تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835762600
نظر برادر عراقچی درباره تصویب برجام: اخوی ما زرنگی کرد
واضح آرشیو وب فارسی:انتخاب: پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رئیس اتحادیه صنف فروشندگان فرش دستباف تهران و برادر بزرگ سیدعباس عراقچی عضو ارشد مذاکره کننده هسته ای ایران می گوید که اگر برجام به تصویب برسد، صادرات فرش هم آزاد می شود. او حذف تحریم فرش در برجام را «زرنگی» برادر خود توصیف می کند. به گزارش ایسنا به نقل از «خبرآنلاین»، عراقچی بزرگ اگرچه قرار گرفتن نام فرش در بند 22 برجام را مدیون تلاش های تیم مذاکره کننده هسته ای و حمایت سیدعباس عراقچی می داند اما در عین حال می خواهد مشکلات تولید و صادرات فرش ابتدا در داخل کشور و با تمهید دولت حل شود و سپس از فرصت برجام برای بازیابی بازارهای از دست رفته صادراتی استفاده شود. مشروح گفت وگو با رئیس اتحادیه صنف فروشندگان فرش دستباف را در ادامه می خوانید: * صادرات فرش طی سال های گذشته دستخوش مشکلات بسیاری شده که مهم ترین آنها تحریم های یک جانبه قدرت های بزرگ علیه کشورمان بود. تحریم ها چه زیانی به صنعت فرش دستباف کشور وارد کرد؟ حدود 90 درصد از تولیدات فرش دستباف صادر می شود. حتی فرش های مستعمل هم بعد از 15 الی 20 سال که مورد استفاده در منازل قرار می گیرند، قابلیت صادرات پیدا می کنند. در واقع صادرات فرش وقتی باب شد که فرش های مستعمل در داخل کشور مورد استفاده قرار نمی گرفتند. در نتیجه تصمیم گرفته شد که صادر شوند و به تدریج صادرات فرش های نو نیز به برنامه صادراتی اضافه شد. در حال حاضر بازار فرش 100 درصد صادراتی است. حتی این روزها فرش هایی به اسم چهل تیکه هم مد شده که آنها را تکه تکه به هم می دوزند و سپس صادر می کنند. متاسفانه بازار فرش در سال های اخیر با رکود مواجه شده است. نه در بازار داخلی رونق دارد و نه در بازارهای بین المللی. بخشی از علت رکود بازار فرش در داخل کشور، تحریم است. البته این همه دلایل نیست. بحران اروپا و بحرانی که در حال حاضر بر کشورهای عربی حاکم است باعث شده که کسی تمایلی برای خرید فرش نداشته باشد. در داخل کشور هم گران بودن فرش عامل رکود این صنعت شده است. البته تولید فرش برای ما گران تمام می شود زیرا 80 درصد قیمت فرش دستباف، مزد کارگر است و دستمزدها سال به سال افزایش می یابد. سال گذشته 20 درصد حقوق کارگران اضافه شد و امسال 17 درصد. این میزان افزایش با تورمی که در داخل وجود دارد، سبب شده تا قیمت فرش گران باشد. درست است که تورم پایین آمده اما هزینه جاری مردم بالا رفته است. در خارج این تورم وجود ندارد. نمی توان امسال فرشی را هزار دلار فروخت و سال بعد گفت همین فرش 1200 دلار شده است. خریداران خارجی با این نرخ ها فرش نمی خرند. در نتیجه فرش تولید داخل قادر به رقابت با کشورهای دیگر مثل هند، چین یا حتی افغانستان که این روزها رقیب ما شده است، نیست.کارگر فرشباف در این کشورها خیلی ارزان است. آنها دقیقا شبیه همین فرشی را که ما متری 200 دلار می فروشیم، 80 دلار می فروشند. * به همین دلیل چین بازار فرش ایران را گرفته است؟ چین در سال های اخیر از بازار فرش کنار رفته چون تولید فرش دستباف برای کشورهای توسعه یافته و صنعتی صرفه اقتصادی ندارد. آنها ترجیح می دهند کارگرهای خود را در تولیدات صنعتی به کار بگیرند، در نتیجه اخیرا این کشور دوباره مشتری فرش ایران شده است. * البته این صنعتی شدن دامن کشور ما را هم گرفته است یعنی از تولید فرش سنتی به فرش صنعتی رسیده ایم. دلیل آن گران شدن فرش دستباف است. وقتی دستمزد گران می شود، قیمت تمام شده فرش هم افزایش می یابد؛ در نتیجه برای مصرف کننده داخلی هم صرف نمی کند که فرش دستباف بخرد و به فرش های ماشینی تمایل پیدا می کند. * ممکن است علت، مدرنیته باشد؟ البته این مدرنیته به فرش دستباف هم وارد شده است؛ مثلا طرح های جدیدی به فرش گبه اضافه شده در صورتی که همین گبه مدرن در هندوستان متری 250 تا 300 دلار تمام می شود. * برخی ها معتقدند که فرش دستباف ایران بیشتر از آنکه یک کالای صادراتی باشد، اثر هنری است. در حالی که کشورهای دیگر به عنوان یک صنعت از فرش بهره برداری می کنند. فرش دستباف یک هنر - صنعت است. از لحاظ هنری ما هنوز در جهان حرف اول را می زنیم. کشورهایی که با ما رقابت دارند از جمله چین، هند یا حتی ترکیه نمی توانند در این حوزه با ما رقابت کنند چون به لحاظ هنری حرف اول را ما در جهان می زنیم. اما به لحاظ صنعتی چون یک تولید محسوب می شود، مصرف کننده واقعی به دنبال خرید فرش های ارزان قیمت است. متاسفانه دیده شده برخی بافنده های فرش ایرانی برای از دست ندادن بازار از کیفیت فرش کم کرده و در نتیجه فرش ها از حالت هنری خارج شده اند. * یعنی فشار تقاضا باعث این اتفاق شده است؟ وقتی فرشی برای بافنده دو میلیون تمام می شود اما 800 تومان می خرند، بافنده تلاش می کند از کیفیت کم کند تا بتواند بفروشد. * این موضوع در بلندمدت به این صنعت ضربه نمی زند؟ همین اتفاق هم افتاده است؛ یعنی بافنده از کیفیت کم کرده و در نتیجه در رقابت با نمونه های خارجی شکست خورده است. از سویی این کار به صادرات کشور هم ضربه زده است. از وقتی فرش به صورت یک کالای تولید انبوه به فروشگاه های زنجیره ای و سوپرمارکت ها در خارج از کشور عرضه شد، زمینه هنری آن از بین رفت. مثلا کاتالوگ می دهند که فرش دستباف را می توانیم در اندازه و رنگ های مختلف عرضه کنیم. نتیجه این کار از بین رفتن اثر هنری فرش است. فرش سنتی ایرانی تک بافی است، یک اثر هنری است و در نتیجه قیمت آن دو برابر فرش های دیگر است. اما برای اینکه همین اثر هنری را به صورت انبوه تولید کنیم، لازم است سرمایه گذاری صورت بگیرد. مثلا سوله بزنند و 2 یا 3 میلیارد تومان سرمایه گذاری کنند. این کار باعث می شود که هزینه تمام شده تولید، کاهش یابد. متاسفانه ما نتوانسته ایم در بازار مصرف اروپا فرشی تولید کنیم که قادر به رقابت با انواع مشابه آن به لحاظ قیمت باشد. نتوانسته ایم کارگاه های متمرکز و سفارش پذیر ایجاد کنیم. اگر تحریم ها برداشته شود و دولت کمک نکند و به تولید یارانه ندهد، نمی توانیم از فرصت برداشته شدن تحریم ها استفاده کنیم. * منظورتان از کمک دولت، اعطای جایزه های صادراتی است؟ البته من آن را جایزه نمی دانم؛ بلکه جبران خسارتی است که صادرکنندگان ناچارند به دلیل عدم حمایت از صنعت فرش در بازار صادراتی متحمل شوند. البته به دست آوردن دوباره بازار آمریکا بدون توجه به وضعیت تولید داخلی امکان پذیر نیست. * اگر دولت حمایت کند، می توان بازارهای از دست رفته را احیا کرد؟ بله. فرش ایرانی اگر حتی 50 درصد هم از نمونه های مشابه خارجی آن گران تر باشد، به دلیل مشهوربودن برند فرش ایرانی، تمایل بیشتری به خرید دارند چون کیفیت پشم و طرح فرش ایرانی بهتر است. البته ما در حال حاضر با مشکل دیگری مواجه شده ایم و آن صادرات پشم به عنوان مواد اولیه فرش به خارج است. * چرا چنین اتفاقی افتاده؟ چون خریدار دارد. پشم های ایران از کردستان، فارس و خوزستان به هندوستان صادر می شود. الان هندی ها فرش هایشان را با پشم ایران صادر می کنند و از هندوستان به نام فرش ایران صادر می کنند. حتی پشم به افغانستان هم قاچاق می شود و کسی جلوی این قاچاق را نمی گیرد. امسال در نمایشگاه دموتکس آلمان به عوان مشتری به غرفه هندی رفتم. قیمت گبه آنها را پرسیدم که غرفه دار گفت با پشم ایرانی می خواهی یا پشم هندی؟ گفتم فرقش چیست؟ گفت با پشم ایرانی متری 120 دلار است و با پشم هندی متری 80 دلار. در صورتی که همان گبه در غرفه ایرانی با متری 220 دلار عرضه می شد و کسی نمی خرید. گبه ای که پشم و بافت آن ایرانی است متری 100 دلار کمتر از تولیدات ما به فروش می رسید. * با این حساب این گونه تولید صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل است که به جد می گویم دولت باید به این صنعت کمک کند. ما نمی توانیم بازار آمریکا را با این شرایط بگیریم. اگر دولت به بافنده یارانه بدهد و جلوی قاچاق پشم را بگیرد، بسیاری از مشکلات حل می شود. بازار فرش در داخل هم با رکود مواجه است. مالیات بر فرش دستباف عامل این رکود شده است. این موضوع فروشنده های ما را تحت فشار قرار داده است. روزی نیست که یک یا دو مغازه تعطیل نشود و جای آن را کبابی و فست فود نگیرد. همین چند وقت پیش یک مغاره بزرگ فرش فروشی تبدیل به روسری فروشی شد. در بازار تهران بازاری به نام عباس آباد داریم. این بازار از قدیم الایام مرکز توزیع فرش دستباف بوده است. قبلا 100 مغازه در این بازار بود که از این تعداد 8 مغازه فرش فروشی باقی مانده است و 92 مغازه در حال حاضر لباس زیر واراداتی از ترکیه، چین و مالزی می فروشند. یعنی به جای اینکه کارگران ایرانی را مشغول به کار کنند، نیروی کار خارجی ها را شاغل کرده ایم. واقعا آدم خجالت می کشد. بازاری که مهد فرش بوده امروز تغییر کاربری داده است. * یعنی صنف شما قدرت ندارد مانع این کار شود؟ طبق قانون اصناف هر کسی می تواند تغییر کاربری بدهد و جواز خود را تغییر بدهد. قانون به ما اجازه نمی دهد که جلوی این تغییرات بایستیم. اگر مالیات فرش فروشان اصلاح یا حذف شود، بخشی از مشکل حل می شود. فرش فروش ها سال گذشته حدود یک میلیارد تومان مالیات دادند.دولت هزار میلیارد تومان به ایران خودرو کمک می کند که این کارخانه ورشکست نشود در صورتی که یک کارخانه مثل فرش با دو میلیون کارگر در حال ورشکست شدن است. * اما اگر الان مالیات فرش را بردارند، بقیه اصناف هم می خواهند مالیات به آنها تعلق نگیرد. فرش را باید از لیست کالاهای مالیاتی خارج کنند چون فرش جنبه اشتعال زایی دارد. هنوز دو میلیون کارگر فرشباف در کشور داریم که با امور جانبی مثل رفوگری جمعیتی حدود 10 میلیون نفر را تشکیل می دهند که یک هشتم جمعیت کل کشور است. یعنی این افراد بارشان روی دوش دولت نیست. در نتیجه دولت باید از آنها حمایت کند. صنعت فرش دو میلیون بافنده دارد، این در حالی است که ایران خودرو 30 هزار کارگر دارد. ماشین مهم تر است یا فرش؟ می خواهم بگویم آقای وزیر صنعت، شما که پدرتان فرش فروش بوده وقتی شما به عنوان وزیر صنعت انتخاب شدید ما خوشحال شدیم و گفتیم از این صنعت حمایت می کنید اما تاکنون این اتفاق نیفتاده است. شهریور امسال نمایشگاه فرش در تهران برگزار شد، ایشان برخلاف دعوتی که از وی به عمل آمد، اصلا به افتتاحیه نیامد. سوال این است: آقای نعمت زاده، به نظر شما فرش مهم است یا خودرو؟ نمایشگاه های دیگر را آن چنان تبلیغ می کنند، در حالی که هیچ کس به فرش اهمیت نمی دهد. حرف ما این است که به بافنده ها کمک شود تا اشتغال در این صنعت حفظ شود. اگر در کردستان فرش رونق داشته باشد کسی دنبال قاچاق نمی رود. بهترین فرش ایران مربوط به بیجار و سنندج است. اگر از این صنعت حمایت شود، بیکاری از بین می رود. * یعنی آقای نعمت زاده اصلا حمایت نکرده است؟ توقع داشتیم ایشان که از خانواده فرش هستند، از فرش حمایت کنند که توجهی نشد. فرش سه گروه تولیدکننده، فروشنده و صادرکننده دارد. در حال حاضر تولیدکنندها و صادرکننده ها از مالیات معاف هستند. این وسط فشار اصلی را فروشنده ها تحمل می کنند بنابراین لازم است که فروشنده ها هم از مالیات معاف شوند. * شما اشاره کردید که اگر تحریم ها برداشته شود، در بازار داخلی تحرک ایجاد می شود. آیا این توان در صنعت فرش وجود دارد که بازارش احیا شود؟ اگر تحریم برداشته شود به لحاظ روانی هم که شده، شاهد رونقی نسبی در بازار خواهیم بود. حداقل تقاضا از اروپایی و آمریکایی خواهیم داشت هر چند این تقاضا موقتی است. چون فرش های ایرانی که به آمریکا فرستاده می شود، قادر به رقابت در آن بازار نیست بنابراین لازم است که دولت حمایت کند تا قیمت فرش صادراتی ثابت نگه داشته شود. چون قیمت محصولات رقبای ما ثابت است. در نتیجه اگر دولت این حمایت را انجام بدهد، می توانیم بازار را احیا کنیم. * در دوره ای جوایز صادراتی به تولیدکننده ها تعلق می گرفت. فکر می کنید چقدر تاثیرگذار بود؟ خیلی موثر بود چون قیمت ها را ثابت نگه داشته بود. خریداران در اروپا وقتی می دیدند می توانند فرش ایرانی را ارزان تر بخرند، سریع سفارش می دادند اما این روند ادامه پیدا نکرد. * صندوق ضمانت صادرات نمی تواند کمک کند؟ کمک آنها هم ضعیف شده است. کسی که یک میلیون دلار صادر می کند، وقتی فاکتور به صندوق ضمانت می برد باید در پیچ و خم بروکراسی بماند. در واقع دولت به صادرکننده ها سخت کمک می کند. * تحریم ها چقدر صادرات را کاهش داد؟ بین 25 تا 30 درصد صادرات فرش ما به مقصد آمریکا بود. بعد از اینکه تحریم ها اعمال شد، این حجم از کل صادرات کم شد. البته به دنبال این اتفاق صادرکننده ها بازارهای جدیدی را جایگزین کردند؛ بازارهایی مثل چین، روسیه، برزیل و آرژانتین. اما بعد از رکودی که در دنیا ایجاد شد، پرتغال، اسپانیا، یونان و فرانسه که خریدار عمده فرش ما بودند با بحران مواجه شدند که این رکود به ایران هم رسید. * چند فرصت شغلی از دست رفت؟ هر متر مربع فرش 3 فرصت شغلی ایجاد می کند. هر متر که کم می شود 3 تا از بین می رود. * تعداد فروشنده ها چند نفر است؟ در تهران چهار هزار و 500 فروشنده فرش داریم که حدود 1500 فروشنده فعال هستند و بقیه در حال گرفتن جواز هستند. در سه سالی که مسئول اتحادیه شده ام تعداد جوازها از هزار به 1700 مورد رسیده است. * مدتی است در نظام تجاری شاهد تغییراتی مثل تجمیع واحدهای فروش صنفی در یک محل هستیم. در مبل و موبایل این اتفاق افتاد و اخیرا درباره فرش هم افتاده است. این خواست شما هم هست؟ سیستم تجارت مدام در حال تغییر است و لازم است که فروشگاه های بزرگ ایجاد شود. در خارج از کشور هم فروشگاه های زنجیره ای بزرگ فرش وجود دارد. ما از تشکیل این فروشگاه ها حمایت می کنیم. سرمایه به حوزه فرش بیاید، به نفع این صنعت است. الان متاسفانه تبلیغات خارجی در فرش خیلی گران است و این کار از توان بخش خصوصی خارج است. این هم وظیفه دولت است که از هنر ایرانی حمایت کند تا فرش ایرانی در دنیا دیده شود. * البته در برخی محصولات این اتفاق افتاده است. در فرش ماشینی هم می توان کار کرد یعنی بدون اینکه نام برند برده شود می توان در رسانه های خارجی فرش ایرانی را تبلیغ کرد. نسل جوان کشورهای دیگر اصلا فرش ایرانی را نمی شناسد. * بند 22 برجام مستقیما به برداشته شدن تحریم ها از فرش اشاره کرده است. این را مدیون برادرتان هستید؟ البته اخوی ما از خانواده فرش است و مشکلات را می داند. در خلال مذاکرات هسته ای مطرح شد و به بندهای توافق اضافه شد. فرش جزء تحریم های هسته ای نبود، بلکه در گروه تحریم های اولیه بود. ایشان هم زرنگی کردند و برداشته شدن تحریم فرش را به توافق نامه اضافه کردند. قبلا هم یک سری از آمریکایی ها نامه ای به اوباما نوشته بودند که چرا ما را از هنر عالی ایرانی محروم کرده اید. * یعنی با برداشته شدن تحریم ها بر مبنای بند 22 می توان امیدوار بود که بخشی از مشکلات فرش حل شود؟ با اجرای برجام، ورود فرش به آمریکا و اروپا آزاد می شود. این اولین بار است که فرش ایرانی در یک توافق بین المللی قرار می گیرد. البته اگر کمک دولت نباشد، تحرکی در این صنعت رخ نمی دهد. بنابراین دولت باید قبل از اجرایی شدن توافق حتما از صادرکننده ها حمایت کند. * چقدر می توان امیدوار بود که با دور جدید صادرات بعد از تحریم ها ارزآوری در فرش برای کشور مهیا شود؟ سال گذشته با وجود تحریم ها 300 میلیون دلار صادرات فرش داشتیم که البته رقم خیلی مهمی نیست. دغدغه اصلی ما اشتغال زایی در این صنعت است. اگر صادرات فرش رونق بگیرد، ارزش اشتغال آن از ارزآوری اش مهم تر است.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: انتخاب]
[مشاهده در: www.entekhab.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها