محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832999697
چگونه می توان نقش پیروزمندانه ای در رقابت های رسانه ای دیپلماتیک داشت؟ برنامه ششم توسعه و دیپلماسی عمومی ما
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چگونه می توان نقش پیروزمندانه ای در رقابت های رسانه ای دیپلماتیک داشت؟
برنامه ششم توسعه و دیپلماسی عمومی ما
به تازگی اردوغان به دولت چین اعتراض کرده که چرا برای روزه‌داران در این کشور محدودیت‌هایی قائل شده است. ما اما به چین، «تو» نمی‌گوئیم چون روی حمایتش در مذاکرات هسته‌ای حساب باز کرده‌ایم و البته بازار داخلی ما هم در قبضه اوست!
شاید هیچ تاکید دیگری به اندازه تاکید رهبر معظم انقلاب در ابلاغ سیاست‌های کلان برنامه ششم توسعه، نمی‌توانست اهمیت دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای را برای رسیدن به اهداف انقلاب اسلامی به خوبی نشان دهد. از پنج موردی که رهبر انقلاب ذیل بخش سیاست خارجی این ابلاغیه ذکر کرده‌اند، دو مورد به صورت مشخص بر دیپلماسی عمومی تاکید دارد که یکی از آنها ویژه‌تر به دیپلماسی رسانه‌ای که بخشی از دیپلماسی عمومی تلقی می‌شود، پرداخته. این دو مورد عبارت‌اند از: - توسعه کمی و کیفی رسانه‌های فرامرزی با زبان‌های رایج بین‌المللی. - بهره‌گیری حداکثری از روش‌ها و ابزارهای دیپلماسی نوین و عمومی ذکر چند نکته در این خصوص شاید خالی از لطف نباشد: - واقعیت این است که دیپلماسی عمومی بدون یک درک دقیق شاخصه‌های قدرت نرم و یا حتی قدرت سخت، نمی‌تواند به خوبی محقق شده و اثرگذار باشد. قدرت نرم اساسا به معنای جذابیت برای طرف مقابل است و حوزه‌های مختلفی را در برمی‌گیرد. اشتباه رایجی که می‌تواند توهم داشتن قدرت نرم را برای برخی ایجاد کند، تفاوت قائل نشدن میان قدرت نرم و ابزارهای آن است. به عنوان مثال، فرض می‌کنیم در یک کشور با هویت‌های مختلف قومی، مذهبی و حتی دینی، وحدت ملی برجسته‌ای شکل گرفته باشد. شاید این وحدت در لحظات سرنوشت‌ساز بتواند تولیدگر انسجام و وفاق ملی باشد اما تا زمانی که قرائت نشود و برای مخاطب جذابیت ایجاد نکند، اساسا قدرت نرم محسوب نمی‌شود چرا که بدون جذابیت، نمی‌تواند اثربخشی خارجی داشته باشد و محدود به مرزهای داخلی خواهد ماند. - دیپلماسی عمومی ارتباط تنگاتنگی با قدرت نرم یک کشور دارد لذا ابزارهای قدرت نرم را باید به خوبی تشخیص داد. مثال‌هایی که جوزف نای تئوری‌پرداز قدرت نرم در تالیفات خود برای قدرت نرم آمریکا ذکر کرده، خیره‌کننده است. به عنوان مثال او از «جاز» به عنوان یکی از ابزارهای قدرت نرم کشورش یاد می‌کند که در برهه‌ای منجر به شکل‌گیری دیپلماسی جاز شده بود و وزارت خارجه آمریکا برای صدور فرهنگ جاز می‌کوشیده. و یا اینکه آمریکا با جذابیت علمی‌اش، پژوهش‌گران شوروری را به سوی خود جذب کرد تا پس از مدتی حضور در آمریکا، سفیر فرهنگی و سیاسی واشنگتن در شوروی باشند و به فرایند فروپاشی آن کمک کنند. نای حتی کدهایی در خصوص نقش این افراد در فروپاشی شوروی ذکر می‌کند. باید شاخص‌های قدرت نرم ایران به صورت دقیق فهم شود و بر اساس ذائقه‌های مخاطبان در نقاط هدف، تصویرسازی و برنامه‌ریزی شود. - اساسا در دیپلماسی عمومی، ما روایت‌گر یک قرائت از مولفه‌های ایرانی-اسلامی برای مخاطب خارجی هستیم و سعی می‌کنیم تا او را با این قرائت همراه سازیم تا قرائت‌های «دگر» که عمدتا از سوی رقبا و دشمنان ما ترویج داده می‌شود، کارایی نداشته باشد. همه چیز از قرائت و اقتضائاتش شروع می‌شود. تا قرائت ما از خودمان، متناسب با نظام فکری و فرهنگی مخاطب، سامان نیابد، جذابیتی در کار نخواهد بود و نباید منتظر اثرگذاری بود. این جذابیت، همان قدرت نرم است که حتی می‌تواند شامل عینی‌ترین نمادهای قدرت سخت یعنی قدرت تسلیحاتی هم باشد؛ اینکه ما دقیقا چه تصویری از قدرت تسلیحاتی خود و اهداف آن و شیوه دستیابی به آن ترسیم کنیم، می‌تواند ما را به عنوان یک تروریسم دولتی و یا حامی صلح و ثبات در منطقه نشان دهد. لذا تنها و تنها بخشی از دیپلماسی عمومی، ابزارهای تبلیغاتی و شیوه انتقال پیام است. غالب آن، محتوای پیام بر اساس ذائقه مخاطب است. البته ذائقه‌سازی هم امری کلان‌تر و پیچیده‌تر است که باز هم دیپلماسی عمومی می‌تواند ایفاگر آن باشد. - تقلیل دیپلماسی عمومی به دیپلماسی رسانه‌ای که عمدتا صورت می‌گیرد، یک خطای اساسی است. رسانه یکی از مهم‌ترین ابزارهای دیپلماسی عمومی است اما همه آن نیست. در ابلاغیه سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه توسط رهبر معظم انقلاب نیز، این دو در دو بند مجزا ذکر شده‌اند. لذا تمرکز بر دیپلماسی رسانه‌ای، ذهن را از پرداختن به ابزارها و ایده‌هایی که می‌تواند قرائت بهتری از ما ارائه دهد، دور می‌سازد. - واقعیت این است که دیپلماسی عمومی در ایران یک نهاد متمرکز برنامه‌ریزی ندارد. هر نهاد و سازمانی متناسب با ماموریت‌های فرامرزی خود در حوزه‌های فرهنگی و سیاسی، طرح‌هایی را اجرا می‌کند. صداوسیما، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حوزه علمیه، جامعه المصطفی، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت علوم و … هر کدام عهده‌دار اموری هستند که در یک نگاه کلان، به دلیل ارتباط با نیروهای غیرایرانی، در مسیر دیپلماسی عمومی عمل می‌کنند. این پراکندگی، ضریب خطا را نیز بالا برده است. هم‌چنان برخی فیلم‌های سینمایی ایرانی از سوی رایزن‌های فرهنگی ما در کشورهای مختلف به نمایش در می‌آیند که باعث شرم می‌شوند. «شام آخر» فریدون جیرانی که روایت‌گر ازدواج یک مادر با خواستگار دخترش است، دقیقا کدام قسمت از ارزش‌های ایرانی-اسلامی ما را روایت می‌کند؟ هنوز دانشگاه بین‌المللی قزوین که می‌تواند یکی از مهم‌ترین نهادهای علمی ما در دیپلماسی عمومی باشد، از فلسفه شکل‌گیری خود دور و دورتر می‌شود. اگر برخی نهادها به صورت مجزا، قدرت برنامه‌ریزی برای دیپلماسی عمومی در حوزه تخصصی خود را ندارند، کدام شورا و گروه، بناست اهداف کلان نظام در حوزه دیپلماسی عمومی را تنظیم و ابلاغ کند؟ - متاسفانه مشاوران رسانه‌ای دولتمردان ما، عمدتا انرژی خود را مصروف نبردهای داخلی کرده‌اند. وقتی چندین هزار صفحه فیس‌بوک، کاریکاتورهای موهن نشریه شارلی ابدو را منعکس می‌کردند، اردوغان رئیس جمهور ترکیه از مدیران فیس‌بوک خواست که مانع انتشار این کاریکاتورها شوند. آیا اردوغان با آن مشغله‌هایی که یک رئیس جمهور دارد، خود به چنین جمع‌بندی‌ای رسیده یا مشاوران او این ایده را با او در میان گذاشته‌اند؟ چرا شاهد چنین اقدامات نمایشی و البته معنادار از سوی مقامات دولتی خودمان نیستیم در حالی که معتقدیم عملکرد ما سازگاری بیشتری با این پیام‌ها دارد؟ آیا مشاوران ضعیف عمل کرده‌اند و یا دولتمردان به پیشنهاد آنها عمل نکرده‌اند؟! اگر به گمان برخی، اردوغان در پی رقابت گفتمانی با مدل اسلام‌گرایی ایران است، چرا ما در رقابت با او، چنین ظرافت‌هایی را در دیپلماسی عمومی رعایت نمی‌کنیم؟ به تازگی اردوغان به دولت چین اعتراض کرده که چرا برای روزه‌داران در این کشور محدودیت‌هایی قائل شده است. ما اما به چین، تو نمی‌گوئیم چون روی حمایتش در مذاکرات هسته‌ای حساب باز کرده‌ایم و البته بازار داخلی ما هم در قبضه اوست! فارغ از رقابت گفتمانی با ترکیه، ما حتی در میانه جنگ غیرمستقیم با عربستان، این ظرافت‌‌ها را رعایت نمی‌کنیم. راهبرد رسانه‌ای سعودی در جنگ یمن، علاوه بر مباحثی چون قانون‌گرایی، تصویرسازی سوء از رابطه ایران و حوثی‌ها است و سعی دارد تا حوثی‌ها را تحت حمایت تشیع ایرانی نشان دهد. در این میان، شنیدن این خبر که یکی از علمای سنی در جنوب شرق ایران، خواستار اعزام مجروحان یمنی به بیمارستان‌های زاهدان برای مداوا شده، می‌تواند سوژه خوبی باشد تا شبکه عرب زبان العالم که متعلق به ایران است، مفاهیمی چون وحدت، دفاع از مظلوم فارغ از مذهبش، ناهمسویی سنی‌های ایران با عربستان و … را به تصویر بکشد اما شوربختانه، این سوژه مهم تحت پوشش قرار نگرفت. بر اساس پیگیری نگارنده، ظاهرا مخالفت سنی‌های ایران با حمله عربستان به یمن، در میان محورهای رسانه‌ای العالم در حوزه جنگ یمن، قرار ندارد و این، چیزی شبیه فاجعه است. عربستان گذشته از شبکه‌های تلویزیونی و رادویی و سایت‌هایش که مدام خط ضد ایرانی را تبلیغ می‌کنند، برای برخی یمنی‌ها متناسب با ویژگی قومی (عرب‌گرایی و ضدیت با ایران) و یا مذهبی (تسنن و ضد شیعی) آنها، پیامک‌های ضد ایرانی و ضد شیعی ارسال می‌کند و ما....... سعید ساسانیان منبع: رصد انتهای متن/
94/04/14 - 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها