واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: ۲۷ سال است که جنگ تحمیلی پایان یافته، اما این جنگ نابرابر همچنان در کشور قربانی می گیرد و افرادی نیز هر روزه مصدوم می شوند.میدان های مین که یادگارهای تلخ جنگ در ایران هستند هنوز تلفات به جای می گذارد؛ همانگونه که «مین ها»، این سربازهای همیشه بیدار در دنیا […]۲۷ سال است که جنگ تحمیلی پایان یافته، اما این جنگ نابرابر همچنان در کشور قربانی می گیرد و افرادی نیز هر روزه مصدوم می شوند. میدان های مین که یادگارهای تلخ جنگ در ایران هستند هنوز تلفات به جای می گذارد؛ همانگونه که «مین ها»، این سربازهای همیشه بیدار در دنیا هم هر روز کشته های جدیدی به جای می گذارند. فعالان خنثی کننده میادین مین تخمین می زنند که ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون مین اکنون در جهان کار گذاشته شده و ۲۳۰ میلیون مین نیز در زرادخانه های دنیا وجود دارد. از سوی دیگر سرعت مین گذاری چهار برابر بیشتر از خنثی کردن مین ها در جهان است و جمع کردن مین های کارگذاشته شده کنونی ۳۰۰ میلیارد دلار اعتبار و یکهزار سال زمان نیاز دارد. مصر، ایران و افغانستان، سه کشوری هستند که گفته می شود بیشترین مین در خاک آنها کاشته شده است و گفته می شود هیچ کشوری از لحاظ تنوع، وسعت و توسعه مین ها به اندازه ایران گرفتار نیست. بعد از اتمام جنگ ایران و عراق اعلام شد که چهار میلیون و ۲۰۰ هکتار از اراضی ایران آلوده به مین و مواد منفجره است. این مواد منفجره و مین و بقیه ادوات جنگی در پنج استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام و خوزستان و به ویژه شهرهای مرزی خرمشهر، سوسنگرد، بستان، مهران، دهلران، قصر شیرین، هویزه، نفت شهر، سومار، موسیان ،آبادان، اهواز، اندیمشک، دزفول، شوش وگیلان غرب پراکنده شده بودند. پیمان اوتاوا در سال ۱۹۹۷ برای مقابله ماده منفجره ای منعقد شده است که تاثیر طولانی مدت دارد و با پایان جنگ تمام نمی شود که متاسفانه جمهوری اسلامی ایران تاکنون در این کنوانسیون عضویت نیافته است. کشورهای عضو این پیمان به یکدیگر کمک می کنند تا زمین های آلوده را پاکسازی کنند و در امر آموزش و خدمات پزشکی نیز به هم یاری می رسانند. آبانماه سال گذشته (۹۳) بود که هفت کودک مصدوم در اثر مین به خبرگزاری ایرنا آمده بودند. این کودکان در روستای نشکاش از توابع شهرستان مریوان در استان کردستان بر اثر انفجار مین، مصدوم شدند. در این انفجار که در یکی از پایگاه های نظامی متروکه در این روستا رخ داد، گشین کریمی، پای خود و آلا روبینا، چشم خود را از دست دادند. این کودکان، زمانی که زیر درخت گردو در حال بازی فوتبال بودند بی آنکه معنی جنگ را بدانند با انفجار مینی که از آن دوران مانده بود معنای جنگ را درک کردند. ترکش های مین منفجر شده، در جای جای بدن این کوکان جا خوش کرده و هر چند وقت یکبار با عفونت هایی که در قسمت های مختلف بدنشان ایجاد می شود ابراز وجود می کند. کودکی های این هفت دختر و پسر با انفجار غیر منتظره این مین بر جای مانده از دوران جنگ تحمیلی بر باد رفته است. «آلا» کودک ۹ ساله ای که ۴۰ درصد بینایی یکی از چشمان قشنگش را از دست داده و از عفونت هایی که به خاطر وجود ترکش در ران هایش ایجاد شده رنج می برد. دخترک آنقدر کوچک است که هنوز هم نمی داند چه بر سرش آمده است. «گشین کریمی» ۱۳ ساله نیز یکی دیگر از قربانیان انفجار مین روستای نشکاش است؛ او کسی است که در میانه بازی فوتبال هنگام به زیر توپ زدن بر زمین برای شوت توپ، پا بر روی مینی که زیر توپ خفته بود، می گذارد. ترکش های زیادی از این مین در پای راست گشین فرو می رود و باعث عفونت انگشتان پای وی و در نهایت قطع شدن چهار انگشت پای او می شود. به علت نبود امکانات برای درمان لازم و موثر، شدت عفونت پای گشین به حدی می رسد که پزشکان مجبور می شوند پای گشین را از مچ قطع کنند. گشین همانند دیگر کودکان قلب رئوفی دارد و مدام از «حسین مودبی» پزشکی که ترکش ها را از پایش بیرون آورده است، قدردانی می کرد. به گفته این کودک، هنوز یک ترکش در بالای لب، یک ترکش روی گونه، یک ترکش زیر کتف، یک ترکش روی دست و یک ترکش در پایش دارد. «خبات کریمی» ۱۲ ساله نیز یکی دیگر از مجروحان این حادثه است؛ شیطنتی در چشمان آسیب دیده اش برق می زند؛ او نیز همچون دوستانش از ناحیه چشم دچار آسیب شده و تعدادی ترکش نیز در قسمت های مختلف بدنش فرو رفته است. « زانا پاو » ۱۴ ساله نیز ترکش هایی در گوش و سرش دارد او بسیار آرام و کم حرف است شاید هم ساکت بودنش به خاطر تاثیر ترکش هایی است که در سر و گوشش جا خوش کرده است. «سینا دژ آهنگ»، «بهنوش ضیاء»، « متین بهار رخش » نیز همچون دوستانشان ترکش هایی در دست و پایشان دارند. امروز، ۲۶ مهرماه به بهانه سالروز انفجار مین در روستای نشکاش و مصدوم شدن هفت کودک بیگناه و بازیگوش روز ملی حمایت از مصدومان مین نامگذاری شده است که امیدواریم مسئولان به وظیفه خود در قبال این کودکان و بقیه قربانیان مین توجه ویژه داشته باشند و از طرفی دیگر امیدواریم هر چه زودتر مناطق آلوده به مین خنثی گردد تا دیگر شاهد بروز چنین حوادث تلخ و ناخوشایندی نباشیم. براساس اعلام مرکز اطلاعات ملل متحد در ایران تخمین زده می شود سالانه بیش از ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر در جهان براثر انفجار مین های باقی مانده از جنگ ها کشته و یا زخمی می شوند که بیش از ۸۰ درصد این قربانیان را غیر نظامیان تشکیل می دهند و سهم کودکان از این میان سه تا چهار هزار نفر است. اجتمام(۵)** ۹۳۱۷ / ۱۲۰۰
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]