واضح آرشیو وب فارسی:ایمنا: هرچند شپش سر مشکلی خطرناک نیست، اما باعث خارش شدید و غیرقابل تحمل می شود.آلوده بودن به شپش سر به این معنی نیست که فرد آلوده بهداشت را رعایت نکرده و یا زندگی آلوده ای دارد.به گزارش خبرگزاری ایمنا، شپش سر (Pediculus humanus capitis) نوعی حشره انگلی است که برروی سر، مژه و ابروها یافت می شود. شپش سر روزانه چندین بار از خون انسان استفاده کرده و نزدیک جمجمه انسان زندگی می کند. هرچند شپش سر مشکلی خطرناک نیست، اما باعث خارش شدید و غیرقابل تحمل می شود. برخلاف شپش بدن، شپش سر بعنوان عاملی برای انتقال بیماری ها از فردی به فردی دیگر، شناخته نشده است. شپش سر از طریق ارتباط نزدیک فرد با سایر افراد انتقال می یابد. آلوده بودن به شپش سر به این معنی نیست که فرد آلوده بهداشت را رعایت نکرده و یا زندگی آلوده ای دارد. بعضی از افراد در اثر خاریدن زیاد سر دچار عفونت پوستی می شوند. باید توجه داشت که آنتی هیستامین ها به کاهش خارش کمک می نمایند. بزرگترین مشکل در کنترل شپش سر قانع کردن والدین و معلمان و حتی مدیران مدارس در این زمینه است که شپش بواسطه شرایط کثیف ایجاد نمی شود. برای مثال، یک مدیر مدرسه وجود یک آلودگی به شپش سر در مدرسه خود را انکار می کند که این امر کنترل آلودگی و جلوگیری از عود آن را با مشکل مواجه می کند. علاوه بر این، عدم آگاهی از زیست شناسی شپش سر دردسرهایی بهمراه دارد. بهداشت مناسب، از جمله نعویض مکرر لباس و ملافه در آب گرم، و یا تمیز کردن و خشک کردن لباس ها، منجر به کشتن شپش می شود. شپش سر یک مشکل شایع در مدارس است. میلیون ها کودک در طول سال تحصیلی با این مشکل روبرو می شوند. هجوم شپش در مدارس در سطوح اجتماعی و اقتصادی تاثیر می گذارد. قبل از جنگ جهانی دوم، شپش سر در ایالات متحده نسبتا شایع بود. پس از جنگ جهانی دوم و ظهور DDT به عنوان یک عامل کنترل شپش، شیوع شپش بسیار کمتر شد. در حال حاضر شپش مزاحم محیط زیست است و در بین کودکان در سن مدرسه شایع است. آلودگی شپش، به سرعت در حال گسترش است و ممکن است اگر کنترل نشود به صورت اپیدمی همه گیر شود. انواع شپش سه نوع شپش وجود دارد: شپش بدن، پدیکول انسانی یا شپش سر و شپش عانه. 1. شپش سر شپش های سر دارای رنگ سفید خاکستری هستند و بدن آنها کشیده است. شپش و رشک آن در لابه لای موها و بر روی پوست سر مخصوصا در نواحی پشت گوش و در شرایطی که آلودگی شدید باشد در تمام سر و حتی در محاسن فرد دیده می شود. رشک به محل خروج ساقه مو از فولیکول می چسبد و در صورتیکه شرایط برای زندگی مناسب باشد مانند وجود دمای 36- 22 درجه سانتی گراد در مدت 7 روز به لارو که حشره ای بالغ ولی نارس می باشد، تبدیل می شود. خون خواری لاروها پس از خروج از تخم آغاز می شود. لاروها پس از گذشت 2 هفته به شپش بالغ تبدیل می شوند و بلافاصله جفت گیری می نمایند .شپش سر نسبت به شپش تن قدرت تحرک کمتری دارد،پس گاهی میتواند ساعت ها در یک محل ساکن بوده و خون خواری نماید. میزان آلودگی به شپش سر،درمدارس دخترانه به خصوص مدارس ابتدایی ومهد کودک ها بسیار زیاد است. 2. شپش تن این شپش مشابه شپش سر می باشد تنها تفاوت کوچکی که وجود دارد این است که که اندازه آن کوچک تر و دارای رنگ شفاف تری است. درز ها و چین های لباس های زیر و نزدیک به بدن زیستگاه اصلی این حشره می باشد. تحرک آن نسبت به شپش سر زیادتر بوده و اگر آلودگی شـدیـد باشد تخـم ها به مـوهای ریز بـدن پسبیده باقی مـی مانند . اگر شــرایط محیطی منـاسب باشد مثلا دمای هوا 36-22 درجه سانتی گراد باشد پس از 7-5 روز تبدیل به لارو می شود و بعد از 14 روز به شپش بالغ تبدیل می گردند. اگر شپش تن به مدت 10 روز از بدن میزبان دور باشد دیگر قادر به زیستن نیست. 3. شپش عانه این شپش معمولا در محل های مرطوب بدن می ماند و خاکستری رنگ است. این شپش بسیار کم تحرک و تنبل می باشد و هنگام خون خواری حتی بیش از یک روز به محل ثابتی چسبیده باقی می ماند. انتقال این شپش بیشتر از طریق تماس های جنسی می باشد و در کودکان و مدارس به ندرت دیده می شود.این شپش در مردان دارای شیوع، شدت و علائم بیشتری است. از عوامل اصلی شناسایی این شپش بروز نقاط آبی بر روی پوست در محل گزش می باشد. شپش سر و شپش بدن از لحاظ مورفولوژی غیر قابل تشخیص هستند، اگر چه شپش سر کوچکتر از شپش بدن است. شپش سر و شپش ناحیه تناسلی به شدت به گرما بدن انسانوابسته است و اگر از میزبان به مدت 24 ساعت جدا شود خواهد مرد. شپش بدن مقاوم تر از انواع شپش هایی است که روی لباس زندگی می کنند و می توانید بدون تماس با انسان تا یک هفته بدون تغذیه هم زندگی کنند. شپش ها بال و یا پاهایی قدرتمند برای پریدن ندارد به طوری که چسبیده به موها با پاهای مانند پنجه خود حرکت می کند. شپش سر معمولا به موهای سر در نزدیکی پوست سر چسبیده است. مناطق مورد علاقه آنان در نزدیکی گوش و پشت سر است. شپش بدن در الیاف لباس و گاهی اوقات در موهای بدن انسان زندگی می کنند. هر شپش بالغ ماده روزانه حداکثر هشت تخم می تواند بگذارد.بعد از جفت گیری توانایی تخم گذاری به 56 تخم در روز هم می رسد. اندازه تخم ها در حدود 8/0 در3/0 میلیمتر می باشدکه بیشتر شبیه به دانه های شن هستند. تخم ها با کمک ترشح شپش های ماده به رشته های مو متصل می شوند و بدین گونه تخم ها به موها چسبیده می شوند. شپش ها معمولا در حدود چند سانتیمتری پوست سر تخم گذاری میکنند و بعد از گذشت 6 تا 8 روز آماده می شوند. شپش های متولد شده از تخم ها بعد از حدود سه هفته از زمان تخم گذاری خود قادر به تخم گذاری می باشند. شپش ها حدود 6 هفته می توانند به زندگی خود ادامه دهند. هنگامی که زمان مرگ شپش ها فرا می رسد معمولا خودشان از موها می افتند. دلایل ابتلا به شپش سر شپش سر، موی برروی سر را آلوده می کند. تخم های کوچک شپش برروی سر شبیه به تکه های شوره سر بنظر می رسند، اما بجای ریختن از روی سر، صحیح و سالم برجای خود باقی می مانند. شپش سر تا 30 روز برروی بدن انسان زنده می ماند. تخم های این حشره بیشتر از 2 هفته برروی سر زنده می مانند. شپش سر به راحتی پخش شده و شیوع آنها بین کودکان مدرسه رو بیشتر می باشد. شپش سر در نواحی شلوغ شایع تر است. ابتلا به شپش سر تماس نزدیک با فرد آلوده به شپش تماس با لباس و یا رختخواب فرد آلوده به شپش استفاده از کلاه، حوله، شانه، روسری و مقنعه فرد آلوده به شپش. علایم ابتلا به شپش سر خارش شدید و آزاردهنده سربرجستگی های کوچک و قرمز برروی سر، گردن و شانه ها (برآمدگی ها ممکن است پوسته پوسته شده و یا ترشح داشته باشند) ذره های سفید (تخم ها) برروی پایه موها که بسختی کنده می شوند. چگونه شپش سر مشخص می شود؟ دیدن شپش سر ممکن است سخت باشد. نیاز به نگاه از نزدیک برای تشخیص آن می باشد. بعد از پوشیدن دستکش سر فردیکه فکر می کنید آلوده هست را زیر نور نگاه نمایید. نور خورشید و یا نور قوی درون خانه برای تشخیص شپش برروی سر مناسب است. استفاده از ذره بین کمکی بسیار بزرگ می باشد. درصورت یافت شپش برروی سر خود و یا کودکتان سریعا میبایست نسبت به درمان شپش اقدام نمایید. درمان شپش موی سر لوسیون ها و شامپو های حاوی 1 درصد پرمترین اغلب بخوبی اثر می کنند. مواد حاوی این دارو را می توان بدون نسخه پزشک تهیه نمود. اگر این محصولات اثر نکردند، پزشک برای شما داروهایی با قدرت بیشتر تجویز می نماید. همیشه داروها را دقیقا به همان شکل که تجویز می شوند مصرف نمایید. مصرف داروها به اشتباه و یا با مقدار زیاد باعث بوجود آمدن عوارض جانبی می شود. برای مصرف شامپوهای دارویی موارد زیر را رعایت نمایید: سرتان را با آب شسته و خشک کنیددارو را برروی مو و پوست سرتان بمالید10 دقیقه صبر نموده و سپس آنرا بشویید8 تا 12 ساعت بعد سرتان را برای موجود بودن شپش بررسی نماییداگر شپش فعال یافتید با پزشکتان برای درمانی دیگر مشورت نمایید زمانیکه شپش را درمان می نمایید، همه لباس ها و ملحفه های خود را در آب داغ و بهمراه پاک کننده ها بشویید. اینکار نتنها به فرآیند درمان کمک می نماید، بلکه جلوی انتقال شپش سر به سایرین را نیز می گیرد. از پزشک خود بخواهید تا کسانیکه با شما در یکجا می خوابند و لوازم مشترکی دارند نیز بمنظور نیاز به درمان برای شپش بررسی نمایند. پیشگیری از آلوده شدن به شپش هیچگاه با افراد مبتلا به شپش شانه، برس، گیره سر، کلاه، رختخواب، حوله و یا لباستان را مشترک نشوید. اگر فرزندتان دچار شپش شده، مسئولین مدرسه را درجریان قرار دهید تا هم سایر کودکان آلوده را پیدا کرده و هم در مدت آلوده بودن فرزندتان وی به مدرسه مراجعه ننماید. همچنین در صورت نیاز مدرسه باید محیط های آلوده شده را نیز تمیز نماید. /126
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایمنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]