واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: دهه قبل در مراسم نکوداشت امیرحسین فردی، رسول ملاقلی پور گفت «هر چه از فردی بگویم حق مطلب را ادا نکرده ام جز این که تکیه کنم به حرف مرتضی سرهنگی که می گوید جیگر فردی سیخی یک میلیون!» به تقلید از رسول سینمای مقاومت می خواهم بگویم؛ مرتضی سرهنگی، جیگرش.... قیمت ندارد!فارس: هفته آینده مراسم بزرگداشت مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت در قالب پنجاهمین «عصرانه ادبی فارس» برگزار می شود. نویسندگان و اهالی فرهنگ و ادبیات مقاومت هر یک از زاویه نگاه خود این بزرگمرد حوزه فرهنگ را توصیف کردند. بسمه تعالی هر وقت دلم بگیرد به بهانه ای خودم را می رسانم دفترش، نمی دانم چه اکسیری در نگاه و کلام این مرد جاری است که به نوقلمی مثل من یک دنیا امید می دهد. حرف که می زند احساس می کنی عصارة یک عمر تجربه اش را نصیبت می کند. گاهی چنان گرهی را از نوشته هایت باز می کند که تا قبل از آن گمان می کردی به بن بست رسیده ای. شاگرد پروری هم که می کند و شمارة تلفن دفترش که روی گوشی تلفن همراهم می افتد چنان عاشقانه ذوق می کنم که لحظات اولیة هم صحبتیمان به طی شدن این ذوق کودکانه می گذرد و او بزرگوارانه تحمل می کند. همیشه هم این را به محضرش عارض می شوم که پس از فراق جان سوز استاد امیرحسین فردی، آن معلمی که در مسیر پرسنگلاخ قلم و قدم، آرامش را ارزانی ام می کند، اوست! تصویر اولین روز هم کلامی ام با این انسان فرزانه را، حدود بیست سال است، همواره در اندیشه ام زنده نگه داشته ام و مرور می کنم تا سمبلی از تواضع و معرفت در برابرم زنده باشد؛ روزی که او با یک دنیا تواضع به سراغم آمد و.... من، یک دنیا خاطرة قشنگ لبریز از عظمت شخصیت این مرد باصفا در سینه دارم که اگر بنویسم شاید بشود حدیث نفس خودم، و همین برای مظلومیت او بس! که حتی نمی شود از خوبی هایش گفت. مظلومیت، وجهة پنهان وجود استاد مرتضی سرهنگی است. همه، از خصیصه های والای شخصیتی این بزرگ مرد سخن گفته و خواهند گفت اما از مظلومیت او سخنی در میان نیست، مظلومیتی که من با همة وجودم احساسش می کنم و خداخدا می کنم فرصتی فراهم بیاید تا گَرد مظلومیت از چهرة نجیب او زدوده شود. ما ملت همواره منتظریم تا انسانی عزیز از دستمان برود و سپس در فراق او مدیحه سرایی کنیم. اما می شود برای یک بار هم که شده ترک عادت کنیم و در روزگار حیات چنین شخصیتی قدرش را بدانیم. استاد مرتضی سرهنگی از همان جمله انسان هاست، که اگر هنرش واکاوی شود و اگر رموز موفقیتش از زبان خودش بیان شود چه بسا مسیر همواری برای ادامة یک زندگی شایسته تر فراروی انسان های بسیاری گسترده شود. من، این کلام او را در آخرین توفیقی که از دیدارش نصیبم شده نصب العین زندگی ام قرار داده ام که فرمود: «فلانی! باید سختی کشید و دست بر زانوانم خود گذاشت و یاعلی گفت، این رمز و راز موفقیت است!» تکرار می کنم که من یک دنیا خاطرة قشنگ لبریز از معرفت این انسان باصفا در سینه دارم که اگر بنویسم شاید بشود حدیث نفس خودم. گاهی فکر می کنم اگر ملت ما «سرهنگی» را نداشت، امروزه، ادبیات مقاومتمان در چه جایگاهی بود. البته، مدعیان پُر سخن و حرّاف در این عرصه فراوانند، که استاد هزینه کردن و ارائة گزارش هستند، اما به یقین می شود گفت مانند «سرهنگی» نداریم یا اگر داریم مثل او در غربت خویش خاموش و بی صدا مجاهدت می کنند و ما که همواره شیفته و فریفتة شلوغ باز ها و شلوغ بازی ها هستیم از وجود چنین مجاهدانی بی خبریم. * بیش از یک دهه قبل، عصر یک روز، مراسم نکوداشت امیرحسین فردی برپا بود در حوزة هنری. رسول ملاقلی پور آمد پشت تریبون و گفت «با خودم فکر کردم هر چه از امیرحسین فردی بگویم حق مطلب را در بارة او ادا نکرده ام جز این که تکیه کنم به حرف مرتضی سرهنگی که می گوید جیگر امیرحسین فردی سیخی یک میلیون!» نور ببارد به قبر آن دو سفرکردة بزرگ عرصة فرهنگ و هنر انقلاب. به تقلید از رسول سینمای مقاومت می خواهم بگویم؛ مرتضی سرهنگی، جیگرش.... قیمت ندارد!
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]