محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832991881
زندگی به روشی متفاوت؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زندگي به روشي متفاوت؟امامان ،کرامت ،زندگي(8)
براي مطالعه ي قسمت قبل اينجا کليک کنيد. در قسمت قبل گفتيم سومين عاملي که باعث مي شود پيروي و تبعيت از ائمه اطهار(ع) را جدي نگيريم اين است که در مورد آن بزرگواران و روش زندگي و اعمال و کردارشان آنچنان مبالغه شده که دسترسي به آن ها و تبعيت و پيروي از رفتارشان براي انسانهاي معمولي و عادي غيرممکن است و بعد توضيح داديم که با همه ي آنچيزهايي که برايمان مقدس و محترم است همين کار را کرده ايم و در آخر مقاله ي قبل عنوان کرديم که اين افراط ها و توصيفات مبالغه آميز در جنبه هاي مختلف زندگي معصومين وجود دارد. يکي از آن ها درباره ي نوع زندگي و خواب و خوراک و عبادات آن بزرگواران است. گفتيم چهره اي که از آنان معرفي مي شود غالباً چنين است که غذاي شان، هميشه نان جو و نمک و خرما بوده و لباس شان هميشه وصله داشته، هر روز روزه مي گرفتند و تمام مدت شب را به عبادت و نماز مشغول بودند و نمي خوابيدند و هر شب چند صد رکعت و يا هزار رکعت نماز مي خواندند و اکثراً تصور مي کنيم اگر بخواهيم پيرو ائمه (ع) باشيم بايد چهره اي غم گرفته، جدي و عبوس داشته باشيم. نتيجه ي چنين تصوراتي اين است که اگر مي خواهيم پيرو ائمه باشيم ما هم بايد غذايمان و خواب و نماز و عبادتمان چنين باشد. خوردن نان جو و لباس زبر، اصالتاً ارزش ندارد. بلکه آنچه مهم است اينست که رهبر و کارگزار مردم بايد همان طور زندگي کند که افراد ضعيف زندگي مي کنند. اما در پاسخ به اين طرز تفکرات بايد گفت اولاً نوع زندگي و ساده زيستي و غذا و خوراک آن بزرگواران بستگي به شرايط و وضعيت عمومي مردم داشته است. يعني هر چه زمان سپري مي شده و به خاطر سيطره بر ساير کشورها و بعضي عوامل ديگر، وضع زندگي عموم مردم بهتر مي شده، ائمه اطهار(ع) هم، وضعيت زندگي شان را تغيير مي دادند. احتمالاً بسياري از شما شنيده ايد که روزي يک نفر از افرادي که اهل رياضت بود ، خدمت حضرت صادق(ع) رسيد و به عنوان اعتراض و نصيحت به ايشان عرض کرد که پدرتان علي بن ابيطالب(ع) لباس پشمي و زبر مي پوشيد و نان جو و نمک مي خورد و بسيار ساده زيست بود ولي شما لباس هاي نرم مي پوشيد و در زندگي از روش پدرتان تبعيت نمي کنيد. مي خواست به امام صادق(ع) اعتراض کند که دنيا دوست شده. اما امام در جوابش توضيح دادند که در زمان علي بين ابيطالب(ع) اوضاع عمومي مردم خوب نبود و پدرم چون خليفه ي مسلمين بود، زندگي خودش را با ضعيف ترين و فقيرترين مردم هم سطح مي کرد و به همين دليل وضعيت زندگيش آن طور بود که شما مي گوييد ولي الان وضع زندگي عموم مردم خيلي بهتر شده. امام با اين حرف مي خواستند بگويند خوردن نان جو و لباس زبر، اصالتاً ارزش ندارد. بلکه آنچه مهم است اينست که رهبر و کارگزار مردم بايد همان طور زندگي کند که افراد ضعيف زندگي مي کنند. حال اگر وضعيت اقتصادي مردم خوب بود، دليلي ندارد آدم لباس وصله دار بپوشد. آنچه که ائمه بزرگوار(ع) پيروان شان را از آن نهي مي کردند، اجتناب از اسراف و بريز و بپاش و تفاخر و خودنمايي با مال و ثروت و دلبستن به زندگي دنيا است. و الاّ خود حضرات معصومين(ع) شيعيانشان را از افراط در ساده زيستي منع مي کردند و مهيا کردن شرايط رفاه و آسايش براي اهل و عيال را وظيفه ي مرد مي دانستند. در مورد نماز و روزه ي اهل بيت(ع) هم، گاهي بزرگنمايي و غلو مي کنيم. آن ها همه ي طول شب را به عبادت مشغول نبودند. بلکه مثل همه ي مردم شبها مي خوابيدند ولي مدتي قبل از اذان صبح به نماز و عبادت و راز و نياز با خدا مي پرداختند. به شيعيانشان هم توصيه مي کردند هر چقدر از شب را که مي توانند به نماز و خواندن قرآن و عبادت اختصاص دهند. ولي بارها تأکيد کرده اند هيچوقت عبادت و نماز را به خودتان تحميل نکنيد. اگر بعضي روزها احساس کسالت و بي ميلي مي کنيد فقط به انجام واجبات اکتفا کنيد. اما گاهي که شوق و علاقه به عبادت و مناجات را در خودتان احساس کرديد، آن را جدي بگيريد و از اين فرصت استفاده کنيد. پيامبر اعظم(ص) مي فرمودند: « گاهي نسيم هاي رحمتي از جانب پروردگار به شما مي وزد. حواستان باشد که از آن استفاده کنيد» درباره ي روزه هم در هيچ روايت و يا تاريخي ديده نشده که براساس آن چنين نتيجه گيري شود که ائمه معصومين(ع) و يا خود حضرت رسول(ص) هر روز روزه مي گرفتند. بلکه برعکس وقتي با بعضي از يارانشان که در اين امور افراط و زياده روي مي کردند مي فرمودند که از چنين کارهايي اجتناب کنند. پيامبر اکرم(ص) بارها مي فرمودند که من هم غذا مي خورم، مي خوابم، با همسرانم خلوت مي کنم. در احاديث ديگري صراحتاً فرموده اند در اسلام چيزي بنام ترک دنيا و رهبانيت وجود ندارد. خداوند متعال در قرآن مجيد که فصل الخطاب اينگونه شبهات و اشتباهات است مي فرمايند: چرا نعمت هايي که من برايتان حلال کرده ام، شما براي خودتان حرام مي کنيد. ائمه اطهار(ع) هم بارها و بارها به يارانشان مي فرمودند که در اين موارد هيچوقت گرفتار افراط و تفريط نشوند. اما موضوع ديگري که لازم است پيرامون آن کمي توضيح داده شود اينست که در مجالس روضه و عزاداري به خاطر شرايط حاکم بر آن، بيشتر روي مصائب و گرفتاري ها و ناراحتي هاي اهل بيت(ع) تأکيد مي شود و گاهي حرف هاي غيرواقعي در اين مورد مطرح مي شود ، بنابراين ممکن است بعضي از مردم چنين تصور کنند که زندگي ائمه(ع) دائماً در ماتم و عزاداري و اندوه سپري مي شده. در جواب اين طرز تفکر به يک ماجرا اشاره مي کنيم. وقتي معاويه بر اثر بي تدبيري خلفا، قدرتي پيدا کرد و مدعي خلافت شد و مي خواست در اين امر با حضرت علي (ع) رقابت کند .براي اينکه خود را شايسته تر نشان دهد ، ايراداتي به آن حضرت وارد مي کرد .يکي از ايراداتي عنوان مي کرد اين بود که ايشان زياد شوخي مي کند ومي خندد وچنين شخصي به درد خلافت نمي خورد.همين ماجرا براي ابطال چنين تفکراتي کافي است . علاوه بر اين روايات زيادي از ائمه در باره ي خوش اخلاق بودن، هميشه لبخند بر لب داشتن ،بروز ندادن غم و ناراحتي نقل شده که نوع زندگي آن بزرگواران را بيان مي کند . واز همه مهم تر اگر آن ها هميشه گرفته وعبوس بودند نمي توانستند چنين جاذبه اي داشته باشند که هر کس با آنها برخورد مي کند ،مريد وعلاقه مند به ارتباط با آن ها شود .آن بزرگواران اگر غصه مي خوردند براي گمراهي مردم بود واگر روي عزداري براي امام حسين(ع) تاکيد مي کردند منظورشان زنده نگه داشتن روح حماسه وامر به معروف ونهي از منکر بود.موفق و پيروز و پيرو ائمه باشيد. تبيان - خانواده و زندگياحسان رادمند :امامان معصوم ،بانک وبيمارستان نيستند(1)امامان معصوم ،بانک وبيمارستان نيستند(2)امامان معصوم ،بانک وبيمارستان نيستند(3)امامان معصوم ،بانک وبيمارستان نيستند(4)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 391]
-
گوناگون
پربازدیدترینها