واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > سادات اخوی، سید محمد - درد دل منتظر«امام زمان(سلام خدا بر او)» 1- با همه- با همه- خوشرفتار باشه. 2- همه رو از خودش بهتر بدونه. 3- پیش از نهی از منکر دیگران، خودش رو دریابه. 4- نهی از منکر رو بعد از امر به معروف بذاره. 5- خونه و شهرش رو خونه و شهر یاران امام بدونه و آلوده نکنه. 6- دل به هیچ صدای دعوتی جز صدایی که آهنگ امامی داشته باشه خوش نکنه. 7- مصیبت سیدالشهدا رو هم حماسه بدونه هم مصیبت و به بهانه روشنفکری، گریستن برای امام رو ترک نکنه. 8- اگه داغی دید، بیتابی نکنه و به جای مُرده خودش برای شهیدان عاشورا گریه کنه. 9- به تشییع دوستان امام بره. 10- خدا اون روز رو نیاره که دلی رو بشکنه اما وقتی شکست، اگه آب دستشه بذاره زمین و دل طرف رو به دست بیاره. 11- اگه آدمای دیگه قدر خوبیش رو ندونستن، خوبی رو ترک نکنه. 12- اگه آدمای دیگه از بیسر و صداییش سوءاستفاده کردن و کلاه سرش گذاشتن، با یه لبخند رد بشه و یادش باشه که امام، همهچیز رو ثبت میکنه. 13- تا میتونه به دعوت زیارت، «نه» نگه. 14- بهخاطر ادای ملیگرایی یا به اسم«روشنفکر» و«امروزی» بودن، بچههاش رو از لذت داشتن یه اسم مذهبی محروم نکنه. 15- قبل از این که به یکی از«ایسم»های تازهوارد ایمان بیاره، به این فکر کنه که امام، میپسنده یا نه. 16- وقتی رئیس میشه، مجسم کنه که اگه امام بود، چه جوری به کارمنداش دستور میداد یا چه جور کارایی رو به اونا میسپرد. 17- موقع تصادف، لبخند بزنه، پوزش بخواد و طرف رو شرمنده کنه. 18- همهچیز رو خوب تحلیل کنه و زیرک باشه اما لازم نیست به روی آدما بیاره که نقشههاشون رو فهمیده. 19- وقتی میخوان ضایعش کنن، لازم نیست بذاره بشه اما لازم هم نیست که تندی کنه و شر راه بندازه. 20- درباره دینداری یا نداری هیچکس قضاوت نکنه. 21- به بهانه دوستی امام، احکام شرعی رو زیر پا نذاره. 22- ظاهر و باطنش معنوی باشه و بهخاطر دیگران، ظاهرش رو شبیه آدمای غریبه با امام نکنه. 23- فرزندش رو از خردسالی با دین و آداب دینی آشنا کنه و نذاره برای جوونی. 24- تحلیل سیاسی داشته باشه اما غرق سیاسیکاری نشه. 25- یادش باشه که همه تلخیا زود میگذرن و خوشیا هم دووم ندارن. 26- فکر نکنه اگه درجا جواب توهین یا بیمعرفتی کسی رو نده، کم آورده. 27- به مناسبتای مذهبی احترام بذاره و عزا و شهادت رو قاتی نکنه. 28- نذاره دیگران با دعوت و رفتارشون، گناهی کنن که به پای او نوشته بشه. 29- تا میتونه برای گناه دیگران، راه توبه باز کنه. 30- تا میتونه به آدما ثابت کنه که این روزا، فقط امامه که میتونه همه گرهها رو باز و رنج آدما رو کم کنه. 31- به دیگران نشون بده که آدمای منتظر، دلپذیرترین و خوشاخلاقترین آدمای زمینن. 32- کتابی رو نخونه، فیلمی رو نبینه که احوال معنویش رو خراب کنه. 33- روی غصهها تمرکز نکنه و با هر رخداد بد، به خودش سرکوفت نزنه که عجب آدم بدبختیه. 34- جز کنار امام و دردِ دل با امام، خوشبختی رو در جای دیگه جستجو نکنه. 35- همین که دید کسی فقط یه بار به اسم یا جلسه مربوط به امام، احترام گذاشت، چشمش رو رو به همه بدیای طرف ببنده. 36- مهمونای برنامهای رو که به اسم امام برگزار میشه، از مهمونای خونه خودش عزیزتر بدونه. 37- موقع صدقهدادن نقدی و از جیب، هرچی رو که به دستش اومد، ببخشه. 38- انقدر نبخشه که خودش گیر کنه و به سختی بیفته. 39- گمون نکنه همه پولدارا خوشبختن اما سعی کنه از راه حلال پولدار شه به اندازهای که همون رو هم خرج راه امام کنه. 40- تو زندگی و ارتباطش با رفقا گدابازی درنیاره و دست و دلباز باشه. 41- از خدا بخواد که امتحاناش رو نصیبش کنه و یاریش کنه که سرافراز باشه. 42- از شوخی، پیامک، لطیفه و تکیهکلام رکیک، بترسه... انقدر که فکر کنه ممکنه صداش به گوش امام برسه. 43- وقت گناه، حرف آدمایی رو که میگن:«یهشب، هزار شب نمیشه» جدی نگیره. 44- وقتی به دیدار مریضی میره، کوتاه بمونه و احوال مریضای همسایه رو هم بپرسه. 45- از خدا بخواد که هیچوقت تو روی پدر و مادرش نایسته. 46- زمین رو سرزمین امام بدونه و به آب و خاک همهجا و مردم بیآزار همهجای زمین، احترام بذاره. 47- برای همه آدمای مریض و گرفتار، جوری دعا کنه که انگار برای خودش دعا میکنه. 48- یهکمی شعر عاشقانه از شاعرای درست و حسابی حفظ کنه تا موقع دیدار امام، اگه نثرش کم اومد، نظمش کمکش کنه. 49- مطمئن نباشه که وقت، زیاد داره و حالا حالاها فرصت بهتر شدن داره. 50- از مرگ نترسه و بدونه که مرگ، یعنی دیدار مولا علی(سلام خدا نثار مولا). 51- تا میتونه گِرِه کار مردم رو باز کنه حتی اگه طرف، دشمنش باشه. 52- با کنایه هنرمندانه حرف بزنه اما متلک رو ترک کنه. 53- لازم نیست خودش رو نخود آش کنه اما لازمه که هرجا باری رو برای امام برداشتن، شونهش رو بده زیر بار. 54- فقط وقتی دلتنگ بشه و فریاد بزنه که چاهی مقابلش باشه. 55- به عزیزاش یاد بده که امام، از همه اونا عزیزتره. 56- برای جشنایی که به اسم امام و اجدادش برپا میشن سنگ تموم بذاره. 57- اگه فقط یهجا بشه با یه دست، چندتا هندونه برداشت، درِ همین خونه و وقت خدمت به امامه. 58- به همه هیئتا و پرچمایی که به اسم امام برپا شدهن، احترام بذاره. 59- هرجا کار میکنه، بیخیال آدما بشه و فکر کنه که فقط برای امام کار میکنه پس کم نذاره. 60- از دوکیلومتری پولای مشکوک و قراردادای اَلَکی رد بشه. 61- اگه خواست مَست بشه، دعاهای کُمیل و ابوحمزه و صحیفه سجادیه رو امتحان کنه. 62- نچسبه به ضریح و چاه جمکران و چیزایی که ممکنه یهروز خراب شن... اون هم وقتی که خود امام، از همهچیز به ما نزدیکتره. 63- با کنایههای معنوی، مدام به رخ این و اون نکشه که خودش به یاد امامه و دیگرون نیستن. 64- آدما رو دوست داشته باشه، زیاد... خیلی زیاد... اما مَحرَم و نامحرَم رو با این حرف قاتی نکنه و زندگی کسی رو به هم نریزه. 65- میشه آدم، کسی رو دوست داشته باشه و قاتلای مادر و پدر طرف رو هم دوست داشته باشه؟! 66- بهقدری پشت لجبازی، عذرخواهی کنه تا لجبازی از سرش بیفته. 67- تا میتونه به بچهها و بیش از همه به بچههای یتیم، خوبی کنه. 68- اگه کارگر برای خونهش گرفت، فکر کنه خواهر و برادر خودشن که دارن دولا- راست میشن و کار میکنن. 69- برای خودش و خونهش چیزایی رو نگیره که زندگیش رو شلوغ و موقع عبادت، حواسش رو پرت کنن. 70- بدونه قاعده زندگی اینه که هر کاری با دیگران کنه، سرِ خودش میآد. 71- کسی رو برای ازدواج انتخاب کنه که فردا، با گفتهشدن اسم امام و رفتن به جلسه، نگه:«تو هنوز گیر این حرفای خزی؟!»! 72- کاری کنه که همه، وقت گرفتاری، سپردن امانت، مشورت تو زندگی و خلاصه تو همهچیز، اول سراغ اون بیان... از بس که بهش اعتماد دارن. 73- بچهگیای رفتاری آدما رو با یه«عیب نداره» رد کنه و از هیشکی هیچی به دل نگیره... مثل امام. 74- وقتی میدونه امام عزاداره، یا خوشحاله، همپای امام باشه. 75- خودش رو با نذر و زیارت و هیئت و«خیریّه واکردن»، گول نزنه و پشت بندش، نماز و روزه و حجاب رو نذاره زیر پا! 76- اگه دستش به دست و تن نامحرم بخوره، سوسک نمیشه، رعد و برق هم نمیآد اما امام، چشمش رو با ناراحتی میبنده تا نبینه که دوستش، بیمعرفتی میکنه. 77- درباره امام، غیرت داشته باشه و نه با آدمای نفهمیده، با آدمایی که«فهمیده» توهین میکنن، رفاقت کنه و اونا رو به اشتباهشون برسونه. 78- یادش نره که توی خونه، محل کار، شب ازدواج، موقع دعوا، توی جلسه هیئت، سر کوچه و وقت مسافرت، امام، شاهد همه آدماست. 79- اگه همسر و فرزندش همراه معنویش نیستن، جوری به وظیفهش عمل کنه که به اونا سخت نگذره. 80- راست بگه حتی اگر به ضررش باشه. 81- دوستان امام رو حتی اگر به سلیقهش نیست از ته دل دوست داشته باشه. 82- تا میتونه درباره امام بخونه و برای دیگران تعریف کنه. 83- نماز امام زمان رو دستکم هفتهای یه روز بخونه. 84- همهروز، عربی یا فارسی برای ظهور امام دعا کنه. 85- دعای هفدهم صحیفه رو همهروز برای رهایی از وسوسه شیطون بخونه. 86- توی لطیفه گفتن و پیامک زدن و شوخیای دوستانه... یا حتی توی انتخاب اسم برای شخصیتای منفی آثار هنریش، مراقب احترام اسم بزرگان باشه. 87- بعد از چند سال که موفق شد و پروژهای، کاری، چیزی برای اهل بیت کرد، فکر نکنه کسی شده و مقامی مادی یا معنوی گرفته. 88- به بهانه کار برای امام، درباره همسر و فرزنداش کم نذاره. 89- وقتی رفت به زیارت، تصور کنه که اگه خود امام نشسته باشه، چیکار میکنه... معلومه که هیچوقت چنگ نمیزنه به سر و روی امام... یا بیش از اندازه محترمانه، به امام نزدیک نمیشه. 90- به دریا، کوه، جنگل و صحرا احترام بذاره و بدونه که همه اینا، دراختیار امامن. 91- جز در وقتایی که کارش مربوط میشه، یا حرفهش خدمتی اجتماعی و نیاز مردمه، شبا و روزای شهادت اهل بیت، کارش رو تعطیل کنه. 92- حتمی یه بار هم که شده، به زیارت قبور عتبات بره. 93- با امام رضا(سلام خدا بر او) رفیق باشه که جون امامش به امام هشتم بستهس. 94- با بوق، غلیظ کردن خبر بد،«نه»ای که برای گُنده کردن خودش میگه و خلاصه هیچ رقمه، تن کسی نلرزونه. 95- یواشیواش، همه زندگیش رو غرق شیوههای گوناگون خدمت به امام که... منظور از یواشیواش، دو- سه هفتهایه(!) 96- بیخودی سعی نکنه روی همهچیز زندگیش اسم امام رو بذاره یا همهکارش رو مربوط به امام جلوه بده. 97- مدام قیافه نگیره که امام رو میبینه و برای این و اون، نسخه«دیدار» و«تعیین موعد ظهور» نپیچه... اونایی که«اهل» باشن، دَمِدست نیستن. 98- یه رفیق باصفا پیدا کنه و ازش بخواد که مثل پلیسی منضبط، دقیق، بیتعارف و پیگیر، مراقبش باشه و اگه پاش رو روی خط قرمزای خدا و امامش گذاشت، گوشش رو بپیچونه. 99- اگر کسی درست یا اشتباه، عیبی رو بهش گفت، دستش رو هم ببوسه که برای سنجیدنش وقت گذاشته. 100- از راهش خسته نشه. 101- دلش برای آدمای گناهکار بسوزه و تلاش کنه که با مهربونی، اصلاحشون کنه. 102- درباره خودش و همسرش، مثل سیبزمینی، بیغیرت نباشه! 103- بدونه که ممکنه یکی از همین رهگذرا و همسایههای اطرافش، یکی از نزدیکای امامش باشه. 104- اگه مسئول کاری مالی یا اداریه، سندا و پروندهها رو بااحترام به دست طرفش بده. 105- همهجا و با همهکس، سلام رو فراموش نکنه. 106- اگه تلویزیون یا گیرنده ماهواره داره، شبکه و برنامهای رو انتخاب کنه که اگه امامش کنارش بود، انتخاب میکرد. 107- اگه همه بزرگای و الگوهای معنویش هم چپ کردن، یادش نره که امامش سرجاشه. 108- دستکم روزی 50 آیه از قرآن رو از طرف خودش و گذشتهگانش بخونه و به مادر و اجداد امامش هدیه کنه. 109- بیش از بقیه ماههای سال، ماه رمضون و مُحَرَّم، سر از پا نشناسه و بدونه که امامش چشمانتظار نشون دادن معرفتشه. 110- نماز شب رو مستمر بخونه. 111- زیارت عاشورا رو روزی یک بار بخونه. 112- از صلوات غفلت نکنه. 113- اگه به زیارت اجداد امام میره، از طرف امام زیارت کنه. 114- تلاش کنه برای آشنایی مردم با امام، به همهبهانه، کارِ تولیدی کنه. 115- منتظر نشه در جلسههایی که به اسم امامه، کاری رو بهش بسپرن، خودش تلاش کنه در همه جلسهها سهمی داشته باشه و بهترین سهم، بیشترین سهمه. 116- با دوستان امام، تندی نکنه و در مقابلشون زودرنج نباشه. 117- همهروز، حتی به اندازه چند تومن ساده، برای سلامتی امام صدقه بده. 118- همهجا که هست، نه به اندازه خواست اداره و صاحب کار، به اندازه خواست امام از خودش، کار کنه. 119- تا میتونه آدمای دیگه رو در خدمتی که به امام میکنه یا سمتی که بهش دادهن، شریک کنه. 120- دوستای قدیم رو به دوستای تازه نفروشه. ... 121- اول صبح، وسط روز و آخر شب، مدام به امام بگه که:«آقا!... من به یاد شمام، میشه بهم سری بزنین که مردم روزگار، خستهم کردهن». 122- عاشق باشه... تا میتونه عاشق باشه... یعنی آروم، غریب، دلشکسته اما لبخند به لب باشه و مدام به در نگاه کنه تا یهروز، امام از در بیاد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 352]