محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840370651
استاد فرزاد؛ اسطوره‌ای از اساطیر بلخ - بخش دوم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
استاد فرزاد؛ اسطوره‌ای از اساطیر بلخ - بخش دوم
استاد «فرزاد»، تمثیلی زنده از اساطیر بیشمار بلخ و تاریخ ادب فارسی در افغانستان که دفتر کارش از اول صبح، قرارگاه دل بی‌قرار همۀ جست‌وجوگران فضیلت بود.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، «سید اسحاق شجاعی» از نویسندگان و شاعران ولایت بلخ افغانستان است که آثار متعددی از وی منتشر شده است. وی در یادداشتی اختصاصی شخصیت «محمد عمر فرزاد» یک تن از فرهیختگان و شاعران فقید افغانستانی را بررسی کرده است. در بخش نخست این یادداشت، چگونگی آشنایی نویسنده با محمد عمر فرزاد که ساکن بلخ باستان بود و همچنین برخی خصوصیات اخلاقی وی ذکر شد. در ادامه این یادداشت آمده است: در پشت پرده حوادث این عالم، رازها و اسراری نهفته و معانی پنهان است که از ظاهر آن نمی‌توان دریافت. برخی حوادث در ظاهر بی‌معنی و تصادفی به نظر می‌رسد؛ اما درواقع هیچ پدیده‌ای در این عالم بی‌معنی نیست و از روی تصادف صورت نمی‌بندد. علاقه مشترکم را با استاد فرزاد حمل بر تصادف و بی‌معنایی نمی‌توانستم. صورت‌گر عالم آگاهانه و با قصد و غرض برای ما دو نفر علاقه و احساس یک‌سان صورت بسته بود. من هم در دیوار خانه خود عکس این دو مرد بزرگ بلخ را آویخته بودم. سال‌های زیادی از عمرم را با آثار و اندیشه‌های آن دو سپری کرده بودم. حاصل کارم نوشتن کتاب «ستاره شب دیجور» برای علامه بلخی و شش جلد «نردبان آفتاب» و کتاب «تأثیر قرآن بر محتوا و ساختار مثنوی معنوی» برای مولانا و تعدادی مقاله برای هردو شده بود. حالا من و استاد فرزاد آینه‌های تو در تو بودیم. استاد فرزاد در همه زمینه‌ها اطلاعات داشت؛ از فرهنگ، تاریخ، ادبیات، فلکلور، مردم شناسی، دین، عرفان و افغانستان‌شناسی. اما علاقه‌اش به عرفان بیش از دیگر موضوعات بود. در میان عرفا برای دوست‌داشتن مولانا را انتخاب کرده بود. اشعار بسیاری از مثنوی و دیوان شمس در سینه داشت که گاهی آن‌ها را زمزمه می‌کرد، در شرح و تفسیر مثنوی زیاد کوشیده بود و شاگردانی نیز داشت. چند بار استاد ذاکر منقبت‌خوان روضه شریف را در اتاق کوچک استاد دیدم. استاد خود گفتند که آقای ذاکر شعرهای مثنوی را می‌خواند و من راهنمایی‌اش می‌کنم. به گفته‌ی استاد این کار را برای میرفخرالدین آقا منقبت‌خوان معروف کابل و مزار نیز می‌کرده است. احمدظاهر در خدمت استاد فرزاد استاد فرزاد برایم تعریف کرد: احمدظاهر آمد و همان جای شما نشست. با هم درباره شعر و موسیقی صحبت کردیم و من غزل معروف مولانا را (من غلام قمرم، غیر قمر هیچ مگو) نوشته برایش دادم. بسیار خوشحال شد و گفت: این خودش موسیقی است. پس از آن احمد ظاهر با غزل‌های مولانا آشنا شد و زیاد از آن‌ها استفاده می‌کرد. چند بار به من گفت: شما مرا با یک گنج آشنا کردید. استاد فرزاد و عشق و علاقه به علامه بلخی استاد فرزاد از علاقه‌مندان دیرینه علامه سیداسماعیل بلخی بود. شور و شعور، دید باز، وسعت‌نظر و آزاداندیشی بلخی برای استاد یک نمونه بود. با آن حافظه قوی، معلومات بسیار دقیق و جدید از علامه بلخی داشت. یکی از شاه‌بیت‌های غزل ما دو نفر در دیدارهای‌مان علامه بلخی و مولانا بود. استاد با شنیدن نام بلخی، آه سردی از سینه پر راز و رمز خود بیرون می‌داد، لحظه‌‌ای سکوت می‌کرد؛ انگار می‌خواست از ذخیره‌هایی که در سینه داشت، یکی را برای بیان انتخاب کند. دیدگاه‌های بسیار ژرف و تازه از او درباره بلخی شنیده بودم. اما اصرار من برای ثبت و ضبط آن‌ها هیچ‌گاه به جایی نرسیده بود. استاد فرزاد به پیروی از سنت عرفانی ما به کتابت باور نداشت؛ آثار و اندیشه‌های خود را بر کاغذ انتقال نمی‌داد، به ثبت و ضبط و نشر اندیشه‌ها و آثار خود روی خوش نشان نمی‌داد. هرچند در این مورد قول و قرارهایی با من داشت که اجل مهلت نداد. بارها برای مصاحبه در روزنامه عصرنو خواهش کرده بودم؛ اما او تن نمی‌داد و همیشه یک راه گریزی برای خود پیدا می‌کرد. با این‌که یک شخصیت اجتماعی بود و اقشار مختلف مردم با او تماس و او را دوست داشتند؛ اما یک میل گریز از جامعه که فکر می‌کنم ناشی از آموزه‌های عرفانی او بود، او را به انزوا و گوشه‌گیری می‌خواند. برداشت من این است که او شخصیت دوگانه‌ای داشت؛ فرزاد بیرونی که با مردم، شاگردان، شاعران و نویسندگان و ... می‌زیست و فرزاد درونی که تنها بود. فرزاد درونی تنها با خودش؛ اندیشه‌ها، رازها و جهان ژرف خودش زندگی می‌کرد. فرزاد بیرونی را ما می‌دیدیم؛ اما فرزاد درونی را تنها خودش می‌دید و سرانجام هم سر به مهر زیر خاک پنهان شد. همدلی همربان و صمیمی دیگر پای من به آن اتاق کوچک باز شد؛ شش سال با استاد فرزاد دم‌خور بودم، در اتاقش، در خانه‌اش، گاهی در محافل فرهنگی یا در دفتر روزنامه عصرنو. دیگر از غریبی در مزارشریف درآمده بودم؛ استاد فرزاد برای من هم دوست بود، هم همد‌ل و همراز و هم یک دایره‌المعارفی که در آن تاریخ، فرهنگ، ادبیات، عرفان و ... می‌یابیدم. از هرجا و هر موضوعی سخن می‌گفتیم و من از استاد استفاده می‌کردم؛ اما وقتی صحبت ما به مولانا و علامه بلخی و زندگی و اندیشه‌های آن دو بزرگ می‌رسید، دیگر سخن اوج می‌گرفت و چهره‌ی استاد گل می‌کرد. در حقیقت صمیمیت، مهربانی، آزاداندیشی، سادگی، وقار، صداقت و دانش استاد مرا هم‌خون و خانواده او کرده بود. اتاق استاد هیچ‌گاه خالی و خلوت نبود؛ دائم از آدم‌های رنگارنگ پر و خالی می‌شد؛ آدم‌های که از بلخ، ولایات شمال، کابل و هرات و حتی از کشورهای دیگر می‌آمدند و پروانه‌وار دور استاد می‌چرخیدند. مشتاقان استاد آدم‌های خاص بودند؛ چنان‌که خودش خاص بود. به مناسبت عیدهای فطر و قربان نیز چند باری به منزل استاد برای عرض تبریکی رفتم؛ باز هم آدم‌های خاصی رفت و آمد می‌کردند؛ آدم‌هایی که در دفتر استاد ندیده بودم. اما من دیگر به تجربه دریافته بودم که کی به دیدن استاد بروم که تنها شکارش کنم و بعد سیر سیر با هم صحبت کنیم؛ هرچند که آدم هیچ‌وقت از دانش و نجابت و فضیلت و انسانیت سیر نمی‌شود. همیشه صحبت ما چنان بود که پایان نمی‌یافت؛ آمدن مهمان یا کار دیگری آن را قطع می‌کرد و ما آن را به وقت دیگری موکول می‌کردیم. کلمات در وصف او نمی‌گنجند حالا که استاد فرزاد جامه بدل کرده و این دنیای خاکی را برای اهلش رها کرده، می‌خواهم شخصیت استاد فرزاد را توصیف کنم؛ دلم می‌خواهد کلماتی پیدا کنم غیر از جنس واژه‌های قرار دادی؛ واژه‌هایی که ظرفیت بیشتری داشته باشند، این قدر دستمالی شده و مبتذل نشده باشند؛ چه کنم که نمی‌شود. حالا دلم به حال این واژه‌ها می‌سوزد، چقدر حقیر و تنگ‌مایه و کم ظرفیت‌اند. تنها بخش اندکی از ذهنیت مرا می‌توانند انتقال دهند. می‌خواهم بگویم استاد فرزاد متواضع، خوش‌‌مشرب، دلسوز، روادار و نیک بود. اطمینان دارم که شما تمام ذهنیت مرا دریافت نمی‌کنید؛ زیرا این واژه‌ها و جمله‌ها تنگ‌مایه و قراردادی هستند. چیزی زیادی با خود انتقال نمی‌دهند. به گفته‌ی مولانای بلخ: گر بریزی بحر را در کوزه‌ای چند گنجد؟ قسمت یک روزهای فرزاد از زبان فرهنگیان بلخ این بیان ناقص را رها می‌کنم و می‌خواهم در بیان ویژگی‌های استاد از سیدرضا محمدی شاعر و پژوهش‌گر معروف که سال‌ها در حلقه‌ی شاگردان و شیفته‌گان استاد بوده کمک بگیرم: «استاد محمد عمر فرزاد تمثیلی زنده از اساطیر بیشمار بلخ و رندان تاریخ ادب فارسی بود. عمر ما جوانی‌اش را ندیده بود، اما کسانی مثل استاد واصف باختری که از جوانی او را می‌شناختند، می‌دانستند که در طی همۀ این سال‌ها، دفتر مطبعۀ دولتی از اول صبح، قرارگاه دل بی‌قرار همۀ جست‌وجوگران فضیلت بود؛ هر کسی از هر قوم و طایفه و آیینی پناه روزهای دلتنگی‌شان و جان‌مایۀ آثار و افکار و نوشته‌های‌شان سایه سنگینِ این مرد بود. استاد فرزاد ستون معرفت مزار و نشان نجابت بلخ بود.» احساس می‌کنم آن‌چه از استاد فرزاد گفته‌ام، در برابر آن‌چه ناگفته مانده اندکی بیش نیست. به ناچار زبان می‌بندم و این نوشته را با ابیاتی از مولانای بلخ پایان می‌دهم: یک دهان خواهم به پهنای فلک تا بگویم وصف آن رشک ملک ور دهان یابم چنین و صد چنین تنگ آید در فغان این حنین این قدر گر هم نگویم ای سند شیشهٔ دل از ضعیفی بشکند شیشهٔ دل را چو نازک دیده‌ام بهر تسکین بس قبا بدریده‌ام من سر هر ماه سه روز ای صنم بی‌گمان باید که دیوانه شوم هین که امروز اول سه روزه است روز پیروزست نه پیروزه است هر دلی که اندر غم شه می‌بود دم به دم او را سر مه می‌بود قصهٔ محمود و اوصاف ایاز چون شدم دیوانه رفت اکنون ز ساز انتهای پیام/
94/04/08 - 15:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها