واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: گزارش «جامجم» از دسترسي آسان جوانان به مواد مخدر جام جم آنلاين: چه فرقي ميكند ميزان دسترسي به مواد مخدر 40 دقيقهاي باشد كه رئيس انجمن علمي داروسازان از آن ميگويد و تكذيب ميشود يا 5 دقيقهاي كه يكي از مسوولان نيروي انتظامي در جلسهاي محرمانه و به شكل غيررسمي مطرح ميكند و منكر ميشود، يا 15 دقيقهاي كه يكي از پزشكان متخصص ترك اعتياد ميگويد و اصرار ميكند كه ننويسيم. حقيقت اين است كه به قول محمدجواد كه كراك به قول خودش ريشهاش را خشكانده : «مواد مثل آب خوردن گير ميآيد ، در سه سوت، فقط كافي است دستت را دراز كني تا ...» يك وقت گمان نكنيد هدف از نوشتن اين گزارش، نفي فعاليتهاي شبانهروزي نيروي انتظامي يا ستاد مبارزه با مواد مخدر يا سازمانهاي مردممدار فعال در زمينه پيشگيري و مبارزه با مواد مخدر است، يا قصد داريم كشفيات چند صد تني مواد بر پايه ترياك را در سال منكر شويم يا گستاخ شدهايم و ميخواهيم 4000 شهيد در راه مبارزه با افيون را كمرنگ ببينيم، ما همه اين حقايق را از نزديك لمس كردهايم، اما حقيقت ديگري هم هست كه مثل ابري سياه و بيباران بر سر همه آنها سايه انداخته و آن دسترسي آسان به مواد مخدر است. تير، تحريريه جامجم: تلفني با محمدجواد 19 ساله حرف ميزنم كه به قول خودش، يك ماه بيشتر است پاك شده، ميگويد: «آدم اگر دنبال مواد برود، دست خالي برنميگردد». محمدجواد تعريف ميكند پيش از پاكشدنش، يك بار كه بدجور خمار بوده و بيتابي صورتش را تابلو كرده بوده، رفيقش كراك را توي يك پاكت با پيك برايش فرستاده، محمدجواد شانه بالا ميزند كه: «طرف خبر نداشت چي با خودش آورده» اما در مواقع ديگر، يعني همان وقتهايي كه خماري زياد سر و وضعش را به هم نميريخته، براي تهيه مواد يا به بازار ميرفته و خودش را در شلوغي جمعيت گم ميكرده، يا در خرابههاي حاشيه شهر، پي گمشدهاش ميگشته يا به قهوهخانههاي جنوب شهر ميرفته كه سروصداي قليانها و همهمه آدمها، او را نامرئي ميكرده است. محمدجواد ميداند هر خيابان پاتوق كدام موادفروش است: «اگر كراك ميخواهي برو.... اگر هروئين ميخواهي بايد بروي..... ولي اگر اهل قرص يا حشيشي، بايد راست بروي خيابان.....». مرداد، خيابان دربند: مرد چاق از موتورسيكلت پياده ميشود، قدم تند ميكند و روبهروي دانشگاه، بستهاي كوچك را زير ريشه پوك درختان چنار كه در جوي خشك خيابان، جا خوش كردهاند، ميچپاند. نيم ساعت بعد، مشتري زرد و لاغراندام و تكيده از راه ميرسد و بسته را برميدارد. هنوز نميدانم مشتري كي پول بسته محبوبش را پرداخته است. شهريور، خيابان انقلاب: همانجا كه دانشجوها پشت ويترين كتابفروشيها ميخكوب ميشوند، همانجا كه دادزنها، انواع كتابهاي كنكور را فرياد ميزنند، پشت چراغ قرمز ايستادهام و براي سبزشدنش انتظار ميكشم كه مردي را ميبينم چيزي را ميگذارد كف دست مشتري مضطربش و بيواهمه ميپرد ترك موتور، پيش از رفتن پول را ميشمارد، مشتري منگ است، ايستاده و رو به نقطهاي نامعلوم خيره مانده است، موتورسوار عجله دارد، مشتريهاي ديگر منتظرند، مشتريهايي مثل همان 3 دختر جوان كه ديروز پشت باغ روبهروي ايستگاه تاكسي ونك ديدهام و يكي از رانندهها سر تكان داده كه: «اين طفلكيها هم معتادند! باور ميكنيد؟» به من مربوط نيست وقتي اظهارنظر رئيس انجمن علمي داروسازان را درباره دسترسي آسان به مواد مخدر حتي در 40 - 30 دقيقه ميخوانم؛ با دكتر سعيد صفاتيان، مديركل درمان و بازپروري ستاد مبارزه با مواد مخدر تماس ميگيرم. صفاتيان با شنيدن سوالم، خوشرويي هميشگياش را فراموش ميكند و تاكيد ميكند: «به حوزه كاري من مربوط نيست! نميدانم!» صفاتيان اضافه ميكند: «من فقط معتقدم دسترسي به مراكز درماني سريعتر شده است.» اما با وجود اصرار صفاتيان بر اين كه نظر دادن درباره زمان دسترسي به مواد مخدر در حوزه كاري او نيست، وي فروردين امسال اعلام كرده بود: «اگر زمان دسترسي به مواد مخدر در كشور 20 دقيقه باشد با افزايش مراكز درماني، زمان دسترسي به درمانهاي جايگزين حداقل در تهران با آن مساوي شده است.» مديركل درمان و بازپروري افزوده بود: «اكنون با افزايش مراكز درمان اعتياد در كشور دسترسي به مواد جايگزين براي معتادان بخصوص معتادان تزريقي پر خطر تقريبا با زمان دسترسي آنان به مواد مخدر مورد نيازشان برابر شده است و معتادان در زماني كمتر از 20 دقيقه حداقل در تهران ميتوانند به يك مركز درماني برسند و مواد جايگزين بگيرند.» هرچند هدف از اين گزارش، به دست آوردن متوسط زمان دسترسي به مواد مخدر نيست، اما گفتههاي پيشين اين مقام مسوول ممكن است هر شنوندهاي را مثل ما به اشتباه بيندازد كه وي نسبت به ميانگين اين زمان آگاهي دارد چراكه در غير اين صورت، نميتواند آن را با ميانگين زمان دسترسي معتادان به مراكز درمان اعتياد در كشور قياس كند و به نتيجه برسد كه اين دو زمان با هم برابرند! 85 درصد ميگويند: سه سوت گرچه هنوز آمار دقيقي از متوسط زمان دسترسي به مواد مخدر وجود ندارد، اما پژوهش دكتر جواد اسماعيلپور، در محيطي كاملا بسته و با محدوديت ويژه از 100 جوان 18 تا 22 ساله، نشان ميدهد 85 درصد آنان دسترسي به مواد مخدر تحت شرايطي بشدت كنترل شده را آسان عنوان كردهاند. اين را پژوهشگر و پزشك يكي از مراكز ترك اعتياد كه هر هفته به طور متوسط با 1500 معتاد آماده ترك ملاقات ميكند تا حدود 200 نفر از آنان را در كمپهاي ويژه ترك اعتياد پذيرش كند معتقد است: «امروز فعاليت عمدهفروشان مواد مخدر تا حدودي متوقف شده است و توزيع اصلي را خردهفروشها به دست گرفتهاند.» وي يكي از دلايل اصلي دسترسي آسان به مواد مخدر را نقص در قوانين ميداند و ميگويد: براي مثال قانون مجازاتها براي روانگردانها مربوط به سال 1349 است؛ در حالي كه در آن زمان، تعداد روانگردانها بسيار ناچيز بوده است و با زمان حال مطابقت ندارد. موفقيت كامل، ممكن نيست از سوي ديگر، به گفته دكتر رامين رادفر يكي از مجريان طرح نجات در اصفهان و مدير يكي از مراكز ترك اعتياد، مبارزه با عرضه مواد مخدر به عنوان تنها راهكار براي جلوگيري از دسترسي آسان به افيون، هرگز به موفقيت كامل نميرسد. وي در استدلال ادعايش ميگويد: در حالي كه سهم 10 درصدي از كشف مواد مخدر در دنيا براي بسياري از كشورها موفقيت محسوب ميشود، ايران بيش از 70 تا 80 درصد كشفيات مواد مخدر دنيا را به خود اختصاص داده اما اين رقم تنها حدود 10 تا 15 درصد مواد مخدر توليدي در افغانستان را شامل ميشود. وي با استناد به اين آمار نتيجه ميگيرد: «در چنين وضعيتي، طبيعي به نظر ميرسد اگر بقيه مواد مخدر توليد شده، به كشورهاي همسايه و از جمله ايران فرستاده شود و دسترسي به مواد را بهرغم تدابير شديد امنيتي، آسان كند و ما ناچار شويم به جاي تمركز صرف بر مبارزه با عرضه مواد مخدر، بر ارائه راههاي پيشگيرانه متمركز شويم.عباس ديلميزاده، مدير عامل جمعيت خيريه «تولد دوباره» نيز يكي از موافقان با تمركز بر فعاليتهاي پيشگيرانه، ضمن يادآوري تلاش 20 ساله ايران براي مبارزه با اعتياد ميافزايد: اين تجربه طولاني ثابت ميكند كاهش دسترسي نميتواند در جلوگيري از شيوع اعتياد، تاثير بسزايي داشته باشد و فعاليتهاي پيشگيرانه در اين زمينه مفيدترند.وي همچنين بر درمانهاي پيش از نخستين بار مصرف تاكيد ميكند و ميگويد: اين اصطلاح در ايران هنوز مرسوم نشده است اما اگر به كار گرفته شود، مسلما نتايجي مطلوب خواهد داشت. به گفته مديرعامل جمعيت خيريه تولد دوباره، درمانهاي پيش از اولين بار مصرف به درمانهايي گفته ميشود كه جمعيت هدف آنها اقشار در معرض خطر اعتياد به دلايل گوناگوني مثل عوامل روانشناختي، اجتماعي يا بيولوژيك هستند. در هر حال، بر اساس شواهد موجود و اظهارنظر مردم و كارشناسان، دسترسي به موادمخدر در كشور ما آسان شده است و اين موضوع بايد مورد توجه مسوولان مبارزه با موادمخدر قرار گيرد؛ گرچه آنان بر اقدامات پيشگيرانه، بيش از مساله دسترسي آسان به موادمخدر تاكيد دارند، اما اين نكته قابل تامل است كه دسترسي سريع و سهل به موادمخدر ميتواند يكي از دلايل افزايش آمار معتادان شود. مريم يوشيزاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 441]