تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835608502
افزایش مالیات دولت را بزرگ می کند!
واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: سوال اصلی اینجاست که نظام مالیاتی ایران تا چه اندازه به شاخص های یک سیستم مالیاتی بهینه نزدیک است؟ قوانین متعدد و موازی موجب از بین رفتن سادگی سیستم مالیاتی کشور شده اند و شرایط را برای دریافت کننده و پرداخت کننده مالیات دشوار می کنند. در حال حاضر ۶۰درصد از مشاغل کشور شامل معافیت های مالیاتی می شود که به شدت خنثایی به معنی یکسان نگریستن به فعّالیت های مختلف اقتصادی را از بین می برد و همه را به سمت مشاغل معاف از مالیات سوق می دهد. در آخر پایداری به عنوان گمشده دیگر سیستم مالیاتی کشور مطرح است. تقریبا هر ۱۰سال یک بار اصلاحات در قوانین مالیاتی کشور انجام گرفته و موجب نااطمینانی در فضای کسب وکار شده است. درنتیجه نیاز به یک اصلاح ساختاری در نظام مالیاتی کشور احساس می شود. وحید مغانی دانش آموخته اقتصاد دانشگاه شریف و کارشناس موسسه نیاوران در تحلیل خود برای روزنامه تعادل معتقد است که مالیات ستانی به دلیل آن که در فرآیندهای طبیعی بازار اختلال ایجاد می کند، با هزینه های گزافی برای رشد اقتصادی و رفاه مردم همراه است. اما در شرایط فعلی و باتوجه به کاهش درآمدهای نفتی دولت ناگزیر به جایگزینی مالیات به جای نفت در بودجه است. در طول تاریخ دولت ها همواره وظایفی به دوش داشته اند که البته میان هر کدام از ملت ها و در زمان های مختلف متفاوت بوده اند. انجام این وظایف نیاز به هزینه هایی داشته که به طور معمول از طریق مردم تامین می شده است. مردم گاه به طور محسوس مجبور به پرداخت پول بوده اند، گاه نیز دولت ها به طور نامحسوس از طریق چاپ پول یا اعمال مالکیت بر منابع طبیعی مخارج خود را تامین می کرده اند. به طور کلی می توان گفت تمام هزینه هایی که دولت ها، به طور اجباری، محسوس یا نامحسوس، از مردم اخذ می کنند مالیات محسوب می شوند. افزایش مالیات، دولت را بزرگ می کند در نتیجه مطالعات انجام شده، امروزه می دانیم مالیات ستانی به دلیل آنکه در فرآیندهای طبیعی بازار اختلال ایجاد می کند، با هزینه های گزافی برای رشد اقتصادی و رفاه مردم همراه است. اما از آنجا که مخارج دولت در برخی مواقع (مانند ایجاد ارتش) غیرقابل گریز است و می تواند اثرات مثبت اقتصادی به همراه داشته داشته باشد، دو سوال اصلی در حوزه میزان مخارج دولت مطرح می شود. سوال اول آن است که میزان بهینه هزینه های دولت باتوجه به اثرات مثبت و منفی آن، چقدر باید باشد. پاسخ به این سوال از حوزه این نوشتار خارج است و در مجالی دیگر به آن پرداخته می شود. سوال دومی که مطرح می شود آن است که اگر قرار بر این باشد که دولت میزان مشخصی از هزینه ها را انجام دهد، ساختار بهینه مالیاتی کدام است. به عبارت دیگر سوال اساسی آن است که سیستم مالیاتی ای که کمترین هزینه را بر اقتصاد تحمیل می کند کدام است. اهمیت این سوال وقتی بیشتر حس می شود که می بینیم کشورهایی نظیر کشورهای اسکاندیناوی، نیمی از تولید ناخالص داخلی خود را به شکل مالیات اخذ می کنند، در حالی که برخی دیگر از کشورها درآمد نسبتا پایین تری از لحاظ مالیاتی دارند ولی هزینه هایی که مالیات ستانی بر اقتصاد آنها وارد می کند، بسیار بالاتر است. در کشور ما براساس برآوردهای موجود اگر سال آینده هم درآمدهای نفتی مانند امسال پایین باشد باید مالیات افزایش یابد هرچند که نفت در ایران خود به نوعی مالیات محسوب می شود زیرا در قانون اساسی دارایی مردم است و کنترل آن در اختیار دولت است. این کاهش درآمدهای نفتی از دو طریق جبران می شود. یکی از طریق کاهش مصارف دولت و دیگری از طریق جایگزینی مالیات. در حال حاضر سهم دولت از تولید ناخالص ملی کشور در حدود ۲۵درصد است که از این جهت دولت ایران چندان بزرگ نیست، بنابراین مشکل اصلی کشور در بخش ساختارهاست. ساختار بودجه، درآمد و مخارج دولت مشکلات متعددی ایجاد می کند. برای کارآمد شدن یک نظام مالیاتی قوی اول نیازمند اصلاح ساختارها هستیم. پس از اصلاح ساختارهاست که یک نظام مالیاتی مبتنی بر سه محور سادگی، خنثایی و پایداری باید طراحی شود. اگر در بلندمدت به دنبال یک رشد پایدار هستیم، باید پول نفت از حجم مصارف دولتی کم شود اما این نکته را هم باید در نظر گرفت که افزایش مالیات موجب افزایش مصارف دولت و در نتیجه افزایش حجم دولت می شود که خود مانعی برای رشد پایدار اقتصادی است. سه شاخص یک نظام مالیاتی کارا جیمز میرلیس نوبلیست شهیر انگلیسی سه شاخص سادگی، خنثایی و پایداری را برای یک سیستم بهینه مالیاتی ذکر می کند. یک سیستم مالیاتی ساده، از یک طرف، به این دلیل که شفاف است قابل فهم تر است و هزینه کمتری برای مودی در پی دارد و از طرف دیگر به دلیل سادگی اجرای آن آسان خواهد بود. به دلیل سادگی سیستم، راه های زیادی برای فرار مالیاتی باقی نخواهد ماند. در راستای شفافیت فعالیت های اقتصادی کشور، مقرر شده اطلاعات حساب های بانکی دراختیار سازمان امور مالیات قرار گیرد اما در دنیا غیر از چند کشور اطلاعات حساب ها فقط با حکم قضایی دراختیار قرار خواهد گرفت. البته در برخی کشورها که مالیات بر پس انداز وجود دارد این اطلاعات دراختیار سازمان مالیات قرار می گیرد اما در ایران این نوع مالیات شامل معافیت می شود بنابراین موضوعیت خود را از دست می دهد. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت، آن است که دولت ها به طور معمول از سیاست های مالیاتی خود اهداف متنوعی را دنبال می کنند و از این جهت اقدام به طراحی یک سیستم مالیاتی پیچیده می کنند، اما هیچ گاه نباید فراموش کرد که سیاست های دولت باید بر پایه نتایج آن قضاوت شود و نه نیت های آن. قوانین پیچیده مالیاتی موجب می شود هزینه های زیادی به اقتصاد تحمیل شود و مودیان به دنبال استفاده از راه های فرار مالیاتی موجود در قانون پیچیده، بروند. دولت ها نیز برای جلوگیری از فرار، اقدام به وضع قوانین جدید مالیاتی می کنند که سبب پیچیدگی چندباره سیستم مالیاتی می شود. معافیت های مالیاتی، خنثایی را از بین می برد یک سیستم مالیاتی خنثی، فعالیت های مختلف اقتصادی را به یک چشم می نگرد. مالیات ستانی نباید سبب شود که تصمیم افراد برای نوع مصرف، میزان پس انداز و نوع شغل انتخابی تحت تاثیر قرار گیرد. برای مثال نباید نرخ های مالیاتی برای مشاغل مختلف، متفاوت باشد یا برای مصرف یا واردات کالاهای مختلف نرخ های متفاوت مالیاتی وضع کرد. در کشور ما حدود ۶۰درصد از مشاغل شامل معافیت های مالیاتی می شوند که این خود موجب از بین رفتن خنثایی است و همه مردم را به سمت شغل های معاف از مالیات سوق می دهد. همچنین، مالیات ستانی نباید ثبات فضای کسب وکار کشورها را تحت تاثیر قرار دهد و نااطمینانی میان آحاد اقتصادی ایجاد کند. بحث پایداری سیستم مالیاتی بسیار مهم است و سیستمی که قوانین آن مرتبا تغییر می کند سبب ایجاد ریسک برای فعالیت های اقتصادی شده و در نتیجه کاهش رشد اقتصادی را در پی خواهد داشت. در صورتی که دولت با دلایل محکمی، تصمیم به ایجاد اصلاحات در ساختار قوانین مالیاتی خود بگیرد، باید طی یک برنامه بلندمدت و شفاف این کار را انجام دهد. در کشور ما تقریبا هر ۱۰سال یک بار تغییر اساسی در نظام مالیاتی ایجاد شده است. این مساله فضای کسب وکار را با نااطمینانی مواجه می کند زیرا هچ کس نمی تواند تصمیم بلندمدت اتخاذ کند و هزینه رفاه مردم نیز افزایش می یابد. مساله بعدی سادگی قوانین و قابل اجرا بودن آنهاست. به عنوان مثال یک قانون مالیات مستقیم آمده اما چندین قانون به صورت موازی روی آن تاثیر می گذارند و این باعث می شود که دریافت کننده و پرداخت کننده مالیات با فضایی مبهم مواجه باشند و اجرایی شدن مالیات ستانی با مانع روبه رو شود. هدف مالیات باید مشخص باشد یکی از مشکلات زیرساختی کشور ما که ناشی از عدم توسعه یافتگی است وجود بنگاه های کوچک بسیار زیاد در کشور است و این باعث می شود که قدرت نظام مالیاتی کاهش یابد. وقتی بنگاه ها بزرگ باشند اطلاعات مورد نیاز به راحتی در دسترس است و شفاف تر عمل می کنند و بنگاه های کوچک در ارتباط با آنها هم ناگزیر شفاف عمل خواهند کرد اما مالیات ستانی از بنگاه های کوچک امر بسیار دشواری است. برای جلوگیری از این امر پیشنهاد می شود از مالیات های جایگزین نظیر مالیات بر ارزش افزوده استفاده شود. به عنوان مثال در کشور دانمارک هم مالیات بر ارزش افزوده از بنگاه های کوچک دریافت می شود. در مجموع می توان گفت به دلیل هزینه های بالای مالیات ستانی، دولت ها باید تا حدامکان مخارج خود را کاهش دهند و در مواردی که ناگزیر از دریافت مالیات هستیم، به یک ساختار ساده، خنثی و پایدار اکتفا کند. به طور کلی هدف از مالیات ستانی باید مشخص باشد. اگر هدف از دریافت مالیات برقراری عدالت باشد ایرادی ندارد اما مالیات ستانی روند رشد اقتصادی پایدار را مختل می کند، بنابراین در بلندمدت بهتر است که مالیات در کمترین سطح خود باشد و مخارج دولت تنها در مواردی که بخش خصوصی توان کار ندارد نظیر مسائل نظامی و غیره استفاده شود. البته در شرایط فعلی باتوجه به سهم بزرگ درآمدهای نفتی در بودجه کشور و این نکته که درآمدهای نفتی در حال کاهش است افزایش مالیات ها اجتناب ناپذیر است هرچند باز هم بهتر آن است که دولت مصارف خود را کاهش دهد اما باتوجه به مقتضیات اقتصاد سیاسی چندان عملی نخواهد بود. *دانش آموخته اقتصاد دانشگاه شریف و کارشناس موسسه نیاوران
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[مشاهده در: www.deznews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها