تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836715679
بزرگی رهبر ایران باعث سانسور اخبار ایران شده است
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: گفتن واقعیت بعضی وقت ها هزینه دارد، اما من حاضر هستم این هزینه را بپذیرم، اما تلاش کنم واقعیت را به گوش مردم برسانم، نه دروغ هایی را که رسانه های غربی می خواهند به خورد مردم بدهند.به گزارش افکارخبر ، «تیتزیانا چاواردینی» خبرنگار و انسان شناس و فرهنگ شناس ایتالیایی که 12 سال در ایران زندگی کرده است چندی پیش در مصاحبه ای با خبرنگار بین الملل مشرق نظر خود را در خصوص نامه دوم رهبر انقلاب به جوانان غرب بیان کرد که این مصاحبه علاوه براینکه بازتاب گسترده ای در رسانه های داخلی داشت منجر به توهین و فحاشی های ضدانقلاب در داخل و به خصوص خارج از ایران نسبت به وی شد. این اتفاق باعث ناراحتی شدید این خبرنگار ایتالیایی شده است تا جایی که وی در خواست کرد تا در مصاحبه ای دیگر توضیحاتش را در این خصوص بیان کند. سؤال:: شما به خاطر صحبت هایی که درباره نامه رهبر ایران کرده اید، تبدیل به یک شخصیت خبرساز در ایران شده اید. در صحبتی که با هم داشتیم از انتقادهای زیادی که نسبت به اظهار نظری که نسب به نامه رهبری کرده بودید گلایه کرده بودید. لطفاً دراین باره به توضیح بدهید. حضور من در ایران فرصت بسیار خوبی بود تا بتوانم نامه رهبر ایران را تحلیل کنم. من نمی دانم چرا بعد از اظهارنظرهایم درباره نامه آیت الله خامنه ای، این همه از من انتقاد شد. به عقیده من هر کس حق دارد نظرات خودش را آزادانه ابراز کند. من این حق را هم به مخالفان خودم می دهم تا نظرات مخالفشان را بیان کنند، اما مخالفت با دشمنی و حمله خیلی فرق دارد. جنس انتقاداتی که علیه من در این روزهای اخیر مطرح شده، از نوع دشمنی و فحاشی بوده است. البته این انتقادات، جدید هم نیستند. من بعد از نامه اول رهبر ایران هم اظهارنظرهایی کرده بودم. همین طور مصاحبه هایی که قبلاً با مقامات ایرانی مانند «جواد لاریجانی» انجام داده بودم، باعث شده بود تا افرادی به من حمله کنند، چون خیلی ها فکر می کنند وقتی شما با کسی مصاحبه می کنید، حتماً از قبل به شما گفته اند که چه سؤالاتی را می توانید بپرسید یا چه حرف هایی را نمی توانید بزنید. سؤال:: شما شیوه نگارش نامه دوم رهبری را به توصیه های یک پدر به فرزندانش توصیف کرده اید. شاید انتظار چنین حرفی از طرفداران دو آتشه جمهوری اسلامی و رهبر ایران برود تا یک خبرنگار غربی. برخی ممکن است تصور کنند که شما در اظهار نظر خود بزرگنمایی کرده اید؟ من وقتی این حرف ها را زده ام، یعنی به آن ها اعتقاد هم دارم. گفتن واقعیت همیشه کار آسانی نیست، اما من هیچ وقت نخواسته ام به خاطر فرار از سختی، واقعیت را انکار کنم. در ایتالیا هم منابع خبری به دلایل مختلف، حرفی از این نامه نمی زنند، اما من همان طور که قبلاً هم گفته ام، نام این نامه را «نامه حقیقت» می گذارم، چون مرتبه اولی که آن را خواندم، احساس می کردم یک پدر دارد فرزندانش را نصیحت می کند. آیت الله خامنه ای در نامه قبلی خودش هم جوانان غربی را توصیه کرده بود که هر چه در روزنامه ها می بینند، باور نکنند، بلکه برای شناخت اسلام واقعی به منابع اصلی این دین مراجعه کنند. نامه دوم به نظر من این مطلب را روشن تر بیان می کند که مطلب بسیار درستی است، چون به خصوص در این روزها، در اروپا شاهد هستیم که مردم واقعاً وحشت زده هستند و تصور می کنند هر لحظه ممکن است به آن ها حمله شود. زندگی در اروپا دیگر مانند روزهای قبل از حملات پاریس نیست. مردم نمی توانند کارهای روزمره خود را مانند قبل انجام بدهند سؤال:: بسیاری از خبرنگاران خارجی که در ایران مستقر هستند و به رسانه های خودشان گزارش می دهند، حرف هایی غیر از حرف های شما را می زنند. این تفاوت از کجا نشأت می گیرد؟ ممنون که این سؤال را کردید. تفاوت میان این دو بسیار زیاد است. اولاً من سال ها در ایران زندگی کردم و دیگر تحت تأثیر پروپاگاندای رسانه های غربی قرار نمی گیرم. البته قبلاً این شرایط را نداشتم. قبل از آن که به ایران بیایم، تنها توصیفات رسانه های غرب را درباره این کشور می شنیدم، اما وقتی به ایران آمدم، در تهران و شهرهای دیگر گشتم و تلاش کردم بفهمم زندگی در ایران واقعاً چگونه است و نظام این کشور چگونه است. شرایط من که در ایران زندگی کرده ام با خبرنگاران دیگری که حتی ایران را ندیده اند، خیلی فرق دارد. خبرنگارانی هم که در ایران مستقر هستند، گاهی ممکن است نظرات متفاوتی با من داشته باشند. باید به این نکته توجه داشته باشید که من صرفاً یک خبرنگار نیستم، بلکه فرهنگ شناس و انسان شناس هم هستم. بنابراین تلاش من وقتی در ایران زندگی می کنم، این است که واقعاً زندگی مردم چگونه است. به اخباری که از رسانه ها می شنوم قناعت نمی کنم. شاید تفاوت من با خبرنگار خارجی در ایران هم همین باشد. من به دنبال این می روم که چرا برخی اخبار از ایران مخابره می شود. چرا گاهی مقاله هایی نوشته می شود که محتوایش صحت ندارد. این اتفاق به طور خاص درباره خاورمیانه زیاد می افتد، به خصوص طی هفته های گذشته که منابع خبری در ایتالیا روی اسلام هراسی تمرکز کرده اند. بسیاری از رسانه ها، اخبار خود را از خط مشی سیاست های دولت می گیرند و برایشان اهمیتی ندارد که آیا این اخبار صحت دارد یا نه. بسیاری از روزنامه های ایتالیایی در حال حاضر روی اسلام تمرکز کرده اند و اسلام و مسلمانان را عامل همه اتفاقات بدی معرفی می کنند که در اروپا و حتی جهان می افتد. سؤال:: آیا به عنوان یک خبرنگار، زندگی کردن و کسب درآمد از راه تبلیغ واقعیت کار ساده ای است؟ گفتن حقیقت در دنیای امروز کار خطرناکی است. در ایتالیا هم همین وضعیت هست. بعضی وقت ها اگر بخواهید حقیقت را بگویید، اصلاً مقاله هایتان را چاپ نمی کنند. این اتفاق برای خود من هم افتاده است. مقالاتی را نوشته ام که هیچ روزنامه ای حاضر به انتشار آن ها نشده است. بنابراین گفتن واقعیت بعضی وقت ها هزینه دارد، اما من حاضر هستم این هزینه را بپذیرم، اما تلاش کنم واقعیت را به گوش مردم برسانم، نه دروغ هایی را که رسانه های غربی می خواهند به خورد مردم بدهند. سؤال:: درباره انتقادهایی که از شما شده است، بیش تر توضیح بدهید. آیا این انتقادها به شبکه های اجتماعی محدود می شد؟ اغلب انتقادها در شبکه های اجتماعی بود، اما برخی رسانه ها هم در این باره صحبت کردند. بسیار ناراحت شدم از این که برخی به من توهین کرده بودند و می گفتند من مزدور دولت ایران هستم. اکثر انتقادها از سوی گروه های ضدایرانی، یا ایرانی هایی بوده است که الآن مخالف دولت هستند. می گفتند از دولت ایران پول گرفته ام تا آن حرف ها را بزنم. در ابتدا از این حرف ها خیلی ناراحت می شدم، اما بعد به این نتیجه رسیدم که نباید به این افراد اهمیتی بدهم. سؤال:: اگر فرصت آن را داشتید که به عقب برگردید، آیا باز هم آن اظهارنظرها را می کردید؟ بله، قطعاً. من از این انتقادها نمی ترسم. اتفاقاً برای افرادی که این حرف ها را می زنند، تأسف می خورم، چون در حالی به من حمله می کنند که هیچ چیزی درباره من نمی دانند. من به این اظهارنظرها و به تحلیل نامه رهبر ایران ادامه خواهم داد. باز هم احساس خودم درباره ایران را ابراز خواهم کرد. درست است که خیلی افراد به من حمله کرده اند، اما خیلی ها هم با من هم راهی کرده اند، هم از ایران و هم از کشورهای دیگر. این باعث قوت قلب من می شود، چون می بینم حرف هایم به مردم می رسد. سؤال:: نظر شخصی شما درباره رهبر ایران چیست؟ بسیاری از مقامات در کشورهای غربی یا از نظر اقتصادی، سیاسی و یا از جنبه های دیگر فاسد هستند و بسیاری دیگر توسط لابی های صهیونیستی کنترل می شوند. من طی سال هایی که در ایران زندگی می کردم، بارها پیش خودم فکر کرده ام که اگر انقلاب اسلامی در این کشور رخ نمی داد، چه می شد و وضعیت مردم الآن چگونه بود. به نظرم پاسخ این سؤال این است که اگر انقلابی رخ نداده بود و رهبری مستقل در ایران شکل نمی گرفت، الآن این کشور هم مانند بسیاری از کشورهای دیگر در دنیا، برده کشور دیگری بود. من وقتی ایران را با کشور خودم مقایسه می کنم، می بینم ایتالیا تحت کنترل کشورهای دیگری است، اما ایران توانسته مستقل خودش را اداره کند. به نظر من، رهبر ایران رهبری بسیار بزرگ و قدرتمند است. مطمئناً کشورهای غربی و آمریکا هم این قدرت را درک کرده اند و برای همین هم هست که خیلی وقت ها نمی خواهند خبری از ایران مخابره شود، چون می دانند که این کشور، بسیار قدرتمند است. سؤال:: شما در جایی گفته اید که مردم ایتالیا برده های آمریکا و اسرائیل هستند. آیا عامه مردم ایتالیا هم همین عقیده را دارند؟ مردم عادی در ایتالیا الآن خیلی سردرگم هستند. تصور می کنند که واقعاً جنگ با تروریسم و داعش الآن دارد اتفاق می افتد. بنابراین بسیاری از مردم ایتالیا ممکن است درباره مسائل سیاست خارجی خیلی اطلاعات یا علاقه نداشته باشند، چون سرگرم مسائل داخل کشور شده اند. به عنوان مثال، ما الآن نمی توانیم راحت از خانه های خودمان بیرون برویم، چون می ترسیم تروریست ها به ما حمله کنند. رسانه های ایتالیایی هم به دنبال این هستند که این ترس را در دل مردم نهادینه کنند. مردم ایتالیا الآن نمی توانند به سینما، رستوران یا ورزشگاه بروند. این همان چیزی است که رسانه ها می خواهند تا به این ترتیب، توجه مردم را به کشور و زندگی خودشان محدود کنند. سؤال:: آیا جوانان ایتالیایی اگر نامه دوم رهبر ایران را بخوانند، محتوای آن برایشان جذابیت خواهد داشت؟ برخی افراد ممکن است به محتوای آن علاقه داشته باشند. البته این مطلب را باید در نظر داشته باشید که ایتالیا مرکز مسیحیت کاتولیک محسوب می شود و بنابراین مردم اطلاعات گسترده ای درباره اسلام ندارند. اگر از بسیاری از جوانان ایتالیایی درباره اسلام بپرسید، احتمالاً چیز زیادی نمی دانند، چون معمولاً در مدارس و دانشگاه ها هم درباره اسلام چیزی به آن ها آموزش نمی دهند. الآن هم که متأسفانه تنها اطلاعاتی که درباره اسلام دریافت می کنند، ارتباط این دین با حملات تروریستی در اروپاست. تلاش من به عنوان خبرنگار این است که اسلام واقعی و اصول آن را به جوانان بشناسانم، به عنوان یک دین، نه به عنوان تفکری که داعش زاییده آن است. با مقالاتی که می نویسم، تلاش می کنم برای جوانان که مشتاق هستند پاسخ سؤالاتشان را پیدا کنند، توضیح بدهم که دلیل اصلی چیست که این حملات تروریستی در اروپا رخ می دهد و چرا ما الآن نمی توانیم از خانه هایمان بیرون بیاییم. سؤال:: شما به عنوان یک خبرنگار می دانید که دسترسی به رسانه و مخاطبان آن در دنیای امروز، بدون داشتن ارتباط با صهیونیست ها بسیار دشوار است. آیا نوشتن نامه توسط رهبر ایران، روش خوبی برای ارتباط برقرار کردن با جوانان غربی بود؟ قطعاً روش خوبی است، اما باید شیوه توزیع این نامه هم در نظر گرفته شود. محتوای نامه واقعاً عالی است. در هر جمله آن، چیزی فراتر از کلمات وجود دارد. معنایی در جملات آن هست که از مفهوم کلمات فاصله زیادی دارد. اگر نامه را به دقت بخوانید، مفاهیم جذاب و مهمی را در آن خواهید یافت که به درک بهتر شما از اتفاقات امروز جهان کمک می کند. مشکل این جاست که رسانه های عمده غربی این نامه را منتشر نمی کنند، چون می دانند تا چه اندازه مهم و تأثیرگذار است. می دانند که رهبر ایران چه قدر قدرتمند است و حرف هایش تا چه اندازه می تواند روی جوانان تأثیر بگذارد. اگر می توانستم پیامی به رهبر ایران بدهم از ایشان تشکر می کردم که نامه ای را نوشته که مخاطبش فقط مسلمان ها نیستند، بلکه غیرمسلمان هایی هستند که الآن سردرگم شده اند. من وقتی به عنوان یک غیرمسلمان و غیرایرانی نامه رهبر ایران را می خواندم، به خیلی از جمله ها که می رسیدم، می گفتم: «بله، این دقیقاً همان چیزی است که الآن باید به آن توجه کنیم.» مثلاً آن جا که می گوید: باید از تاریخ درس بگیریم تا آینده را بسازیم.
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها