واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش خبري-تحليلي مهر /قطعنامه 1860 ؛ عسل آغشته به سم يا آسپريني براي سرطان غزه
خبرگزاري مهر-گروه بين الملل : شوراي امنيت سازمامان ملل سرانجام روز جمعه پس ازگذشت 14روز از جنايات صهيونيستها در غزه اقدام به تصويب قطعنامه 1860 و درخواست از طرفهاي درگير براي برقراري آتش بس فوري كرد، اما آيا اين قطعنامه با فاجعه غزه تناسب داشت؟
به گزارش خبرگزاري مهر، به نظر مي رسد كه شوراي امنيت با اين كار فقط قصد منحرف كردن اذهان عمومي و برداشتن بار مسئوليت از دوش خود بوده و گويا به خاك و خون كشيده شدن كودكان بي گناه غزه به هيچ وجه براي اعضاي شوراي امنيت مهم نبوده، اين قطعنامه بگونه اي بوده كه حتي وزير امور خارجه آلمان آن را ناكافي دانسته و رژيم صهيونيستي هيچ اهميتي به آن نداد.
قطعنامه 1860 با 14 راي مثبت و تنها راي ممتنع آمريكا به تصويب رسيد. متن كامل اين قطعنامه كه در آن شوراي امينت خواستار آتش بس فوري در غزه، خروج نيروهاي رژيم صهيونيستي، انتقال تجهيزات به غزه، انتقال كمكهاي انساني، آشتي ميان گروه هاي فلسطيني شده به شرح زير است :
1- شوراي امنيت برضرورت درخواست براي آتش بس فوري، پايداروكاملاً رعايت شده اي كه به خروج كامل نيروهاي اسرائيل از غزه ختم شود، تاكيد مي كند.
2- شوراي امنيت خواستار تهيه و توزيع بدون مانع كمكهاي انساندوستانه در سراسر غزه از جمله غذا، سوخت و مداواي پزشكي است.
3- شوراي امنيت ازابتكاراتي كه هدف آن ايجاد وگشايش كريدورانساني يا ديگرمكانيزمها براي توزيع مدوام كمكها انساندوستانه است، استقبال مي كند.
4- شوراي امنيت از كشورهاي عضو مي خواهد تا از تلاشهاي بين المللي كه براي كاستن از وخامت شرايط اقتصادي و انساني در غزه انجام مي شود از جمله ضرورت مشاركت بيشتر با آنروا (آژانس كار وامداد سازمان ملل در امور فلسطين) و كميته هايي كه براي موارد خاص تشكيل شده اند، حمايت كنند.
5- شوراي امنيت همه خشونتها و خصومتهايي را كه عليه غيرنظاميان روا داشته مي شود و هر گونه اقدامات تروريستي را محكوم مي كند.
6- شوراي امنيت از كشورهاي عضو سازمان ملل مي خواهد تلاشهاي خود را براي ارائه ترتيبات و تضمينهاي لازم در غزه به منظور حفظ آتش بس و آرامش پايدار از جمله ممانعت از قاچاق غيرقانوني اسلحه و مهمات و تضمين بازگشايي پايدار گذرگاه هاي مرزي بر اساس توافقنامه 2005 موسوم به "جابجايي و دسترسي ميان تشكيلات خودگردان" تشديد كنند و در اين رابطه از ابتكار عمل مصر و ديگر تلاشهاي منطقهاي و بين المللي كه در حال اجرا است، استقبال مي كند.
7- شوراي امنيت اقدامات محسوس به سوي آشتي درون فلسطيني را از جمله حمايت از تلاشهاي ميانجيگرايانه مصر و كشور هاي عضو اتحاديه عرب به آنگونه كه در قطعنامه 26 نوامبر 2008 مطرح شده و هم راستا با قطعنامه 1850 (2008) شوراي امنيت و ديگر قطعنامههاي مرتبط، ترغيب و تشويق مي كند.
8- شوراي امنيت خواستار تلاشهاي تازه و فوري از سوي طرفها و جامعه بين الملل براي دستيابي به صلح جامع بر اساس ديدگاه ايجاد منطق هاي كه دو كشور دموكراتيك اسرائيلي و فلسطيني در كنار هم در آرامش و مرزهاي امن و به رسميت شناخته شده زندگي كنند، است و آنگونه كه در قطعنامه 1850 نيز آمده است و بار ديگر اهميت ابتكار صلح عربي را يادآور مي شود.
9- شوراي امنيت از ملاحظات گروه چهارجانبه در مشورت با طرفها و برگزاري نشستي بين المللي در مسكو در سال 2009 استقبال مي كند.
خبرگزاري مهر براي بررسي دقيق تر اين قطعنامه گفتگويي با "مهدي شكيبايي" يكي ازكارشناسان مسائل خاروميانه انجام داده كه ماحصل آن به شرح زير است :
شكيبايي قطعنامه 1860 را داري ظاهري زيبا اما باطني مين گذاري شده ويا به تعبير رئيس مجلس شوراي اسلامي"عسلي آغشته به سم" توصيف كرد و گفت : اين قطعنامه در باطن خود يك سوپاپ اطمينان براي اسرائيل ايجاد مي كند تا حملات خود را تا هر روزي كه مي خواهد ادامه داده و سپس به سراغ آتش بس برود و دليل آن اين است كه قطعنامه 1860 در شب همان روزي به تصويب رسيد كه موشكهايي از جنوب لبنان به سرزمينهاي اشغالي شليك شد و اسرائيل و متحدانش را در بيم و هراس گشوده شدن يك جبهه جديد در شمال سرزمينهاي اشغالي فرو برد و از همين رو بود كه شوراي امنيت در روز جمعه اين قطعنامه را تصويب كرد.
شكيبايي در ادامه گفت : صدور قطعنامه 1860 اين اطمينان را به تل آويو مي دهد كه خيالش از مرزهاي شمالي خود آسوده باشد و جنايات خود را در غزه تا هر زمان كه مي خواهد ادامه دهد. در اصل اين قطعنامه دست اسرائيل را براي جنايات بيشتر در غزه باز مي كند.
اين كارشناس امور خاورميانه يكي ازاصلي ترين ايرادات وارده به قطعنامه 1860 را اينطور توصيف كرد : در اين قطعنامه هيچ حرفي از حماس به ميان نيامده و اين از آن روست كه شوراي امنيت مي خواهد بگويد حماس و مقاومت را به رسميت نمي شناسد و به همين دليل بود كه حماس و 11 گروه فلسطيني ديگر با قطعنامه 1860 به مخالفت پرداختند. روح اين قطعنامه همانند طرح غربيها بوده و خواهان بازگرداندن فتح به نوار غزه است.
ايراد ديگر وارده بر اين قطعنامه آن است كه در آن هيچ اشاره اي به مسئله "محاصره" غزه نشده و فقط خواستار پايان درگيريها شده و اين به آن معناست كه در صورت ادامه درگيريها در غزه بار ديگر محاصره اين منطقه ادامه خواهد داشت.
شكيبايي در پاسخ به اين پرسش كه "حمله به غزه تا چه زماني ادامه خواهد داشت؟" اظهار داشت: با توجه به در پيش بودن انتخابات پارلماني در سرزمينهاي اشغالي، رژيم اسرائيل بايد در مدت اين 16 روز به آنچه كه در حمله به غزه به دنبالش بود مي رسيد اما مقاومت حماس باعث شده تا رژيم صهيونيستي در تحقق خواسته هاي خود ناموفق باشد از همين رو كارشناسان در اين موضوع به دو دسته تقسيم مي شوند؛ عده اي معتقدند كه تل آويو ظرف چند روز آينده به حملات خود خاتمه مي دهد و عده ديگر معتقدند كه اين حملات تا آستانه انتخابات پارلماني اسرائيل ادامه مي يابد.
شكيبايي درمورد عوامل تاثير گذار درپايان جنايات صهيونيستها در غزه را به دو دسته تقسيم كرد و گفت : اين عوامل را مي توان به عوامل نظامي وسياسي تقسيم كرد. عامل نظامي آن به برد موشكهاي حماس بستگي دارد به آن معنا كه هر چه برد موشكهاي حماس بيشتر شود ما به پايان جنگ نزديك تر مي شويم زيرا اسرائيل بيش از گذشته خطر را حس مي كند.
به گفته اين كارشناس خاورميانه، عامل سياسي تاثير گذار در پايان جنايات صهيونيستها، موج تظاهراتهاي مردمي در سراسر جهان است. اين براي اولين باراست كه ما شاهد برپائي تظاهراتهايي با اين گستردگي در سطح جهان در اعتراض به يك موضوع واحد هستيم در اين ميان برخي كشورها همچون اردن پيام اين اعتراضها را گرفته واقدام به فراخواندن سفير خود از سرزمين هاي اشغالي كرده اند و برخي ديگر همچون مصر هنوز در قبال اين اعتراضها سكوت اختيار كرده اند.
اين كارشناس مسائل خاورميانه در پايان تحولات اخير غزه را صحنه رويارويي اسلام ناب محمدي و اسلام آمريكايي توصيف كرد و گفت : دراين تقابل اسلام ناب محمدي البته نه به آن تعبيري كه ايران دارد با حضور و نمايندگي مردم در يك سو و رهبران كشورهاي عربي به عنوان نمايندگان اسلام آمريكايي در سوي ديگر آن قرار دارند.
يکشنبه 22 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]