تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 10 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):عريف بيش از استحقاق، چاپلوسى و كمتر از استحقاق، از ناتوانى در سخن و يا حسد است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1835756528




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

شگفتی های یک استاد


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شگفتی های یک استاد
9(/*
آن روزها حوزه علميّه نجف، بزرگترين حوزه تشيّع بود. همچون ديرينه درخشانش آسمانى آبى و روزهايى روشن و آفتابى داشت. در سايه سار آستان قدس علوى، شهر پر از پارسايان و پاكمردان بود. شهر نجف با وجود طلبه هاى جوان و با نشاط، سيمايى سبز و خرّم و تماشايى داشت. از سپيده فلق تا پاسى از شب، كوچه پس كوچه هاى شهر، شاهد جنب و جوش جوانانى بود كه كتاب در دستْ گذرهاى منتهى به حرم مطهّر را مى پيمودند. خيلى از خوبان را رسم هر روزه چنين بود كه روز را با زيارت مولا(ع) و درس و بحثها را پس از طواف مرقد اميرالمؤمنين(ع) آغاز مى كردند و دسته ديگر از دلدادگان و دانشوران را عادت عاشقانه چنين بود كه هنگام عصر، پيش يا پس از وقت نماز مغرب و عشا، مراد دل را در حرم مطهر دنبال مى كردند.آنان كه پس از ظهرها توفيق حضور در حرم قدس مولا را داشتند، هر از گاهى شاهد ماجراهاى شگفتى بودند. آنچه بيش از همه باعث شگفتى برخى مى شد، حضور هر روزه حكيم و عارف نجف بود كه هر روز عصرهنگام دل به ديار دلبر مى آورد و به هيچ قيمتى - به ويژه درماه مبارك رمضان - حاضر نبود اين ديدار روزانه را از دست بدهد.بارى، نابغه نجف همه روزه پس از ظهر در كنار ضريح مولاى پارسايان، على(ع) حضور مى يافت و به صورت ايستاده و با شور و شوق فراوان «زيارت عاشورا» مى خواند، آن هم با همان صد سلام و صد لعن كه در دستور زيارت عاشورا وارد شده است.شگفت آورتر اين كه مدرس پير حوزه و متفكّر ژرف انديش شيعى، بيشتر براى دو ركعت نماز زيارت «نماز جعفر طيّار» را برمى گزيد تا ديدار با حضرت يار را هر چه مى تواند دوام بخشد و پربارتر سازد.(1)آيةاللَّه غروى در تحصيل علوم و تكميل معارف، بسيار جدّى و منظّم بود و از هر فرصتى سعى مى كرد بهترين استفاده را بكند. آقاى مدرّسى چهاردهى، در مورد تقيّد ايشان نسبت به حضور در درس مى نويسد:خدا رحمت كناد استاد، علامه ما را كه حكايت كرد در اين مدّت (دوازده سال) دو مرتبه به درس استاد خود نرفت: يكى آن كه گمان كرد محقق خراسانى به درس نخواهد آمد، قضا را به حوزه درس آمد و درس گفت؛ مرتبه دوم شبى بود كه ناگهان باران شديدى در نجف آمد كه در شب تاريكْ راه عبور و مرور تقريباً بسته شده بود، گمان كرد كه آخوند خراسانى به درس نخواهد آمد، از قضا استاد به درس رفته بود!(2)امّا در مورد احترام و پاسداشت اساتيدش، يكى از شاگردانش داستانى نقل مى كند كه جالب است، آيةاللَّه سيد محمدحسينى همدانى مى فرمايد:دراين جا بد نيست خاطره اى را از مرحوم آيةاللَّه شيخ محمد حسين غروى اصفهانى نقل كنم، تا مشخص شود كه بزرگان ما تا چه حد احترام اساتيد خود را داشتند.در سال 1345، در ضمن درس اصول، صحبت پيرامون «استصحاب» بود. وقتى ايشان كلام مرحوم آيةاللَّه آخوند خراسانى را در اين زمينه نقل مى فرمودند، در ردّ اين كلام فرمودند: اين كلام، وَهم است. بعد ايشان فوراً ساكت شدند و درس تعطيل شد. به جهت عظمتى كه ايشان داشتند، كسى نپرسيد چرا درس تعطيل شد. خود ايشان فرمودند:ما كه اين گونه نسبت به بزرگان بى احترامى مى كنيم و ظرفيت لازم را براى رعايت احترام اساتيد خود نداريم، لياقت درس گفتن را نداريم و نبايد درس بگوييم.(3)تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیهمنبع کتابخانه تبیان1. مضمون داستان بالا را نگارنده(رضا مختاری) هم از استاد، علامه سيد عبدالعزيز طباطبايى شنيدم و هم آيةاللَّه شيخ ابوالفضل خوانسارى كه خود از شاگردان علامه غروى است، عنوان فرمود.2. نور علم، دوره چهارم، شماره 4، ص 51 (به نقل از: تاريخ روابط ايران و عراق، ص 136).3. حوزه، شماره 30، ص 47. 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن