تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862536537
زنگ خطرهای اوتیسم
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>ملیکا دختر یکی یکدانه ای بود که بعد از سال ها انتظار به دنیا آمد، دختر زیبا و شیرینی که از نگاه کردن به او سیر نمی شدی ولی از همان ماه های اول مادر و پدرش که عاشقانه دوستش داشتند کم و بیش متوجه شده بودند رفتارهای دخترشان مانند بقیه همسالانش نیستبه گزارش شفا آنلاین ، مادر هنگام شیردادن عاشقانه نگاهش می کرد اما هیچ عکس العملی که حاکی از دریافت عشقش باشد از چشمان دخترش نمی دید، ملیکا یکساله شد همه بچه های فامیل در این سن مامان، بابا و کلمات ساده را به زبان می آوردند به جز الا ملیکا، او برخلاف بقیه بچه ها همیشه دلش می خواست تنهایی بازی کند. ملیکا یک اردک اسباب بازی چرخدار داشت، یکی از کارهای مورد علاقه اش چرخاندن چرخ های اردک به مدت خیلی طولانی بود این کارش اصلاً شبیه بچه های دیگر نبود. تا دو سالگی پدر و مادرش سعی می کردند رفتارهای دخترشان را پیش بقیه فامیل و دوستان توجیه کنند و به خودشان بقبولانند که فرزندشان مشکلی ندارد و طبیعی است ولی نگرانی ها و دلواپسی هایشان تمامی نداشت تا اینکه هر دو مصمم شدند فرزندشان را به زندگی عادی بازگردانند. مهسا مقدم، کارشناس گفتاردرمانی با بیان اینکه اوتیسم یک اختلال رشدی است که در سال های اولیه زندگی کودک نمایان شده و تعاملات اجتماعی کودک را بیشتر از هر چیز تحت تأثیر قرار می دهد می گوید:اوتیسم دامنه و شدت بسیار وسیعی دارد. بعضی از این افراد به خوبی با اطرافیان ارتباط برقرار می کنند و گفتار قابل قبولی دارند ولی در برخی ممکن است آسیب در حدی باشد که فرد هرگز قادر به صحبت کردن نشود. در دوران کودکی درست زمانی که سایر کودکان از بودن با دیگران لذت می برند و از آنها می آموزند، یک کودک اوتیستیک به دنیای خود پناه می برد.» به گفته او، این کودکان معمولاً لبخند هدفمند به دیگران نمی زنند و حالت انتظار برای در آغوش گرفته شدن در آنها وجود ندارد. به پدر و مادر وابستگی عاطفی زیادی ندارند و در محیط های غریبه احساس اضطراب جدایی نمی کنند. تماس چشمی ندارند یا اینکه تماس چشمی شان کوتاه است و زود قطع می شود. اکثراً واکنش خوبی به اسمشان نشان نمی دهند که گاه تصور می شود دچار مشکل شنوایی هستند. آنقدر که به اشیا توجه می کنند، به اطرافیان توجه ندارند و بیشتر برای برطرف کردن نیازهایشان مثلاً نیاز به آب و غذا یا اسباب بازیشان به آنها مراجعه می کنند. گاهی این کودکان بی خبر حمله کرده و بدون هیچ انگیزه و محرکی به دیگران آسیب می زنند. پایین بودن احساس خطر و عدم واکنش به ضربه و سوختگی نیز گاهی دیده می شود که می تواند ناشی از مشکلات حسی موجود در این کودکان باشد. چرخیدن و چرخاندن وسایل بخصوص چرخ ماشین و ردیف کردن اسباب بازی ها جزو علایق بارز این گروه است. معمولاً واکنش زیادی به آهنگ هایی مثل پیام های بازرگانی و زیرنویس تلویزیون دارند و وقتی هیجانی می شوند شروع به کارهای تکراری مثل تکان دادن سریع دست ها یا دویدن در فضای خانه می کنند. اختلال یکپارچگی حسی در زمینه این بیماری این پرسش وجود دارد که اختلال یکپارچگی حسی که در کودکان اوتیستیک بسیار مطرح می شود چیست؟ مقدم در پاسخ به این سؤال ادامه می دهد: الن ناتبم در کتاب آرزوهای کودکان مبتلا به اوتیسم این موضوع را به شکل قابل فهمی از زبان یک فرد اوتیستیک بیان می کند، این فرد بیمار می گوید: «مناظر، بوها، طعم ها و لمس چیزها که برای شما آن قدر معمولی هستند و شاید به طور عادی به آنها توجه نکنید، می تواند برای من دردناک و آزاردهنده باشد. محیطی که باید در آن زندگی کنم اغلب به نظر آزار دهنده می رسد. گوش های من ممکن است بیش از حد تیز باشند. گویی ده ها نفر به یک باره در اطرافم حرف می زنند. دستگاه قهوه ساز پت پت می کند. دستگاه چرخ گوشت قیژ قیژ می کند. بچه ای گریه و زاری راه انداخته است. چرخ دستی جیر جیر می کند. مهتابی پرپر می زند. مغزم اینها را از صافی رد نمی کند و کله ام در حال ترکیدن است. شاید بویایی من خیلی قوی باشد. ماهی های روی پیشخوان چندان تازه نیستند. آدمی که کنارمان ایستاده امروز دوش نگرفته است. اغذیه فروشی برای تبلیغ، سوسیس عرضه می کند. نوزادی که در صف، جلوتر ماست، پوشک خود را خیس کرده است. در راهروی سوم فروشگاه ترشی هایی را که بوی تند آمونیاک دارند از روی زمین پاک می کنند. نمی توانم همه اینها را دسته بندی و مرتب کنم. به شکل خطرناکی حالم دارد به هم می خورد. چون دید محور هستم، ممکن است ابتدا حس بینایی من بیش از حد تحریک شود. نور مهتابی نه تنها خیلی روشن است، وزوز نیز می کند. انگار که اتاق می لرزد و این چشمانم را اذیت می کند. نور های مرتعش پرش دارند و دیدم را منحرف می کنند. گویی که فضا مرتب تغییر می کند. چیزهای زیادی در اطراف من هستند که نمی توانم روی آنها تمرکز کنم مانند تابش شدید نور از پنجره، پنکه های سقفی در حال حرکت و افراد زیادی که در اطرافم حرکت می کنند. همه اینها بر حواس دهلیزی و عمقی من اثر می گذارند و حالا حتی نمی توانم موقعیت بدنم را در فضا مشخص کنم.» این صحبت ها می توانند تنها بخشی از مشکلات حسی این کودکان باشد! آیا کودکم اوتیسم دارد؟ اگر به وجود اوتیسم در کودک مان مشکوک شدیم چه کاری باید انجام دهیم؟ این کارشناس گفتاردرمانی در پاسخ به این سؤال می گوید:« برای تشخیص اوتیسم آزمایش طبی خاصی وجود ندارد. متداول ترین تست هایی که توسط تیم پزشکی انجام می شود شامل تست شنوایی برای اطمینان از وضعیت شنوایی کودک، تست سنجش سرب که با توجه به نتایج آزمایش هایی که نشان داده اند در خون کودکان مبتلا به اختلالات رشدی میزان سرب بالاتر است انجام می شود، تست الکتروآنسفالوگرافی (EEG) برای بررسی وجود تشنج همراه با اوتیسم و عکسبرداری از مغز (MRI-CT SCAN)که البته کمکی به تشخیص اوتیسم نمی کند و گاهی برای اطمینان از سالم بودن مغز و نبود اختلالات دیگر توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می شود.» به گفته او، تشخیص دقیق اوتیسم تنها بر اساس مشاهده وضعیت ارتباطی و رفتاری کودک و تاریخچه گیری کامل از خانواده توسط تیم درمانی صورت می گیرد. بالا بردن مهارت های کودک اوتیسمی مقدم با تأکید بر اینکه کودک مبتلا به اوتیسم باید مرتباً تحت نظر باشد و سطح مهارت های ارتباطی و رشدی او با همسالانشان مورد مقایسه قرار گیرد، ادامه می دهد: در تیم درمان تشخیص اولیه و در صورت نیاز تجویز دارو بر عهده روانپزشک اطفال است، کاردرمان جسمی کمک می کند تا فرد مهارت های زندگی روزمره مثل لباس پوشیدن و غذا خوردن را به دست آورده و با تمرین های مختلف به بهبود اختلالات حسی حرکتی کودک کمک می کند، کاردرمان ذهنی نیز نقش مؤثری در بهبود تماس چشمی کودک، بهبود توجه و تمرکز و کاهش حرکات کلیشه ای کودک دارد. این گفتار درمان در پایان اضافه می کند: افزایش دامنه لغات کودک، افزایش طول جملات و نحوه برقراری ارتباط نیز در حیطه وظایف آسیب شناس گفتار و زبان (گفتاردرمانگر) است. در صورتی که کودک اوتیستیک نتوانست با روش های درمانی به گفتار قابل قبول برسد گفتاردرمانگر باید از روش های جایگزین مثل علایم و تصاویر یا کتابچه های ارتباطی برای ایجاد ارتباط بین کودک و اطرافیان استفاده کند.ایران به گزارش شفا آنلاین ، مادر هنگام شیردادن عاشقانه نگاهش می کرد اما هیچ عکس العملی که حاکی از دریافت عشقش باشد از چشمان دخترش نمی دید، ملیکا یکساله شد همه بچه های فامیل در این سن مامان، بابا و کلمات ساده را به زبان می آوردند به جز الا ملیکا، او برخلاف بقیه بچه ها همیشه دلش می خواست تنهایی بازی کند. ملیکا یک اردک اسباب بازی چرخدار داشت، یکی از کارهای مورد علاقه اش چرخاندن چرخ های اردک به مدت خیلی طولانی بود این کارش اصلاً شبیه بچه های دیگر نبود. تا دو سالگی پدر و مادرش سعی می کردند رفتارهای دخترشان را پیش بقیه فامیل و دوستان توجیه کنند و به خودشان بقبولانند که فرزندشان مشکلی ندارد و طبیعی است ولی نگرانی ها و دلواپسی هایشان تمامی نداشت تا اینکه هر دو مصمم شدند فرزندشان را به زندگی عادی بازگردانند. مهسا مقدم، کارشناس گفتاردرمانی با بیان اینکه اوتیسم یک اختلال رشدی است که در سال های اولیه زندگی کودک نمایان شده و تعاملات اجتماعی کودک را بیشتر از هر چیز تحت تأثیر قرار می دهد می گوید:اوتیسم دامنه و شدت بسیار وسیعی دارد. بعضی از این افراد به خوبی با اطرافیان ارتباط برقرار می کنند و گفتار قابل قبولی دارند ولی در برخی ممکن است آسیب در حدی باشد که فرد هرگز قادر به صحبت کردن نشود. در دوران کودکی درست زمانی که سایر کودکان از بودن با دیگران لذت می برند و از آنها می آموزند، یک کودک اوتیستیک به دنیای خود پناه می برد.» به گفته او، این کودکان معمولاً لبخند هدفمند به دیگران نمی زنند و حالت انتظار برای در آغوش گرفته شدن در آنها وجود ندارد. به پدر و مادر وابستگی عاطفی زیادی ندارند و در محیط های غریبه احساس اضطراب جدایی نمی کنند. تماس چشمی ندارند یا اینکه تماس چشمی شان کوتاه است و زود قطع می شود. اکثراً واکنش خوبی به اسمشان نشان نمی دهند که گاه تصور می شود دچار مشکل شنوایی هستند. آنقدر که به اشیا توجه می کنند، به اطرافیان توجه ندارند و بیشتر برای برطرف کردن نیازهایشان مثلاً نیاز به آب و غذا یا اسباب بازیشان به آنها مراجعه می کنند. گاهی این کودکان بی خبر حمله کرده و بدون هیچ انگیزه و محرکی به دیگران آسیب می زنند. پایین بودن احساس خطر و عدم واکنش به ضربه و سوختگی نیز گاهی دیده می شود که می تواند ناشی از مشکلات حسی موجود در این کودکان باشد. چرخیدن و چرخاندن وسایل بخصوص چرخ ماشین و ردیف کردن اسباب بازی ها جزو علایق بارز این گروه است. معمولاً واکنش زیادی به آهنگ هایی مثل پیام های بازرگانی و زیرنویس تلویزیون دارند و وقتی هیجانی می شوند شروع به کارهای تکراری مثل تکان دادن سریع دست ها یا دویدن در فضای خانه می کنند. اختلال یکپارچگی حسی در زمینه این بیماری این پرسش وجود دارد که اختلال یکپارچگی حسی که در کودکان اوتیستیک بسیار مطرح می شود چیست؟ مقدم در پاسخ به این سؤال ادامه می دهد: الن ناتبم در کتاب آرزوهای کودکان مبتلا به اوتیسم این موضوع را به شکل قابل فهمی از زبان یک فرد اوتیستیک بیان می کند، این فرد بیمار می گوید: «مناظر، بوها، طعم ها و لمس چیزها که برای شما آن قدر معمولی هستند و شاید به طور عادی به آنها توجه نکنید، می تواند برای من دردناک و آزاردهنده باشد. محیطی که باید در آن زندگی کنم اغلب به نظر آزار دهنده می رسد. گوش های من ممکن است بیش از حد تیز باشند. گویی ده ها نفر به یک باره در اطرافم حرف می زنند. دستگاه قهوه ساز پت پت می کند. دستگاه چرخ گوشت قیژ قیژ می کند. بچه ای گریه و زاری راه انداخته است. چرخ دستی جیر جیر می کند. مهتابی پرپر می زند. مغزم اینها را از صافی رد نمی کند و کله ام در حال ترکیدن است. شاید بویایی من خیلی قوی باشد. ماهی های روی پیشخوان چندان تازه نیستند. آدمی که کنارمان ایستاده امروز دوش نگرفته است. اغذیه فروشی برای تبلیغ، سوسیس عرضه می کند. نوزادی که در صف، جلوتر ماست، پوشک خود را خیس کرده است. در راهروی سوم فروشگاه ترشی هایی را که بوی تند آمونیاک دارند از روی زمین پاک می کنند. نمی توانم همه اینها را دسته بندی و مرتب کنم. به شکل خطرناکی حالم دارد به هم می خورد. چون دید محور هستم، ممکن است ابتدا حس بینایی من بیش از حد تحریک شود. نور مهتابی نه تنها خیلی روشن است، وزوز نیز می کند. انگار که اتاق می لرزد و این چشمانم را اذیت می کند. نور های مرتعش پرش دارند و دیدم را منحرف می کنند. گویی که فضا مرتب تغییر می کند. چیزهای زیادی در اطراف من هستند که نمی توانم روی آنها تمرکز کنم مانند تابش شدید نور از پنجره، پنکه های سقفی در حال حرکت و افراد زیادی که در اطرافم حرکت می کنند. همه اینها بر حواس دهلیزی و عمقی من اثر می گذارند و حالا حتی نمی توانم موقعیت بدنم را در فضا مشخص کنم.» این صحبت ها می توانند تنها بخشی از مشکلات حسی این کودکان باشد! آیا کودکم اوتیسم دارد؟ اگر به وجود اوتیسم در کودک مان مشکوک شدیم چه کاری باید انجام دهیم؟ این کارشناس گفتاردرمانی در پاسخ به این سؤال می گوید:« برای تشخیص اوتیسم آزمایش طبی خاصی وجود ندارد. متداول ترین تست هایی که توسط تیم پزشکی انجام می شود شامل تست شنوایی برای اطمینان از وضعیت شنوایی کودک، تست سنجش سرب که با توجه به نتایج آزمایش هایی که نشان داده اند در خون کودکان مبتلا به اختلالات رشدی میزان سرب بالاتر است انجام می شود، تست الکتروآنسفالوگرافی (EEG) برای بررسی وجود تشنج همراه با اوتیسم و عکسبرداری از مغز (MRI-CT SCAN)که البته کمکی به تشخیص اوتیسم نمی کند و گاهی برای اطمینان از سالم بودن مغز و نبود اختلالات دیگر توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می شود.» به گفته او، تشخیص دقیق اوتیسم تنها بر اساس مشاهده وضعیت ارتباطی و رفتاری کودک و تاریخچه گیری کامل از خانواده توسط تیم درمانی صورت می گیرد. بالا بردن مهارت های کودک اوتیسمی مقدم با تأکید بر اینکه کودک مبتلا به اوتیسم باید مرتباً تحت نظر باشد و سطح مهارت های ارتباطی و رشدی او با همسالانشان مورد مقایسه قرار گیرد، ادامه می دهد: در تیم درمان تشخیص اولیه و در صورت نیاز تجویز دارو بر عهده روانپزشک اطفال است، کاردرمان جسمی کمک می کند تا فرد مهارت های زندگی روزمره مثل لباس پوشیدن و غذا خوردن را به دست آورده و با تمرین های مختلف به بهبود اختلالات حسی حرکتی کودک کمک می کند، کاردرمان ذهنی نیز نقش مؤثری در بهبود تماس چشمی کودک، بهبود توجه و تمرکز و کاهش حرکات کلیشه ای کودک دارد. این گفتار درمان در پایان اضافه می کند: افزایش دامنه لغات کودک، افزایش طول جملات و نحوه برقراری ارتباط نیز در حیطه وظایف آسیب شناس گفتار و زبان (گفتاردرمانگر) است. در صورتی که کودک اوتیستیک نتوانست با روش های درمانی به گفتار قابل قبول برسد گفتاردرمانگر باید از روش های جایگزین مثل علایم و تصاویر یا کتابچه های ارتباطی برای ایجاد ارتباط بین کودک و اطرافیان استفاده کند.ایران
شنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها