واضح آرشیو وب فارسی:دشتستان اسپورت: دی اسپورت:یکی از بازیکنان تاثیرگذار چوکا در این فصل از مسابقات زیرگروه لیگ دسته سوم یقینا یاور پورنامدار استبه گزارش "دی اسپورت" پورنامدار در گفتگو با دیروز و امروز فوتبال تالش در مورد خودش و شرایطش در چوکا توضیحاتی داد که در زیر خواهید خواند: لطفا خود را معرفی کنید. یاور پورنامدار هستم متولد 1367 در محله ی خلیفه کری تالش. از روزهای کودکی و چگونگی گام نهادن در فوتبال بگویید. پیش از من دایی ها و برادرم در فوتبال حضور داشتند و خود من نیز از همان دوران کودکی به فوتبال علاقمند بودم اما خانواده با رفتن من به فوتبال موافق نبودند. به یاد دارم که برای تامین لوازم ورزشی مورد نیاز خود در سن 9 سالگی به مدت یک هفته مشغول چیدن آلو شدم و توانستم با 10 هزار تومان، لوازمی که نیاز بود را تهیه کنم.جالب بود که دوستانم به من می گفتند با این پول دوچرخه ای برای خود بگیرم اما رویای فوتبالیست شدن را از آن زمان در سر داشتم. وقتی خانواده این پشتکار من را دیدند تصمیم گرفتند من را در کلاس فوتبال ثبت نام کنند. پیش از این من در کنار زمین می ایستادم وتمرینات برادرم را همراه با تیمشان می دیدیم و با خود می گفتم چه زمانی می توانم با آنها تمرین کنم. بالاخره توانستم با آنها تمرین کنم و پس از یک هفته آقای اقبال عباس قلی زاده به من گفت سطح بازیت بالاست و از من خواست به صورت انفرادی تمرین کنم و پس از گذشت یک ماه من را به پوریای ولی آورد.از آنجایی که توپ جمع کن چوکا بودم، شب قبل از آمدن به تمرین با خود فکر می کردم در مقابل تماشاگران چگونه باید بازی کنم! پس از آمدن به پوریای ولی با بازیکنان شهرستان همچون میثم مهاجر آشنا شدم و در مسابقات استانی به مقام قهرمانی رسیدیم در حال که فنی ترین و بهترین رو پا زن شناخته شدم. در 10 سالگی به همراه آقای عباس قلی زاده در قالب تیم منتخب گیلان به مسابقات کشوری رفتیم که توانستیم مقام اول را نیز کسب کنیم. پس از آن در تیم های نوجوانان و جوانان شهرداری مشغول به بازی شدم. در این برهه از زمان پیشنهاد هایی از تیم امید ملوان نیز داشتم اما بنابه دلایلی کادر فنی از گفتن این موضوع به من خودداری کردند چراکه تیم ما در لیگ یک کشور حضور داشت و کادر فنی به بازیکنای اصلی خود نیاز داشت. جا دارد از زحمات آقای سلمانپور تشکر کنم اما اگر شرایطی فزاهم می شد که به ملوان می پیوستم شاید مسیر پیشرفتم تغییر می کرد.دوران سربازی در خدمت تیم پاس گیلان بودم و پس از آن بود که اولین تجربه ی خود در لیگ 3 کشور را با عضویت در تیم شمس خوی، زیر نظر آقای رسول زاده تجربه کردم. متاسفانه پایان خوبی در این تیم همراه من نبود و سال 90 به چوکا و پس از آن به صلصال لیسار پیوستم. به دلیل عدم صعود با تیم صلصال، قصد بازگشت به چوکا را داشتم که بر سرمسائل مالی به تفاهم نرسیدیم و مجبور شدم در تست های پیش فصل شرکت کنم و به این شکل بود که با تیم پاس همدان در لیگ یک کشور قرارداد بستم. در اتفاقی جالب، تنها با گذشت 5 ماه از فصل، چندین بار کادر فنی با تغییر مواجه شد و این بی ثباتی باعث شد نتوانم موفق باشم و بار دیگر لیگ 3 کشور آمدم و پیراهن رهپویان رضوانشهر را به تن کردم.هم اکنون در خدمت تیم محبوب خود یعنی چوکای تالش می باشم. یکی از انتقادهایی که یاور پورنامدار وجود دارد این است که چرا دارای ثبات نیست و دائما در حال تعویض تیم های خود می باشد.نظر خود شما چیست ؟ شرایط سختی برای در فوتبال به وجود آمده است و در تمامی این سالها به خداوند توکل کردم. مسائلی همچون باج دادن مربی به بازیکن، پارتی بازی، ضعیف کشی، چاپلوسی یا غرور برخی باعث شده تا حق به حقدار نرسد و چنین مشکلاتی در تیم هایی که حضور داشتم وجود داشت. مدیرعامل پاس، 10 میلیون تومان از قرارداد من را به دلیل آنکه از صلصال که در لیگ برتر گیلان حضور داشت و از آنجا به پاس آمدم، کسر کرد. تنها منبع درآمد از راه فوتبال می باشد و باید به فکر آینده ی خود نیز باشم. در تیم چوکا ماهیانه 150 هزار تومان دریافتی داشتم در صورتی که در اکثر بازی های به صورت ثابت بازی کردم و با این شرایط عده ای غیر بومی چندین برابر من دریافت کردند. در رهپویان نیز شرایطی را مشاهده کردم که انگیزه ای برای ادامه ی همکاری با این تیم را نداشتم. خصوصیات اخلاقی من باعث جدایی من از تیم ها نشده و مطمئنا دوست دارم شرایط آرامی را تجربه کنم و با تیم های بزرگتر قرارداد ببندم. به مانند گذشته از تلاش دست بر نمی دارم و در تلاش هستم تا حرفه ی مربیگری را نیز آغاز کنم. چه مشکلاتی و کمبود هایی در فوتبال تالش وجود دارد که امثال شما به حق خود نمی رسند و نظر خود را از عملکرد هیئت فوتبال تالش بگویید. یکی از مشکلات اصلی ما نبود تیمی در سطح کشوری می باشد و باید به دنبال راهکاری برای به وجود آوردن تیمی با سرمایه های بومی باشیم. به عنوان مثال، نماینده ی تالش در مجلس می تواند شرایطی برای حضور اسپانسرها فراهم کند و آنها سیاست کلان باشگاه را بر عهده بگیرند و در طرف دیگر بازیکنان، مربیان و حتی پیشکسوتان نیز همسو با هم حرکت کنند که متاسفانه چنین مشکلی در طی این سالها دیده شده استو تا زمانی که ما ورزشکار ها نتوانیم خودمان را در قالب یک تیم قرار دهیم، نمی توانیم از مسئولین انتظار خاصی داشته باشیم. ما هم اکنون از نعمت تماشاگران بر خورداریم و این نعمت بزرگی برای هر تیمی است. در رابطه با هیئت نیز نباید سطحی نگاه کرد و درمان مشکلات هیئت نیازمند شروع مجدد از ریشه می باشد. باید افرادی حضور پیدا کنند که برای فوتبال این شهر گامی بردارند و آن را دوست داشته باشند. فرقی نمی کند چه کسی بناست مسیر رشد فوتبال تالش را هموار کند، مهم وجود هیئتی منسجم است. البته در این راه هیئت فوتبال تنها نیست. از بازیکنان جوان تا پیشکسوتان در قبال پیشرفت ورزش تالش مسئول هستند در انتها صحبتی دارید بفرمایید. من هر چه که دارم از خدا، اهل بیت، دعای پدر و مادر و مردم تالش دارم. از تمامی مردم تالش که همیشه پشتیبان من بودند و لطفشان شامل حال من شده است و همچنین از اعضای خانواده، دوستان و تمامی مربیانم تشکر می کنم. به شخصه خود را مدیون شهدا می دانم و درخواستی از مسئولین دارم و می خواهم اگر برایشان مقدور است وصیت نامه های شهدا را بخوانند. خبرنگار: شهریار پسندیده
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دشتستان اسپورت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]