آموزش هايي براي دوران بازنشستگي

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: آموزش هايي براي دوران بازنشستگي
هر كس به طور طبيعي به مرحله سالمندي و در پي آن به دوران بازنشستگي مي‌رسد و بايد روزي كار را ترك كند و به گروه بازنشستگان بپيوندد. بازنشستگان بخشي از جمعيت جامعه هستند كه تعدادشان مدام در حال افزايش است. از لحاظ نيروي انساني مجرب و در بسياري از موارد متخصص و از نظر اجتماعي تأثيرگذار هستند.

با توجه به اين كه مسئله بازنشستگي در كشور ما به صورت يك رويداد تلقي مي‌شود و فرد به يكباره از شغل خود جدا مي‌شود، بايد آموزش‌هاي لازم را در سطح جامعه، خانواده، سازمان و حتي به خود بازنشسته داد تا او بتواند به سازگاري بهتري دست پيدا كند.

در سيستم‌هاي معمول بازنشستگي، فرد ناگهان از شغل خود جدا مي‌شود و سازمان به طور ناگهاني خود را با جاي خالي يك فرد كه عمري تجربه‌اندوخته مواجه مي‌بيند و اين امر براي سازمان، فرد بازنشسته و خانواده او نامطلوب است.

براي مواجهه با خلأ قدرت ناشي از بازنشستگي، نحوه گذراندن اوقات بيكاري و سرانجام چگونگي حفظ سلامت رواني و فيزيكي بازنشستگان، آموزش ضروري است. نياز به آموزش، منحصر به خود بازنشستگان نيست و به طور كلي افراد خانواده، سازمان‌ها و جامعه نيز به اين آموزش‌ها نياز دارند.

افراد نزديك به دوره بازنشستگي بايد بياموزند كه چگونه از دوران بازنشستگي خود بهتر و مفيدتر استفاده كنند و چگونه با آمادگي و آسودگي خاطر از سازمان جدا شوند، چگونه با افراد خانواده برخورد كنند، چگونه اوقات فراغت خود را پر كنند و به آنها آموزش داده شود كه چگونه نقش‌هاي جديدي را در خانواده بپذيرند و با تغييرات موجود در برنامه ريزي زندگي خود سازگار شوند و براي زندگي خود از نو با مشاركت اعضاي خانواده، برنامه‌اي تدارك ببينند. ايجاد اين آمادگي براي بازنشستگان بر عهده سازمان‌ها است، بعضي از سازمان‌ها براي غلبه بر مشكل ناشي از بازنشستگي، روشي تازه ابداع كرده‌اند كه آن را بازنشستگي گام به گام نام نهاده‌اند. در اين نوع بازنشستگي، به تدريج از ساعات كار فرد كاسته مي‌شود و به همين ترتيب ساعات استراحت او افزايش مي‌يابد.

در اين روش كارمند آرام آرام با زندگي بدون كار تمام وقت روبه رو مي‌شود و يك زمينه ذهني مساعد براي رويارويي با مرحله بازنشستگي كامل پيدا مي‌كند.

آموزش به خانواده‌ها

زندگي در كنار سالمندان براي خانواده‌ها نياز به ويژگي‌هاي اخلاقي خاص دارد كه بايد بردبار، ايثارگر، صبور، با عطوفت و مهربان باشند و موقعيت بازنشستگان را درك كنند كه آنها يك روز داراي مقام سازماني بوده و امروز نه تنها آن مقام و موقعيت را از دست داده‌اند، بلكه از لحاظ مادي هم دچار مشكل هستند. بنابراين خانواده‌ها بايد در انتظارات خود نسبت به بازنشستگان تجديد نظر كنند و متناسب با نقش جديد و وضعيت اقتصادي روحي و رواني، جسماني و اجتماعي از آنها انتظار داشته باشند. انتظاراتي كه آنها توان بر آوردنش را داشته باشند. همچنين در مسائل خانوادگي و تربيت فرزندان به عنوان افراد با تجربه مورد مشورت قرار گيرند كه اين كار، اعتماد به نفس را در آنان تقويت مي‌كند و از دچار شدن به بسياري از بيماري‌هاي رواني در امان مي‌مانند.

آموزش به جامعه

جدا از نيازهاي مادي، بازنشستگان مي‌خواهند تجربه‌هاي كاري خود را كه بهاي عمرشان است، به جامعه هديه كنند و افراد جامعه با اشتياق پذيراي آن باشند و در همه حال و همه جا به آن‌ها احترام بگذارند. البته نه از روي دلسوزي. بازنشستگي و سالمندي، يك ضد ارزش نيست. يك ارزش است. نقش آموزش در نحوه برخورد درست افراد جامعه با بازنشستگان به عهده سازمان‌هاي صدا و سيما، مطبوعات، سازمان‌هاي بازنشستگي، وزارتخانه‌هايي مانند آموزش و پرورش، آموزش عالي، فرهنگ و ارشاد اسلامي و ... است.

دكتر جهانگير كرمي

عضو هيأت علمي دانشگاه رازي

دوشنبه 2 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]