واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اشتياق براي تجربه چندباره دکتر زهرا عباسپورتميجاني اعتماد - بنزوديازپين ها گروهي از داروهاي تجويز شده توسط پزشک هستند که به طور عمده براي کاهش اضطراب به کار مي رود و براي به خواب رفتن افراد نقش موثري دارند. بنزوديازپين ها داروهاي تسکين بخشي است که فعاليت بخش هاي ويژه يي از مغز را کاهش داده و اثر آرام بخش ايجاد مي کند. از ديگر موارد مصرف بنزوديازپين ها مي توان به القاي اثر تسکين بخشي به منظور انجام اعمال جراحي و اجراي ديگر تکنيک هاي پزشکي، درمان علائم قطع مصرف الکل، کنترل حملات صرع، شلي و رفع گرفتگي عضلات اسکلتي مانند عضلات گردن و پشت اشاره کرد. امروزه بنزوديازپين ها به دليل سالم تر و بي خطرتر بودن و همچنين اثربخشي معادل داروهاي قديمي تر، جايگزين داروهاي قديمي نظير باربيتورات ها شده است. در حال حاضر بيش از پنجاه داروي متعلق به گروه بنزوديازپين ها در سراسر دنيا مصرف مي شود. بنزوديازپين ها از کجا مي آيد تمامي داروهاي اين خانواده ترکيبات شيميايي است که در آزمايشگاه هاي وابسته به شرکت هاي داروسازي ساخته مي شود. نام هاي ژنريک و تجاري داروهاي اين گروه به شرح زير است؛ آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام (ريووتريل)، ديازپام (واليوم)، فلورازپام (دالمين)، لورازپام (آتيوان)، تمازپام (رستوريل)، تريازولام(هالسيون) و... اشکال دارويي بنزوديازپين ها کدامند بنزوديازپين ها معمولاً به شکل قرص يا کپسول به رنگ هاي مختلف در بازار موجود است که به شيوه خوراکي مصرف مي شود. معدودي از داروهاي اين دسته به شکل محلول هاي قابل تزريق توليد مي شود. مصرف کننده بنزوديازپين کيست حدود ده درصد کانادايي ها استفاده از يک بنزوديازپين را حداقل سالي يک بار و يکي از اين ده نفر مصرف منظم دارو را براي بيش از يک سال گزارش مي کنند. گرچه در سال هاي اخير مصرف اين داروها کاهش پيدا کرده است، اما هنوز يکي از آن دسته داروهايي است که بيش از ديگر گروه ها در نسخه پزشکان تجويز مي شود. بنزوديازپين ها براي زنان دو برابر مردان تجويز شده و بخش عمده يي از اين داروها براي بالغان در سنين بالا تجويز مي شود. مصرف غيرپزشکي بنزوديازپين ها به ويژه در بين افرادي که به سوءمصرف مواد اعتيادآور مي پردازند، رواج دارد. برخي از کساني که سوءمصرف مواد اعتيادآور را در سابقه خود دارند، به منظور افزايش اثر تسکين بخش موادي چون ترياک و الکل يا کاهش بي قراري ناشي از مصرف داروهاي محرک نظير اکستازي يا کوکائين، از بنزوديازپين ها استفاده مي کنند. استفاده از بنزوديازپين ها همراه با ديگر داروها کار خطرناکي است. اگرچه تعداد زناني که براي آنها بنزوديازپين تجويز مي شود، دو برابر مردان است، اما تعداد مرداني که به دليل سوءمصرف بنزوديازپين ها تحت درمان قرار مي گيرند، برابر با زنان است. بنزوديازپين ها چه احساسي ايجاد مي کند دوزهاي پايين تا متوسط بنزوديازپين ها مي توانند اضطراب ملايم تا متوسط را تسکين داده و احساس آرامش و سستي را برانگيزد. دوزهاي بالاتر مي تواند بي خوابي و زجر شديد عاطفي را بهبود بخشيده و حالت خواب آلودگي يا دست و پا چلفتي بودن ايجاد کنند. بنزوديازپين ها مي تواند توانايي يادگيري و به ياد آوردن اطلاعات جديد را مختل کرده و با توانايي انجام کارهاي فيزيکي و فکري معين تداخل کنند. با قطع اثر دارو، حافظه و کارايي فرد به حالت عادي بازمي گردد. عوارض جانبي از قبيل گيجي، عدم تشخيص موقعيت، فراموشي، افسردگي و سرگيجه ممکن است در بين برخي از مصرف کنندگان بنزوديازپين ها ديده شود. ساير اثرات ممکن که بسيار نادر است، بيقراري و توهم را شامل مي شود. نحوه تاثير بنزوديازپين ها به چند عامل بستگي دارد؛ - دارو براي چه بيماري تجويز شده و شدت بيماري چقدر است؟ - داروي مورد استفاده کدام است؟ - دارو به چه ميزان و روزي چند بار مصرف مي شود؟ - دارو براي چه مدتي مصرف مي شود؟ - آيا الکل يا داروي ديگري همراه با داروي بنزوديازپين مصرف مي شود؟ (داروي غيرمجاز، تجويز شده توسط پزشک، داروهايي که بدون نسخه پزشک به فروش مي رسند و داروهاي گياهي) اين احساس براي چه مدت باقي مي ماند در صورتي که داروي بنزوديازپين به طريق خوراکي مصرف شود، اثرات آن ممکن است بسته به نوع داروي مورد مصرف طي 30 تا 40 دقيقه يا 2 تا 4 ساعت ظاهر شود. بيشتر بنزوديازپين ها اثراتي دارند که ممکن است براي ساعت ها باقي بماند. زمان مورد نياز براي حذف دارو از بدن نيز بستگي به نوع داروي مورد استفاده داشته و از چند روز تا چند هفته متغيراست. آيا بنزوديازپين ها خطرناک هستند اگر بنزوديازپين ها همان گونه که تجويز شده است، براي چند هفته يا چند ماه به طور محدود مصرف شود، خطري دربر ندارد. اما نظير بسياري از داروهاي ديگر مي تواند در صورت مصرف توام با اين داروها خطرناک باشد؛ - بنزوديازپين ها مي تواند توانايي رانندگي يا کار با ابزار را تحت تاثير قرار دهد، به ويژه در صورتي که با مصرف الکل و برخي داروهاي معين همراه باشد، خطر تصادف را در پي دارد. - زماني که اين داروها براي القاي خواب مصرف مي شود، مي تواند برخي اثرات خماري نظير کاهش توانايي انجام برخي کارها را (که لازمه آن هشياري است) به همراه داشته باشند. - حساسيت نسبت به آثار بنزوديازپين ها با افزايش سن افزايش مي يابد. زماني که بالغان داراي سن بالاتر اين داروها را مصرف مي کنند، ممکن است به گيجي دچار شده و تطابق عضلاني ايشان به هم بخورد. اين امر مي تواند آنها را در معرض افزايش خطر شکستگي استخوان لگن و سوانح رانندگي قرار دهد. - در صورتي که داروي بنزوديازپين به طور منظم مصرف شود، مي بايست به تدريج کاهش يافته و سپس قطع شود. در صورت مصرف دوزهاي بالا ممکن است به کمک هاي پزشکي نياز باشد. قطع ناگهاني دوزهاي بالا مي تواند علائم شديد ترک مصرف دارو را به همراه داشته باشد. - مرگ بر اثر مصرف بيش از حد مجاز بنزوديازپين ها به ندرت اتفاق مي افتد. زماني که همراه با ديگر داروهاي تسکين بخش نظير الکل يا باربيتورات ها يا داروهاي حاوي کدئين يا ساير داروهاي مخدر مصرف شود، خطر مصرف بيش از حد دارو افزايش مي يابد. علائم مصرف بيش از حد شامل جويده جويده حرف زدن، گيجي، خواب آلودگي شديد، ضعف و تلوتلو خوردن، کاهش سرعت ضربان قلب، اختلالات تنفسي و کاهش سطح هشياري است. مصرف همزمان بنزوديازپين ها و متادون بسيار خطرناک است و مي تواند کشنده باشد. - خطر نقايص مادرزادي بر اثر مصرف بنزوديازپين ها در دوران بارداري به خوبي معين نشده است. اگر اين داروها در طول بارداري و به ويژه نزديک به زمان زايمان به طور منظم مصرف شود، ممکن است علائم قطع مصرف دارو در نوزاد بروز کند. - بنزوديازپين ها در شير ترشح مي شود. اين بدان معني است که قابل انتقال به فرزند است. آيا بنزوديازپين ها اعتيادآور است ممکن است در برخي افراد داراي شرايط خاص، مصرف بنزوديازپين وابستگي رواني يا فيزيکي ايجاد کند. خطر وابستگي به بنزوديازپين ها زماني که اين داروها به طور منظم براي بيش از چند ماه به ويژه در دوزهاي بالاتر از نرمال مصرف شوند، افزايش مي يابد. کساني که بنزوديازپين مصرف مي کنند، ممکن است نسبت به برخي اثرات دارو تحمل پيدا کنند. اين بدان معني است که مصرف همان دوز، ديگر اثر دلخواه را به همراه نخواهد داشت. برخي افراد که نسبت به دارو تحمل پيدا مي کنند، ممکن است براي تکرار نخستين تجربه مصرف دارو، مرتباً دوز را افزايش دهند. کساني که بنزوديازپين را براي برطرف کردن بي خوابي مصرف مي کنند، اغلب با چند هفته مصرف منظم دارو، نسبت به اثرات خواب آور آن تحمل پيدا مي کنند. اما با مصرف گهگاه دارو تحمل پيدا نمي شود. کساني که دارو را به دليل اضطراب مصرف مي کنند، به ندرت نسبت به اثرات ضداضطرابي دارو تحمل پيدا کرده و به ندرت نياز به افزايش دوز پيدا مي کنند. از دست رفتن کنترل بر مصرف دارو نيز در اين افراد کم است. تحمل نسبت به اثرات يک نوع داروي بنزوديازپين به تحمل نسبت به ساير بنزوديازپين ها و ساير داروهايي مي انجامد که اثرات مشابهي ايجاد مي کنند که از اين ميان مي توان به الکل اشاره کرد. افراد زماني به لحاظ رواني نسبت به دارو، وابسته قلمداد مي شوند که اشتياق شديدي براي تجربه اثرات دارو داشته و خود را ناگزير از مصرف آن ببينند، حتي در صورتي که دارو تاثير مورد نظر را ايجاد نکند. قطع مصرف بنزوديازپين ها براي اين افراد بسيار دشوار است. افرادي که به لحاظ رواني نسبت به دارو وابستگي دارند، ممکن است به لحاظ فيزيکي وابسته باشند يا نباشند. افرادي که وابستگي فيزيکي دارند، با قطع ناگهاني مصرف دارو علائم ترک را تجربه مي کنند. شدت علائم ترک به نوع داروي به کار رفته، مقدار و مدت مصرف و قطع ناگهاني دارو بستگي دارد. علائم ترک مي توانند شامل سردرد، بي خوابي، تنش، تعريق، اختلال تمرکز، لرزش دست، ترس و خستگي، ناراحتي معده و از دست دادن اشتها باشند. علائم شديد ترک ناشي از قطع مصرف دوزهاي بالاي بنزوديازپين ها مي تواند بيقراري، بدبيني، هذيان و تشنج باشد. قطع مصرف منظم بنزوديازپين ها در درازمدت مي بايست به تدريج و با نظارت پزشک انجام شود. اثرات مصرف درازمدت بنزوديازپين ها چيستند مصرف اين داروها در صورتي که به وسيله پزشک تجويز شده باشند، در دوز تجويز شده براي تنها چند هفته تا چند ماه با توجه به لزوم پرهيز از مصرف الکل و برخي داروهاي معين، عاري از خطر خواهد بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2238]