واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۵

رسول آبادیان میگوید: در رسانههای ایران در حوزه ادبیات و کتاب به جای ضبط صوتخبرنگار به منتقدخبرنگار و کارشناسخبرنگار نیاز داریم، اما اکثر خبرنگاران کتاب اینکاره نیستند. این نویسنده و روزنامهنگار همزمان با برپایی نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها در گفتوگو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان (ایسنا)، درباره ارتباط رسانه و کتاب اظهار کرد: در درجه اول در حوزه اطلاعرسانی کتاب به چارچوب رسانه فعلی نیاز نداریم؛ درواقع در درجه اول به کتابشناس نیاز داریم. اگر بنا باشد که خبرنگار تنها نقش ضبط صوت را بازی کند اهمیتی ندارد. در حال حاضر اکثر خبرنگاران تنها اظهارنظر افراد را در نشستها و گفتوگوها، بدون شناخت از حوزه در رسانه منعکس میکنند. او افزود: ما در حوزه کتاب مراکز اطلاعرسانی داریم اما کارشناس خبری خوب در این حوزه وجود ندارد. ما در حوزه کتاب تنها خبرنگار نمیخواهیم. در درجه اول کارشناس آشنا به مسائل کتاب نیاز است. کسی را در این حوزه نیاز داریم که قدرت شناخت سره از ناسره را داشته باشد. او درباره استفاده از نیروی غیرمتخصص اظهار کرد: الان در رسانههای ما که به کتاب میپردازند چیز قابل توجهی به چشم نمیخورد. تنها اطلاعرسانی حوزه کتاب است، اما بیشتر به آدم اهل نظر نیاز داریم. در رسانهای ممکن است حتی از کارمندان حسابداری برای پر کردن خلا خبرنگار کتاب استفاده شود. در حوزه خبررسانی دیوار کتاب را کوتاه میدانند. آبادیان درباره تاثیر روزنامهها بر کتاب تشریح کرد: ما در حوزه خبررسانی کتاب به چارچوبشکنی نیاز داریم. چیزی که در کشور ما اتفاق میافتد بیشتر توهم اطلاعرسانی است. رسانهها بسیار زیاد میتوانند در کتاب تاثیر داشته باشند. اگر یک روزنامه در هفته یک باکس هم به کتاب اختصاص بدهد بسیار تاثیرگذار است. او با اشاره به نبود اقبال از رسانه در بین کتابخوانها بیان کرد: جامعه کتابخوان ما به نشریات مکتوب، سایتها و خبرگزاریها توجه نشان نمیدهد، که دلیلش به عقب بودن رسانهها بازمیگردد. زمانی که خبر انتشار کتابی را میتوان در لحظه از طریق اینستاگرام یا تلگرام به تمام دنیا مخابره کرد. رسالت خبری در حوزه کتاب به موشکافی بیشتر نیاز دارد. او درباره تخصص خبرنگاران کتاب گفت: در چنین حالتی خبرنگار کتاب باید کارشناسخبرنگار، منتقدخبرنگار یا نویسندهخبرنگار باشد. اما متاسفانه جای چنین خبرنگارانی در حوزه کتاب در ایران خالی است. من در تمام ماه منتظر انتشار نشریه «جهان کتاب» هستم و شکل اطلاعرسانی صحیح کتاب را در این مجله پیدا میکنم. «جهان کتاب» میتواند الگوی خوبی برای رسانههای کتاب باشد. این داستاننویس با بیان اینکه رسانهها منعکسکننده صدای کتابخوانها نیستند اظهار کرد: اگر با این اوضاع پیش برویم بهتر است خبرگزاریها، روزنامهها و سایتهای اطلاعرسانی کتاب را تعطیل کنیم. رسانهها نتوانستند صدای جامعه کتابخوان امروز را چنان که باید و شاید، منعکس کنند. این ضعف بزرگی است که به بازنگری نیاز دارد. خبرنگاری در حوزه کتاب به بازنگری نیاز دارد. آبادیان همچنین افزود: کارشناسان باید مشکلات رسانهها را بررسی و آسیبشناسی کنند. اگر به جایی که رسانههای اروپایی در اطلاعرسانی کتاب رسیدهاند برسیم نیاز مبرم جامعه کتابخوان را میتوانیم برآورده کنیم اما در ایران ما منعکسکننده کتاب نبودهایم. او درباره تاثیر رسانهها بر پرورش سبکهای ادبی و هنرمندان گفت: اهل رسانه اهمیت دارند. زمانی که شاملو سردبیر یک مجله ادبی است قطعا موثر خواهد بود. در این قضیه باید نگاه از بالا باشد. باید به سردبیر و مدیرمسئول توجه کرد. تا زمانی که گردانندگان یک رسانه دغدغه ادبیات نداشته باشد هیچ وقت انعکاس خوبی نخواهیم داشت. این نویسنده با بیان اینکه در حال حاضر 95 درصد رسانههای ما دست اهل رسانه نیست، بیان کرد: گاهی رسانهها یک شاعر یا نویسنده را بزرگ میکنند، که بعدها خودش هم نمیتواند خودش را جمع کند. در حال حاضر نگاه کاسبمابانه، جناحی و رفاقتی بر اطلاعرسانی ارجحیت دارد. از برخی جوانان آثاری در حد شاهکار به دست من میرسد، اما هیچ وقت هیچ جا چیزی در موردش نمیخوانیم. او ادامه داد: تا نگاه جناحی، محفلی و باندی دست از سر ادبیات و کتاب برندارد اتفاق خوبی رخ نمیدهد. با محفلبازیها به پررنگ شدن کسانی دامن میزنیم که خودشان هم میدانند در این حد نیستند. زمانی که رسانه دست نااهل باشد و هر کسی که از راه رسید خانهنشین حوزه مطبوعات بشود، نمیتوان انتظار بیشتری داشت. آبادیان با اشاره به بیاعتمادی مخاطب امروز به رسانه بیان کرد: زمانی بود که یک شاعر شعری در نشریه «خوشه» منتشر میکرد و به عنوان شاعر در سطح کشور شناخته میشد. اما امروزه مخاطب به رسانهها اعتماد نمیکند و میداند که رسانهها پژواک صدای خودش نیستند. او رسانه را از مخاطب عقبتر دانست و اظهار کرد: امروز به مسالهای به نام مخاطب خاموش رسیدهایم. این مخاطب نه تنها چارچوب ادبیات را میشناسد، بلکه صاحب نقد و نظر است. رسانهها در حوزه کتاب از مخاطب عقب هستند؛ یعنی بحثی که در رسانه دنبال میشود، دغدغه سه ماه پیش مخاطب محسوب میشود. این داستاننویس افزود: ما مخاطب اصلی کتاب را فراموش کرده و به لایههایی چسبیدهایم که غیرضروری محسوب میشود. درواقع چیزی را میگوییم که گفتن و نگفتنش در رسانهها فرقی ندارد. باید بدانیم که انتقال طوطیوار و نقد سفارشی بر کتاب دوستان برای مخاطب اهمیت ندارد. آبادیان بزرگترین آسیب رسانهها را دور کردن عمدی کارشناسان کتاب از رسانه دانست و گفت: ما به جای اینکه خبرنگارمنتقد و کتابشناس تربیت کنیم و دنبال کسی باشیم که چارچوب کتاب کشور را میشناسند، یکسری خبرنگار ضبط صوتی تربیت میکنیم. این نویسنده در پایان متذکر شد: چنین خبرنگاری تنها یک کارمند خوب است که صبح به صبح کارت بزند و مثل هزاران کارمند دیگر این کشور باشد. ممکن است چنین خبرنگاری در حوزه ورزش موفق باشد. اما حوزه کتاب دغدغه 24 ساعته میخواهد، که 99 درصد خبرنگاران کتاب ایران این دغدغه را ندارند و نخواهند داشت. چون از آنها این کار را نمیخواهند و خودشان هم این کارهنیستند. بدترین ضربه به حوزه کتاب دقیقا از طریق رسانههایی است که مدعی اطلاعرسانی کتاب هستند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]