تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836646468
بازیگر زن: آرزوی کربلا داشتم نه هالیوود
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: بازیگر جنوبی سینما گفت: نمی دانستم قرار است کربلا کار کنیم. وقتی شنیدم قرار است این کار در کربلا باشد، خیلی شوکه شدم و گفتم به خاطر کربلا پول نمی گیرم همه دوست دارند به هالیوود بروند اما من دوست داشتم به کربلا بروم.به گزارش افکارخبر ، این بخشی از صحبت های سلیمه رنگزن بازیگر جنوبی سینما یا همان «خاله سلیمه» است، بازیگری که سال ها پیش روز عاشورا در فیلم «عصر روز دهم» به کارگردانی مجتبی راعی بازی کرد و جزو معدود بازیگرانی است که در روزی مانند عاشورا و در جایی مانند بین الحرمین تجربه کار داشته است. این بازیگر با اشاره به چگونگی حضورش در این فیلم یادآور شد: روزی که درباره پروژه «عصر روز دهم» با من صحبت کردند، پس زمینه ای از زنده یاد رسول ملاقلی پور داشتم. ما سر صحنه یک فیلم با هم آشنا شدیم و ایشان نسبت به من خیلی لطف داشت و گفت دوست دارم با هم کار کنیم. این جریان گذشت تا اینکه ایشان برای پیش تولید فیلم اش به کربلا رفت. اما متأسفانه درگذشت و فرصت ساخت این پروژه را نیافت. وقتی برای همکاری با آقای راعی در همین پروژه به من پیشنهاد کار شد، مو بر تنم راست شد و فکر کردم از پیش قرار بوده در این نقش بازی کنم. آرزوی کربلا داشتم نه هالیوود! وی با یادآوری خاطراتش از بازی در این فیلم اضافه کرد: نمی دانستم قرار است کربلا کار کنیم. وقتی شنیدم قرار است این کار در کربلا باشد، خیلی شوکه شدم و گفتم به خاطر کربلا پول نمی گیرم. گروه تولید از من خواستند یکی از محارم ام را همراه داشته باشم، چون قرار بود در فیلم تجربه متفاوتی داشته باشم. قرار بود غش کنم و یکی از محارم ام بایستی مرا در آغوش می گرفت. رنگزن با اشاره به دشواری های این تجربه و راه دشواری که برای رسیدن به کربلا طی کرده است، افزود: سختی راه بسیار بود اما هیچ کدام از سختی ها را حس نمی کردم. زمان بچگی کربلا رفته بودم اما چنین تجربه ای نداشتم. نزدیک کربلا هوا بسیار سرد بود و حاج آقایی به نام شیرازی به ما گفت تا چند لحظه دیگر گنبد امام را می بینید و مرادتان را بخواهید. خیلی منقلب شده بودم. با خودم فکر کردم همه خوشحال اند که به هالیوود می روند و من خوشحالم که می روم کربلا. اشک می ریختم و آرزو می کردم این زیارت نصیب همه بشود. بازیگر فیلم «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» ادامه داد: به کربلا که رسیدیم تخلیه و سبک شدم. فارغ از همه چیز شدم و آرامشی دلنشین پیدا کردم. حس می کردم پیش پناهی می روم که مرا در آغوش می گیرد. پدرم عاشق کربلا و نجف بود و یکی دو سال پیش از سفر من فوت کرد و در این سفر بسیار به یاد او بودم. وی با اشاره به شرایط فیلمبرداری فیلم «عصر روز دهم» در کربلا افزود: روز عاشورا در بین الحرمین کار می کردیم. ابزار کاری در دستم داشتم. آنجا بسیار شلوغ بود و جای سوزن انداختن نبود اما جالب اینجا بود که هیچ کس دوربین را نمی دید. همه دستشان را به ابزاری که در دست من بود، می کشیدند و اشک می ریختند. از این وضعیت عصبانی شده بودم و آن را کفرآمیز می دانستم اما آقای راعی کارگردان کار از من خواست با هیچ کس بحث نکنم و بگذارم همه راحت باشند. آن روز کار تمام شد بدون اینکه لحظه ای بفهمم چه اتفاقی افتاده است. آن موقع بازیگر نبودم. سلیمه رنگزن نبودم، یک انسان از خود خارج شده بودم که احساس سبکبالی داشت. سلیمه رنگزن تجربه بازی در فیلم«عصر روز دهم» را یکی از افتخارات کارنامه هنری خود برشمرد و افزود: اولین بار بود که از طرف یک کار هنری به یک سفر برون مرزی می رفتم. جای مقدسی بود. آن روز همه چیز به هم آمیخته شده بود. با تمام وجودم به میان آدم ها می رفتم و هیچ نمی دانستم چه می کنم.
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها