تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836077536
خيلي لحظهها دست بهكار ميشوند ...
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: اين روزها چقدر دلم ميخواهد بنويسم، اما انگشتانم از همسويي با دلم طفره ميروند. وقتي بيقراري بر جانم چنگ مياندازد؛ وقتي بين زمين و آسمان معلق مي‌مانم؛ وقتي بين نشستن و رفتن در ترديدم؛ اجزاي وجودم هم با يكديگر سر سازگاري ندارند... دل سويي مي‌رود و اوي من سوي ديگر... من مي‌مانم و مني كه در خويشتن خويش مبهوت و گيج، پر و بال مي‌زند. مني که جايي جا مانده است... به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگي به نشاني http://nargesi.blogfa.com آمده است: حتي گنجشك‌ها هم در بهت من حيرانند. وقتي آهسته كناري مي‌نشينم؛ تا مسحور جيك جيكشان شوم و دانه چيدنشان را با عشق ببينم؛ ديگر با دستانم غريبي مي‌كنند و خيره تر از من نگاه مي‌كنند. گويي مي‌خواهند بپرسند تو هماني؟ پس بپر... نمان... غافلند كه در خيالم آسماني دارم؛ كه به مخيله‌ي هيچ گنجشكي نمي‌گنجد... به سيمرغ مي‌انديشم؛ به قاف! هي پوست مي‌اندازم و اين پوست انداختن‌ها، گاه شيرينند و گاه دردناك... گاه مرا دچار هراس‌هاي بزرگ مي‌كنند و لرزه بر جانم مي‌افتد که نکند... باز با خودم مي‌خندم و مي‌گويم: دوباره ترسو شدي؟ دل دريايي، هم سكون را مي‌شناسد و هم توفان را. به خود نهيب مي‌زنم که: اين نيز بگذرد؛ آرام گير... هر چه بيشتر زندگي مي‌كنم ؛ دچارتر مي‌شوم... چشم‌هاي خيس را بيشتر مي‌بينم و دلم تندتر مي‌زند... سكوت مرموز سيب‌ها را مي‌فهمم و شوق قمري‌ها را مي‌شناسم... به كشف معنا از پشت نگاه دو عاشق مي‌رسم... رنج‌ها را مي‌سوزم و شادي‌ها را مي‌رقصم... بي تاب و بي قرار رو به نمي‌دانم كجاي هستي پيش مي‌روم. اين نمي‌دانم كجا را دوست دارم و براي سفر تا افق‌هاي دوردست دلم پر مي‌زند. خيلي لحظهها، خيلي شب‌ها، خيلي روزها، خيلي چيزها در عالم هستي دست به كار ميشوند تا ما دوباره و دوباره به دنيا بياييم؛ پر بگيريم؛ بزرگ شويم؛ پوست بيندازيم؛ نو شويم؛ بپريم... در هر لحظه از زندگي من و تو، خيلي روزنه‌ها هست كه ما را مي‌كشاند به عالم نور؛ به ماوراي بودن زميني... لحظهها سرشارند از نور و تاريكي، سكوت و سرود، نوا و ناله، لبخند و اشك، عشق، حس، نگاه، شور، التهاب و همه ي چيزهايي كه من و تو را مي‌سازند؛ در ما به راه مي‌افتند و دست ما را مي‌گيرند و لحظه‌هامان را شريك و همراه ميشوند. تو كه مي‌تواني هر كسي باشي؛ نزديك من يا دور از من... حتي مي‌تواني خود من باشي؛ باش... باش تا بال پريدنم باشي... باش تا معناهاي فراموش شده را با تو احيا كنم... باش تا در پرسه‌هاي حيراني، دست‌هايم در انجماد تنهايي نلرزد... باش تا با هم، به بودنِ ناب برسيم. باش تا باشم...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها