بسازد. *در آینده نزدیک می بینیم! یک کارشناس ارتباطات در خصوص هویت و زندگی افراد در شبکه های اجتماعی می گوید: «برای اینکه بهتر با انگیزه و شخصیت افراد حاضر در شبکه های نسل سومی(که هنوز بین مردم ما فراگیر نشده است) آشنا شوم این بار خودم با یک حساب کاربری و در واقع با یک هویت مجازی! وارد یکی از این شبکه ها شدم. در برخورد با کاربران حاضر در این شبکه (که البته با تصویر ذهنی ما از شبکه های اجتماعی کمی متفاوت و بیشتر شبیه بازی های کامپیوتری مانند sims است) از انگیزه آن ها برای حضور در این فضا رسیدم. کاربرانی که عمدتاً از کشورهای اروپای غربی، آمریکای شمالی و برخی کشورهای آمریکای جنوبی مانند برزیل بودند. بیشتر آن ها وجود یک فضای باز و آزاد را دلیل خودشان برای این امر ذکر کردند». نکته جالب اینکه قاعدتاً تمامی آن ها در کشورهایی زندگی می کردند که دسترسی به تمامی مراکز به اصطلاح خوش گذرانی فراهم است! این کارشناس ارتباطات در پاسخ به این سوال که چرا جوانان غربی از اینگونه شبکه ها استقبال می کنند، گفت: «شاید یک کارشناس غربی در این خصوص از هزینه کمتر یا علاقه به تنوع بیشتر صحبت کند اما به نظرم موضوع اصلی یک حس گناه است. هرچند جوان امروز غربی دیگر چیز زیادی از دین نمی داند اما به هر حال فطرت او در یک فضای غیر واقعی تر با برخی مسائل غیراخلاقی راحت تر کنار می آید». برای پیدا کردن افرادی که هویت مجازی آن ها به واقعیت زندگی شان تبدیل شده است به این طرف و آن طرف نگاه کردن کمی زود است. به قولی جوانان امروز کشور ما فرزندان دوره تلویزیون هستند و چندسالی است که با شبکه های اجتماعی دمساز شده اند. جوانانی که نسبت به نسل پیش از خود، علاقه کمتری به کتاب خواندن دارند. مغز آن ها پر است از اطلاعات زیاد و البته کم عمق! و تعداد کمی از آن ها افکار منظم و سازمان یافته ای دارند. با این حال هنوز تا دیدن نسلی که مهم ترن فعالیت ها و حوادث زندگی اش اعم از جهان بینی، احساسات، دیدگاه های سیاسی و اجتماعی و... همه در جهان مجازی شکل گرفته است و زندگی مجازی او تبدیل به حقیقت زندگی اش شده است، چند سالی باید صبر کنیم. اگر می خواهیم مانند «وحشی» کتاب «دنیای قشنگ نو» با دیدن این دنیای قشنگ مجازی در سال های آینده گیج و مبهوت نشویم باید از همین امروز به فکر آینده باشیم.
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گرداب]
[مشاهده در: www.gerdab.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها