تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836669435
درآمدزایی از جنگل ها اشتباه است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: درآمدزایی از جنگل ها اشتباه است تهران- ایرنا- روزنامه اطلاعات در صفحه گزارش نوشت: اجرای برنامه «بهینه سازی، پایش، حفظ، بهره برداری و مدیریت جنگل های شمال کشور» به محل اختلافی در میان کارشناسان تبدیل شده است.
این گزارش که در روز شنبه شانزدهم آبان 1394 خورشیدی به قلم محمد داود بیگی انتشار یافته، می افزاید: دولت با تصویب این مصوبه در 16 دی ماه 1392، اصلاح ساختارهای مدیریتی در جنگل های شمال ایران و توجه به مقوله حفاظت از آن را در دستور کار سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری به عنوان مسئول حفاظت از جنگل ها قرار داد، اما بدنه کارشناسی کشور بر سر اجرای بندهای این مصوبه اختلاف نظر دارند.برخی کارشناسان بر این باورند که با قطع بهره برداری از جنگل ها، مدیریت این اکوسیستم طبیعی نیز به دلیل گره خوردن اجرای طرح های جنگلداری به درآمد حاصل از فروش چوب، دچار اختلال خواهد شد. اما گروهی دیگر تاکید می کنند که جنگل های شمال ایران، تاب تحمل فشار مضاعف بهره برداری را ندارند و طرح های بی قاعده توسعه ای و گردشگری و فشار مردم محلی، اکوسیستم های جنگلی شمال را رو نابودی سوق می دهد.دکتر هادی کیا دلیری ـ رئیس انجمن جنگلبانی ایران در گفتگو با گزارشگر روزنامه اطلاعات اظهار می دارد: مساله جنگل زدایی در جهان امری رد شده است و این نظریه که جنگل ها باید تراشیده و به جای آن ها، جنگل های مفید کاشته شود، از سوی هر کس مطرح شده باشد، نادرست است.دکتر دلیری اضافه می کند: درختکاری را نباید با جنگل اشتباه گرفت. جنگل یک اکوسیستم بسیار پیچیده است که در طول زمان به تنوع رسیده و عنصر اصلی این اکوسیستم نیز درختان است. حال اگر این مجموع پیچیده را از میان ببریم و فقط روی درختان آن تمرکز کنیم، چنین مجموعه ای جنگل نخواهد شد و پایداری خود را از دست خواهد داد.وی پیچیدگی جنگل های طبیعی و بکر را عامل پایداری آنها می داند و می گوید: اجزای هر سیستمی به صورت هدفمند در آن جای می گیرند و اگر یک جزء سیستم را کم کنیم، کارکرد آن مجموعه مختل می شود. جنگل هم اکوسیستمی است که اگر سایر اجزای آن را در نظر نگریم و فقط به درختان آن بیاندیشیم، فاجعه ای در ساختار آن رخ می دهد.**جنگل و کاهش پایداریرئیس انجمن جنگلبانی تاکید می کند: شروع بیابانزایی از قطع بی مورد یک درخت آغاز می شود. وقتی یک اکوسیستم پیچیده را از وضعیت آن خارج می کنید، بردباری آن را در برابر شرایط سخت اکوسیستمی کاهش می دهید. درختان وقتی در کنار هم قرار می گیرند، اثرات حمایتی و حفاظتی بر روی یکدیگر دارند، بنابراین عناصر جنگل می توانند در طولانی مدت در مقابل تغییر شرایط محیطی و اقلیم نامساعد دوام بیاورند. اما هر چه توده های جنگلی تنگ تر و دخالت در آن ها بیشتر شود، پیچیدگی این توده ها کاهش می یابد و محیط شکننده تر و آسیب پذیرتر می شود.کیا دلیری می افزاید: در باغ های میوه و جنگل های زاگرس به دلیل تنک بودن، همواره شاهد وجود آفات و بیماری های گیاهی هستیم. درختان شهری هم همیشه آفت دارند. در جنگل های تنک شده زاگرس، تغییر اقلیم، خشکی سراسری بلوط ها را به همراه داشته است. در حالی که اگر ساختار پیچیده این جنگل ها حفظ شده بود، امکان نداشت با تغییر اقلیم، دچار آسیب های جدی شود.**پیچیدگی مدیریت جنگل هارئیس انجمن جنگلبانی با اشاره به اینکه در شیوه های جدید جنگلداری باید بر روی پرورش جنگل ها کار کنیم، بیان می کند: شیوه های جدید مدیریت جنگل ها بسیار پیچیده است و همه عناصر این اکوسیستم اعم از میکرو ارگانیزم ها، رده های سنی درختان و جمعیت حیات وحش، باید رصد شود و مورد توجه قرار گیرد.وی بر خلاف گروهی از کارشناسان که معتقدند شیوه تک گزینی یعنی به روزترین شیوه مدیریت جنگل ها در شمال ایران در حال اجرا شدن است، می گوید: آنچه در شمال ایران رخ می دهد، روش تک گزینی نیست. زیرا بهره برداران با اهداف اقتصادی به توده های جنگلی وارد می شوند.در شیوه تک گزینی باید زادآوری در تمامی سطح جنگل پراکنده باشد. بنابراین بهره برداران برای دستیابی به این هدف باید به کل جنگل توجه کنند. اما در حال حاضر مجریان طرح ها برای اینکه فعالیت هایشان اقتصادی تر باشد، برداشت از جنگل ها را به شکل متمرکز انجام می دهند. یعنی میزان چوبی که در 10 سال باید به طور تک گزینی از کل سطح سری (قطعه محدود شده ای از جنگل است که مناسب برای عملیات بهره برداری و اداره جنگل تعریف می شود)برداشت شود، همه را متمرکز و در یک سال برداشت می کنند که این رفتار، اجرای شیوه تک گزینی نیست.کیادلیری می افزاید: اگر شیوه یا روشی را درست انجام نمی دهیم یا به اجبار مسایل اقتصادی، تغییراتی در اجرا ایجاد می کنیم، نباید بگوییم که شیوه تک گزینی را در جنگل ها پیاده کرده ایم. وی با اشاره به اینکه شیوه های پرورشی در جنگل های شمال کشور حد واسط روش تک گزینی و پناهی است، تصریح می کند: در برش های تک گزینی، نوردهی مطرح نیست و پرورش توده های جنگلی هدف اصلی است. اما بررسی های ما نشان می دهد هنوز بهره برداران با هدف نوردهی ، اقدام به گزینش و قطع درختان می کنند. زیرا درختان قطع شده به صورت خوشه ای در اطراف حفره های زادآوری که هدف اصلی اجرای برش های تدریجی-پناهی (روش های قدیمی تر) بود، انجام شده است. دلیل این قطع خوشه ای هم تامین نور برای نهال های موجود در حفره زادآوری است. در واقع جنگلداران ما برش نوردهی انجام می‌دهند در حالی که در جنگلداری نزدیک به طبیعت، مرکز ثقل و تفکر مدیریت مبتنی بر زادآوری نیست. در شیوه های جدید اعتقاد بر این است که زادآوری به خودی خود در جنگل مستقر شود.**انتقاد از مصوبه دولتبر اساس ماده 6 برنامه بهینه سازی، پایش، حفظ، بهره برداری ومدیریت جنگل های شمال کشور، برداشت از جنگل های فقط محدود به درختان باد افتاده، شکسته و در چارچوب عملیات پرورشی امکان پذیر است، کهرئیس انجمن جنگلبانی ایران این ماده را دارای اشکالات کارشناسی می داند.وی در این باره می گوید: ماده 6 بر اساس تفکر قبلی شکل گرفته است. در شیوه تک گزینی، برش های بهداشتی در جنگل انجام می شود. در طبیعت معمولا سطوح مختلف بهداشت و سلامت تعریف می شود و گاهی بهداشت یک درخت ملاک تصمیم گیری است. اما در برخی موارد شرایط توده های جنگلی و وضعیت آن مشخص می کند که یک درخت آفت زده است یا خیر؟کیادلیری ادامه می دهد: یک خشکه دار (درختان ایستاده، اما خشک داخل جنگل) به صورت انفرادی یک درخت آفت زده است اما بر اساس وظیفه ای که در توده دارد، درخت بیمار به حساب نمی آید، زیراحضور آن ضامن سلامت توده جنگلی است. وجود درختان خشکه دار به عنوان پناهگاه حیات وحش، برای اکوسیستم های جنگلی ضروری است و زیستگاه موجودات مفید محسوب می شود.وی ادامه می دهد: هر سری جنگلی به قطعات کوچک تر مدیریتی تقسیم می شود که به آن "پارسل" می گویند. دخالت ها در جنگل، داخل پارسل ها انجام می شود و در تمامی مناطق جنگلی برای اینکه درستی اقدامات انجام شده در آن سنجیده شود، چند "پارسل" به عنوان شاهد نگه داشته می شوند تا معیاری برای اندازه گیری و تعیین انحرافات باشد. اگر 5 تا 10 درصد درختان قطعات شاهد خشکه دار باشند، در جنگلی که تحت مدیریت است، باید به همین تعداد خشکه دار داشته باشیم. ضمن آنکه الگوی طبیعی جنگل ها نیز از طریق پارسل های شاهد، قابل سنجش و رصد کردن است.**شیوه های نامتناسب آماربرداریرئیس انجمن جنگلبانی ایران بر این باور است که شیوه آماربرداری در طرح های جنگلداری، متناسب با شیوه تک گزینی نیست و برای دستیابی به اهداف جنگلداری نزدیک به طبیعت طراحی نشده است. به گفته وی، برای اجرای شیوه تک گزینی نیاز به آماربرداری 100 درصد داریم و چون آماربرداری 100 درصد در جنگل های ایران امکان پذیر نیست، باید سیستم آماری به گونه ای تعریف شود که با یک خطای قابل قبول، شرایط جنگل قابل بررسی کردن باشد.وی می افزاید: در حال حاضر شبکه آماربرداری در جنگل های شمال ایران 150 در 200 ایجاد می شود. یعنی در هر 3 هکتار جنگل یک پلات (قطعه نمونه) جا می گیرد که قادر نیست وضعیت جنگل را به طور دقیق به کارشناسان نشان دهد. از آنجا که یک پارسل 40 هکتار وسعت دارد در هر پارسل حدود 15 قطعه نمونه جا می گیرد و با این تعداد قطعه های نمونه، نمی توان موجودی جنگل را به درستی برآورد کرد که در نتیجه اجرای شیوه تک گزینی هم با مشکل مواجه خواهد شد.کیادلیری در پاسخ به این سوال که آماربرداری های غلط، زمینه اجرای نادرست شیوه تک گزینی را فراهم نمی کند، می گوید: در حال حاضر عملکرد طرح های جنگلداری در شمال کشور سبب شده است جنگل ها همگن شود و تنوع آن ها کاهش یابد. این مسئله از روی مطالعه ای که در جنگل انجام داده ام قابل اثبات است. در یک طرح تحقیقاتی تصمیم گرفتیم با یک خطای برابر تعداد قطعات نمونه در پارسل شاهد و مدیریت شده را تعیین کنیم. در پارسل شاهد با 105 پلات و در مناطق مدیریت شده با 50 پلات به دقت مورد نظر رسیدیم، یعنی در جاهایی از جنگل که دخالت کرده ایم، تنوع درختان، کاهش یافته است.وی در اثبات سخنان خود ادامه می دهد: قطع درختان قطور در جنگل ها منوط به وجود این درختان در قطعات نمونه است. اما در شرایطی که هیچ درخت قطوری در قطعات نمونه نداریم، بهره برداران برای کسب سود بیشتر، به صورت انتخابی درختان قطور جنگل ها را برداشت می کنند. در حالی که برای حفظ ساختار جنگل ها و داشتن تمامی طبقات قطری باید قطع درختان قطور مطابق آنچه سیستم آماربرداری دیکته می کند، انجام نگیرد.**بهره برداری پایدار از جنگل هارئیس انجمن جنگلبانی ایران اضافه می کند: این شیوه برخورد سبب شده است جنگل های کشور جوان شوند و موجودی آنها کاهش یابد. از سوی دیگر وجود گونه های سایه پسند در توده های جنگلی به تعویق افتد. و به عبارت دیگر ایجاد حالت کلیماکس (اوج پایداری جنگل) با تاخیر مواجه شود.وی ادامه می دهد: جنگل در حالت کلیماکس بیشترین پایداری را در شرایط محیط دارد. اما بر اساس مطالعه ای که انجام داده ام، در جنگل های مدیریت شده رسیدن به حالت کلیماکس 30 تا 40 سال به تعویق افتاده است که پایداری جنگل ها را با مشکل مواجه می کند.کیادلیری، ارزیابی وضعیت جنگل با استفاده از یک شاخص را بزرگترین اشتباه رخ داده در کشور می داند و می گوید: بزرگترین اشتباه ما، پایش جنگل ها با بررسی وضعیت چوب و رویش آن ها بود. درحالی که برای مدیریت پایدار جنگل، 7 معیار اصلی و 73 شاخص تعریف شده است.رئیس انجمن جنگلبانی تاکید می کند: برای حفظ پایداری جنگل ها باید در بلند مدت، یعنی یک دوره 4 یا 5 ساله با فراهم کردن زیرساخت های لازم، امکان اندازه گیری تمامی معیارها و شاخص های لازم برای دستیابی به اهداف بهره برداری پایدار از جنگل ها، فراهم شود.**کوچ پرندگان با جوان شدن جنگل هاکیادلیری با اشاره به اینکه درختان کهنسال پناهگاه حیات وحش هستند، حذف آن ها را عاملی برای از میان بردن زیستگاه پرندگان اعلام می کند و ادامه می دهد: یک درخت "راش" کهنسال، محل زندگی 40 گونه جانوری است که با مهاجرت این گونه ها، حیات جنگل ها با مخاطره روبرو می شود.رئیس انجمن جنگلبانی، پرندگان را عاملی برای پیشگیری از طغیان آفات و امراض معرفی می کند و می گوید: پرنده ای به نام چرخ ریسک در جنگل های شمال زندگی می کند که اگر در هر هکتار فقط2 قطعه از آن وجود داشته باشد، هیچ گاه آفت پروانه های زمستان گذران، طغیان نمی کند. اما حذف این پرنده از جنگل های شمال سبب شد با طغیان آفتی که این پرنده از آن تغذیه می کرد 100 میلیارد تومان خسارت به جنگل های شمال وارد شود. که متاسفانه هیچ کس هم متوجه این خسارات نشد.به گفته وی، در کشورهای اروپایی به دلیل نبود درختان کهنسال، برای لانه گزینی پرندگان، لانه های مصنوعی برای آنها طراحی می شود تا زمینه حذف آفات از محیط به صورت طبیعی فراهم شود.به اعتقاد کیادلیری، مهاجرت پرندگان صرفاً ضرر حذف درختان کهنسال نیست، بلکه یکی دیگر از مضرات جوان شدن توده های جنگلی، حذف زادآوری طبیعی آن ها در جنگل ها است.**مرگ درختان در جنگل های شمالرئیس انجمن جنگلبانی ایران نسبت به شرایط بحرانی جنگل های شمال ایران هشدار می دهد و می گوید: جنگل های شمال در حال نابود شدن و مرگ و میر دسته جمعی درختان در این منطقه، در حال رخ دادن است که با استمرار این وضع، متاسفانه جنگل های شمال هم به سرنوشت جنگل های زاگرس دچار می شود. گونه هایی مثل شمشاد و شاه بلوط در جنگل های شمال به صورت گروهی در حال خشک شدن است و بیابان زایی هم در اطراف درختان هیرکانی، به این جنگل ها فشار می آورد.وی اضافه می کند: متاسفانه بیشتر کشورهای جهان سوم برای حل مشکلاتشان معمولاً زمانی وارد عمل می شوند که کار از کار گذشته است، و این در حالی است که اگر از جنگل ها حفاظت کنیم، هزینه های کمتری به کشور تحمیل می شود. در حال حاضر در شمال ایران فرصت حفاظت داریم و اگر دیر بجنبیم، این منطقه هم به سرنوشت جنگل های زاگرس دچار خواهد شد.کیادلیری تاکید می کند: اگر امروز 100 تا 200 میلیارد تومان کاهش درآمد از محل برداشت چوب را جبران نکنیم، در آینده برای اصلاح جنگل ها به هزاران هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم که قطعا قادر به تامین آن نخواهیم بود.وی ادامه می دهد: کشورهای توسعه یافته همیشه به جای توجه به اثرات کوتاه مدت، تاثیر اقدامات را در بلند مدت مورد توجه قرار می دهند. در جنگل های شمال هم باید به اثرات بلند مدت اقدامات خود توجه کنیم. دولت باید درک کند که جنگل حکم مسجد و مدرسه را دارد. دولت بدون توقع درآمدزایی در این اماکن هزینه می کند، زیرا می داند که مسجد و مدرسه آینده علمی و اخلاقی جامعه را تضمین می کنند و در آینده میلیاردها تومان به جامعه منفعت می رسانند که جنگل هم همین شرایط را دارد.رییس انجمن جنگلبانی اضافه می کند: توجه به مسایل اقتصادی در کوتاه مدت شاید سود سرشار اقتصادی را نصیب دولت کند، اما عدم توجه به مسایل اکولوژیکی در بلند مدت، فاجعه اقتصادی به بار خواهد آورد. نمونه بارز عدم توجه به مسایل اکولوژیکی، وضعیت امروز دریاچه ارومیه و جنگل های زاگرس است که دولت ناگزیر است با پرداخت هزینه های سنگین این خسارات را جبران کند. متاسفانه ما قبل از اینکه جنگل هایمان را بشناسیم، آن ها از دست می دهیم!**ضرورت حل مشکل قرنطینهرئیس انجمن جنگلبانی در پاسخ به نگرانی برخی کارشناسان ـ که توقف بهره برداری از جنگل ها را عاملی برای از دست رفتن اشتغال می دانند ـ بیان می کند: صنایع چوب کشور به 2 دسته بالادستی و پایین دستی تقسیم می شوند. حذف بهره برداری برای این صنایع مشکلی ایجاد نمی کند، زیرا مجوز آنها بر مبنای واردات چوب صادر شده است.وی اضافه می کند: اشتغال یک گروه 3 تا 4 هزار نفره به صورت مستقیم با بهره برداری از جنگل ها در ارتباط است، بنابراین اگر امروز بهره برداری از جنگل ها متوقف شود، دولت باید مشکلات اقتصادی- اجتماعی بهره برداران از جنگل ها را رفع کند. اما اقدامات دیرهنگام سبب می شود در کمتر از 10 سال آینده دولت ناگزیر به حل مشکلات و پیامدهای حذف جنگل ها برای یک جمعیت 70 میلیون نفری ایارنی باشد!کیادلیری ادامه می دهد: در حال حاضر در بهترین شرایط 700 هزار متر مکعب چوب از جنگل های شمال ایران برداشت می شود، اما میزان مصرف چوب در کشور7 میلیون متر مکعب است. سئوال این است که این میزان چوب از کجا تامین می شود؟ اگر بپذیریم یک میلیون متر مکعب چوب از محل زراعت چوب و 2 میلیون متر مکعب از محصولات باغی تامین می شود و آمار واردات هم حدود یک میلیون متر مکعب به ثبت رسیده است، بقیه چوب مورد نیاز کشور از کجا تامین می شود؟به اعتقاد کیادلیری، حدود2 میلیون متر مکعب چوب در کشور از محل قاچاق تامین می شود و باید برای جلوگیری از این روند مخرب، برنامه ریزی انجام گیرد. وی بر این باور است که میزان برداشت های قانونی از جنگل های شمال، قادر نیست جلوی قاچاق چوب را بگیرد.به گفته رئیس انجمن جنگلبانی ایران برآوردها نشان می دهد که ظرف 3 یا 4 سال آینده، نیاز چوبی کشور به 13 میلیون متر مکعب در سال میرسد که در چنین روندی حجم برداشت از جنگل های شمال پاسخگوی نیازهای کشور نخواهد بود و باید راهکارهای جدیدتر و کارسازتری برای آن در نظر گرفته شود. *منبع : روزنامه اطلاعات**گروه اطلاع رسانی**1893**9131
16/08/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها