تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819012407
اول هوسرانی ، بعد ازدواج!؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اول هوسراني ، بعد ازدواج!؟ رهنمود هاي رهبري به همسران جوان (4)
خانواده هاي بي نشاط و از کار افتادهدر جوامع غربي جوان ها، دوره نشاطِ جواني و تُندي احساسات و غرايز را آزادانه مي گذرانند و وقتي به خانواده و به ازدواج مي رسند که در واقع بخش زيادي از ميل طبيعي آنها و غرايز آنها فرو نشسته است. آن شوق و محبّت و عشقي که بايد در اعماق روح زن و شوهر جايگزين شود ، در اينها نيست يا کم است. اينکه بعضي سن ازدواج را براي سال هاي ميانيِ عمر که در غرب و تمدّن غرب معمول است، مي گذارند؛ مثل اغلب چيزهايشان، غلط و بر خلاف فطرت و مصلحت بشر و ناشي از اين است که به شهوت راني و بي بندوباري اقبال دارند. مي خواهند جواني خود را به اصطلاحِ خودشان، با خوشي سپري کنند، هوسراني هايشان را بکنند، بعد که از کار افتاده شدند و آتش هايشان فرو نشست، حالا سراغ خانواده بروند. ملاحظه مي کنيد که در غرب زندگي خانوادگي اين طوري است. طلاق هاي زياد، ازدواج هاي ناموفق، مرد و زن هاي بي وفا، تخطّي هاي جنسي فراوان، غيرتِ کم، زندگي خانوادگي به اين معناست. مردهاي بي مسئوليت؛ زن هاي بد اخلاقآن کساني که مي خواهند در يک کشور يا جامعه اي نفوذ پيدا کنند فرهنگ آن جامعه را در مشت خود بگيرند و فرهنگ خود را به آن ها تحميل نمايند، يکي از کارهاي شان، معمولاً متزلزل کردن بنيان خانواده است. کما اينکه در خيلي از کشورها اين کار را متأسفانه انجام داده اند. مردها را بي مسئوليت و زن ها را بد اخلاق کرده اند. انتقال فرهنگ ها و تمدن ها و حفظ اصول و عناصر اصلي يک تمدن و يک فرهنگ در جامعه و انتقالش به نسل هاي بعد، به برکت خانواده انجام مي پذيرد. خانواده که نباشد ، همه چيز متلاشي مي شود. اينکه مي بينيد غربي ها در داخل کشورهاي شرقي و اسلامي و آسيايي، اين همه سعي مي کنند شهوت راني و فساد را رواج دهند، براي چيست؟ يکي از علل آن همين است که مي خواهند با اين کار خانواده ها را متلاشي کنند تا فرهنگ اين جوامع تضعيف شود؛ تا بتوانند سوار اينها شوند. چون تا فرهنگ يک ملّتي تضعيف نشود، کسي نمي تواند او را مهار کند، به دهان او دهنه بزند و سوار دوش او بشوند. آن چيزي که ملت ها را بي دفاع کرده است و در دست اجانب اسير مي کند، از دست دادن هويت فرهنگي است. اين کار هم با بر هم خوردن بنيان خانواده ها در جامعه آسان مي شود. مرد قوّام است و زن ريحاناسلام مرد را قوّام (الرجال قوامون علي النساء... سوره نساء، آيه 24) و زن را ريحان (امام علي عليه السلام): المراة ريحانه و ليست به قهرمانه، بحارالانوار، ج 100، ص 253) مي داند. اين نه جسارت به زن است و نه جسارت به مرد. نه ناديده گرفتن حق زن است و نه ناديده گرفتن حق مرد؛ بلکه، درست ديدن طبيعت آنهاست. ترازوي آنها هم اتفاقاً برابر است؛ يعني وقتي جنس لطيف و زيبا و عامل آرامش و آرايش معنوي محيط زندگي را در يک کفه مي گذاريم، و اين جنس مديريت و کارکرد و محلّ اعتماد و اتکا بودن و تکيه گاه بودن براي زن را هم در کفه ديگر ترازو مي گذاريم، اين دو کفه با هم برابر مي شود. نه آن بر اين ترجيح دارد و نه اين بر آن. زن، کار پرداز شما نيست که همه کارهاي زندگي تان را روي دوش او بگذاريد و بعد هم از او مؤاخذه کنيد. نه! اين يک گـُلي است در دست شما... حتي اگر دانشمند يا سياست مدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگي، او گـُل است.زن، گل است نه کارپرداز شمادر روايات داريم «المرأة ريحانه»، زن گل است. حالا شما ببينيد اگر مردي با يک گلي با خشونت و بي اعتنايي رفتار کند و پاس گل بودن او را ندارد، چقدر ظالم و بد است. مثل تحميل کردن، زياده روي کردن،زياده خواهي کردنِ مردها از زنها، توقعّات بي جا و زيادي. «المَرأةُ رَيحانَه ٌو لـَيسَت بقَهرِمانَهٍ» قهرمان، يعني همين کارپرداز امور زندگي ...اين زن، کار پرداز شما نيست که همه کارهاي زندگي تان را روي دوش او بگذاريد و بعد هم از او مؤاخذه کنيد. نه! اين يک گـُلي است در دست شما... حتي اگر دانشمند يا سياست مدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگي، او گـُل است.قرآن مي فرمايد : «الرّجال قوّامونَ علي النّساءِ »؛ ( سوره ي نساء آيه ي 24) يعني سرپرستي امور خانواده به عهده ي مرد است. مرد بايد برود کار کند. معيشتِ خانواده به عهده ي اوست. زن هر چه ثروت دارد مال خودش است. امّا معيشتِ خانواده بر دوش او نيست.
نه مرد سالاري و نه زن سالارياين طور هم نيست که بگوييم همه جا خانم بايد از آقا تبعيت کند؛ نخير. چنين چيزي نه در اسلام داريم و نه در شرع.« الرّجال قوّامونَ علي النّساءِ » معنايش اين نيست که زن بايستي در همه امور تابع شوهر باشد. نه! يا مثل برخي از اين اروپا نديده هاي بدتر از اروپا و مقلِّد اروپا، بگوييم که زن بايستي همه کاره باشد و مرد بايد تابع باشد. نه اين هم غلط است. بالاخره دو تا شريک و دو تا رفيق هستيد. يک جا مرد کوتاه بيايد، يک جا زن کوتاه بيايد. يکي اين جا از سليقه و خواست خود بگذرد، ديگري در جاي ديگر، تا بتوانيد با يکديگر زندگي کنيد. زن نصف موجودي خانواده استاز طرف مرد وظيفه اين طور است که ضرورت هاي زن را درک کند، احساسات او را بفهمد، نسبت به حال او غافل نباشد و خود را صاحب اختيار مطلق العنان او در خانه نداند. زن و شوهر دو نفرند، دو شريک اند، دو رفيق اند، هر کدام يک وسعي از لحاظ فکري و روحي دارند.مرد بايد به زن کمک کند تا عقب ماندگي هايي را که در جامعه ما دارند ، جبران کند. البته مراد از اين عقب ماندگي ها، آن چيزهايي نيست که امروز به تقليد از فرنگي ها در جامعه ي ما مطرح مي شود. بلکه مراد معرفت است. مراد تحصيلات است. مراد پيدا شدن روح انديشه و تأمل و فکر در زن است. مراد اينهاست که هر چه مرد بتواند بايد در اين زمينه به همسرش کمک کند. اگر زن مي خواهد کاري انجام بدهد يا در فعاليت هاي اجتماعي سهيم باشد، در حد اقتضاي وضع زندگي خانوادگي، مانع او نشود. مرد نبايد خيال کند چون مي رود توي کوچه و بازار و با اين و آن سر و کله مي زند و يک شاهي - صنّار پول مي آورد خانه، همه چيز ديگر مال اوست؛ نه ! آنچه او مي آورد نصف موجودي همه اين خانواده است. نصف ديگر اين خانم است. اختيارات خانم، کدبانويي خانم، رأي و نظر و نياز هاي روحي خانم، اينها را بايد رعايت کند.اين طور نباشد که مردچون در دوران مجردي ساعت ده شب مي آمده خانه ي پدر و مادرش، حالا هم که زن گرفته اين طور ادامه بدهد، نه! حالا بايد ملاحظه همسرش را بکند. در قديم، بعضي مرد ها خورد را مالک زن مي دانستند... نه! همان قدري که شما در محيط خانواده ذي حق هستيد او هم ذي حق است. نبايد به زن زور بگوييد و تحميل کنيد، چون به حسب جسم، او ضعيف تر است، بعضي ها خيال مي کنند که بله، حالا بايد زور بگويند، صدايشان را کلفت کنند دعوا کنند و تحميل کنند... اگر مرد خانه، فعاليتي چه عملي و چه جهادي و سازندگي و چه براي کسب روزي و چه براي کارهاي عمومي دارد، زن سعي کند فضاي خانه را براي او مساعد کند که او بتواند با روحيه ي خوب سرکا ر برود و با شوق به خانه برگردد.زن هوشمند، مرد را اداره مي کندزن بايد ضرورت هاي مرد را درک کند و بر او فشار روحي و اخلاقي وارد نسازد. کاري نکند که او در امر زندگي مستأصل شود و خداي ناکرده متوسّل به راه هاي خلاف و نادرست شود. بايد او را به ايستادگي و مقاومت در ميادين زندگي تشويق کند و اگر چنانچه کار او مستلزم اين است که مثلاً نمي تواند يک مقداري به وضع خانواده رسيدگي کند، اين را مرتّب به رخ او نکشد. اگر مرد خانه، فعاليتي چه عملي و چه جهادي و سازندگي و چه براي کسب روزي و چه براي کارهاي عمومي دارد، زن سعي کند فضاي خانه را براي او مساعد کند که او بتواند با روحيه ي خوب سرکا ر برود و با شوق به خانه برگردد.همه ي مردها دوست دارند وقتي وارد خانه شدند، خانه به آنها آرامش و امنيّت بدهد و احساس راحتي و آسودگي کنند. اين وظيفه زن است. زن يک وظايفي دارد که عاقلانه بايد آن وظايف را تشخيص دهد. زن ها بدانند که اگر زني، عقل و هوشمندي به خرج دهد، مرد را اداره خواهد کرد. درست است که مرد از لحاظ هيکل قوي تراست، امّا خداي متعال طبيعت زن را طوري آفريده که اگر زن و مرد، طبيعي و سالم باشند و زن عاقل باشد، کسي که در ديگري بيشتر نفوذ دارد، زن است؛ که البته با زرنگي به خرج دادن و رندي کردن و تحکّم و زورگويي نمي توان به آن رسيد. بلکه با ملايمت، استقبالِ خوب، خوشرويي، يک مقدار تحمل کردن- البته اندکي؛ خيلي هم لازم نيست تحمّل کند- که خداي متعال در طبيعت زن، اين تحمل را قرار داده است... زن بايد با شوهر خود اين طور برخورد کند... بعضي از زن ها نسبت به مردها سخت گيري مي کنند. مثلاً بايد اين را حتماً بخري! بايد اين جور خانه اي حتماً فراهم کني! فلان کس اين طور خريده، من اگر نخرم مايه ي سرشکستگي مي شود. با اين حرف ها شوهر خود را اذيت مي کنند که اين درست نيست. منبع : کتاب برويد باهم بسازيد - توصيه هاي رهبر معظم انقلاب به همسرانگروه خانواده و زندگي تبيان - تهيه و تنظيم :نداداودي :رهنمود هاي رهبري به همسران جوان (3)رهنمودهاي رهبري به همسران جوان(2)رهنمودهاي رهبري به همسران جوان(1)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 541]
-
گوناگون
پربازدیدترینها