تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835682347
شعرخوانی متفاوت از سیدحمیدرضا برقعی/فیلم
واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش سرویس دینی جام نیـوز،سیدحمیدرضا برقعی، شاعر آیینی کشورمان در یکی از شب های یازدهمین «سوگوارۀ هنر و حماسه»، به خواندن اشعار عاشورایی اش پرداخت. در این فیلم، چند قطعه از اشعار او را درباره امام حسین (ع)، حضرت قاسم (ع)، حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین علی (ع) می بینید. متن اشعار در ادامه آمده است؛ […]به گزارش سرویس دینی جام نیـوز ،سیدحمیدرضا برقعی، شاعر آیینی کشورمان در یکی از شب های یازدهمین «سوگوارۀ هنر و حماسه»، به خواندن اشعار عاشورایی اش پرداخت. در این فیلم، چند قطعه از اشعار او را درباره امام حسین (ع)، حضرت قاسم (ع)، حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین علی (ع) می بینید. متن اشعار در ادامه آمده است؛ هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد نسیم، یک سبد آیینه در بغل دارد خوشا به حال نسیمی که با تمام وجود دخیل بر علَم و پرچم و کُتَل دارد خوشا به حال خیالی که در حرم مانده است و هرچه خاطره دارد، از آن محل دارد به یادِ چاییِ شیرینِ کربلایی ها لبم حلاوتِ احلی من العسل دارد چه ساختار قشنگی شکسته است خدا درون قالب شش گوشه یک غزل دارد بگو چه شد که من این قدر دوستت دارم بگو محبت ما ریشه در ازل دارد غلام تان به من آموخت در میانۀ خون که روسیاهیِ ما نیز راه حل دارد *********************** آن شب که چارچوب غزل در غزل شکست مستِ مدام، شیشۀ مِی در بغل شکست یک بیت ناب خواند که نرخ عسل شکست فرزند آن بزرگ که پشت جمل شکست او بی قرارِ لحظۀ فرداشدن شده است پروانۀ رهاشده از پیرُهن شده است بر لب گلایه داشت که افتادم از نفس بی تاب و بی قرار، سراسیمه چون جرس سهم من از بهار فقط دیدن است و بس بگذار تا رها شوم از بند این قفس جز دست خطِ یار به دستم بهانه نیست خطی که کوفی است ولی کوفیانه نیست پُر کرد از آن معطّرِ یک ریز شامه را گویی سپرده اند به یعقوب جامه را می خواند از نگاه تَرَش آن چکامه را هفت آسمان، قریب به مضمونِ نامه را این چند سطر را ننوشتم، گریستم باشد برای آن لحظاتی که نیستم آورده است نامه برایت کبوترم اینک کبوترم به فدایت برادرم دلواپسم برای تو ای نیمِ دیگرم جز پاره های دل چه دلیلی بیاورم؟ آهنگ واژه ها دل از او بُرد ناگهان برگشت چند صفحه به ماقبل داستان یادش به خیر دست کریمانه ای که داشت سر می گذاشتیم بر آن شانه ای که داشت یک شهر بود در صف پیمانه ای که داشت همواره باز بود درِ خانه ای که داشت هرچند خانه بود برایش صفِ مصاف جز او کدام امام زره بسته در طواف اینک دلم به یاد برادر گرفته است شاعر از او بخوان که دلم پَر گرفته است آن شعر را که قیمتِ دیگر گرفته است شعری که چشم حضرت مادر گرفته است از تاب رفت و تشت طلب کرد و ناله کرد وآن تشت را ز خون جگر، باغ لاله کرد اینک برو که در دل تنگت قرار نیست خورشید هم چنین که تویی، آشکار نیست راهی برای لشکر شب جز فرار نیست پس چیست ابروانت اگر ذوالفقار نیست؟ مبهوتِ گام هاش، مقدّس ترین ذوات می رفت و رفتنش متشابه به محکمات بغض عمو درون گلو بی صدا شکست بارانِ سنگ بود و سبو بی صدا شکست او سنگ خورد، سنگ، عمو بی صدا شکست در ازدحام هلهله او بی صدا شکست وقتی حسین یک سره آغوش می شود دردِ هزار زخم فراموش می شود این شعر ادامه داشت اگر گریه می گذاشت… *********************** به نامِ نامیِ سر، باسمه تعالی سر بلند مرتبه پیکر، بلند بالاسر فقط به تربتِ اعلات سجده خواهم کرد که بندۀ تو نخواهد گذاشت هرجا سر قسم به معنیِ «لا یمکن الفرار از عشق» که پُر شده است جهان از حسین سرتاسر نگاه کن به زمین! ما رأیت إلّا تن به آسمان بنگر! ما رأیت إلّا سر سری که با خودش آورد بهترین ها را که یک به یک همه بودند سروران را سر زهیر گفت حسینا بخواه از ما جان حبیب گفت حبیبا بگیر از ما سر سپس به معرکه عابس «أجنّنی» گویان درید پیرُهن از شوق و زد به صحرا سر بنازم امّ وهب را به پارۀ تن گفت: برو به معرکه با سر، ولی مَیا با سر خوشا به حال غلامش، به آرزوش رسید گذاشت آخر سر روی پای مولا سر چنان که یک تنِ دیگر به آرزوش رسید به روی چادر زهرا گذاشت سقّا سر در این قصیده ولی آنکه حُسنِ مطلع شد همان سری است که بُرده برای لیلا سر سری که احمد و محمود بود سر تا پا همان سری که خداوند بود پا تا سر پسر به کوری چشمان فتنه کاری کرد پُر از علی شود آغوش دشت سرتاسر امام غرق به خون بود و زیر لب می گفت: به پیشگاه تو آورده ام خدایا سر میان خاک، کلام خدا مقطّعه شد میان خاک، الف لام میم طا ها سر حروف اطهر قرآن و نعل تازۀ اسب چه خوب شد که نبوده است بر بدن ها سر میان معرکه سرگرم فضل و بخشش بود به هرکه هرچه دلش خواست داد، حتی سر و جنگِ تن به تن آفتاب و پیکرِ او ادامه داشت، ادامه سه روز… اما سر جدا شده است و سر از نیزه ها درآورده است جدا شده است و نیفتاده است از پا سر صدای آیۀ کهف الرّقیم می آید بخوان! بخوان و مرا زنده کن مسیحا سر بسوزد آن همه مسجد، بمیرد آن اسلام که آفتاب درآورد از کلیسا سر عقیله غصه و درد و گلایه را به که گفت به چوب، چوبۀ محمل، نه با زبان، با سر دلم هوای حرم کرده است، می دانی دلم هوای دو رکعت نماز بالاسر
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[مشاهده در: www.deznews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها