تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835999563
سفره خاص و عام
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: همچو قرآن که به معنی هفت توست خاص را و عام را مطعم در اوست (مثنوی) قرآن حکیم را به هزار چشم نگریسته اند و همچنان به هزار چشم دیگـر می نگـرند ؛ هر نگاهی چیزی می جوید و همان می بیند: طالب هرچیز ای یار رشید جزهمان چیزی که می جوید ندید (مثنوی) هر کس از این خوان کرامت، به طعامی میل می کند و روزی خاص خود می یابد، از آنکه: ناصح مشفق که خوان باشی بود بر سر خوانـش ز هر آشی بود تا نمانـد هیـچ مهمـان بینوا هر یکی یابد غذای خود جدا همچو قرآن که به معنی هفت توست خاص را و عام را مطعم در اوست (مثنوی) یکی طالب اجر اخروی است و می پرسد که تلاوت هر سوره را اجر و ثواب چند است؟ یکی ادیب است و از شکوه کلام الهی در شگفت مانده و می کوشد تا فنون ادب و اسرار بلاغت را از خلال آن آیات معجز بیان، کشف کند و در قلم آورد. یکی در احکام و قوانین الهی نظر می کندو بازار فقاهت را رونق می بخشد که: «بیایید تا بر شما بگویم که خداوند چه چیز را بر شما حرام کرده است: قل تعالوا اتل ما حرّم ربکم علیکم» (انعام، ۱۱۵) یکی فیلسوف است و مراتب کمال عقل را در آیات نور می یابد وبرهان «ان» و «لم» را از آیت «سنریهم» (فصلت، ۵۳) فرو می خواند، هم از آیات بر ذات دلیل می آورد و مجموعه آفرینش را دلیل اثبات صانع می بیند و هم از ذات بر آیات شهادت می دهد و دلیل می آورد که: « انهم علی کل شیء‍ٍ شهید: همانا که او بر هر چیز شاهد و گواه است.» و در میان متکلمان یکی اشعری می شود و به جبر می گراید که: «قل کل من عندالله: بگو همه از جانب خداست» (نسا، ۷۸) و یکی مذهب اعتزال اختیار می کند و اختیار را می گزیند که : «کل نفس بما کسبت رهینه: هر نفْسی در گرو آن چیزی است که خود کسب کرده است.» (مدثر، ۳۸). یکی درعلوم غریبه می کوشد و از جفـر و اعداد می گوید و در پی راز «علیها تسعه عشر» (مدثر،۳۰) قرآن را زیر و زبرمی کند. و در این میان عاشقان را که رندان و زیرکان عالم اند، خود نگاهی دیگر است؛ ایشان خریدار کالای عشق اند و بازار محبت را گرم می کنند که: گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند گول نعمت را مخور، مشغول صاحبخانه باش عاشقان، صاحبخانه را می جویند و ازاو تمنایی جز او ندارند؛ چنان که رابعه عدویه گفت: «اگر تورا از بیم دوزخ عبادت می کنم، مرا در آتش بسوزان و اگر به طمع بهشت عبادت می کنم، از بهشت بیرون کن،و اگر تو را از این حیث که شایسته پرستشی عبادت می کنم ، جمال خود را از من دریغ مدار.» هر کسی را سر چیزی و تمنای کسی است ما به جز دوست نداریم تمنای دگر (سعدی) ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است بردار ز رخ پرده که مشتاق لقاییم (مولانا) پرسند الهی را: از دوست چه می خواهی؟ ای بی خبران من هیچ جز دوست نمی دانم (الهی قمشه ای) از نگاه این عاشقان بیدل، قرآن دعوتنامة «عشق» است که به رسولش فرمود: «مردمان را بگو: اگر خدا را دوست می دارید، به دنبال من آیید: ان کنتم تحبون الله فاتبعونی» (آل عمران،۳۱) بیا بیا که نیابی چو من دگر یاری چو من به هر دو جهان خود کجاست دلداری؟ تو همچو وادی خشکی و من چو بارانی تو همچو شهر خرابی و من چو معماری(مولانا) دلجویی معشوق است که: «ایحسب الانسان ان یُترک سُدی» (قیامت، ۳۶) آیا آدمی گمان کرده که او را عبث آفریده اند و عاقبت چون خار و خس به ساحل نیستی واگذارند؟ زهی خیال باطل. نی ام ز کار تو غافل، همیشه در کارم که لحظه لحظه تو را من عزیزتر دارم به جان پاک تو و آفتاب سلطنتم که من تو را نگذارم، به لطف بردارم (مولانا) و کشف حجاب از چهره معشوق است که: «اینما تولّوا فثمّ وجه الله: هر کجا روی، آنجا روی خداست.» (بقره، ۱۱۵) در آیینه عالم، رخسار تو می بینم در طلعت مه رویان، انوار تو می بینم (الهی قمشه ای) و احساس انس و صحبت با معشوق است که: «هو معکم اینما کنتم: هر کجا هستید، او با شماست.» (حدید،۴) بیدلی در همه احوال خدا با او بود او نمی دیدش و از دور خدایا می کرد (حافظ) و نشان خانة معشوق است که از این سو بیایید و از آن سو مروید: «الم اعهد الیکم یا بنی آدم الا تعبدوا الشیطان، انه لکم عدوٌ مبین و ان اعبدونی هذا صراط مستقیم: ای فرزندان آدم، آیا با شما عهد نکردم که شیطان را مپرستید همانا که او دشمن آشکار شماست، مرا عبادت کنید که راه مستقیم ” به سوی کمال ” این است.» (یس،۶۰) حذر از وسوسه نفس که در راه خدا مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست(سعدی) و «هدایت» است که اگر خواهی با من همنشین شوی، باید که به اوصاف من آراسته گردی: هر که او همرنگ یار خویش نیست عشق او جز رنگ و بویی بیش نیست (مولانا) پس باید که نخست چون من رحمان و رحیم باشی و به ذکر بسم الله بر زبان یا دفتر بسنده نکنی، و چنان که پروردگارت «کتب علی نفسه الرّحمه» (انعام،۱۲) تو نیز نام رحمت را بر صفحه وجود خویش بنگاری و کار بر پایه عدل و احسان کنی که: «ان الله یأمر بالعدل و الاحسان» (نحل،۹۰). نخست از جهان آفرین یاد کرد که هم داد فرمود و هم داد کرد (فردوسی) و بدی را به نیکی دور کنی: «ادفع بالّتی هی احسن السیئه» (مؤمنون، ۹۶)؛ زیرا چاره ظلمت نور است، چون نور بیاید، ظلمت برود و از هر گونه ظلم و آزار بپرهیزی نه بر خود، نه بر غیر، که آن نشان کفر است: «و الکافرون هم الظالمون»(بقره،۲۵۴) و «ان الله لا یظلم الناس شیئا» (یونس،۴۴) و بر خطاهای مردمان با کرامت بگذری: «اذا مرّوا باللغو مرّوا کراما» و از هر که نام می بری، او را به صفات نیکویش یاد کنی که: «قولوا للناس حُسنا» (بقره،۸۳) مگر برستمکاران که باید چون من در کمین آنان باشی: «انّ ربک لبالمرصاد» (فجر،۱۴). و باید که مرا بسیار یاد کنی که این نشان عاشق است: «واذکروالله کثیرا»، چندان که حتی در خواب و بیدار به یاد من باشی تا به مقام «لا تأخذه سنه و لا نوم » (بقره، آیه الکرسی)، نزدیک شوی: او ندارد خواب و خور چون آفتاب عاشقان را می کند بی خورد و خواب (مولانا) سحر کرشمة چشمت به خواب می دیدم زهی مراتب خوابی که بهْ ز بیداری است (حافظ) و چون راه و نشان دانستی، اگر گویی در این راه چه زاد و توشه ای برگیرم، بدان که «فانّ خیر الزّاد التقوی» (بقره،۱۹۷) همانا که بهترین زاد و توشه این راه، تقوا پیشه کردن و دست افشاندن است از آنچه تو را از راه دور می کند، همانا که آن شیطان پنهان کار و آن خنّاس «الذی یُوَسوس فی صدور النّاس» ناس، در کمین توست تا به اشتغالات باطل و زواید و زخارف دنیوی تو را بفریبد و به فضول عیش، بار تو سنگین کند و از فضل و کمال بازدارد؛ پس از او به من پناه گیر: «فاستعذ بالله» (نحل، ۹۸) و پای از دایره عشق و زیبایی بیرون منه. هر که را با خط سبزت سر سودا باشد پای از این دایره بیرون ننهد تا باشد (حافظ) بلکه یکدل و یک رای با دلی پاک و «قلبی سلیم» به سوی من آی که چون بنده من باشی، همه عالم بنده تو شوند و از همه برکات دنیا و عقبا برخوری؛ تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود؟ بنده من شو و برخور ز همه سیم تنان (حافظ) این است نگاه عاشقان و عارفان به قرآن و این است پیام قرآن برای رندان و زیرکان عالم که از خدمت به نعمت نپردازند و «سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض» به هوای روی معشوق از یادشان برود که : «و الذین آمنوا اشدّ حباً لله: مؤمنان را منتهای عشق به خداست.» (بقره،۱۶۵) چه همت راست حافظ را که از دنیا و ازعقبا نیاید هیچ در چشمش به جز خاک سر کویت «ذلک الفوز العظیم» (نساء، ۱۳) و بسیاری آیات دیگر، این است پیروزی بزرگ و فلاح و رستگاری جاوید. و سلام بر عاشقان جهان باد. *پایگاه اینترنتی دکتر الهی قمشه ای
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها