تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836091678
كلهای پر شور برای پریدن /عکس
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مصطفی خدابخشیتمام سلولهای بدنشان در حال تحرك است. یا روی دیوار راه میروند یا خود را از لابهلای نردهها رد میكنند. به قول خودشان دنبال یافتن راه سریع‌تر برای رسیدن و فرار از تكرار مكررات زندگی هستند. با تمام جوانیشان كلهای دارند پرشور كه گاهی این كله برایشان دردسر ساز میشود و شكستگی‌های سختی را برایشان به همراه می‌آورد. از دیوار راست بالا رفتن، در هوا چرخیدن و به قولی حس پرواز داشتن، زندگی آنها را رنگ و لعابی خاص بخشیده هر چند كه لعاب زندگی آنها به دلیل طبقه اجتماعی از دیگر جوانان همسن و سالشان پر پروپیمان‌تر است.
لباس‌های گشاد، نوع آرایش مو و... نشان از تفاوت آنها نسبت به سایر جوانان دارد ولی در مجموع جوان هستند و جوانیشان را در راه ورزش سرمایه كرده‌اند؛ نه مانند برخی دیگر از جوانان كه تا مشكلی به مشكلاتشان اضافه میشود راه حشیش، تریاك و هزار چیز و ناچیز دیگر را انتخاب میكنند تا شاید نفهمند با خود چه كرده‌اند. اگر فیلم شهرك 13 را دیده باشید، متوجه می‌شوید كه اینها چه اعجوبه‌هایی هستند كه می‌توانند در كوتاه‌‌ترین زمان با اتكا به قدرت بدنی بهترین تصمیم و مؤثر‌ترین اقدام را انجام دهند. عضلات ورزیده و انعطاف‌پذیری بالا بخشی از ویژگی‌های این جوانان به حساب می‌آید. شكستن گردن، پاره شدن تاندون و مینیسك، در رفتن ساعد و شكستن مچ پا همه از خطرهایی هستند كه باید برای محافظت در برابر آنها آهسته آهسته پیش رفت و بدن را مقاوم و در مقابل ضربات محافظت كرد. بعضی از بچه‌های پاركور می‌گویند برای رسیدن به شرایط آرمانی پریدن باید دو سال وقت گذاشت تا بتوان راحت از روی موانع گذشت ولی اگر علاقه داریم ره صد ساله را یك شبه طی كنیم همان هفته اول شروع این ورزش خیال به سرمان می‌زند كه دیگر دیوید كاپرفیلد شده‌ایم و می‌توانیم شعبده انجام دهیم و چشمان همه را از تعجب از حدقه درآوریم و این تصور جز شكستگی و كشیدن بار چند كیلویی گچ برای چند ماه چیز دیگری با خود به‌بار نمی‌آورد. حال خودمان را به این در و آن در بزنیم كه ما هستیم و می‌توانیم و از خود ژانگولر بازی در آوریم!
بچه‌های پاركور، كارهای خود را با ژانگولر بسیار متفاوت می‌دانند و معتقدند پاركور راه فرار از زندگی ماشینی است و از طریق آن می‌توان تنوعی جدید در روزمرگی‌ها به وجود آورد. می‌گویند در پاركور هم مانند تمام ورزش‌ها حركت‌هایی وجود دارد كه هر شخص باید در ابتدا آنها را خوب یاد بگیرد برخلاف آن چیزی كه در برخی از ورزش‌های نمایشی وجود دارد. مهم‌ترین بخش در ورزش پاركور «فرود» است. چون بعد از انجام حركت‌های مختلف باید با فرود مناسب، فشار و ضربه به پاها را كنترل و كم كرد. شاید این پرش‌ها و فرودهای نمایشی همان چیزی است كه باید در زندگی نیز آموخت و برای آن برنامه‌ریزی كرد تا صدمه‌ای به چار چوب‌های زندگی وارد نشود. طبیعت الگوی ماستمیلاد بچه نیاوران است و حدود 9 سالی است كه پاركور را پیشه خود كرده است. اندام ورزیده و چابكی در حركت از ظاهرش كاملاً نمایان است. به یك چشم بر هم زدن دیوار راست را بالا می‌رود و دوباره از روی آن پایین می‌پرد. مچ پایش تا زاویه 90 درجه به سمت بیرون راحت می‌چرخد بدون آنكه دردی را احساس كند. میلاد می‌گوید: «ورزش پاركور یعنی رهایی از موانعی كه مجبوری هر روز با هزار دردسر از آنها عبور كنی. پاركور قدرت پرواز میده بدون اینكه آسیبی متوجه كسی بشه. شاید برای خیلی‌ها پریدن كار خیلی دشواری باشه ولی من این كارو خیلی دوس دارم و به خاطرش دارم از جونم مایه میذارم. وقتی می‌بینم چشم‌ها به من خیره می‌شن و با تعجب به حركات من نگاه می‌كنن می‌فهمم كه تونستم كارمو درست انجام بدم هر چند كه بعضی از مواقع مردم میگن میمون رو ببین! این كلمه از نظر خیلی‌ها بده ولی من این رو دوس دارم چون تمام حركت‌های خودم رو از این حیوون تقلید كردم. رزمی كارها هم چیزی به نام حركت میمون دارن ولی من روی آناتومی این حیوون تحقیق كردم و تمام حركت‌هاشو زیر نظر گرفتم تا بتونم پرش‌های خوبی داشته باشم و راحت از روی موانع بپرم.»پتانسیل‌هایی كه دیده نمی‌شودامیرحسین ایمانی یك جورهایی مسئول بچه‌های پاركوركار ایران است و به قول خودش كار یك فدراسیون را انجام می‌دهد، فدراسیونی كه یقیناً هیچگاه برای آنها تشكیل نشده است. امیرحسین می‌گوید: «9 ساله كه ورزش پاركور به ایران اومده و ما تمام تلاش خودمونو كردیم تا این ورزش رو با استانداردهای موجود پیش ببریم. موانع در برابر ورزش پاركور خیلی زیاده ولی ما تمام این موانع رو رد كردیم و امروز به جایی رسیدیم كه بعضی از بچه‌هامون برای تمرین به انگلیس به عنوان یكی از مراكز اصلی پاركور دنیا دعوت می‌شن. امروز نگاه جدیدی در دنیا روی پاركور میشه. از اونجایی كه در این ورزش باید دقت بالا و قدرت بدنی به بیشترین حد ممكن با توجه به توان بدنی هر فرد رسیده باشه وضریب تصمیم‌گیری در آن واحد صورت بگیره خیلی از واحدهای امنیتی به اون رو آوردن و نیروهای خودشونو وادار به آموزش این ورزش كردن، ولی متأسفانه در كشور ما با وجود پتانسیل‌های بالا هنوز نتوانستیم توجه سازمانی خاص رو به خود جلب كنیم و از ضرورت ایجاد این ورزش با اونا سخن بگیم. برای مثال توی آتشنشانی این ورزش بسیار كاربرد داره به نحوی كه به آتشنشان این امكان رو میده تا در كمترین زمان ممكن به وظیفه خود عمل كنه و جان بسیاری از افراد رو نجات بده.»اوج ورزش بدون غرورفرید بچه رسالت است و چهار سالی است كه از در و دیوار و نرده‌های شهر بالا و پایین می‌رود. شلوار جین گشاد و پیراهن بسكتبالی مشكیش او را حسابی به چشم می‌آورد ولی برای تمرین لباس مخصوص پریدن و این طرف و آن طرف كردن را به تن می‌كند. فرید در حالی كه روی میله‌های سینمای ملت 180 درجه پاهایش را باز كرده، می‌گوید: «با اینكه توانایی بدنی بالایی داریم ولی تا به حال به خودمون مغرور نشدیم و نخواستیم كه اخلاق رو به خاطر این نعمت خدادادی زیر پا بذاریم. ما راحت می‌تونیم با نوع حركاتمون یكی رو تحت فشار روانی بذاریم ولی ما نه این متاع بی‌ارزش رو می‌خوایم و نه درگیری رو فقط می‌خوایم ورزش كنیم. اگر بخوایم یك حساب سر انگشتی از نظر غرور در بین این ورزشكارها داشته باشیم می‌بینیم كه پاركور كارها غرور ندارن و تنها به بهبود وضعیت فیزیكی خودشون فكر می‌كنن تا حركت‌های جذاب‌تر و كاراتری رو اجرا كنن.»فرید در حالی كه روی هواست و هنوز پایش تا زمین دو متری فاصله دارد فریاد می‌زند ما ورزش می‌كنیم تا پرواز كنیم. قدرت بدنی فرید باعث میشود نگاهی به خود كنم و ببینم كه چقدر از نظر توان جسمی با او فاصله دارم.با پاركور پرواز می‌كنم«با پاركور احساس می‌كنم كه كاملاً آزادم و به چیز خاصی تعلق ندارم و می‌تونم بدون مانع به این طرف و اون طرف برم. این ورزش با حس آزادیش به من بال پرواز میده. همین حس زیباشه كه پاگیرش شدم.» متین 24 ساله اینها را می‌گوید و ادامه می‌دهد: «پاركور یه ورزشه كاملاً شخصیه؛ تو این ورزش كسی برای شما تعیین نمی‌كنه كه چیكار كنی و چیكار نكنی بلكه حرف اول و آخرو توانایی بدنیت و تمرین‌هایی كه انجام دادی میزنه. پاركور نیاز به معماری مدرن داره برای همین ما نمی‌تونیم تو شهرهامون هرجایی رو برای ورزش انتخاب كنیم. اصلاً پاركور زاییده معماری عصر نوینه كه در اون پله‌ها و میله‌ها در توازن با یكدیگه تعریف شدن. ولی ما تو ایران این رو نداریم و مجبوریم تنها فضاهایی كه معماری نوین توشون به كار رفته رو انتخاب كنیم.» متین ادامه می‌دهد: «بخش فكری پاركور از همه چیز برام لذت‌بخش تره. تمام موانعی كه در سطح شهر می‌بینیم ذهن را خلاق میكنه تا ببینم چطور میشه از اونها برای پریدن استفاده كرد. تعادل بین منطقی بودن و ریسك كردن در پاركور زیبایی خاصی به اون داده. پاركوركار باید اون قدر منطقی باشه كه حركت بی‌موردی انجام نده و وقتی كه توانایی كاری رو نداره نباید ریسك كنه و اون رو انجام بده چون صدمه دیدن صددرصد قابل تصوره. موانعی كه قبلاً برایم عادی بود، الان برایم معنا پیدا كرده.»
پاركور فقط پاركور استپاركور یك فعالیت فیزیكی است كه دسته‌بندی كردن آن دشوار است. پاركور به عنوان یك ورزش كامل در نظر گرفته نمی‌شود اما هنر یا رشته‌ای است كه دفاع شخصی در هنرهای رزمی را تداعی می‌كند. براساس گفته‌های «داویدبل»، «ماهیت فیزیكی پاركور این است كه در موارد فوق‌العاده‌ای كه در مسیر شما اتفاق می‌افتد بتوانید بر موانع موجود غلبه كنید. شما با هر نوع حركتی جابه‌جا می‌شوید به گونه‌ای كه می‌توانید پای خود را روی هر چیز یا هر جایی به عنوان تكیه گاه قرار دهید و از روی آن بپرید یا از آن بالا بكشید.» پس در پاركورهنگامی كه در مواجهه با یك فرد با یك وضعیت وخیم روبه‌رو می‌شوید قادر خواهید بود صحبت كنید، بجنگید یا فرار كنید. همان‌گونه كه هنرهای رزمی، شكلی از تمرین برای نبرد هستند، پاركور نیز شكلی از تمرین برای نبرد است. به دلیل ماهیت منحصر به فرد آن، غالباً گفته میشود كه پاركور فقط مقوله مختص به خودش را دارد و در مقوله دیگری نمی‌گنجد. « پاركور فقط پاركور است.»مهم‌ترین ویژگی پاركور، كارآمد بودن آن است. ورزشكاران این رشته نه فقط تا آنجا كه می‌توانند، سریع حركت میكنند بلكه با حداقل مصرف میزان انرژی و صحیح‌‌ترین روش ممكن این حركت را انجام می‌دهند. این ویژگی، پاركور را از رشته مشابهی با نام « دوندگی آزاد » مجزا می‌كند كه در این رشته بیشترین تأكید روی آزادی عمل در حركت است، مثل حركات آكروبات. همچنین كارآمد بودن پاركور باعث میشود كه از بروز جراحات كوتاه‌مدت و بلندمدت جلوگیری شود و این ویژگی بخشی از دلیل شكل‌گیری و تداوم پاركور است. ورزشكاران این رشته ادعا میكنند كه پاركور فرآیند تفكر آنان را هم از طریق افزایش مهارت‌های تفكر انتقادی تحت تأثیر داده و به آنها اجازه می‌دهد بر موانع فیزیكی و ذهنی روزمره غلبه كنند. شروع پاركوركسانی كه علاقه‌مند هستند می‌توانند با دیدن فیلم‌ها و سایت‌ها، اطلاعاتی را از این ورزش به‌دست بیاورند و با آن آشنا شوند. این افراد باید بدن آماده‌ای داشته باشند و به جای هیجان یا لذت انجام دادن كارهای سخت، اول زیر نظر افرادی كه تجربه خوب و حرفه‌ای در این ورزش دارند، آمادگی اولیه را پیدا كنند و بعد حركت‌های پیچیده‌تر را یاد بگیرند. پاركور اصولاً محدوده سنی ندارد، هم به صورت گروهی و هم انفرادی انجام میشود. باید در پاركور به این نكته توجه كرد كه این ورزش خودنمایی ندارد. در بین كسانی هم كه این ورزش را كار میكنند نه برتری‌ای وجود دارد و نه رئیسی. پاركور یك نوع روش زندگی است؛ مواجه شدن با موانع و گذشتن از آنها بدون ترس نمونه‌ای از برخورد با مشكلات زندگی است. البته نباید فراموش كرد، پاركور بدون خطر هم نیست، به همین دلیل باید برای آغاز این ورزش بدنی آمادگی و انعطاف‌پذیری داشت. از همان آغاز تمرین‌ها باید از وسایل ایمنی استفاده كرد. همچنین بدون حضور مربی و طی دوره‌های آموزشی این رشته، انجام حركت‌های این ورزش می‌تواند خطرات جبران‌ناپذیری داشته باشد. بهتر است ابتدا یك محل مناسب برای آموزش پیدا و بعد حركت‌های ورزشی را شروع كرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها