تحليلبحث انتقال پايتخت، طنز يا جدي؟

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: تحليلبحث انتقال پايتخت، طنز يا جدي؟
مسعود سيفي‌اعلادر هياهوي مسائل پيچيده و فراواني كه در حيطه‌هاي گوناگون سياسي، اقتصادي، اجتماعي و غيره وجود دارد، تكرار بحث نه چندان تازه انتقال پايتخت از تهران نيز بيشتر به يك طنز مي‌ماند تا بحثي جدي.
حالا از سر طنز گويي يا اظهار نظري ساده كه بالاخره حق هر كسي است، اين بحث هراز چند گاه يكبار سوژه‌اي براي مطبوعات شده و مباحثي پيرامون آن مطرح مي‌شود كه گويي انتقال پايتخت بزرگي مثل تهران به نقطه‌اي ديگر از كشور مثل خوردن يك ليوان آب است كه نه زحمتي دارد و نه مشكلي.
حتي برخي مي‌گويند هزينه انتقال پايتخت از هزينه يك سال اداره شهر تهران بيشتر نخواهد بود كه خود طنز ديگري است.
طرفه آن كه شهرداري تهران در اين اواخر هزينه اداره سالانه اين شهر را اعلام كرد و رقمي معادل 3500ميليارد تومان البته منهاي بودجه عمراني را براي آن قيد نمود.
اين مبلغ البته براي دولت ايران كه سالانه فقط 3000ميليارد تومان يارانه نان مي‌دهد تا 30درصد آن را مردم دور بريزند، رقم چندان زيادي نيست و براي شهر تهران هم كه بودجه بالايي محسوب مي‌شود و با هزار زحمت به دست مي‌آيد البته رقمي كافي نيست تا گوشه گوشه نيازها را پاسخ گويد.
لاجرم با اين مبلغ‌ها خيال انتقال پايتخت يك رويا پروري است. حتي ارقامي به مراتب بالاتر از اين رقم نيز براي انتقال مركزيت شهر تهران كه عبارت از تاسيسات ضروري يك پايتخت باشد، حداقل در ايران كه هزينه تمام شده ساخت يك واحد مسكوني حدود 3 برابر قيمت‌هاي بين‌المللي است، امكان‌پذير نمي‌باشد.
اگركشوري مثل قزاقستان در يك زمان مناسب موفق به انتقال پايتخت شد، به دليل همان زمان مناسب بود كه كارگر ساده فراوان و مواد اوليه ساخت‌وسازها به وفور در آن كشور فراهم بود. با اين حال آن كشور نيز در مقطع سال‌هاي مياني دهه 90 سده گذشته بيش از 10ميليارد دلار هزينه كرد تا شهر ناكاملي مثل «آستانه» را بسازد كه براي پايتخت شدن نواقص فراواني داشت.
اكنون اين «زمان مناسب» در اختيار ايران نيست. ايران ثروت محدودي دارد كه هزاران نياز را بايد با آن تامين كند. تامين حداقل نيازهاي مالي انتقال پايتختي به قامت تهران كه با محتاط‌ترين محاسبات بالاتر از 30ميليارد دلار برآورد مي‌شود، فعلا براي دولت ايران مقدور نيست.
آنچه كه مقدور است اين است كه دولت به عنوان صاحب بخشي از اين شهر كه به اقتضاي عنوان پايتخت تاسيسات و موسسات مختلف را مستقر كرده است، سالانه حداقل يك ميليارد دلار در اختيار شهرداري قرار دهد تا در مدت 30 سال آينده بلكه اين شهر بي‌درو پيكر نظم و نسق يابد.
البته بايد شهرداري هم در مديريت نوسازي و ساماندهي پايتخت به نوعي تحول ايجاد كند كه براي چنين كار مهمي شرط بلامنازع است وگرنه روش‌هاي مديريت سنتي و نگاه غيرجامع كه به معضلات كنوني تهران وجود دارد، حتي با چنين مساعدت‌ها نيز رفع شدني نيست.
يکشنبه 12 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]