واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: آيا داشتن بيش از يک فرزند، شادي والدين را افزايش مي دهد؟ يک محقق آمريکايي در اين باره مي گويد که اگر مي خواهيد از حداکثر سلامت شخصي بهره مند شويد، بايد به اولين فرزند اکتفا کنيد. با توجه به اينکه هزينه تحصيل و تغذيه کودکان بيش از سودي است که مثلا با کار کردن آنها حاصل مي شود، چرا والدين تعداد فرزندانشان را افزايش مي دهند؟ در کشورهاي پيشرفته که فشار مالي بر دوش والدين بيشتر است، زاد و ولد کاهش يافته است. تعليمات سنتي حاکم مي کند که مردم پدر و مادر مي شوند، چون فرزند شادي مي آورد. اما آيا واقعا فرزند شادي مي آورد؟ با توجه به اينکه افراد شاد از همان آغاز ممکن است ميل بيشتري به فرزند دارشدن داشته باشند، براي دانشمنداني که اين موضوع را بررسي مي کنند، صرفا ربط دادن والدين شدن با شادماني پاسخ اين سوال نيست. اما پژوهش اخير که ميزان شادي را در دو قلوهاي همسان بزرگسال مقايسه کرده است - که برخي از آنها پدر و مادر شده بودند و برخي هم پدر و مادر نبودند - به فهم مطلب کمک مي کند. اين پژوهش که به سرپرستي هانس پيتر کولر، استاد جامعه شناسي در دانشگاه پنسيلوانيا انجام شد، نشان داد: افرادي که صاحب فرزند هستند در واقع شادتر از افرادي هستند که فرزندي ندارند. اما بهره مندي از اين شادي بين مادرها و پدرها متفاوت است. در مقايسه دوقلوهاي همسان، کولر دريافت؛ مادراني که يک فرزند دارند تقريبا 20 درصد از زنان بدون فرزند شادترند، در حالي که شادي پدرها (از صاحب فرزند بودن) کمتر از مادرها است. مرداني که فرزند اول آنها پسر به دنيا مي آيد 75 درصد خشنودتر از پدراني هستند که فرزند اول آنها دختر است. جنسيت فرزند اول براي مادران مهم نيست و به گمان کولر شايد علت اين است که زنان بهتر از مردان از همراهي با هر دو جنسيت دختر و پسر بهره مند مي شوند. شگفت اين است که تولد فرزندان دوم و سوم به هيچ وجه به شادي والدين نمي افزايد. در واقع اين طور به نظر مي رسد که شادي مادراني که فرزندان بيشتري دارند کمتراز مادراني است که صاحب يک فرزند هستند، اگرچه هنوز هم مادراني که فرزند بيشتري دارند نسبت به زناني که فرزندي ندارند شادتر هستند. کولر چنين نتيجه مي گيرد: اگر مي خواهيد از حداکثر سلامت شخصي بهره مند باشيد، بايد به يک فرزند اکتفا کنيد. وي مي افزايد که والدين احتمالا فرزندان بعدي را مي آورند که يا سودي براي فرزند اول داشته باشد يا اينکه چنين استنباط مي کنند که اگر فرزند اول آنها را شادتر کرده است، دومي هم همين تاثير را خواهد داشت. کولر اضافه مي کند که در پژوهش قبلي اين سوال مطرح شده بود که عوامل خاصي، همچون ازدواج يا فرزند دار شدن، در شادماني نقش دارند. در عوض، پژوهش کولر پرسشي کلي درباره والدين شدن و شادماني مطرح مي کند. کولر مي گويد: ظاهرا آنچه به مرور زمان اتفاق مي افتد اين است که شما مي خواهيد فرزندي داشته باشيد، پس صاحب فرزندي مي شويد و دريابيد که واقعا کار دشواري است و شادي تان فروکش مي کند و بعد يک منفعت مهم را درک مي کنيد. وي مي گويد: در مجموع درسي که از اين پژوهش گرفته مي شود اين است که خود فرزند دار شدن حداقل براي يک بار جنبه حياتي در شاد شدن دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 501]