واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مسافران نيويورك به اندازه گليمشان پا دراز ميكنند
داستان «ديدار روحاني و اوباما در سازمان ملل» را فقط يك داستاننويس تازهكار نشريات زرد ميتواند بپردازد و بنويسد، يعني كسي كه بيشتر از درك داستان و فهم درست واقعيتها، دچار هيجانات زودگذر زرد و بنفش است.
داستان «ديدار روحاني و اوباما در سازمان ملل» را فقط يك داستاننويس تازهكار نشريات زرد ميتواند بپردازد و بنويسد، يعني كسي كه بيشتر از درك داستان و فهم درست واقعيتها، دچار هيجانات زودگذر زرد و بنفش است. نيويورك پايتخت اوباما نيست كه براي روحاني فرش قرمز پهن كند، آن هم اوبامايي كه در فاصله دو هفته پس از توافق همصدا با دولتمردان و دولتزنانش 10 بار كشور روحاني را به حمله نظامي دقيق و راحت كه پس از بازرسيهاي آژانس ممكن ميشود، تهديد كرده است. نيويورك مقر دائمي سازمان ملل است كه هر كشوري ميتواند گليم خودش را پهن كند و يك سخنراني نوشته شده را بخواند و برگردد و اگر به چيزي بيشتر از اين گليم طمع كند، معنياش فريب مردمي است كه او را روانه يك سفر سالانه به سازمان ملل كردهاند، نه يك سفر اختصاصي به امريكا!
واكنش «آرمان» روزنامه خانوادگي هاشمي رفسنجاني در مطلبي با عنوان «فرش قرمز نيويورك زير پاي روحاني» در كنار مطلب يك روزنامه كمتيراژ ديگر كه از قول رسانههاي غربي «ديدار روحاني و اوباما در سازمان ملل» را احتمال داده بود، نوعي از همين نگاه زرد به واقعيتهاست.
البته واكنش شبكههاي اجتماعي به اين فضاسازيها بيشتر اين بود كه «چنين رويكردي بيش از آنكه نوعي خودباختگي سياسي باشد و افزون بر آنكه بوي تملق دوجانبه روحاني و اوباما را بدهد، نشان از فهم نادرست سياسي از وقايع دارد.»
گواه اين واكنش شبكههاي اجتماعي، گزارش همين روزنامهها در ذيل تيترهاي يادشده است كه فيالمثل آرمان، سفرهاي قبلي روحاني و تلفن او به اوباما را منشأ ارتقاي جايگاه ايران معرفي ميكند: «در دو سفر قبلي روحاني به نيويورك تابوشكني رخ داد و تحولات نتيجهبخش و ارتقادهنده جايگاه ايران در معادلات جهاني رقم خورد»(!)
برخي فعالان اصلاحطلب كه اين روزها حرف از ديدار اوباما و روحاني ميزنند، شبيه ميهماناني هستند كه به ميزبان ياوهگو و خشن خود كه چند جنگ نيابتي را در اطراف ايران اداره ميكند و سر شيعيان را ميبرد، بگويند لطفاً لبخند بزن چون ما داريم ميآييم!
رويكرد عافيتطلبي و مصلحتجويي در ميان اين افراد، به ناچار زبان تملقشان را به روي امريكا باز كرده است و هر چه طرف مقابل راهبرد تهديد و تحريم را بيشتر به رخ ميكشد، عافيتطلبان وطني از تكريم و تمجيد سخن ميگويند!
جايگاه ايران از تابوشكني است يا از مقاومت؟!
مقاومت چهارساله در سوريه به رغم آنكه بيش از يكصد كشور از جمله كشورهاي اروپايي و امريكا در صدور تروريست و اسلحه به جبهه مخالفان اسد با يكديگر رقابت ميكنند و مقاومت مردم يمن مقابل ائتلافي قدرتمند از دلار و ريال و اسلحه و جنگندههاي كرايهاي و البته مقاومت قديمي و شكستناپذير فلسطينيان و حزبالله لبنان و نيز آنچه كه در عراق در ايستادگي مقابل داعش و چند قدرت منطقهاي شاهد هستيم، تنها بخشي از آن چيزي است كه استراتژيستهاي غربي، پيدرپي از آن به عنوان شاخصهاي اهميت و قدرت منطقهاي ايران ياد ميكنند اما استراتژيستهاي وطني (!) تابوشكني روحاني در سفر قبلي او را كه ديدار با نخستوزير انگليس و تماس تلفني با اوباما بوده است، شاخصهاي ارتقاي جايگاه ايران در معادلات جهاني معرفي ميكنند!
خودباختگان وطني بارها به تماشاي استيصال جان كري مقابل خبرنگاران، كارشناسان و نمايندگان مجلس امريكا مينشينند و ميبينند كه چگونه او آن زمان كه نميتواند مخاطبان خود را قانع كند، زبان به تحسين و تمجيد از ايران ميگشايد و ميگويد نميتوان دانش هستهاي ايران را با بمباران نابود كرد، نميتوان ايران را به تسليم واداشت و تحريمها ايران را تسليم نكرد، اما وقتي ميخواهند شاخصهاي ارتقاي جايگاه ايران را رديف كنند، نه به اين مقاومتها اشارهاي دارند و نه از دستاوردهاي داخلي چيزي به ميان ميآورند. آنها فقط يك لبخند اوباما را شاخص ارتقاي درجه ميدانند و اين نهايت خودباختگي است كه چيزي فراتر از آن به حساب نميآيد.
به هر حال سفر رئيسجمهور كشورمان به نيويورك، يك سفر معمولي سالانه به مقر سازمان ملل است كه براي همه اعضاي آن مهياست و نه سفري به پايتخت امريكا و هرچند اصلاحطلبان لب و لوچه آويزاني براي برخي رفتارهاي ناهنجار دارند اما روحاني زيركتر از آن است كه در چنين سفري براي بازگشت خود و ارائه پاسخ به مردم فكري نكرده باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]