گفتگويي با حاج محمود كريمي مداح اهل بيت (ع)

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گفتگويي با حاج محمود كريمي مداح اهل بيت (ع)

س: بفرمائيد چه رشته هاي رزمي را در چه سطح كار كرديد؟ج: من خيلي چيزها را تست كردم. جودو را تا دان 2 كار كردم. استاد اولم حاج آقاي مهر آيين و بعد آقاي مرادي، آقاي شكيب وآقاي صديق بودند . چند سالي در قالب بسيج تكواندو كار كردم. استاد ما آقاي اميرهاشملو بودند. بعد از آن سراغ كاراته رفتم . در بين سبك هاي كاراته، كيوكوشين را انتخاب كردم بدين جهت كه مبارزه اش آزاد بود.بعد ازآن سبك شين ذن كاراته را كه يك سبك ايراني در كاراته بود شروع كردم. شين ذن كاراته اندكي با كيوكوشين متفاوت بود؛ اوايل كه ما در خدمت آقاي سلطاني كار را شروع كرديم شايد حدود چهل پنجاه نفر بودند. اما الان بسيارگسترده شده است. من در شين ذن كمربند سياه دان پنج دارم.س: شما در مسابقات داخلي يا خارجي هم شركت كرده ايد؟ اگر شركت كرده ايد چه مقامهايي را به دست آورده ايد؟ ج: ببينيد؛ زندگي ما به اين صورت است كه مداحي اصل زندگي ماست و سايركارها و ورزش ، گوشه هايي ازآن را تشكيل مي دهند. من فكر مي كنم اگر بروم مسابقه، كسي را كه نمي زنم؛ ممكن است ضربه اي هم بخورم و در نهايت مرا از روضه خواندن درمجالس باز بدارد. اما خوب جوانتر كه بودم، يك بار در مسابقات تكواندو بسيج در تهران دوم شدم. در مسابقات داخلي باشگاه و آزمون هاي كمربند هم شركت مي كنم. اما در كل هدف من در ورزش، حفظ سلامتي است واين فرمايش مقام معظم رهبري كه امر به ورزش، امر به معروف است.س: به غير از ورزشهاي رزمي، ورزشهاي ديگري را هم انجام مي دهيد؟ج: من با شنا خيلي مانوس هستم، يادم هست زماني كه شناي پروانه را تازه ياد گرفته بودم، سنم خيلي كم بود. آنقدر شناي پروانه رفتم كه وقتي شب رفتم منزل دستهايم به شدت مي لرزيد. مادرم مي گفتند مگر تو بيكاري كه شناي پروانه مي كني؟! خوب يك شناي ديگر برو. من مي گفتم اينو ياد گرفتم، ذوق مي كنم!ورزشهاي ديگر هم هر چيزي كه با رفقا پيش بيايد. كشتي هم هست. الان اصل كار من در ورزش، كشتي است با بچه هاي بسيج مسجد جعفري در چهار راه دروازه دولاب، "هيات يا زهرا " كشتي كار مي كنيم. مربي ما هم آقاي علي يعقوبي هستند.س: آيا فرزندان شما هم به هنرهاي رزمي علاقه مندند؟ج: (با خنده ) من يك دختر و يك پسر دارم . دخترم سه چهارسال دارد. او هنر رزميش خيلي خوب است . از صبح تا شب مرا مي زند! اما پسرم داود، كه يازده سال دارد، مدتي رزمي كار كرده ، الان هم كشتي تمرين مي كند.س: حاج آقا، بفرمائيد مداحي را از كي و چگونه شروع كرديد؟ج: شروع كار مداحي را به ياد ندارم. به قول شاعر كه مي گويدچندين هزاران سال پيش از خلقت انگور باده خوري و مي كشي جزء كمالم بود تا آنجايي كه مي گويد، در بحث عشق يادم نمي آيد دقيقاً چند سالم بود! نمي دانم از كي شروع كردم . البته من پدرمن هم مداح بودند. س: تآثير اين مداحي و خدمتگزاري بر آستان اهل بيت- عليهم السلام- روي زندگي شما چه بوده است؟ج: وقتي مداحي بشود كل زندگي آدم، عشق بازي شود كل زندگي آدم، تأثيرش را آنوقت مي فهميد. ما همه زندگيمان را از امام حسين (ع) داريم چيزي نيست كه از آقا نداشته باشيم . هيچ چيز.س: پس شما اين شعر" تموم زندگي مال حسينه" رو شخصاً تجربه كرده ايد؟ ج: همه تجربه كرده اند.س: حاج آقا، شما كه خودتان، هم از يادگارهاي دوران دفاع مقدس هستيد و هم رزمي كار، بفرمائيد آيا اين فنون رزمي دردفاع مقدس كاربري داشت يا نه. و يكي از خاطراتتان را هم بفرمائيد.ج: ببينيد كسي فن رزمي را نبايد براي دعوا و درگيري ياد بگيرد. اگر مثلاً شما در خيابان درگير بشويد تا بخواهيد گارد بگيريد و آماده اجراي فن بشويد، يك بيل يا يك چوب مي خورد توي سرتان. در بحث جنگ، مگر چقدر پيش مي آمد يك رزمنده با دشمن تن به تن رو در رو بشود. اگر هم پيش مي آمد، اواسلحه داشت، چاقو داشت، سرنيزه داشت؛ شما هم داشتيد. مساله اين است كه شايد شما يكبار هم درباشگاه با مثلاً جنگ سرنيزه برخورد نداشته ايد. آن چيزي كه مهم است تقويت روحيه جنگجويي و مقاومت در راه اسلام است؛ فنون رزمي به شما روح جنگاوري را تلقين مي كند وگرنه بسياري از اين بچه ها در جنگ بودند، مثلاً حسين فهميده كه آوازه اش در عالم پيچيده، نه كمربند مشكي داشت نه سفيد. شايد لباس كاراته را يك بارهم به تن نكرده بود ولي حسين فهميده هزار تا از اساتيد كونگ فو و كاراته و... را توي يك مشتش گرفت و رفت( پريد) بحث رزم وفن رزمي، روحيه آدم را تقويت مي كند كه هميشه بدونيم ما در حال جنگيم! جنگ با شيطان نفس! جنگ با دشمن!حالا خاطره اي هم كه در اين مورد مي توانم بگويم اين است كه وقتي ما در بسيج در خدمت آقاي امير هاشملو تكواندو كار مي كرديم. در يك اعزام همه بچه هاي بسيج با هم بوديم درقلاجه، اسلام آباد، آقاي هاشملو هم در دسته ما بودند. ما بچه ها قرار گذاشته بوديم صبح به صبح ايشان ما را مي بردند و تمريناتي را كه در تهران داشتيم، ادامه مي داديم. يعني كلاس رزمي ما در لشكر 10 سيد الشهدا ادامه داشت.س: در دوران غيبت، بفرمائيد رابطه بين" رزمي كار كردن" و" انتظار" چيست؟اگر كسي حال انتظار داشته باشد، نه فقط دررزمي، كه در هر ورزشي موفق تراست. چون به خودش اين را تلقين مي كند كه من منتظرم تا آقا امام زمان تشريف بياورند و من يك سرباز سالم در ركاب ايشان باشم. علي الخصوص در رزمي كار كردن كه وقتي مي خواهد مثلاً يك مشت حتي به كيسه بزند، سراپا عشق و محبت نسبت به وجود مقدس امام زمان و بغض و كينه نسبت به دشمنان ايشان مي شود.س: اين نظريه مطرح است كه در ورزشهايي مثل رزمي و بدنسازي كه به بعد فيزيكي انسان مي پردازد، زمينه دوري از بعد معنوي براي انسان بيشتر است. نظر شما در اين مورد چيست و اگر اين نظريه درست است، جهت مقابله چه كار بايد بكنيم؟ج: بدنسازي بدين جهت كه نماي بيروني انسان را مي سازد . اين خودش آدم را از خدا دور مي كند. ورزش هاي رزمي هم انسان را از لحاظ قدرت بدني درست مي كند . و طرف ديگر از كسي نمي ترسد. مي گويد من از اين ها قويترم و اين يك خود بزرگ بيني در شخص به وجود مي آورد.دراين قضايا، سازندگي روحي خيلي مهم است !س: حالا براي همين سازندگي روحي، كار خاصي هست كه بچه ها انجام بدهند؟ج: الان يكي از يادگاري هاي زمان جنگ و دفاع مقدس كه هنوز هم در بعضي كلاسهاي رزمي اجرا مي شود، قرائت سوره عصر است كه بچه ها با آهنگ مخصوص آخر كلاس مي خوانند. اگر به بچه هاي رزمي كار بفهمانيم كه اين سوره والعصر را چرا مي خوانيم؛ بفهمانيم كه ما داريم خسارت مي كنيم، داريم ضرر مي كنيم، آن موقع رزمي كار كردن يك جلوه ديگري خواهد داشت. بايد به بچه هاي رزمي كار گفت كه اين رزمي را كه شما داريد تمرين مي كنيد، درحقيقت شما داريد شمشير امام زمان مي شويد. نه اينكه به گونه اي عمل كنيد و رفتار كنيد كه مردم از شما بترسند و احياناً جرأت نكنند به شما اعتراض كنند!س: حاج آقا كريمي به نظر شما مهمترين و با ارزشترين خصلت يك مرد رزمي چيست؟ج: " افتادگي آموز اگر طالب فيضي هرگز نخورد آب زميني كه بلند است!" درخت هر چه بارش بيشتر بشود، سرش پايين تر مي آيد . اين همان چيزي است كه از قديم به همه آموختند ولي الان لقلقه زبانها شده. اگر زورت برسد و زور نگويي مهم است اگر چشم داشته باشي و به نامحرم نگاه نكني مهم است. اگر زور نداشته باشي، يا مثلاً چشم نداشته باشي و بعد بگويي من خودم را كنترل مي كنم كه هنر نيست. مهم آن است كه قدرت داشته باشي وخودت را كنترل كني!س: مدتي است كه شاهديم باشگاه ها دارند به باشگاه بيليارد تبديل مي شوند. تحليل شما از اين قضيه چيست و علت آنرا در چه مي بينيد؟ج: به نظر من علت آن تضعيف ورزش هاي رزمي در جامعه ماست. اين تضعيف جنبه هاي مختلف دارد كه من نمي خواهم وارد بحث هاي خصوصي و شاخه اي بشوم. ولي آنطور كه شايسته است از اين ورزش ها استقبال نمي كنند. مثلاً همين ورزش شين ذن كاراته كه در حال حاضر بچه هايي بسيار قوي دارد اگرتيم ملي سبك بخواهد براي مسابقات به كشوري برود، بايدهزينه سفر را خودشان بدهند. خوب معلوم است كه نمي روند!من در تأييد بيليارد حرفي ندارم بزنم. بازي فكري خوبست، ورزش هم خوبست. اما ورزش فكري با ورزش جسمي فرق مي كند. اگر قرار باشد باشگاه رزمي، باشگاه مرتبط با بدن ، تبديل به باشگاه بيليارد بشود، اين روا نيست.س: به عنوان يك آدم فرهنگي كه در ورزش هم دست داريد، چه توصيه اي به مسؤولان رزمي داريد و چه توصيه اي به مسؤولان فرهنگي كشور؟ج: از مسؤولان رزمي خواهش مي كنم دلشان براي ورزش هاي رزمي بسوزد؛ اين مطلب را سربسته مي گويم، خودشان متوجه مي شوند كه من چه مي گويم. مسؤولان فرهنگي هم بايد فرهنگ را آميخته با ورزش بكنند، هم ورزش را آميخته با فرهنگ. بايد" فرهنگ ورزشي بودن" را توسعه بدهند. نه ورزش را. فرهنگ ورزشي بودن را!س: شما هميشه در مجالستان صحبتي با جوانها داريد. علت اين سبك و شيوه عمل شما چيست؟ج: بالاخره جوان ها سرمايه هاي اصلي اين جامعه هستند والگو مي گيرند درحاليكه همسن وسالان من راه خودشان را رفته اند( ونقش خود را گرفته اند) از طرفي شايد من الگوي جوانها باشم ولي هنوز هم در شرايطي قرار ندارم كه بتوانم به بزرگترها توصيه كنم.س: حاج آقا كريمي، سؤالات مصاحبه ما تمام شد. اما سؤالي كه ممكن است براي خوانندگان جوانتر ما پيش بيايد، فلسفه و اثر خواندن "والعصر" بعد از تمرينات است. اگر مي شود لطفاً در اين زمينه بيشتر توضيح دهيد؟ج: والعصر، ان الانسان لفي خسر: اين خيلي واضح است . قسم به زمان. انسان در خسران وزيان است. الاالذين آمنوا، بجز كساني كه ايمان آوردند. و عملواالصالحات، وعمل كردند به صالحات، عمل كردند به نيكي. فقط حرف نزدند. رفتند توي ميدان و با شيطان جنگيدند. اين يك نمونه جنگ است با شيطان. وقتي مي خواهيم به كيسه مشت بزنيم، اول بايد كيسه را خودمان ببينيم كه داريم مي كوبيم! بايد نفس خودمان را بگذاريم جلو و مثل كيسه بوكس بكوبيم! من گاهي اوقات هر قسمت از كيسه را يك چيزي تصور مي كنم. بالايش را مثلاً غيبت، پائينش را تهمت، سمت چپش را دروغ، اين طرفش را افترا ؛ هر عيبي را در خودم بيشتر سراغ دارم، آنجا را بيشتر مي بينم.الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات، عمل مي كنند به صالحات. و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر، ورزش مي كني، مشت مي زني، لگد مي زني، ولي توصيه كن به حق و به صبر، پاي حق بايست و مشت بزن، پاي حق بايست و مشت بخور، صبرت هم در مشت زدن و مشت خوردن زياد بشود.از فرصتي كه در اختيار ما قرار داديد، سپاسگزارم.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]