واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ورزش و آسيب نخاعى بيشتر مردم براى يكى از اين موارد ورزش مىكنند: افزايش انعطاف، بهبود وضعيت تنفسى، افزيش قدرت و با اين اوصاف آسيب نخاعى، رسيدن به هر كدام يا تمام اين اهداف را مشكل مىسازد، البته نيازى نيست كه يكى يا تمام اهداف به طور كامل به دست بيايند. انعطاف درد مراحل اوليهى توانبخشى، شما دامه حركتى يا كشش ها را تمرين مىكنيد. هر دوى اين روشها منجر به كاهش درد و خشكى و سفتى مفاصل، بهبود وضعيت و حالت بدن مىشوند و به شما اجازه مىدهند كه بهتر از قدرت عضلات شما ( مثل عضلهى دو سر بازو كه در جلوى بازو قرار دارد) در مقابل عضلهى مخالف آن ( مثل عضلهى سه سر كه در پشت بازو قرار دارد) قوىتر مىشود. وقتى اين اتفاق مىافتد، بدن شما دچار خشكى و سفتى مفاصل و كاهش دامنه حركتى مىشود. باقى ماندن در كى وضعيت و انقباض عضلات وزن بدن همه باعث مىشوند شما انعطاف بدنى خود را از دست بدهيد. براى مثال، نشستن در طول روز موجب سفتتر شدن مفاصل لگن، وضعيت بدن و وزن باعث سفتتر شدن مفصل قوزكتان مىشود. وضعيت بد بدن باعث تغيير درد انحناى ستون مهرها شده و تنفس را مشكل مىسازد و متعاقب آن جابهجايى، دسترسى به اجسام و خم و راست شدن مشكلتر مىشود. چه كارى مىتوانيد انجام دهيد؟ تمرينات كششى را در نظر داشته باشيد. مراكز درمانى و كار درمانگرها مىتوانند روشهاى مناسبى را به شما آموزش دهند تا به اين مهم دست پيدا كنيد. دامنهى حركت غير فعال كه با كمك فرد ديگرى انجام مىشود، بسيار كمك كننده است. در اين تمرين به جاى اين كه شما اندام خود را حركت دهيد، هميار يا يكى از اعضاى خانواده اندام شما را به حركت در مىآورند تمرينهاى يوگا كه البته با وضعيت شما وبدنتان متناسب باشد، مفيد است . به چند نكته دربارهى تمرينهاى كششى توجه كنيد . اين كه چه موقع و تا چه حد كار كنيد، بسيار پر اهميت است. اين موضوع را از مربى يا درمانگر خود سؤال كنيد. مراقب باشيد كه در هنگام كشش بيش از حد به خودتانه فشار نياوريد. زيرا در اين زمان احساس درد نخواهيد كرد و ممكن است كشش بيش از مقدار لازم باشد و عوارض ناخواستهاى مثل پارگى عضله يا تاندونرا به همراه بياورد. به ياد داشته باشيد عضله و تاندون ضعيف را نمىتوان خيلى كشيد . افزايش قدرت افزايش قدرت باعث مىشود كه فرد بهتر بتواند پاشنههاى خود را بالا ببرد و يا در رختخواب جابهجا شود و نيز بهتر خود را از جايى به جاى ديگر منتقل نمايد. قدرت و توانايى بالا به شما كمك مىكند امورى را كه طولانى و سخت هستند، در زمان كمت رو با ناراحتى كمترى انجام دهيد. احساس بهترى داريد و مقاومتتان در مقابل بيمارىها بيشتر مىشود. با عضلات خود كار كنيد و آنها را به حركت در آوريد. براى اين كار مىتوانيد از وزنه يا وزن بدن استفاده كنيد. براى برخى افراد جابهجايى و تحرك به وسيلهى صندلى چرخ دار كافى است. چه گونگى انجام صحيح آن را بياموزيد. با تكرار بالا بردن يك وزنهى سبك هم مىتوان انقباض عضلانى و قطر عضله را افزايش داد. استفاده از وزنههاى سنگين به دفعات كم ، عضلات را قوىتر، بزرگتر و قدرتمند مىسازد. اما نكتهى مهم اين است كه وزنه هر قدر سنگينتر شود، احتمال آسيب ديدگى بالاتر مىرود. اگر تازه كار هستيد حتما زير نظر يك مربى پر سابقه و يك درمانگر (توانبخشى) تمرين كنيد. وقتى وزنهاى را بلند مىكنيد اطمينان داشته باشيد كه بر روى يك سطح مستقر، ثابت و محكم شدهايد، زيرا در موقع تمرين امكان دارد جابهجا شويد و به خود آسيب برسانيد. مراقب باشيد روزهاى متمادى تنها با يك عضله كار نكنيد؛ زيرا اين كار به مفاصل شما صدمه مىرساند. در واقع عضلات قدرتمند يا مفاصل ناتوان كارآيى ندارند. درد و خستى نشانهى اين است كه شما با عضلهتان زياد كار كردهايد..بهبود ظاهرى ظاهر فردى شما تركيبى از وزن، وضع بدن، فيزيك و موارد، بسيار ديگرى است. شانس و ژنها عوامل كليدى در اين مقوله هستند. اما شما با چيزهايى مثل تغذيه بهتر، انعطاف پذيرى ،طرز قرار گرفتن بدن و قدرتمندى آن را مىتوانيد بهبود بخشيد. چه كارى مى توانيد انجام دهيد ؟بزرگ شدن و باد كردن عضلات بازوا با بالا بردن وزنه بسيار زيبا وفريبنده است، اما اگر قصد داريد ظاهرى منتاسب داشته باشيد، باورزش سنگين و افزايش حجم عضلات خود در حالى كه شكم تان مثلا يك توپ بر آمده است، نمىتوانيد به خواست واقعىتان برسيد. با كم خوردن و كاهش وزن نيز چيزى تغيير نمىكند . پس بهتر است براى شكل دهى عضلات شكم خود ورزشهايى را انجام دهيد كه آن را تغيير دهد. البته، نكتهى مهم ديگر وضعيت بدن شما در حالتهاى مختلف است كه اين نوع نشستنها ممكن است ظاهرى نامناسب را ايجاد كنند. در واقع به حالت و وضعيت بدن خودتان در طول روز توجه داشته باشيد؛ زيرا علاوه بر اين كه در كاركرد اعما و احشاى شما مؤثر است، خواهيد ديد معدهى شما بهتر عمل مىكند. بانگاهى ديگر بر وضعيت صحيح نشستن، شما را قد بلندتر، سرحال و شاداب سالم و پر انرژى نشان مىدهد. اين امر در برقرارى ارتباط با ديگران بسيار اهميت دارد و اطرافيان به گونهاى ديگر به شم مىنگرند. آمادگ يسيستم قلبى- عروقى- و تنفسى نرمشها و تمرينهاى خاصى وجود دارند كه با انجام آنها ، البته زير نظر مربى يا فيزيوتراپ، مىتوانيد توان سيستم قلبى - عروقى و نيز تنفسى خود را بالا ببريد. بزرگترين حسن و فايدهى اين كار كاهش خطرات بيمارىهاى قلبى است. براى اين كه بتوانيد توانايى لازم را به سيستمهاى ياد شده ببخشيد، بايد باعضلات بزرگ خود به قدرى ورزش و كار كيندكه ضربان قلب و سرعت تنفس شما به اندازهى كافى افزايش يابد. البته عضلات بزرگى چون عضلات ران و ساق پا نقش مهمى را در اين امر ايفا مىكنند . با آسيب نخاعى اين موقعيت از شما سلب شده و دست يابى به ضربان قلب و سرعت تنفس مناسب بسيار مشكل است. در كسانى كه قطع نخاع يا ضايعه در رده T-6 دارند، به علت اختلال در سيستم عصبى اتونوميك، بالا بردن ضربان قلب مشكلتر از كسانى مى باشد كه ضايعهشان زير اين رده است و علاوه بر اين، تعريقشان نيز مشكل انجام مىشود. اين افراد نمىتوانند به راحتى بدنشان را خنك كنند و دماى بدنشان بالا خواهد رفت، در اين وضعيت بايد مراقب حمله اتونوميك ديس رفلكسى باشند. مطالعات نشان مىدهند اگر ورزش و نرمشهاى شما در حد معمول و متوسط باشند، درتناسب و افزاش توان قلبى - عروقى بسيار تأثر گذار است. د رواقع نيازى نيست كه به صورت حرفهاى و سخت ورزش كنيد. بر اساس توانايى و وضعيت جسمى خود و با توصيهى متخصص مىتوانيد از چرخ دستى، ويلچر ورزش يا تمرينات تنفسى براى اين منظور استفاده كنيد. در اين جا مهمترين مسأله حفظ سلامتى است. يعنى اگر تاكنون ورزش نكردهايد، بايد با پزشك خود مشورت كنيد و از او راهنمايى بخواهيد و علاوه بر اين مراقب نشانههايى مثل سر درد، درد قفسه سينه، درد مفاصل، دل درد و دل پيچه و افزايش فشار خون باشيد. اين نشانهها در افراد عادى نشانهاى از كم آبى يا سوی تغذيه هستند ولى در يك فرد با آسيب نخاعى نشانهى وضعيتهاى خطرناكى مثل اتونوميك ديس رفلكسى مىباشند. مراقب باشيد زياده روى نكنيد، زيرا عضلات شما تا يك محدودهى زمانى مشخصى تحمل دارند.در نهايت توجه كنيدكه در چه محلى ورزش مىكنيد. اگر در هواى آزاد و يك فضاى باز تمرين مىكنيد، حتما لباس كافى و مناسب به تن داشته باشيد. چه چيزهايى در اطراف شما وجود دارد؟ آيا اتومبيل رفت و آمد مىكند؟ و ... در هر حال نكات ايمنى را كاملا رعايت كنيد. مقدارى آب آشاميدنى همراه داشته باشيد. با انديشه چه مىخواهيد بكنيد؟ اگر نمىتوانيد، چرا مىخواهيد ورزش كنيد و چه گونه بايد اين كار را انجان دهيد. هرگز به تنهايى دست به اين كار نزنيد و از يك مربى دوره ديده ورزشهاى معلولان يا فيزيوتراپ راهنمايى و كمك بخواهيد. ورزش براى شما هدف نيست، يك برنامه براى رسيدن به هدف است. پی نوشت :اين مقاله توسط پژوهشكده مهندسى و علوم پزشكى جانبازان تهيه شده است منبع: ماهنامه جانباز .
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 237]