تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835743498
یهودیان چگونه دوکشور اسلامی رابه جان هم انداختند؟
واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: هرچند بسیاری درباره مذهب خرم سلطان با تردید صحبت می کنند ولی زمزمه های یهودی بودن او جدی است و شایعه یهودی بودن سلطان سلیم دوم (جانشین سلطان سلیمان و فرزند خرم سلطان) و همچنین قطعیت یهودی بودن نوربانو سلطان (همسر سلیم دوم) بر قوت آن دامن می زند.به گزارش پایگاه تحلیلی خبری البرزبان از آن زمان که شاه اسماعیل صفوی مذهب رسمی ایران را «تشیّع» و «شیعه دوازده امامی» اعلام نمود، رگ خصومت و دشمنی سلاطین عثمانی با مردم ایران و حکومت شیعی صفویه جنبیدن گرفت. در نخستین اقدام، سلطان سلیم اول، خلیفه متعصّب و بی رحم عثمانی، چهل هزار نفر از شیعیان مقیم امپراتوری عثمانی را قتل عام نمود، نشاید که این شیعیان هوای مهاجرت به ایران و همراهی با شاه اسماعیل را داشته باشند. سپس نامه ای به شاه اسماعیل نوشت مبنی بر اینکه ایران ضمیمه خاک عثمانی شود. شاه اسماعیل نپذیرفت و از این زمان به بعد سلطان سلیم اول و سایر سلاطین عثمانی در پی آن بودند که به بهانه های مختلف به جنگ با ایرانیان بشتابند و اولین حکومت شیعه در ایران پس از اسلام را سرنگون سازند. در ابتدا تاریخچه ای مختصر از تشکیل حکومت صفویه و روی کار آمدن شاه اسماعیل بیان می نماییم و در ادامه در تلاش خواهیم بود تا در این نوشتار، مهم ترین اقدامات سیاسی- اجتماعی و اقتصادی که منجر به تعمیق اختلافات و تنش میان حکومت صفویه(ایران) و امپراتوری عثمانی گشت را بیان نماییم. *شکل گیری دولت صفوی شاه اسماعیل در اوایل سال 907 ه.قمری پس از غلبه بر رقبای سیاسی اش مانند خاندان آق قویونلو، بر تخت سلطنت نشست. سلسله صفوی عملاً از این تاریخ آغاز شد و تا پایان حاکمیت سلطان حسین(1135 ه.قمری)[حدود 218 سال] تداوم یافت. [البته پس از سلطان حسین نیز حکومت صفویان به صورت حاکمیت بر مناطقی از ایران باقی ماند تا این که در دوران نادر این سلسله به طورکلی تاریخ بشریت را بدرود گفت].1 نگاره ای از شاه اسماعیل(اول)- بنیان گذار سلسله صفویه اگرچه مطابق با آنچه پیش از این ذکر شد که مهم ترین دلیل خصومت عثمانی ها با ایرانیان اعلام مذهب تشیّع به عنوان مذهب رسمی بود، لیکن در واقع مهم ترین بهانه خصومت و دشمنی سلاطین عثمانی و سهل ترین راه برای تهییج اهل تسنّن، این موضوع و عنوان نمودن رفض شیعیان نسبت به خلفای سه گانه بود (در حالی که این مسئله کاملاً جعلی و دروغ بود)، از آنجا که پیش از اعلام مذهب تشیّع از سوی شاه اسماعیل و در زمان درگیری و جنگ میان وی و خاندان آق قویونلو، بایزید دوم(سلطان عثمانی) این خاندان[آق قویونلو] را که به خاطر اختلافات خانوادگی ضعیف شده بودند به اتّحاد دعوت نمود و آن ها را به بازپس گیری سرزمین هایشان تحریک کرد و در واقع سلاطین عثمانی دشمنی خود را با ایرانیان، چند سال قبل از تأسیس سلسله صفویه و اعلام مذهب تشیّع به عنوان مذهب رسمی آغاز نموده بودند. اقدامات سیاسی- اجتماعی و اقتصادی که موجبات تیره شدن روابط میان ایران و امپراتوری عثمانی را پدید آورد عبارت اند از: الف) علل سیاسی 1- رسمی ندانستن یکدیگر سلطان سلیم اول، پدرش بایزید دوم را وادار به کناره گیری نمود و او و برادرانش را کشت و بر تخت سلطنت نشست. مطابق با عرف معمول، سفیران و فرستاده هایی از کشورهای مختلف برای عرض تهنیت و تبریک وارد استانبول شدند و به سلطان سلیم تبریک گفتند. شاه اسماعیل باوجود اطلاع و آگاهی از جلوس سلطان سلیم، فرستاده ای نفرستاد و او را غاصب خواند و علاوه بر آن با دشمنان امپراتوری عثمانی متّحد شد و شروع به تحریک آنان نمود و بدین ترتیب مقدمات تجزیه و انقراض حکومت عثمانی را فراهم می ساخت. در مقابل سلطان سلیم نیز شاه اسماعیل را غاصب سرزمین ها و خاک عثمانی می دانست و وی را مروّج فتنه در بلاد اسلامی می خواند. یهود نگاره ای از سلطان سلیم، سلطان سلیم اول، پدرش بایزید دوم را مجبور به کناره گیری نمود و او و برادرانش را کشت و بر تخت سلطنت نشست. یهود بایزید دوم(پدر سلطان سلیم)- توسط سلیم مجبور به کناره گیری و درنهایت به دست وی کشته شد. 2- تلاش عثمانی برای کسب قدرت و گسترش اراضی دولت عثمانی در سال 857 ه.قمری در زمان سلطان محمد، قسطنطنیه را فتح نمود و به حیات روم شرقی پایان داد و با عنوان یک امپراتوری مسلمان هراس فراوانی در دنیای مسیحیت ایجاد کرد. جهاد برای گسترش دین اسلام باعث شد که سلاطین بعدی به حملات خود در اروپا و آفریقا ادامه دهند. غلبه بر مصر و تسلّط بر حرمین شریفین، امکانات مادی و معنوی جدید را در اختیار سلاطین عثمانی قرار داد.2 این دولت تمایل به تسلّط بر ایران و عراق را نیز در سر می پروراند ولی با دولت مقتدر صفوی مواجه شده بود. همان طور که ذکر شد سلطان سلیم از شاه اسماعیل خواست تا خاک ایران را به خاک عثمانی ضمیمه نماید که با مخالفت شاه اسماعیل مواجه شد. سلطان سلیمان قانونی نیز در نامه ای توهین آمیز خطاب به شاه طهماسب از او خواست تا ایران را ضمیمه قلمرو عثمانی نماید. سلطان سلیمان قانونی در این نامه تحقیرآمیز خطاب به شاه طهماسب نوشت: «سر را فروبیفکن و تاج را به زمین بگذار و مانند اجداد خویش، خود را در میان فرقه فقرا بپیچ و مثل درویشان به قسمتی که از برای تو مقرّر شده است، بساز و پشت خود را در خفّت و حقارت خودت دوتا و منحنی نما. اگر بخواهی به در خانه من آمده، لقمه نانی را در راه خدا گدایی کن، من همه خواهش های تو را مقبول خواهم داشت.»3 یهود سلطان سلیمان اول ملقب به سلطان سلیمان قانونی یا محتشم در زمان شاه طهماسب، سلطان سلیمان حداقل چهار بار با تمام قوا به ایران هجوم آورد؛ اما سیاست «زمین سوخته» صفویان در مقابله با عثمانی کارساز افتاد. با این سیاست منطقه خشک و ویرانی به درازای هشت صد کیلومتر و پهنای دویست تا دویست و پنجاه کیلومتر، سدی میان قلمرو صفوی و سیل بنیان کن نیروهای عثمانی به وجود می آورد.4 زمین های بی آب وعلف و خالی از سکنه دیگر هیچ میلی برای سربازان ینی چری و یا هیچ سپاهی باقی نمی گذاشت، سربازانی که به امید دریافت غنیمت در جنگ عازم میدان نبرد می شدند. بدین ترتیب قراردادهای صلحی میان ایران و عثمانی امضا شد که طی آن مناطق وسیعی از ایران جدا شد و ضمیمه قلمرو عثمانی گردید. یهود نگاره ای از شاه طهماسب که بر روی دیوار چهل ستون حک شده است. بی تردید بازگرداندن اهالی و سکنه بومی منطقه و احیای دوباره زمین ها هزینه زیادی به دولت صفویه وارد ساخت و ضررهای جبران ناپذیری برجای گذاشت. یهود سلطان سلیمان قانونی و سپاهش در حال حرکت به جانب ایران نبرد با شاه طهماسب سلطان سلیمان قانونی حداقل چهار مرتبه با تمام به ایران شیعی قوا حمله کرد که طی این حملات تعداد زیادی از هم وطنانمان کشته شدند. 3- پناهندگی شاهزاده ها درگذشته، کشته شدن هر پادشاه حوادثی خونین را به دنبال داشت، زیرا بر سر جانشینی او جنگ خونینی درمی گرفت، در این میان کسانی نیز بودند که به این جنگ ها و درگیری ها دامن می زدند؛ چنین وضعی جز هرج ومرج و از هم گسیختگی اجتماعی حاصلی در برنداشت. ازاین رو کسی که موفق می شد قدرت را در دست گیرد، ناچار بود رقیبان داخلی را از میان بردارد و یا با فشار و اختناق وادار به سکوت نماید. ولی در همه موارد، چنین شانسی نصیب او نمی شد و بسیار پیش می آمد که رقیب از قلمرو حکومت نوپای او فرار کرده، حتی به دشمن دیرینه خود در خارج از مرزهای حاکمیت او پناهنده می شد. همین امر تیرگی روابط بین دو کشور را باعث می شد و به تنش ها دامن می زد.5 القاص(القاس) میرزا برادر شاه طهماسب به دربار عثمانی و سلطان مراد فرزند سلطان احمد و بایزید فرزند سلطان سلیمان به دربار صفویان پناهنده شدند. هریک به نحوی پادشاهان صفوی یا عثمانی را به جنگ علیه دیگری تحریک می نمود. نویسنده کتاب عالم آرای عباسی درباره آرایش سپاه عثمانی برای جنگ با ایران پس از تحریک سلطان سلیمان توسط القاص(القاس) میرزا می نویسد: «چون القاص میرزا روزی چند در استانبول اقامت نمود، به سخنان کاذبه و اقاویل باطله شورافزای دماغ خواهش سلطان سلیمان گردیده، در سنه خمس و خمسین و تسعمائة[955 ه.قمری] گروهی انبوه و لشکری کوه شکوه از ممالک روم و شام و مصر و بلد قرامان و دیار ربیعه و عراق عرب جمع آورده، با توپ و ارابه و ضربزن بسیار و جنگجویان بی شمار از استانبول بیرون آمده، روی توجّه به ولایت عجم آورد»6 4- توطئه اروپاییان اروپاییان از دشمنی ایران و عثمانی سود فراوان بردند، به گفته خودشان اگر نبردهای مکرّر و طولانی امپراتوری عثمانی با ایرانیان نبود چیزی به طول نمی انجامید که ترکان عثمانی سرزمین های اروپایی را یکی پس از دیگری فتح می کردند و کشورهای اروپایی از تهاجم عثمانیان جان سالم به درنمی بردند. بوسیک سفیر اتریش دراین باره اظهار داشت: «میان ما و نابودی فقط ایرانیان قرار دارند. اگر این نبرد نبود، ترکان در کوتاه ترین مدت بر ما چیره می شدند»7 یهود نبرد امپراتوری عثمانی با اروپاییان بوسیک سفیر اتریش: میان ما و نابودی فقط ایرانیان قرار دارند. اگر این نبرد نبود، ترکان در کوتاه ترین مدت بر ما چیره می شدند به گفته خودشان، آن ها از این فرصت استفاده کردند و در جهت تحریک بیشتر ایرانیان و عثمانی ها برای ادامه جنگ کوشیدند. از طرفی به طور غیرمستقیم و از طریق جاسوسان و افراد نفوذی در دربار عثمانی بر طبل خصومت با ایران می کوبیدند و از طرف دیگر به ایرانیان در جهت حمل ونقل دریایی و ساختن توپ و سلاح های آتشین(گرم) کمک می نمودند. ادوراد براون دراین باره می گوید: «هدف از مأموریت های اروپاییان، تقریباً در همه موارد جلب همکاری مملکت ایران به جنگ با دولت قدرتمند ترکان عثمانی بود»8 یهود ادوارد براون، مستشرق انگلیسی می نویسد: هدف از مأموریت های اروپاییان، تقریباً در همه موارد جلب همکاری مملکت ایران به جنگ با دولت قدرتمند ترکان عثمانی بود. از این رو بود که سیل کمک های اروپاییان به ایران برای ادامه جنگ با امپراتوری عثمانی روانه شد. در زمان شاه اسماعیل(921 ه.قمری)، الفونس والبوکرک، فرمانده ناوگان پرتغال با شاه اسماعیل معاهده ای بست و در آن مقرّر شد که نیروی او با ایران بر ضد عثمانی ها متّحد شوند و با ترکان عثمانی بجنگند.9 امپراتور آلمان، پادشاه مجارستان، پادشاه اسپانیا و پادشاه سوئیس نیز به ایران پیشنهاد اتّحاد دادند. همه این پیشنهادها و مساعدت ها ازآنجا بود که می خواستند مانع از شکست ایران و یا صلح آن با عثمانی ها شوند زیرا که در هر دو صورت عثمانی ها دوباره متوجّه غرب می شدند. یهود نبرد زنتا، نبرد امپراتوری عثمانی با اروپاییان 5- شکست های مکرّر دولت عثمانی در جبهه اروپا و توجه بیشتر به جبهه شرق همان طور که بیان شد، اروپاییان نهایت تلاش خود را کردند تا توجّه امپراتوری عثمانی را از جبهه غرب (اروپا) به جبهه شرق و ایران منتقل نمایند و در این راه نیز موفق شدند و در واقع در یک زمان عثمانی ها در دو جبهه شرق و غرب می جنگیدند و لذا متوجّه شکست های متوالی در مناطق اروپایی شدند. در سال 1094 ه.قمری عثمانی پس از دو ماه محاصره وین نتوانست آن را فتح کند. یک ماه بعد پادشاه لهستان در کاهلنبرگ قشون عثمانی را در هم شکست. در سال 1097 ه.قمری اتحادیه ای از کشورهای ضد عثمانی(لهستان، روسیه، ونیز و اتریش) شهر بوداپست را از اشغال ترک ها آزاد کردند. سال بعد نیز ارتش عثمانی ایالت بوسنی را به اروپاییان سپرد. دولت عثمانی پس از مصالحه با اتّحاد سه گانه که به پیمان صلح کارلوئیس(1699 میلادی) معروف شد، برای جبران شکست های خود در اروپا رو به سوی شهرهای ایران گذاشت.10 *دخالت دو دولت در امور داخلی یکدیگر علاوه بر اقداماتی که بیان شد و حاکی از دخالت دولت صفویه و امپراتوری عثمانی در امور یکدیگر بود (مواردی مثل غاصب خواندن سلطان سلیم اول، پناه دادن به شاهزاده های فراری، تحریک جدایی طلبان و مخالفان از سوی دو طرف)، مواردی نیز موجب تیرگی عمیق روابط و بروز خصومت و دشمنی شد. دخالت دولت صفوی در امور داخلی عثمانی مربوط به دوره اول حکومت صفوی می شود. ولی همین دخالت را می توان عامل جنگ اول ایران و عثمانی در چالدران دانست که طی آن شکست بزرگی بر ایران وارد آمد. درنتیجه این شکست بود که دولت صفوی سعی می نمود از جنگ رودررو با دولت عثمانی پرهیز نماید. مهم ترین این مداخلات مسئله سپاه قزلباش ایران است. این قبایل در اصل ساکن آناتولی و جزء قلمرو عثمانی بودند. شاه اسماعیل با این قبایل که در آن زمان خارج از مرزهای ایران بودند در ارتباط بود.11 یهود جنگ چالدران، در این جنگ نیروهای قزلباش 40 هزار تن و نیروهای عثمانی 100 هزار تن بودند، این درحالی بود که نیروهای عثمانی مجهّز به سلاح گرم نیز بودند. یهود شاه اسماعیل در جنگ چالدران شجاعانه جنگید و مجروح شد، همسر شاه اسماعیل در این جنگ اسیر شد. یهود تقابل سوارکاران قزلباش با توپ ها و گلوله های عثمانی با پیروزی های پی درپی شاه اسماعیل در مناطق مختلف ایران، شهرت و محبوبیت وی در میان قبایل قزلباش رو به فزونی رفت. با افزایش محبوبیت وی در میان قبایل آناتولی، دولتمردان عثمانی احساس خطر کردند زیرا که به روحیه، مذهب تشیّع و تمایل جدایی طلبانه این قبایل آشنا بودند. در ادامه عثمانیان از مهاجرت قبایل آناتولی به ایران جلوگیری نمودند و همین امر هم باعث آشفتگی اوضاع در این منطقه شد و چندین رهبر قبایل با اشاره شاه اسماعیل علیه عثمانیان قیام کردند و به دست آنان سرکوب شدند. در مقابل دخالت های دولت صفویه در امور داخلی دولت عثمانی، سلاطین عثمانی نیز اقدام به مبارزه علیه شیعیان نمودند و گفته های علمای شیعه را کفر محسوب نمودند و علمای اهل تسنّن نیز جهاد با کافران را ضروری دانستند. با صدور این فتاوی بود که قتل عام شیعیان اقدام موجهی قلمداد شد. بنا به نوشته منابع، نزدیک به چهل هزار تن از شیعیان آناتولی قتل عام شدند.12 به دنبال این اقدامات است که سلطان سلیم عازم جنگ با شاه اسماعیل می شود و جنگ چالدران رخ می دهد. هم زمان با این اقدامات سلطان سلیم نامه مفصّلی برای عبدالله خان ازبک می فرستد و در آن شاه اسماعیل را «صوفی بچه ناپاک لئیم» می خواند و او را تشویق می کند تا به مرزهای