واضح آرشیو وب فارسی:فرارو: یادداشت دریافتی- قادر باستانی؛ گلوله های جادویی؛ پیام هایی که از یک رسانه شلیک می شود و درست بر قلب هدف، یعنی مخاطب می نشیند. مخاطب منفعل است و کاری جز پذیرش پیام انجام نمی دهد. بله زمانی بود که تریبون ها چنین قدرتی داشتند. فرقی نمی کرد که این تریبون یک روزنامه باشد، رادیو باشد یا تلویزیون باشد، هر مطلبی که گفته می شد مخاطب، منفعلانه می پذیرفت. ارتباط یک سویه بود و مخاطب حق انتخاب نداشت. در علم ارتباطات گفته می شود، با ظهور اینترنت و رسانه های آنلاین، دیگر دوره اثرات ارتباطی گلوله های جادویی به پایان رسیده است. به برکت اینترنت، دیگر همه تریبون دارند؛ می گویند و می شنوند. فناوری های دوسویه ارتباطی، قاعده بازی را به هم زده اند. اکنون کنترل سیستم های ارتباطی از تولیدکننده پیام به مصرف کننده پیام یا مخاطب منتقل شده است. دیگر مرکزیت ارتباط با فرستنده های پیام نیست، با افراد است. از طرف دیگر، ارتباطات مثل پُست، سفارش پذیر شده است و می تواند پیام دلخواه هرکسی را فقط به خود او برساند. امکانات جدید در پخش و ضبط ویدئویی، باعث غلبه بر عنصر زمان شده و کاربران، قابلیت کنترل ارسال و دریافت پیام از جنبه زمانی را هم دارند. رسانه های دو سویه، فاصله ارسال تا دریافت پیام را به حداقل رسانده اند. پخش زنده پیام، یکی از این مصادیق است. خلاصه هر چه فناوری ارتباطی پیشرفته تر می شود، نقش مخاطب پیام، پُررنگ تر جلوه می کند. پس در این دوره کسی موفق است که بتواند درست با مخاطب خود تعامل کند. پیام خود را در قالبی بگذارد که مخاطب بپسندد. در این ارتباط، مخاطب همه کاره است. اگر مخاطب از دست برود، یعنی دیگر ارتباطی وجود ندارد. اما هنوز هم کسانی هستند که باور ندارند، دوره تریبون های یک طرفه به سر آمده است. آن ها هنوز هم میل دارند از موضع بالا امر و نهی کنند. دستور دهند و بازخواست کنند؛ اما کو گوش شنوا! تریبون بدون مخاطب که دیگر تریبون نیست. واقعاً سخت است برای کسانی که یک عمر، یکسویه سخن گفته اند، اکنون باید با مخاطب تعامل کنند و سخنان او را همسنگ سخنان خود، گوش فرادهند. اما امروز کسانی که به پیام خود ارزش قائل هستند، و دوست دارند از دایره ارتباطی جامعه، ناخواسته حذف نشوند، مجبورند تریبون دوطرفه را بپذیرند. آنهایی که در شبکه های اجتماعی فعال شده اند، شیرینی و اثربخشی چنین ارتباطی را چشیده اند؛ وقتی پیامی در شبکه می گذارید، بلافاصله واکنش بی پرده و صریح مخاطبان را در کمترین زمان ممکن مشاهده می کنید. پس اگر در گذشته، پیام گلوله جادویی بود، امروز این «تعامل با مخاطب» است که جادو می کند. و باید افسوس خورد به حال کسانی که باور ندارند و یا نمی توانند خود را با این تغییرات عمیق در ارتباطات انسانی وفق بدهند و هماهنگ کنند. این ها در توّهم گذشته سیر می کنند و زوال تریبون های یک طرفه را بر نمی تابند. جبر فناوری این است که ارتباط دوسویه با مخاطب خود داشته باشیم. پس چاره ای نیست؛ باید نشست، گفت و گوش کرد.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرارو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]