واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: شاید جالب باشد بدانید درد ناشی از ضرب دیدگی آرنج اصلا به استخوان ها مربوط نمی شود. بلکه این احساس ناخوشایند از عصب اولنار یا عصب زند زیرین ناشی می شود.عصر بانک ؛ حتما برای شما هم پیش آمده که ضرب دیدگی ناگهانی آرنج امان تان را ببرد. وقتی ناگهان آرنج تان به جایی برخورد می کند، درد ناخوشایندی احساس می کنید. شاید جالب باشد بدانید درد ناشی از ضرب دیدگی آرنج اصلا به استخوان ها مربوط نمی شود. بلکه این احساس ناخوشایند از عصب اولنار یا عصب زند زیرین ناشی می شود. عصب اولنار حاوی رشته های عصبی حسی و حرکتی است که از طناب داخلی شبکه بازویی منشا گرفته و در سمت داخلی شریان بازویی در ناحیه داخلی بازو پایین می آید. در حقیقت عصب اولنار از مجموعه رشته های عصبی حسی تشکیل شده است که در امتداد بازو و از پشت مفصل آرنج عبور می کند. احساسی ناخوشایند در استخوانی خوشایند استخوان آرنج به Funny Bone یا استخوان خنده دار معروف است. اگرچه ضربه ناگهانی استخوان آرنج اصلا خوشایند و خنده آور نیست، اما از آن به عنوان استخوان خنده دار نام برده می شود. برخی بر این باورند که این اصطلاح به نوعی بازی با کلمات است. به عقیده این گروه از افراد، استخوان بین بازو و آرنج استخوانی است که در زبان انگلیسی Humerus نام دارد و از این رو بر اساس نوعی بازی با کلمات، استخوان آرنج که در امتداد استخوان بازو قرار دارد Funny Bone نام گرفته است. این در حالی است که گروهی دیگر نیز بر این باورند از آنجا که ضرب دیدگی ناگهانی آرنج، با احساس عجیب ناخوشایندی همراه است استخوان آرنج به استخوان خنده دار معروف شده است. بنابراین نمی توان به طور قطعی درباره چرایی انتخاب اصطلاح Funny Bone برای استخوان آرنج صحبت کرد. اما بدون تردید ضرب دیدگی استخوان آرنج با ایجاد ناراحتی و درد ناخوشایندی برای افراد همراه است. عصب اولنار از ستون فقرات آغاز شده و پس از عبور از شانه به سمت پایین بازو امتداد پیدا می کند. این عصب در انتها به انگشت کوچک دست و انگشت کناری آن یا همان انگشت حلقه ختم می شود. در امتداد بازو مجموعه ای از سلول های عصبی عبور می کند. در حالی که این سلول های عصبی پیام هایی را به عضلات و ماهیچه های ساعد و بازو ارسال کرده و در مقابل پیام هایی را دریافت می کنند، لایه هایی از استخوان و ماهیچه از آنها محافظت می کنند. عصب اولنار با عبور از آرنج از پشت برجستگی میانی استخوان بازو موسوم به اپی کندیل داخلی و همچنین از داخل یک کانال چهار میلی متری به نام کانال کوبیتال عبور می کند. این عصب مسئولیت تحریک قسمتی از عضلات ساعد و کف دست برای حرکت را به عهده دارد. همچنین این عصب در ایجاد حس لامسه در سطح داخلی ساعد و کف دست و بخصوص انگشت کوچک دست و انگشت انگشتری نیز نقش مهمی دارد. چنانچه به هر علتی عصب اولنار در ناحیه آرنج تحت فشار قرار گیرد، فرد به عارضه ای موسوم به سندرم تونل کوبیتال مبتلا می شود که با درد و ناراحتی شدیدی همراه است. از یک اتفاق تا یک عارضه اگر به استخوان آرنج خود دست بزنید برجستگی استخوانی را لمس می کنید که همان اپی کندیل داخلی است و در پشت و کمی بالاتر از این برجستگی می توانید عصب اولنار را لمس کنید که شبیه یک ساختار طنابی شکل از کنار این برجستگی عبور می کند. اگر آرنج خود را صاف و مستقیم نگه دارید، با فشار این طناب عصبی روی برجستگی آرنج، حالتی شبیه برق گرفتگی را در انگشت کوچک دست خود احساس می کنید. زمانی که عصب اولنار در مجاورت برجستگی استخوان آرنج تحت فشار قرار می گیرد احساس ناخوشایندی را تجربه می کنید که از فشار وارد شده به این عصب ناشی می شود. به همین دلیل است که گفته می شود این احساس ناخوشایند به عصب دست مربوط است و هیچ ارتباطی به ضربه وارد شده به استخوان دست ندارد. بر این اساس با تحت فشار قرار گرفتن عصب اولنار ترکیب عجیبی از بی حسی و به اصطلاح «سوزن سوزن شدن» در امتداد ساعد احساس می شود که تا انگشت کوچک دست ادامه پیدا می کند. این احساس ناخوشایند گذراست و بعد از چند دقیقه اثر و نشانه ای از آن احساس نمی کنید. برای این که زودتر از این احساس خلاصی پیدا کنید بهتر است آرنج خود را به آرامی مالش دهید. به این ترتیب در مدت زمان کوتاهی درد و بی حسی ایجاد شده برطرف می شود. اگر فردی در طول روز چند بار با احساسی مشابه ضرب دیدگی استخوان آرنج مواجه شود، به این معنی است که این فرد در معرض ابتلا به سندرم تونل کوبیتال قرار دارد. این عارضه به اندازه سندرم تونل کارپال دست شایع نیست اما ابتلا به آن می تواند با ایجاد احساس درد و ناراحتی همراه باشد. در مواردی که این عارضه تشدید شود، می تواند در حرکت دادن دست اختلال ایجاد کند. این عارضه بعد از سندرم تونل کارپال مچ دست به عنوان دومین عارضه شایع در دست بیماران شناخته شده است. اگر در طول روز یا در یک دوره زمانی مشخص به طور پیوسته احساسی مشابه ضرب دیدگی استخوان آرنج دست را احساس می کنید به این معنی است که در آستانه ابتلا به سندرم تونل کوبیتال قرار دارید. درمان از طریق جراحی یا غیرجراحی؟ بسیاری از پزشکان برای درمان این عارضه روش های غیرجراحی را پیشنهاد می کنند. یکی از بهترین راهکارها اجتناب و دوری از انجام کارهایی است که موجب بروز عوارض و نشانه های این عارضه می شود. برای مثال افرادی که عادت دارند هنگام خواب آرنج خود را بسته نگه دارند، می توانند از یک آتل استفاده کنند یا این که پیش از خواب حوله یا بالش کوچکی را دور آرنج ببندند تا به این ترتیب از خمیده شدن آرنج جلوگیری شود. اگرچه این راهکارها بسیار ساده به نظر می رسد، می تواند نتایج قابل توجهی را در تسکین درد ناشی از ابتلا به سندرم تونل کوبیتال به همراه داشته باشد. البته همیشه نیز ماجرا به این سادگی حل نمی شود. گاهی پزشکان به این نتیجه می رسند که بهترین راهکار برای رهایی از پیامدهای های این عارضه جراحی است. این روش جراحی شامل جابه جایی عصب به قسمت جلوی آرنج یا حذف بخشی از استخوان برای کاهش فشار وارد شده به استخوان آرنج است. در گذشته فلسفه درمان سندرم تونل کوبیتال بر روش جراحی مبتنی بود. در حقیقت پزشکان تصور می کردند هیچ یافته ای مبنی بر درمان خود به خودی این عارضه وجود ندارد. این در حالی است که مطالعات اخیر نشان داده است روش های درمانی غیرجراحی نیز می تواند تا حد زیادی در کاهش پیامدهای این عارضه اثرگذار باشد. پزشکان می گویند اکنون هیچ استانداردی برای انتخاب روش جراحی یا غیر جراحی در درمان سندرم تونل کوبیتال وجود ندارد و تنها علت انتخاب روش درمان مبتنی بر جراحی این است که پزشک به شواهدی برای انتخاب بهترین روش درمانی دست پیدا نمی کند. با توجه به آنچه در این نوشتار به آن اشاره شد می توان به این نتیجه رسید اگر بار دیگر ناگهان با ضرب دیدگی آرنج مواجه شدید اصلا احساس ناراحتی نکنید و نفس عمیقی بکشید. بهتر است بدانید این ضرب دیدگی زودگذر است و در مقایسه از ابتلا به سندرم تونل کوبیتال و مواجه شدن با عارضه ای مداوم و همیشگی بسیار بهتر است. عوارض تحت فشار قرار گرفتن عصب اولنار اگر همزمان با خم و راست شدن مداوم آرنج، عصب اولنار تحت فشار قرار گیرد پیامدهای ناشی از آسیب وارد شده به این عصب تشدید می شود. زمانی که برای مثال هنگام در دست گرفتن گوشی تلفن یا هنگام خواب، آرنج شما برای مدت زمانی نسبتا طولانی در وضعیت خمیده قرار می گیرد نیز احساس مشابهی را در آرنج احساس می کنید که از تحت فشار قرار گرفتن عصب اولنار ناشی می شود.
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]