واضح آرشیو وب فارسی:الف: به یادماندنیترین خاطره صالحی از مونیز
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۰۰
علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در مصاحبه اختصاصی به سوالات مجله علمی معتبر ساینس در خصوص مذاکرات هستهای پاسخ داد.به گزارش فارس، صالحی در پاسخ به سوالی درباره به یادماندنیترین لحظهای که وی با مونیز در طول مذاکرات سپری کرده بود، گفت اولین بار که مونیز را رو در رو دیدم، احساس کردم یکدیگر را برای سال های زیادی میشناسیم.وی ادامه داد «یکبار در واپسین روزهای مذاکرات هستهای در وین از مونیز پرسیدم آیا پروفسور «موجد کاظمی» را میشناسد.» کاظمی از اساتید مهندسی هستهای در دانشگاه «ام آی تی» است. «روز بعد مونیز نزد من آمد و گفت خبر بدی برای شما دارم. من فکر کردم این خبر درباره مذاکرات است. گفتم چه خبری؟ مونیز گفت: موجد درگذشته است. من گفتم خدای من دیروز ما درباره وی صحبت کردیم و شما گفتید که حالش خوب است و فعال است. مونیز گفت بله او برای ایراد سخنرانی علمی در چین بود اما ناگهان در اثر حمله قلبی شدیدی درگذشت. سپس من از مونیز خواستم اگر میتواند شماره تماسی از خانواده پروفسور کاظمی به من بدهد و وی شماره آنها را یافت و به من داد و من با خانواده وی تماس گرفتم و تسلیت گفتم.»صالحی در ادامه بیان داشت «ما یکدیگر را به واسطه همه این دوستان مشترک میشناسیم. کاملا طبیعی بود که وی به دنبال منافع کشورش باشد. اما این امر باعث نشد که هیچ یک از ما منطقی نباشیم. ما سعی داشتیم منطقی و منصف باشیم و یکدیگر را درک میکردیم. من محدودیتهای وی را میفهمیدم و او نیز محدودیتهای من را میفهمید و اینگونه بود که به جلو پیش میرفتیم.»ساینس در سوال دیگری از صالحی پرسید چه شد که وی و مونیز در مذاکرات هستهای طرفین یکدیگر بودند.دکتر صالحی پاسخ داد «حدود یکسال و نیم بود که ما با یکدیگر مذاکره میکردیم و پیش روی نبود. در ماه فوریه مقامات بالاتر من، مرا فراخواندند. یکی از مقامات گفت علی تو باید به مذاکرات ملحق شوی. من گفت شوخی میکنید من چه کاری میتوانم انجام دهم، ظریف تمام تلاش خود را کرده است من چه کاری دیگری میتوانم انجام دهم. مباحثه طولانی در جریان بود و من گفتم که خب از دید سیاسی اگر من الان به مذاکرات ملحق شوم و شکست بخوریم تمام مسئولیت بر دوش من خواهد بود.»صالحی ادامه داد «اما مقامات رده بالاتر از من اصرار داشتند و من گفتم باشد تنها در صورتی که همتای من نیز در مذاکرات حضور داشته باشد، به مذاکرات ملحق میشوم. آنها از من پرسیدند که همتای شما کیست و من در پاسخ گفتم وزیر انرژی آمریکا و این اولین باری بود که آنها درباره این وزارت خانه میشنیدند. من گفتم اگر وی بیاید من هم میروم. اگر او نیاید، من نمیروم. طرف ما با وندی شرمن صحبت کرد و گفت ببینید ما قصد داریم دکتر صالحی را به مذاکرات بیاوریم اما به شرطی که وزیر انرژی شما هم ملحق شود. بعد از چندساعت، شرمن پاسخ داد و گفت ما استقبال میکنیم و مونیز را با خود به مذاکرات میآوریم. وقتی من این خبر را شنیدم گفتم باشد من هم میروم.»صالحی افزود «من فکر کردم که به ماموریتی غیرممکن میروم، خیلی خوشحالم که نتیجه نهایی همه ما را خوشحال کرد. بله ما محدودیتهایی داریم اما آن محدودیتها چه هستند؟ از دید آمریکایی این محدودیتها جلوگیری ما از پیش روی به سوی فعالیتهای غیر صلح آمیز است. اما ما هرگز چنین نظری نداشتیم چون ما فتوای رهبری را داریم. بنابراین مهم نیست که چقدر موانع میگذارید، به مردم خود اینطور نشان دهید که به اهداف خود دست یافتید و ایران را مجبور کردید به سوی تسلیحات هستهای نرود.»ساینس در ادامه گفتوگو با علی اکبر صالحی به وی گفت که آیا رابطه نزدیکی با رهبری دارد و افزود که صالحی اعتماد رهبری را دارد و سپس سوال کرد آیا این به صالحی نفوذ بیشتری در مذاکرات داده است.صالحی در پاسخ گفت « من نمیگویم روابط خاصی داریم اما رهبری من را ازآغاز انقلاب تا کنون به دلیل داشتن مسئولیت و حضور در دولتهای متعدد میشناسند. من رئیس دانشگاه بودم. در دو دوره ریاست جمهوری معاون وزیر در وزارت علوم بودم. خوشحالم که رهبری به من اعتماد دارند و اگر در زمینه فعالیتهای هستهای، که به مسایل فنی مربوط است، چیزی بگویم ایشان حرف مرا به عنوان آخرین سخن برای تصمیمگیری میپذیرند.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]