شعار استقلال،آزادي،جمهوري اسلامي روشني بخش مسير انقلاب اسلامي

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: شعار استقلال،آزادي،جمهوري اسلامي روشني بخش مسير انقلاب اسلامي
تهران،گروه گزارش- مطالعه تحولات سياسي ايران در 33 سال گذشته نشان مي دهد كه عبارت "استقلال،آزادي،جمهوري اسلامي" تنها يك شعار ساده نيست و همچون نورافكني قوي، روشني بخش مسير انقلاب اسلامي در 33 سال گذشته بوده است.

اين شعار كه خواست عمومي ملت ايران در جريان پيروزي انقلاب اسلامي را بازتاب مي دهد در طي 33 سال گذشته همواره نقشي تعيين كننده در تحولات سياسي كشورمان داشته و مسوولان جمهوري اسلامي نيز همواره در مسائل داخلي و روابط خارجي آن را در نظر گرفته اند.

شعارياد شده، ماهيت انقلاب و روح حاكم بر قانون اساسي جمهوري اسلامي محسوب مي شود و نظام جمهوري اسلامي تبلور و تجلي شعار "استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي" است.

استقلال:

اولين واژه شعار ياد شده استقلال است. استقلال طلبي ملت ايران علاوه بر جنبه هاي ديني، ريشه در تحولات سياسي تاريخ معاصر كشورمان دارد.

مطابق آموزه هاي ديني تسلط كفار بر مسلمانان نفي شده است، در آيه 141 سوره نساء در اين مورد آمده است: "لن يجعل الله للكافرين علي المسلمين سبيلا"،"خداوند تسلطي براي كافران بر مسلمانان ، قرار نداده است." و براين اساس هرگونه استيلا و سلطه كافران بر مؤمنان كاملا نفي شده است.

علاوه بر جنبه هاي ديني دخالت هاي مكرر دولت هاي استعماري روس و انگليس در امور داخلي ايران در دوره قاجار و پهلوي اول و سپس دخالت آشكار ايالات متحده آمريكا در امور داخلي ايران در دوره پهلوي دوم موجب شد،قطع دست اجانب از امور كشور و رسيدن به استقلال واقعي به آرمان مبارزان نهضت مشروطيت و انقلاب اسلامي تبديل شود.

منظور از استقلال سياسي آن است كه يك كشور از جهت مديريت سياسي تابع يا متاثر از كشور ديگر نباشد. در اين مفهوم، استقلال و حاكميت خارجي، ادامه و مكمل حاكميت داخلي است كه به موجب آن دولت انحصارا ابتكار تعيين سرنوشت كشور را بدون دخالت ساير دولت ها داراست.

حاكميت خارجي دولت - كشور مستلزم نفي هرگونه تبعيت يا وابستگي آن كشور در برابر دولت هاي خارجي است. دولت - كشور داراي حاكميت خارجي در روابط متقابل خود در سطح بين الملل با دولت - كشورهاي ديگر كاملا برابر است و به عنوان يك شخصيت حقوقي مستقل و برابر با دولت هاي ديگر رفتار مي كند.

اصل احترام به حاكميت ملي كشورها اصلي است كه در حقوق بين الملل پذيرفته شده و در اسناد بين المللي نيز مورد تاييد كشورها قرار گرفته است.

در بند 4 منشور ملل متحد آمده، تمامي اعضا در روابط بين المللي خود از تهديد به زور يا استفاده از آن بر ضد تماميت ارضي يا استقلال سياسي هر كشوري خودداري خواهند نمود.

اقدام استقلال خواهانه ملت و دولت انقلابي ايران در شرايطي صورت گرفت كه وابستگي به يكي از بلوك هاي شرق و غرب در آن زمان سيار رايج بود و با القا و جو سازي هاي دستگاه هاي تبليغاتي نظام هاي امپرياليستي، تصور تاسيس نظام سياسي مستقل از ابرقدرت ها دور از ذهن و غير عملي به نظر مي رسيد.

قانون اساسي جمهوري اسلامي در اصول متعددي به جايگاه رفيع استقلال اشاره دارد. "طرد كامل استعمار و جلوگيري از نفوذ اجانب" و "تقويت‏ كامل‏ بنيه‏ دفاع‏ ملي‏ از طريق‏ آموزش‏ نظامي‏ عمومي‏ براي‏ حفظ استقلال‏ و تماميت‏ ارضي‏ و نظام‏ اسلامي‏ كشور" به عنوان يكي از برنامه هاي سياسي دولت در قانون اساسي آمده است.(بند 5 و 11 اصل سوم)

در اصل ‏151 قانون اساسي آمده است: سياست‏ خارجي‏ جمهوري‏ اسلامي‏ ايران‏ بر اساس‏ نفي‏ هرگونه‏ سلطه‏ جويي‏ و سلطه‏ پذيري‏، حفظ استقلال‏ همه‏ جانبه‏ و تماميت‏ ارضي‏ كشور، دفاع‏ از حقوق‏ همه‏ مسلمانان‏ و عدم‏ تعهد در برابر قدرت‏ هاي‏ سلطه‏ گر و روابط صلح‏ آميز متقابل‏ با دول‏ غير محارب‏ استوار است‏.

براساس اصل‏ 152 قانون اساسي نيز "هرگونه‏ قرارداد كه‏ موجب‏ سلطه‏ بيگانه‏ بر منابع طبيعي‏ و اقتصادي‏، فرهنگ‏، ارتش‏ و ديگر شئون‏ كشور گردد، ممنوع‏ است‏.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي دولت و ملت ايران آرمان استقلال خواهي را نصب العين قرار داده و استقلال خود را در مقابل قدرت هاي خارجي حفظ و همچنين در طي هشت سال دفاع مقدس با متجاوزان خارجي مقابله كرده است.

آزادي :

دومين واژه شعار ياد شده ، آزادي است كه يكي از مهم ترين خواسته هاي مردم ايران در يك قرن اخير بوده و در جريان نهضت مشروطيت و نهضت ملي شدن صنعت نفت نيز مطرح شد و در روند پيروزي انقلاب اسلامي مردم با صداي رساتري آزادي و رهايي از بند نظام استبدادي را فرياد زدند.

آزادي حقي است كه به موجب آن افراد بتوانند استعدادها و توانايي هاي طبيعي و خدادادي خود را به كار اندازند، مشروط بر آنكه آسيب يا زياني به ديگران وارد نسازند. آزادي در اسلام به معناي آزادي از هر قيد و بند و از هرعبوديتي به جز عبوديت براي خداي سبحان است.

*جايگاه استقلال و آزادي در قانون اساسي:

قانون اساسي جمهوري اسلامي در اصول متعددي به جايگاه رفيع استقلال و آزادي اشاره دارد. در بند 5 و 11 اصل سوم اين قانون "طرد كامل استعمار و جلوگيري از نفوذ اجانب" و "تقويت‏ كامل‏ بنيه‏ دفاع‏ ملي‏ از طريق‏ آموزش‏ نظامي‏ عمومي‏ براي‏ حفظ استقلال‏ و تماميت‏ ارضي‏ و نظام‏ اسلامي‏ كشور" به عنوان يكي از برنامه هاي سياسي دولت آمده است.

اصل نهم قانون اساسي نيز استقلال و آزادي را لازم و ملزوم يكديگر دانسته و اجازه نمي دهد فرد يا گروهي به نام آزادي به استقلال كشور لطمه وارد كند يا برعكس به نام حفظ استقلال، آزادي هاي مشروع را سلب كند.

در اصل نهم قانون اساسي چنين آمده است: "در جمهوري اسلامي ايران، آزادي و استقلال و وحدت و تماميت ارضي كشور از يكديگر تفكيك ناپذيرند و حفظ آن ها وظيفه دولت و آحاد ملت است. هيچ فرد يا گروه يا مقامي حق ندارد به نام استفاده از آزادي، به استقلال سياسي، فرهنگي، اقتصادي، نظامي و تماميت ارضي ايران كمترين خدشه اي وارد كند..."

در فصل سوم قانون اساسي در اصول 19 تا 42 حقوق ملت در جلوه هاي مختلف بيان شده و آزادي افراد تا آن حد كه به حقوق و آزادي ديگران و ارزش هاي جامعه ضرري نرساند ، مورد تاكيد قرار گرفته است.

*جمهوري اسلامي:

عبارت جمهوري اسلامي كه جزيي از شعار انقلاب است ، نيز يكي از مهم ترين خواسته هاي مردم در جريان پيروزي انقلاب اسلامي بوده كه اين خواسته، بعدها در جريان تعيين نظام سياسي جايگزين رژيم سلطنتي در 12 فروردين 1358 به تاييد اكثريت ملت ايران رسيده است.

جمهوري بيانگر شكل حكومت است كه آن را از نظام هاي سلطنتي و جمهوري هاي ظاهري متمايز مي سازد و بيانگر نقش مردم در تعيين زمامداران است .

واژه اسلامي نيز نظام سياسي ايران را از ساير نظام هاي جمهوري رايج درجهان متمايز مي سازد. اسلامي بودن نظام به معناي حاكميت ارزش هاي اسلامي بر تمامي امور كشور است و ولي فقيه، ولايت امر و امامت امت را برعهده مي گيرد.

در باره اسلامي بودن امور در جمهوري اسلامي در اصل‏4 قانون اساسي آمده است:" تمامي قوانين‏ و مقررات‏ مدني‏، جزايي‏، مالي‏، اقتصادي‏، اداري‏، فرهنگي‏، نظامي‏، سياسي‏ و غير اينها بايد بر اساس‏ موازين‏ اسلامي‏ باشد. اين‏ اصل‏ بر اطلاق‏ با عموم‏ همه‏ اصول‏ قانون‏ اساسي‏ و قوانين‏ و مقررات‏ ديگر حاكم‏ است‏ و تشخيص‏ اين‏ امر برعهده‏ فقها شوراي‏ نگهبان‏ است‏."

همچنين براساس اصل 57 قانون اساسي قواي‏ حاكم‏ در جمهور اسلامي‏ ايران عبارتند از: قوه مقننه، قوهء مجريه، قوه قضائيه كه زير نظر ولايت مطلقه ي امر و امامت امت برطبق اصول آينده ي اين قانون اعمال ميگردند.اين قوا مستقل از يكديگرند.

در اصل اول قانون اساسي جمهوري اسلامي در باره نوع حكومت كشور آمده است: حكومت‏ ايران‏، جمهوري‏ اسلامي‏ است‏ كه‏ ملت‏ ايران‏، بر اساس‏ اعتقاد ديرينه‏ اش‏ به‏ حكومت‏ حق‏ و عدل‏ قرآن‏، در پي‏ انقلاب‏ پيروزمند خود به‏ رهبري‏ مرجع عاليقدر تقليد آيت‏ الله‏ العظمي‏ امام‏ خميني(ره)‏، در همه‏ پرسي‏ دهم‏ و يازدهم‏ فروردين‏ ماه‏ يكهزار و سيصد و پنجاه‏ و هشت‏ هجري‏ شمسي‏ ... با اكثريت‏ 2 / 98 درصد تمامي كساني‏ كه‏ حق‏ راي‏ داشتند، به‏ آن‏ راي‏ مثبت‏ داد.

در اصل 6 قانون اساسي نيز بر نقش محوري مردم در نظام جمهوري اسلامي و انتخاب زمامدران توسط آنان تاكيد شده است: در جمهوري‏ اسلامي‏ ايران‏ امور كشور بايد به‏ اتكا آرا عمومي‏ اداره‏ شود، از راه‏ انتخابات‏، انتخاب‏ رييس‏ جمهوري، نمايندگان‏ مجلس‏ شوراي‏ اسلامي‏، اعضاي‏ شوراها و نظاير اينها، يا از راه‏ همه‏ پرسي‏ در مواردي‏ كه‏ در اصول‏ ديگر اين‏ قانون‏ معين‏ مي‏ گردد.

براين اساس با توجه به تحولات سياسي ايران در 33 سال گذشته، مي توان گفت: شعار استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي يكي از مهم ترين شعارهايي است كه در جريان پيروزي انقلاب اسلامي مطرح شده و با قرار گرفتن در اصول مختلف قانون اساسي به يكي از تاثيرگذارترين شعارهاي انقلاب اسلامي تبديل شد و نقش تعيين كننده اي در تاريخ كشورمان ايفا كرد.

گزارميز**1912**1542**

انتهاي خبر / خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا) / كد خبر 30812170

شنبه|ا|22|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]