واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مجرمانی که برای مزاحمت در اینترنت پرسه میزنند هدف خاصی جز خوشگذرانی ندارد. در شبکههای مجازی از یک صفحه شخصی به صفحه دیگر میرود و عکسها و اطلاعات دیگران را زیرنظر میگیرد. بهطور اتفاقی عکسهایی را میبیند که برایش جالب هستند و زیرشان کامنت میگذارد. از عکسها تعریف و تمجید میکند یا گاهی هم بد و بیراه مینویسد.
از صبح تا شب کارش شده زیرنظر گرفتن صفحه های شخصی یا عمومی در فضای مجازی. هر لحظه منتظر یک اتفاق جدید در فضای مجازی است که نظرش به آن جلب شود تا بتواند درباره اش ابراز عقیده کند. صبح ها به محض باز شدن چشم هایش لپ تاپ را از کنار تختش بر می دارد، دو بالش زیر سرش می گذارد تا ارتفاع بیشتری از سطح تخت پیدا کند و در همان حالت دراز کشیده، لپ تاپ را روی شکمش قرار می دهد و با تکان دادن انگشتان دستانش از دنیای بیرون و حال و روز دوستانش با خبر می شود. ولی حیطه کاری او به همین جا ختم نمی شود. او سختکوش و پرتلاش تر از آن است که فقط پس از با خبر شدن از اوضاع و احوال دوستانش، دست از کار بکشد. بعد از اتمام وظیفه چک کردن صفحه های شخصی دوستانش و لایک کردن مطالب و عکس های آنها کار اصلی خود را شروع می کند. او با مشخصات جعلی و دروغین برای خود یک صفحه شخصی دیگر ساخته است و با آن عکس ها و متن های دیگران را می خواند و درباره آنها اظهار نظر می کند و برایشان کامنت های مختلفی می گذارد ولی این بار با فراغ بال بیشتر و بدون هرگونه ترس از شناخته شدن. بدون توجه به عرف جامعه ابراز عقیده می کند و متن هایی می نویسد که هیچ وقت با مشخصات خودش جرات نوشتنشان را ندارد. خودش به خودش می گوید منتقد، ولی در زبان عامیانه با عنوان مزاحم اینترنتی شناخته می شود. هدفش نه فریب دیگران است و نه کلاهبرداری، فقط و فقط قصد مزاحمت دارد. طی سال های اخیر فعالیت این افراد همزمان با گسترش شبکه های مجازی در جامعه افزایش یافته و مزاحمت برای دیگران در این فضا برای آنها تفریح شده است. درباره علت مزاحمت های اینترنتی افراد با «مرتضی رستمی»، جامعه شناس و مدرس دانشگاه گفت وگو کردیم که می خوانید.
چه دلایلی باعث می شود افراد در اینترنت برای دیگران مزاحمت ایجاد کنند، در حالی که هیچ نفع خاصی از این مزاحمت نمی برند؟ این موضوع به پدیده ای به نام وندالیسم یا تخریبگری برمی گردد، به طور مثال بعضی افراد زمانی که در اتوبوس می نشینند دلشان می خواهد صندلی های اتوبوس را خراب کنند یا بعضی افراد روی تنه درختان کنده کاری می کنند، در حالی که هیچ نفعی از این موضوع نمی برند و در جهت مخالفت با موضوعی هم این کار را انجام نمی دهند ولی باز هم دلشان می خواهد این کار را انجام دهند. در مواجهه با مزاحمان اینترنتی که نفعی از مزاحمت هایشان نمی برند نیز ما با پدیده تخریبگری مواجه هستیم. روان شناسان رفتار های فرد را تحت تاثیر ساختار های ذهنی آنها می دانند. روان شناسان بر این باورند که براثر نوعی از تعلیم و تربیت، ذهنیت های خاصی در افراد به وجود می آید همین ذهنیت ها باعث می شود یک فرد از انجام کاری لذت ببرد، زمانی هم که فردی از یک کار رضایت داشته باشد، آن را انجام می دهد؛ هرچند سود یا نفعی برایش نداشته باشد. اما از نگاه جامعه شناسان فردی که یک کار یا به اصطلاح جامعه شناسی کنشی را انجام می دهد، هدف خاصی از کنش خود دارد و باید بین ابزار مختلف برای انجام کارش دست به انتخاب بزند که این ابزار به دو گروه شرایط مادی و شرایط هنجاری تقسیم می شود. فردی که مزاحمت اینترنتی ایجاد می کند یک سری باورهایی دارد و براساس آن باور ها کارهای مختلفی را انجام می دهد. به طور مثال خیلی از اوقات در سایت های مختلف درگیری بین افراد به وجود می آید و این درگیری ها از اعتقادات افراد بر می آید. افراد تا به کاری اعتقاد نداشته باشند آن را انجام نمی دهند. در مورد مزاحمت هم همین مدل است. افرادی که برای دیگران مزاحمت ایجاد می کنند هیچ هنجاری در ذهنشان ثبت نشده است که این کار را برایشان منع کند و حتی در ذهن بعضی افراد این گونه ثبت شده است که با مسخره کردن دیگران به آنها خوش می گذرد و باید این کار را انجام دهند. دلیل افزایش این گونه مزاحمت ها چیست؟ به نظر من همه این افراد هم به نوعی دلیل برای ایجاد مزاحمت دارند. مثل انتقامگیری یا
وقت گذرانی. یکی از دلایل افزایش این نوع مزاحمت ها در دسترس بودن اینترنت برای همه افراد و وجود نداشتن اخلاقی که این کار را بد بداند است. در افکار افراد هنوز این موضوع وجود ندارد که تمسخر دیگران یا ناراحت کردن آنان بسیار بد است. باور جمعی که انسان ها را از این اخلاق منع کند وجود ندارد و به همین دلیل این رفتار به وجود می آید. این رفتار فقط مختص ایران نیست و در هرجای دنیا به همین صورت است و افراد براساس ارزش های خود عمل می کنند. مزاحمت، سن یا جنسیت مشخصی دارد؟ در اینترنت پدیده ای وجود دارد که طی آن افراد می توانند بدون نشان دادن چهره خود به فعالیت های خود بپردازند و به همین دلیل مزاحمان اینترنتی هم در دام تحقیقات نمی افتند. تا به حال هم جایی مطالعاتی درباره این مزاحمان انجام نشده است. به همین دلایل نمی توان گفت که این گونه مزاحمان زن هستند یا مرد. البته در ذهن اکثر افراد این گونه ثبت شده که جمعیت مزاحمان را پسران جوان تشکیل می دهند، ولی نمی توان این ذهنیت را تائید کرد، زیرا مطالعات خاصی در این باره صورت نگرفته است. بزرگ ترین دلیل ایجاد مزاحمت بدون هیچ نفع و سودی و زیاد شدن این گونه مزاحمت ها را می توان دسترسی ساده همه افراد به اینترنت دانست. تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
 
شنبه 27 تیر 1394 ساعت 01:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]