شرقی حمله ور شود.13 6- نامه های تحریک آمیز تقریباً در تمامی دوران حکمرانی دودمان صفوی، روابط میان ایران و امپراتوری عثمانی نامناسب بود و به جز برخی موارد که به خاطر مشکلات فراوان ناچار به صلح می شدند در سایر موارد دو دولت همواره در حال جنگ و ضربه زدن به منافع یکدیگر بودند. نامه هایی که به دلایل مختلف میان خاندان صفوی و عثمانی مبادله می شد از جهات مختلف بسیار تحریک آمیز بود. برای پی بردن به تأثیر این نامه ها در تعمیق خصومت ها و سرباز نمودن زخم های کهنه تعدادی از آن ها را در زیر بررسی می نماییم: سلطان سلیم علاوه بر اینکه خانان ازبک را ضد شاه اسماعیل تحریک می کرد، خود نیز مستقیماً با شاه اسماعیل نامه نگاری نمود و هدف سلیم از نوشتن نامه ها تحریک شاه اسماعیل به جنگ بود.14 [نامه های وی] دارای مضمومی بسیار موهن و زننده و لحن شدید بود.15 گاهی همراه نامه لباس های زنانه، تسبیح و کشکول می فرستاد.16 شاه اسماعیل هم که در طول مدّت درگیری هایش با قبایل و خاندان های مختلف مغلوب واقع نشده بود، در مقابل تهدیدات سلطان سلیم کوتاه نیامد و نامه های وی را با لحن نیش دار و کنایه های تند پاسخ داد. همین نامه ها نیز مهم ترین بهانه برای آغاز جنگ چالدران شد. سلطان سلیم در اولین نامه اش به شاه اسماعیل خواستار ضمیمه کردن خاک ایران به قلمرو عثمانی می شود: «بدون تعویق ولایاتی را که از ممالک عثمانی ضبط کرده اند، استرداد نمایید[سپس فرمود در غیر این صورت] عساکر نصرت مآثر ما به مملکت او تاخته، هرچه خواست خداوندی است ظاهر خواهد شد» سلیم در پایان نامه اش شاه ایران را تهدید کرده نوشت: «اگر تأیید عزوجل یاری کند، به سرپنجه قوّت کامکاری، دست و بازوی ستم کاری ات برکنیم و از سر قدرت سروری به سودای صفدری از سر سراسیمه ات به درکنیم...»17 این قبیل نامه ها در زمان حکمرانی سایر سلاطین و پادشاهان دو طرف ادامه یافت. 7-نقض پیمان ها همان طور که در بالا ذکر شد، امپراتوری عثمانی و صفویان در طول 228 سال دوام و پایداری صفویان همواره در دشمنی به سر می بردند و اگر گاهی صلح می نمودند به خاطر ضعف هر دو طرف بود. این قراردادهای صلح از این رو بسیار شکننده و سست بود چرا که در بسیاری از موارد دولت مغلوب در هنگام قوّت نسبی قرارداد را نقض می نمود. 1-8- نقض پیمان آماسیه مصطفی پاشا[مشاور دولت عثمانی] در روز 26 صفر سال 986 ه.قمری با نیرویی در حدود صد هزار سپاهی از محلی به نام اسکوتاری به قصد ایران حرکت کرد و درراه به وسیله یکی از اسیران ایرانی نامه ای را برای شاه ایران فرستاد. او در نامه نوشته بود که با نیرویی در حدود سیصد هزار سوار و شش صد توپ و شش هزار تفنگچی به ایران می آید تا عیسویان گرجستان را از دست حاکمان ستمکار ایران رهایی بخشد.18 شاه محمد خدابنده طی نامه ای به مصطفی پاشا علّت نقض پیمان آماسیه را خواستار شد. طبق صلح آماسیه قلعه و منطقه قارس بایستی به صورت مخروبه می ماند و منطقه حائل و بی طرف میان ایران و عثمانی بود، ولی خسرو پاشا(حاکم عثمانی) در همان سال آنجا را غارت نمود و مصطفی پاشا نیز شروع به ساختن قلعه نمود. 2-8- نقض عهدنامه استانبول شاه عباس صفوی پس از جلوس ابتدا با عثمانی ها مدارا نمود و هنگامی که ازبک ها را از خراسان بیرون نمود، فتنه ها را فرونشاند، ازنظر نظامی مجهّز شد و اوضاع را مناسب دید، کینه درونی خود نسبت به عثمانی ها را آشکار نمود و به درخواست عثمانی ها جواب رد داد، درخواست آنان ازاین قرار بود: -تجدید عهدنامه استانبول -واگذاری خراسان به ازبک ها -فرستادن پسر بزرگش به عنوان گروگان به دربار عثمانی -بازگرداندن بیست هزار خانوار کُرد به عثمانی شاه عباس در سال 1012 ه.قمری عملاً عهدنامه استانبول را زیر پا گذاشت و تبریز، ارمنستان، گرجستان، ایروان و تعدادی دیگر از مناطق را تصرّف نمود. یهود شاه عباس صفوی، در زمان وی عثمانی ها شکست سختی از ایرانیان متحمل شدند و بغداد و تبریز بعد از سال ها دوباره به دست ایران افتاد. قراردادها و پیمان های دیگری از سوی دو دولت نقض شد که مجال ذکر همه آن ها نیست و تنها نام دو مورد دیگر از آن ها ذکر می شود: - نقض عهدنامه دوم استانبول از سوی سلطان احمد عثمانی - نقض معاهده ایروان از سوی شاه عباس صفوی - و... ب) علل اقتصادی چنان که ابراهیم پچوی مورّخ ترک در مورد تهاجم ترکان عثمانی به فرماندهی خلیل پاشا در 1027 ه.قمری به مناطق آذربایجان می نویسد: «مهاجران عثمانی و تاتار برای یغما، همراه خود قاطر و اسب یدکی آورده و آماده کرده بودند که آن ها را از اموال دولت پر نمایند»19 و این مطلبی که ابراهیم پچوی بیان می کند نشان می دهد که هدف و انگیزه سربازان ترک و ینی چری جمع آوری غنائم جنگ بوده است. هرچند که در قرن دهم هجری قمری، دولت عثمانی در زمینه راه های تجارت، کشتی رانی و حمل ونقل زمینی موقعیت خوبی به دست آورده بود ولی هیچ یک از موقعیت جاده ابریشم و اهمیت آن نمی کاست. تا این که شاه عباس درصدد برآمد تا عثمانی ها را از این کالای ارزشمند و فروش آن محروم نماید. شاه عباس منطقه خلیج فارس را جایگزین منطقه عراق و حلب برای صادرات ابریشم به اروپا نمود. تغییر مسیر محصول ابریشم عثمانی ها را متوجّه کانون تولید این محصول یعنی ارمنستان و گرجستان نمود و از این زمان به بعد سلاطین عثمانی به بهانه های مختلف درصدد برآمدند تا این دو منطقه را ضمیمه خاک و قلمرو خود نمایند. یهود جاده ابریشم، راه بازرگانی و تجاری که از شرق آسیا تا اروپا پیش می رفت، شاه عباس مسیر این جاده را به منطقه خلیج فارس تغییر داد تا عثمانی ها را از ثمرات این جاده و خصوصاً محصول ارزشمند ابریشم محروم سازد. ج) علل اجتماعی (تضاد ایدئولوژیک، تشیّع در برابر اهل سنّت) شیعه گری شاه اسماعیل، چه ناشی از اعتقاد و ایمان قلبی او بوده و چه ناشی از الزامات سیاسی حکومت صفویه، امری بود که در ایران به وقوع پیوست.20 این سیاست مذهبی موجب اتحاد راسخ قزلباش ها با این دولت گشت، در سرکوبی حاکمان و امرای محلی مؤثر بود، موجب همراهی علمای دینی با حکومت و مشروعیت آن شد. به هرحال تأثیرات سیاسی اعلام رسمی مذهب تشیّع بسیار زیاد است به طوری که بسیاری از کارشناسان آن را سیاسی می دانند تا اعتقادی. اما سیاست مذهبی صفویه و ترویج مذهب تشیّع باعث عکس العمل شدید همسایگان سنّی مذهب ایران یعنی ازبک ها در شرق و عثمانی ها در غرب شد، به خصوص که عثمانی ها ادعای خلافت اسلامی را در سر داشتند.21 دولت عثمانی در بسیاری از برنامه های مخاصمانه خود علیه ایران از حربه جدال مذهبی استفاده نمود. آنان پیش از این نیز در راستای نائل شدن به توسعه طلبی های خود و جنگ با اروپاییان بر اعتقادات مذهبی و کافر دانستن آنان و لزوم کشتار و جنگ با آنان تکیه می زدند. حال ایرانیان را «شیعیان رافضی» و در برخی موارد فتوا به کافر بودن آنان می دادند و این گونه اقدامات وحشیانه و کشتار آنان را توجیه می نمودند. البته همان طور که ذکر شد، این تضاد ایدئولوژیک و شیعه بودن صفویان تنها بهانه ای برای سلاطین عثمانی و سرپوش و رنگ و لعابی برای دخالت در ایران و توسعه طلبی بود. د) اقدامات یهود در شعله ور نمودن آتش جنگ میان ایران و عثمانی خداوند متعال درآیات کریمه قرآن مجید، کراراً یهود و یهودیت (تحریف شده) را دشمن اصلی مسلمانان و خصوصاً مؤمنان معرفی می نماید. «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ»22 ترجمه: مسلماً یهودیان و کسانى را که شرک ورزیده اند، دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت و قطعاً کسانى را که گفتند: «ما نصرانى هستیم»، نزدیک ترین مردم در دوستى با مؤمنان خواهى یافت، زیرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانان اند که تکبر نمى ورزند. یهودیان همواره خود را سرور مخلوقان دانسته و به دنبال برپایی ارض موعود و بهشت زمین بوده و هستند. آنان ارض موعود را فلسطین یا اورشلیم می دانند و در طول تاریخ همواره درصدد تصرّف آن و بازپس گیری آن از مسلمانان بودند. امپراتوری هابسبورگ(اسپانیا) که مشاوران یهودی چون اسحاق آبرابانل، لویی سانتانگل و گابریل سانچز در اختیار داشت چندین بار اقدام به جنگ علیه عثمانی ها برای تصرّف اورشلیم نمود ولی به دلیل قدرت زیاد امپراتوری عثمانی با شکست روبرو شد. یهود اسحاق آبرابانل، مشاور یهودی امپراتوری هابسبورگ یهودیان از یک طرف برای تضعیف و منحرف ساختن توجّه عثمانی ها از غرب به شرق و از طرف دیگر برای سرنگون ساختن اولین حکومت شیعی پس از اسلام، شروع به توطئه چینی برای شعله ور نمودن جنگ ایران و عثمانی نمودند. در زیر به یکی از اقدامات خرابکارانه یهودیت در دربار عثمانی اشاره می نماییم: - نفوذ در دربار و حرم سرای سلاطین عثمانی نفوذ در دربار و حرم سرای سلاطین و امپراتوری های مختلف به عنوان سنّت تاریخی یهود شناخته می شود. همانند ماجرای استر، این بار یهودیان روکسلانه معروف به خرم سلطان را به دربار و حرم سرای سلطان سلیمان قانونی نفوذ دادند که به گفته بسیاری از مورخین با تحریکات خصمانه او(خرّم سلطان) آماج تهاجم عثمانی ها از اروپا به سمت ایران و شیعیان منحرف شد و با زمینه سازی او بود که امپراتوری قدرتمند عثمانی در سراشیبی افول قرار گرفت. یهود استر، دخترک یهودی که با پنهان کردن هویت یهودی اش، به دربار خشایار شاه راه یافت و مقدمات کشتار ایرانیان را فراهم کرد یهود بسیاری در مورد مذهب خرم سلطان با تردید صحبت می کنند و در این میان زمزمه های یهودی بودن روکسلانه جدی به نظر می رسد هر چند بسیاری در مورد مذهب خرم سلطان با تردید صحبت می کنند ولی در این میان زمزمه های یهودی بودن روکسلانه جدی به نظر می رسد و شایعه یهودی بودن سلطان سلیم دوم (جانشین سلطان سلیمان و فرزند خرم سلطان) و همچنین قطعیت یهودی بودن نوربانو سلطان (همسر سلیم دوم) بر قوت آن دامن می زند. هرچند این دلیل نمی تواند یهودی بودن روکسلانه را اثبات نماید ولی حداقل در میان گستره شبهات علامت سؤالی مقابل مسیحی بودن و یا مسلمان شدن وی قرار می دهد که نیازها برای واکاوی بیشتر را در این موضوع می طلبد. «شاید رواج شایعه یهودی تبار بودن سلیم دوم در میان مردم عثمانی ناظر به همین اصل مشکوک روکسلانه بود»23 یهود سلطان سلیم ثانی فرزند خرم سلطان، مورخان سلیم را فاسد و راحت طلب، کاهل و تن آسا و دائم الخمری نالایق توصیف می کنند. -تحریک سلطان سلیمان برای نبرد با ایران همان طور که در ابتدا مطرح شد بر طبق شواهد و مدارک فراوان نقش اصلی در تحریک امپراتوری عثمانی و شخص سلطان سلیمان در حمله به ایران شیعی را خرم سلطان با عناد تمام بازی کرد؛ زیرا که سلطان سلیمان مخالف سرسخت جنگ با بلاد مسلمین بود و آن را جزء خطوط قرمز خود می دانست. «روکسلانه و کانونی که در پیرامون او بود[منظور کانون یهودیان دربار]، نقش اصلی را در تحریکات خصمانه علیه ایران به دست داشتند و همینان بودند که از سال 1532 میلادی چرخشی بنیادین در استراتژی نظامی سلیمان پدید آوردند و با ترفندهای گوناگون، ازجمله ترویج شیعه ستیزی، آماج اصلی تهاجم عثمانی را از اروپا به سوی ایران و دولت صفوی منحرف نمودند تا بدین ترتیب امپراتوری هابسبورگ را از زیر ضربه خارج کنند.»24 «پس از روکسلانه، دومین فرد که در تبدیل حرم سرای سلطان به نهادی متنفذ در امور سیاسی و شئون حکومتی نقش اساسی ایفا کرد، زنی یهودی است که او را بانام نوربانو سلطان می شناسیم. نوربانو در اوایل صدارت رستم پاشا به همسری سلیم درآمد و مادر پسری از او شد که بانام سلطان مراد سوّم به سلطنت رسید. «نوربانوی یهودیه» در دوران سلطنت سلیم دوّم و مراد سوّم ریاست حرم سرا را به دست داشت و به عنوان یکی از ارکان مهم سیاست عثمانی شناخته می شد و پس از مرگ روکسلانه (1556) رهبری جناح جنگ طلب دربار عثمانی (علیه ایران) را به دست داشت.»25 در پایان لازم است به سخنان یک خاخام یهودی در سال 2010 میلادی در اسرائیل اشاره نماییم که از نفوذ زنان یهودی در دربار سلاطین و پادشاهان پرده برداشت و به این کار مشروعیت بخشید. این خاخام یهودی با اشاره به واقعه پوریم و استر، اعلام کرد جاسوسان زن سازمان موساد مجاز به انجام هرگونه عمل جنسی با دشمنان برای انجام مأموریت خود هستند؛ همان گونه که استر هویت یهودی خود را پنهان کرد و با یک دشمن ایرانی یعنی اخشورش (خشایار شاه) ازدواج کرد و با این کار ملت یهود را نجات داد. ارجاعات مستقیم 1- حسینی، سیدحمید(1389)؛ مقاله «عوامل سیاسی - اجتماعی تنش میان صفویه و عثمانی»، نشریه «فصلنامه سخن تاریخ»، شماره 9- تابستان 1389 (صص 25 تا 58)، ص 26 2- شهریاری، محمدعلی(1386)؛ مقاله «پیامدهای سیاسی و اقتصادی جنگ های ایران و عثمانی و تأثیر آن بر سقوط دولت صفوی»، نشریه «فصلنامه پژوهشنامه تاریخ»، شماره 8- پاییز 1386 (صص 115 تا 138)، ص 121 و 122 3- حسینی، سیدحمید(1389)؛ همان، ص 27 4- شهریاری، محمدعلی(1386)؛ همان، ص 121 5- حسینی، سیدحمید(1389)؛ همان، ص 28 6- همان، ص 32 7- حسینی، سیدحمید(1389)؛ مقاله «پی آمدهای سیاسی تنش بین صفویه و عثمانی»، نشریه «فصلنامه سخن تاریخ»، شماره 11- دی 1389 (صص 32 تا 56)، ص 34 8- همان 9- همان، ص 36 10- شهریاری، محمدعلی(1386)؛ همان، ص 124 11- همان، ص 123 12- همان 13- همان، ص 124 14- حسینی، سیدحمید(1389)؛ همان، ص 35 15- همان 16- همان 17- همان، ص 36 18- همان، ص 49 19- شهریاری، محمدعلی(1386)؛ همان، ص 125 20- همان 21- همان، ص 126 22- قرآن کریم، سوره مائده، آیه 82 23- شهبازی، عبدالله(1377)، زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی- ج 4، ص 302 24- همان 25- همان، ج 4، ص 306 منابع غیرمستقیم 1- شهبازی، عبدالله(1377)، زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی- ج 3،2،1 و 5 2- آذری شهرضایی، رضا(1384)؛ مقاله «جنگ بیرق، شیر و خورشید ایران در مقابل با ماه و ستاره عثمانی»، نشریه «فصلنامه گفتگو»، شماره 43- مهر 1384 (صص 86 تا 95) Sites 1- http://www.iranicaonline.org/articles/browne-edward-granville 2- http://www.haberengelsiz.com/haber-106-Caldiran-Savasina-Bir-de-Boyle-Bakin.html
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[مشاهده در: www.alborzban.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها