واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: بررسي وضعيت اورژانس تهران در مرور يك حادثه؛مديريت و تجهيزات اورژانس پزشكي سد راه نيروي انساني - مريم پاپ
ماجراي سرنشينان خودرويي كه صبح روز دوشنبه از روي يكي از پلهاي بزرگراه يادگار امام تهران سقوط كرد، خيليها شنيدند. وقايع هر چه تلخ باشد، گاهي گريزي از مرور آنها نيست چون واقعيتهاي مديريت بحران را تنها هنگام وقوع آنها ميتوان دريافت. اتفاق پريروز را از دريچه خدمات اورژانس تهران و اورژانس بيمارستاني بخوانيد؛ خودرويي واژگون شده و يك زن و دو كودك 6-5 ساله به شدت زخمي شدهاند.
شهرونداني كه شاهد ماجرا بودهاند با اورژانس تهران تماس ميگيرند و بنا بر گزارشهايي كه ميدهند، نخستين خودروي اورژانس 35 دقيقه بعد از تماس تلفني به محل حادثه ميرسد. دو كارشناس اورژانس، يك تخت و سه بيمار كه حال دو نفر آنها وخيم است. ساكشن (دستگاه مكنده) قابل حمل كه خون را از حلق بيمار بيرون ميكشد بايد از داخل جعبهاش بيرون بيايد، مشكلات هماهنگي با لوله سرساكشن ... و كودكي كه ميتوانست خدمات بهتري بگيرد، براي هميشه ميرود. دو كودك روي تخت آمبولانس جاي ميگيرند اما نفسهاي مقطع و بدن شكسته آن يكي هم كم از ديگري ندارد. ثانيهها در نجات جانش موثرند و آمبولانس به سرعت راه بيمارستان را پيش ميگيرد. در اتاقك بنزي كه پس از نوسازي شدن ناوگان به اورژانس تهران رسيده است، سر هر پيچ و ناهمواري خيابان، آشوبي به پا ميشود. اورژانس بيمارستان فوقتخصصي دانشگاهي هم منتظر اين كاروان زخمي نيست. تيم اورژانس بايد به خود بيايد و متخصصان را از بخشهاي مختلف بيمارستان جمع كند و سر آخر مجبور شود بيمار را به بيمارستان ديگري منتقل كند. هر چند كادر درماني بيمارستان آنقدر نسبت به بيماران احساس مسووليت داشته باشند كه با موتور خود را به محل حادثه برسانند و كمكهاي اوليه را به يك مصدوم باقيمانده ارائه كنند، ولي نتيجه همه تلاشهاي بيوقفه آنها و تيم اورژانس تهران، يك كودك فوت شده است، يك كودك انتقاليافته به مركز درماني ديگر و زني كه به دليل نبود خودروي اورژانس دقايق طولاني بعد از حادثه، با خودروي رهگذري به بيمارستان رسيده، چند ساعت بعد با حالتي از اورژانس به ساير بخشهاي بيمارستان ميرود كه ميتوان گفت خطر مرگ از سرش گذشته است. خود مأموران اورژانس تهران و كاركنان بيمارستان نيز از اين نتيجه راضي نيستند. مسوول تيمهاي پزشكي هر دو اورژانس با اطمينان از تخصص كافي نيروهايي كه در اين مأموريت در اختيار داشتهاند، اگرها و افسوسهاي بسيار براي گفتن دارند و خستگي كه از تنشان بيرون نرفته است.
انتقاد به خريدهاي وزارت بهداشت براي اورژانس تهران
مأمور اورژانس تهران از دقت نكردن در خريد تجهيزات مورد نياز كارشان ميگويد. خودروهاي اورژانس بنز كوچكترين تكانها را هم به داخل اتاق منتقل ميكنند، دستگاه ساكشن كه بايد روي ديوار نصب شده باشد، در آمبولانس تعبيه نشده، ساكشن قابل حمل نيز از نوع مرغوبي نيست و بايد مراقبت زيادي از آن صورت گيرد. به همين دليل در كارتن گذاشته ميشود و همين موضوع، سرعت استفاده از آن را كاهش ميدهد. اين مأمور اورژانس توضيح ميدهد كه ماهانه در حدود 15 مأموريت نياز به استفاده از ساكشن دارند اما وضعيت بيماراني كه به اين وسيله نياز پيدا ميكنند آنقدر وخيم است كه دير رسيدن به آنها به معناي مرگ است. از دو نفر كارشناس اورژانسي كه به مأموريت اعزام ميشوند، يك نفر ميبايست رانندگي كرده و يك نفر ديگر بايد عمليات احيا را به عهده بگيرد. اين در حالي است كه مطابق هيچيك از پروتكلهاي پزشكي يك نفر به تنهايي نميتواند عمليات احيا را به انجام برساند. تعداد كمي از آمبولانسها پزشك دارند و وجود دستگاه شوك در آمبولانس نيز به حضور پزشك مشروط است. گاهي آمبولانسهاي اورژانس مجبور ميشوند براي بنزين زدن يا تعميرات از ناوگان اورژانس خارج شوند و در اين صورت، حوزه تحت پوشش آنها بايد توسط پايگاههاي مجاور پوشش داده شود. چنين اتفاقي زمان رسيدن اورژانس به بالين بيمار را ميتواند به بيش از 30 دقيقه برساند. حتي مسوولان بخش اورژانس بيمارستانهاي دانشگاهي كه بهترين اورژانسهاي بيمارستاني را در اختيار دارند، اعلام ميكنند ، نبود تيم درماني كه بايد به صورت ثابت در اورژانس مستقر باشد، زماني كه لازم است تا متخصصان از اتاقهاي عمل بيمارستان خارج شوند و مسافت طولاني كه بايد تا محل اورژانس طي كنند، نيز از جمله مشكلات ارائه خدماتي است كه در آن ثانيهها حياتي است. علاوه بر اين، حضور گروهي از دانشجويان بالاي سر بيماران اورژانسي و محدود بودن فضاي اتاق احيا به جاي تخت دو يا سه بيمار، از جمله ديگر موانع مديريتي ارائه خدمات است.
آمبولانسهاي موجود، يك سوم نياز شهر تهران است
بودجه اورژانس تهران با افزايشي 29 درصدي از 13 ميليارد و 200 ميليون تومان در سال 86 به 17 ميليارد تومان در سال جاري رسيده است. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با علم به اينكه بيشترين ميزان نارضايتي مردم از خدمات بخش اورژانس است، اورژانس را جزو معدود بخشهايي كه از افزايش بودجه چشمگير برخوردار بودهاند، لحاظ كردهاست. كامران باقري لنكراني، وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي سال گذشته آماري را اعلام كرده بود كه در آن متوسط رضايتمندي مردم از مراكز درماني كشور 75 درصد عنوان شدهبود. اين آمار رضايتمندي در برخي از بيمارستانها را بيش از 90 درصد و در برخي ديگر كمتر از 50 درصد عنوان ميكرد و بيشترين عامل نارضايتي را در اورژانسها تشخيص داده بود. اين نظرسنجي از بيماران در حالي قابل استناد است كه پرسششوندگان آن، از حق و حقوق و سيستم مطلوب ارائه خدمات آگاهي داشته باشند. مسوولان اورژانس تهران اميدوارند كه افزايش بودجه امسال را براي افزايش كيفيت خدمات اورژانس هزينه كنند. اما بسياري از كارشناسان انتقادات خود را متوجه مديريت نحوه خريدهاي صورت گرفته براي اين مجموعه ميدانند و مسائل پشت پردهاي را در اين موضوع ميبينند؛ خريد خودروهاي گرانقيمت و صرف هزينههاي كم براي تجهيز آنها به امكانات پزشكي از جمله دلايل اين منتقدان است. اما مسوولان اورژانس تهران، با صبوري كه خاص حرفهشان است، به همه انتقادات پاسخ ميدهند و حتي خبرنگاران را به حضور در مركز و مأموريتهاي اورژانس دعوت ميكنند تا ابهامات روشن شود. افشين مسعودي، معاون پزشكي اورژانس تهران، پيش از هر چيز گفتههاي شاهدان اتفاق روز دوشنبه بزرگراه يادگار امام تهران را رد ميكند و به اعتمادملي ميگويد: او همچنين به آمارهايي اشاره ميكند كه نشان ميدهند در سال 85 متوسط زمان رسيدن اورژانس تهران به بالين بيمار 13 دقيقه و 40 ثانيه و در سال 86، 12 دقيقه و 51 ثانيه بوده است. معاون پزشكي اورژانس تهران در پاسخ به اين پرسش كه ، ميگويد: او معتقد است كه آمبولانسهاي موجود كمبود نيرو ندارند. مسعودي ميافزايد: معاون پزشكي اورژانس تهران درباره نحوه صرف بودجه در اورژانس ميگويد: رضا وليزاده، معاون فني اورژانس تهران نيز درباره دليل خريد خودروهاي بنز كه با وجود قيمت بالا امكانات پزشكي مناسبي ندارند و تكانهاي زيادي به داخل كابين آمبولانس منتقل ميكنند، توضيح ميدهد: وليزاده درباره استفاده از آمبولانسهاي ساير كارخانههاي خودروسازي كه امكانات پزشكي بهتر و قيمت پايينتري دارند، ميگويد:
معاون فني اورژانس تهران در خصوص تكميل نبودن تجهيزات پزشكي اين آمبولانسها ادامه ميدهد:
وليزاده در پايان صحبتهايش ميگويد:
شواهد موجود حاكي از آن است كه مشكلات اورژانس، بيش از آنكه به بخش اجرايي مربوط باشد، به مديريت و سياستگذاريهاي اين حوزه ارتباط پيدا ميكند. سياستگذاريهايي كه نحوه تخصيص نيرو و خريد تجهيزات و امكانات اين بخش را تعيين ميكنند و مديريتي كه بر نحوه اجرا و نظارت بر حسن اجرا اعمال ميشود.
------------
------------
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 548]